نتایح جستجو

هر شب خواب می بینم سقوط می کنم از یک آسمانخراش و تو از لبه ی آن خم می شوی و دستم را می گیری سقوط می کنم هرشب از بام شب و اگر تو نباشی که دستم را بگیری بدون شک صبحگاه جنازه ام را در اعماق دره ها پیدا می کنند.

آینه از دست باربران افتاد و چهره تو که در آینه جا مانده بود تکه تکه شد چشمت را دختر همسایه برداشت و فرار کرد... ما در اثاث کشی تو را از دست دادیم!

می دانستم دیگر به آنجا بر نمی گردم در آخرین عکس ها لبخند زدم دشت را به دست چشمه سپردم و دریا را به دست ابرها و او را به دست ماه و درخت توت تا همیشه زیبا و شیرین بماند بعد رویاهایم را برداشتم و آمدم همین طور روباه کوچکم را همین روباه را که دمش از شعرم بیرون زده است.

فقط تاریکی می داند ماه چقدر روشن است فقط خاک می داند دست های آب،چقدر مهربان. معنی دقیق نان را فقط آدم گرسنه می داند فقط من می دانم تو چقدر زیبایی!

منفجر شد تمام كودكی ام پخش شد در جهان نیمه تمام هر طرف توپ و تانك و خمپاره جاده می رفت تا خود ایلام قبرها را یواش وا كردم بوی مهران و كربلا می داد موشك بچگانه ام برخاست پشت دیوار عشقمان افتاد پابرهنه دویدم از پی آن با دو خاتون كنار كوه دنا آب و نان را گرفتم و خوردم تازیانه به دست...

اتوبان، رودخانه ای غمگین است که مرا از تو دور می کند آب که از سر ما گذشت اما ماهی ها غرق نخواهند شد تنها در کنار اتوبان می ایستند و برای شیشه های بالا کشیده دست تکان می دهند تا از سرما یخ بزنند و روی آب بیایند تنها سنگ ها هستند که برای همیشه ته نشین خواهند شد... ■ تو با شوهرت ماهی می...

مثل پاندای احمقی بودن به خیال درخت چسبیدن ترسِ از فرق خواب و بیداری مثل مرده به تخت چسبیدن خسته در انتظار هیچ جواب به سؤالات سخت چسبیدن خستگیِ لباس از تن‌ها به تنِ بند رخت چسبیدن!

ناگهان زنگ می زند تلفن، ناگهان وقت رفتنت باشد... مرد هم گریه می کند وقتی سر ِ من روی دامنت باشد

[از خواب ها پرید، از گریه ی شدید اما کسی نبود... اما کسی ندید...] از خواب می پرم، از گریه ی زیاد از یک پرنده که خود را به باد داد

یک بوته آویشن روییده روی دامن من من:کوه این بوته ی آویشن:اندوه دستی اندوه را باید بچیند انگشتهایی این برکهای کوچک غم راببیند * این کوه اما دور ... این بوته اما سخت و مغرور

تنهایی ام اهرام مصر است با روز و شبهایی ابوالهول من می نویسم واژه ها:شن من می نویسم دفترم:باد من یعنی:بیابان ،همسرم: باد ** لبخند هایت بَرده چشمان تو فرعون پیراهنت یک مقبره جان تو فرعون ای لهجه ات سنگ و زبانت مومیایی صحرا به صحرا را نوشتم :تو کجایی

خیلی دلم ازت پره محسن یگانه

دستمال كاغذی به اشك گفت: قطره قطره‌ات طلاست یك كم از طلای خود حراج می‌كنی؟ عاشقم با من ازدواج می‌كنی؟ اشك گفت: ازدواج اشك و دستمالِ كاغذی! تو چقدر ساده‌ای خوش خیال كاغذی! توی ازدواج ما تو مچاله می‌شوی چرك می‌شوی و تكه‌ای زباله می‌شوی پس برو و بی‌خیال باش عاشقی كجاست! تو فقط دستمال...

ليلي خودش را به آتش كشد خدا گفت: زمين سردش است چه كسي مي تواند زمين را گرم كند؟ ليلي گفت من خدا شعله اي به او داد.ليلي شعله را توي سينه اش گذاشت. سينه اش آتش گرفت.خدا لبخند زد. ليلي هم. خدا گفت شعله را خرج كن . زمينم را به آتش بكش. ليلي خودش را به آتش ك ي شد. خدا سوختنش را تماشا كرد...

تن ات آسمان وچشمان تو ،ماه حریر دلت از نخ آب و آه ** تو غنچه، تو شبنم تو پروانه ای روی برگ من و ناگهان رعد و برق من و بی محابا تگرگ ** من و واژه ها سنگ سکوت نگاه تو شیشه شکستم دلت را دوباره شکستم دلت را همیشه

قلب من قالی خداست تار و پودش از پر فرشته هاست پهن کرده او دل مرا در اتاق کوچکی در آسمان خراش آفتاب برق می زند قالی قشنگ و نو نوار من از تلاش آفتاب شب که می شود خدا روی قالی دلم راه می رود؛ ذوق می کنم گریه می کنم اشک من ستاره می شود هر ستاره ای به سمت ماه می رود.. یک شبی حواس من نبود...

حافظ غزل گفت ؛ مولانا مثنوی ؛ نیما نو !! من هم کوتاه هرچه گفتیم دروغ بود ؛ ما عاشق بوده ایم نه شاعر ( مهران پیرستانی / آبان نود )

شعر را میگذارم برای بعد !! اینبار خودم را " نقـد " میکنم برای شب هایی ... که به نسیه در آغوش هر غریبه حراج شدم ( مهران پیرستانی / فروردین 91 )

بیا بازی کن نترس ... این شیر برای تو نه یال دارد و نه دم ( مهران پیرستانی / چهارم مهر نود )

صدای عقربه‌های این ساعتِ لعنتی خوابِ تو را پَر می‌دهد از چشم‌هام. باید قفسی برایت بسازم!