نتایح جستجو

چه باشی... چه نه... بهانه حرف زیادست! زور بازوی تخیل من بیشتر از دوری توست!

هرچند باهات قهرم... ولی نگرانت شدم! خیلی بی خبر میای و میری!خوبی؟؟

مامان دلم واقعا واست تنگ شده...وای چه بده که نیستی. دیگه هیچوقت نمیذارم بری. دوست دارم:gol:

من رفتم وتو حتی ازپشت خیالم نرسیدی تابیدم و بی تاب شدم از تب و تابت تابیدم وخاموش تراز غم نرسیدی تو مشتی ازاحساس ترک خورده یاسی یا یک غزل ناشنوا ازلب احساس تو هرچه خدا ساخت دراین خانه تنها توهرچه خداساخت ازاین لحظه احساس هرچیز که بودی وبمانی وبخواهی توقصه آدم که ببافی ونبافی تو ماندی ومن پیرهن...

چه اشکال داره اگه آدم باخدا قهر شه؟؟ خداکه قهر نیست ما قهریم(عین پر روا البته) ولی خوب منم گاهی باخدا قهر می کنم اما خودش این قدرخوبه که زود دلیل همه کاراشو یه جوری بهم نشون میده و بعد آشتی می کنیم! به نظر من اول ببین قهرت دلیل قانع کننده ای درحدواندازه خدا داره بعد اگه داشت قهر کن قول می دم زود...

به اندازه عطر تمام باران هایی که با دستان خشکیده ام قسمت کردی! به اندازه بوی خاک به اندازه تمام آرزوهایی که وقت اولین بارش احساست می کنم! به اندازه خودت قسمت می دهم... که آن که را می دانی سایه بان باشی تا بازگردد. می دانی بدون او سایه توهمی بیش نیستم!

پشت پرچین این همه خیال... پشت پرچین این همه دروغ... تنها کلاغی با دهانی باز فریادکنان پر زد ورفت! ... ومن این چنین به حقیقت بازگشتم!

خوب اینطوری که نمیشه! یعنی همه شعرا باید براساس همن شعراولیه باشه؟؟ آخه شعرش خیلی خوشگله...قشنگ هم میشه جوابشو داد.

یه هفته از اون روزگذشته تقریبا! واسه من 5شنبه ها... بهترین روزدنیاست! شایدم بود! نمی دونم... همیشه پاهام موقع اومدن جمعه سست میشد! اما این هفته! تمام توانم و جمع می کنم که نشکنم! اگه شد! نمی گم دیگه عاشق نمی شم... نمی گم ازت حتمی حتمی متنفر میشم... نه! فقط یه تجربه به تجربه های کم وزیادم اضافه...

راستی... عکسات خیلی خوشگل بودن.;) ممنون.:gol:

آرامش بهار... هدیه زمستان است! و حال زمستانی ترین هدیه قلبم! بگذار درخلصه برف باران چشم هات... کنار آدم برفی روحت... یک عمرناگزیر بمانم!

خواهش...قابل تو رو نداشت! حالا خیلی هم لازم نیست به خودت بگیریا! ولی خوب چون تویی یه کوچولو جمع کن.

پاهایت راجمع کن! می خواهم گلیم احساسم را کوتاه تر کنم! نه... نرو... کوتاه می کنم تا دیگر جزتو... جایی برای کسی نباشد! تو بمان...

خواهش قابلی نداشت. مال تو هم خیلی قشنگ بود.ممنون.

خیلی خیلی قشنگ بودش.مثل همیشه. ممنون

یادگرفتی؟

[IMG]

پشت این قافیه ها پشت این شبای سرد پشت این دغدغه های توبه تو تو بودی از روبه رو اومدی خوابمو آتیشش زدی اومدی لحظه چشمامو به هر ردپای خنده هات ردپای اون نگات ردپای لحظه های بودنت نبودنت گره زدی! زدی و مثل سه تاری که دیگه جون نداره مثل هرنی لبکی که دین وایمون نداره رفتی از تموم لحظه هام جداجدا شدی...

[IMG]

تنها... خالی... و بی دغدغه... چه روزهای خوبیست کودکی! تو به من می گفتی... هنوز پیله سپید کودکیت را رها نکرده ای! یک هفته ای می شود! پرم از دغدغه... اضطراب... هنوز هم همان حرف را می زنی؟؟ یا می خواهی... با این همه تیرگی و ابهام که ازتو به ارث برده ام.. سپید ترین لبخند خدا را تارکنی؟...