نتایح جستجو

[IMG]

فاصله ها جلوه مهر زمین گشته وطن همچو دریای خزر آبی مهر عمیق سفر سبز مراد با غم فاصله ها می کند با دل من صحبت از این بی خبری نفس باور عشق همدم این دل شیدای امید با غم فاصله ها کم کم از عمق دلم زمزمه ای می اید نغمه خوان خبر مستی فردای دگر مژده ی دور شدن از تب این بی...

زلال همیشه از بلوغِ بغضهای تو وُ از بارش باران بـَلَد شده ام شاعرانه ترینِ واژه ها را به همسایگانِ خوبِ خلوتِ خیالم پیشکش کنم و میزبانی سبزترینِ مهربانی ها را از زلالیت خویش از چشمه ایینه و آفتاب از تو جستجو کنم . حالا اگر حدودِ حرمت تو را پایی دراز داشته ام پیشانی بلند عاطفه ات...

بریید ابرای پائیز ما دیگه بارون نمی خواییم گلدونا تشنشون نیست لیلی و مجنون نمی خواییم بریید دیگه نمونده واسه شما بهونه نگاه کنید اون پائین دیگه پرنده ای نیست تا باز آواز بخونه بریید ابرا می دونم دلاتون پُر درده مرگ زرد درختها بغضهارو پاره کرده ... اما نبار پائیزم ما قلبمون یخ زده قطره های...

تنها تر از انسان ، در لحظه ی مرگ ساده تر از شبنم رو سفره ی برگ مطرود هم قبیله ، محکوم خویشم غریبه ای طعمه ی این کندوی نیسم نفرینی آسمون ، مغضوب خاکم بیگانه با نور و هوا ، هوای پکم تن خسته از تقویم ، از شب شمردن با مرگ ساعت ها ، بی وقفه مردن هم غربت بغض شب ، مرگ چراغم تو قرق...

برادر جان نمی دونی چه دلتنگم نمی دونی برادرجان چه غمگینم نمی دونی برادرجان گرفتار کدوم طلسم و نفرینم نمی دونی چه سخته در به در بودن مثل توفان همیشه در سفر بودن برادر جان نمی دونی چه تلخه وارث درد پدر بودن دلم تنگه برادر جان ، برادر جان دلم تنگه دلم تنگه از این روزای بی امید...

چراغ نفتی مسجد در آن دور فرو مرد و سیاهی خیره سر شد تنم از ترس گنگی لرزه برداشت به دستم چوبدستم داغ تر شد تمام کلبه ها خاموش و بی آواز تمام کوچه ها برفی و تنگ و تار کسی آواز خود سر داد درد آلود به ناگاه از سکوت پشت چشمه سار مژده ای دل که مسیحا نفسی می اید به تماشای زمستان چه کسی...

هست در خواب من آ شفته هر شبانگاه خیال پرواز تا که برگردم ازاین راه دراز شایداما شاید به چه امید اما پر پروازم نیست....

خدايا! همچون ماهيان كه از عمق و وسعت دريا بي خبرند عظمت و ژرفاي عشق تو را نمي شناسم فقط مي دانم . . . . كه معبود اين دل خسته هستي، و اگر ديده از من برگيري . . . خواهم مرد

من بی آن که کلامی بگويم تو خود آشکار از ناگفته ها آگاهی پس چه گويم جز کرمت جز آنکه محتاجم و هميشه سهم ما از دريایی عظيم شبنمی بوده است و از آسمانی بزرگ قطره باران. امروز نيز همچون گذشته،تو را محتاجم و باز به شوق کرامات تو نبضم می زند. التماس دعا

من بی آن که کلامی بگويم تو خود آشکار از ناگفته ها آگاهی پس چه گويم جز کرمت جز آنکه محتاجم و هميشه سهم ما از دريایی عظيم شبنمی بوده است و از آسمانی بزرگ قطره باران. امروز نيز همچون گذشته،تو را محتاجم و باز به شوق کرامات تو نبضم می زند. التماس دعا

من بی آن که کلامی بگويم تو خود آشکار از ناگفته ها آگاهی پس چه گويم جز کرمت جز آنکه محتاجم و هميشه سهم ما از دريایی عظيم شبنمی بوده است و از آسمانی بزرگ قطره باران. امروز نيز همچون گذشته،تو را محتاجم و باز به شوق کرامات تو نبضم می زند. التماس دعا

من بی آن که کلامی بگويم تو خود آشکار از ناگفته ها آگاهی پس چه گويم جز کرمت جز آنکه محتاجم و هميشه سهم ما از دريایی عظيم شبنمی بوده است و از آسمانی بزرگ قطره باران. امروز نيز همچون گذشته،تو را محتاجم و باز به شوق کرامات تو نبضم می زند. التماس دعا

من بی آن که کلامی بگويم تو خود آشکار از ناگفته ها آگاهی پس چه گويم جز کرمت جز آنکه محتاجم و هميشه سهم ما از دريایی عظيم شبنمی بوده است و از آسمانی بزرگ قطره باران. امروز نيز همچون گذشته،تو را محتاجم و باز به شوق کرامات تو نبضم می زند. التماس دعا

من بی آن که کلامی بگويم تو خود آشکار از ناگفته ها آگاهی پس چه گويم جز کرمت جز آنکه محتاجم و هميشه سهم ما از دريایی عظيم شبنمی بوده است و از آسمانی بزرگ قطره باران. امروز نيز همچون گذشته،تو را محتاجم و باز به شوق کرامات تو نبضم می زند. التماس دعا

مرسي خيلي زيبا بود ممنون :gol::gol:

می ایی به اولین سطر ترانه سفر کنیم؟ به هی خنده های همان شهریور ِ دور! به آسمان ِ پرستاره ی تابستان و تشنگی! به بلوغ بادبادک و بی تابی تکرارّ به پنجشنبه های پاک کوچه گردی... کوچه نشین و کتاب ساز! همیشه مرا به این نام می خواندی! می گفتی شبیه پروانه ای هستم، که پیله ی پاره ی کودکی ِ خود را رها نمی...

تو اون کوه بلندی که سر تا پا غروره کشیده سر به خورشید غریب و بی عبوره تو تنها تکیه گاهی برای خستگی هام تو می دونی چی می گم تو گوش می دی به حرفام به چشم من به چشم من تو اون کوهی پر غروری ، بی نیازی ، با شکوهی طعم بارون ، بوی دریا ،‌ رنگ کوهی تو همون اوج غریب قله هایی تو دلت...

میون یه دشت لخت زیر خورشید کویر مونده یک مرداب پیر توی دست خاک اسیر منم اون مرداب پیر از همه دنیا جدام داغ خورشید به تنم زنجیر زمین به پام ... آه من همونم که یه روز می خواستم دریا بشم می خواستم بزرگترین دریای دنیا بشم آرزو داشتم برم تا به دریا برسم شبو آتیش بزنم تا به فردا...

[IMG]