نتایح جستجو

قانون تمام آسمان را گم کرده ام...چون تو نیستی تا دست هایم را بگیری و وقتی که نباشی من چه قدر کور می شوم! و وقتی که هستی انگار تمام من غرق می شود لای انگشت های پرنور گرم محبتت... و من زیاد احساس می کنم که خوشبختم... و زیاد احساس می کنم که دوستت دارم...خداوندگار![IMG]

جوراب هایم را نشسته روی بند پهن می کنم... کارِ تبم بالا گرفته و بخاری را روشن می کنم... بوسه هایم را برگونه مورچه ها می نشانم... با قلمم قلاب بافی می کنم... با کاغذ کاهی هایم قورباغه می سازم... شعرهایم را کف دستم می نویسم... اجساد سوسک ها را به رسم هندوها می سوزانم _ به پاس شکر خدمت یا نعمت! _...

همونم خیلیه ها...آخه تو اکیپ 20 نفره ما همه اینو دیدن فقط مغز رصدیمون ندید:biggrin: بیچاره داشت دق میکرد...خداییش گناه داشت.

باشه...خوب ما رفتیم اونجا...وایسادیم ثبت شهاب کردیم...من و دوستم دومین بارمون بود که واسه ثبت می رفتیم تو 2ساعت 116 نوشتیم...البته وسطش کلی بچه ها مسخره بازی درآوردن حواسمون پرت شد.دیگه اینکه قرار شده بعد از اینکه کنکور دادم یکی از بچه های عکاسی بهم عکاسی نجومی یاد بده.:D دیگه باید چی بگم؟!:redface:

شب شده... قصه ی شب مرا بخوان! های دست های مهربان...قصه ی مرا بخوان. قصه سبز. قصه خوب. قصه مهربانیست. قصه ماهتاب و چشم این ستاره های آسمانیست. قصه سبز... قصه شب مرا بخوان! شوم نه! شوم نانبشته است. شوم توی زندگی این بزرگ هاست! کودکم... حرف هام بوی شیر می دهد. غصه هام بوی بادبادکی که گم شده، یا...

وای بچه ها!:D پنجشنبه رفته بودیم گشت.یه آذرگوی دیدیم قدرش 7- !!!!!!!!!فوق العاده بود.من هنوز تو کفم:eek:

خوبه که نجوم دوست داری.:smile: ولی باور کن تا حالا هزار بار بچه ها اینجا جواب این سوال دادن...کاش یه کم تو تاپیک گپ و گفتگو میگشتی...قشنگ اونجا هستش همه چی;):gol: ولی من مثل همیشه میگم از یه کتاب شروع کن اونم نجوم به زبان ساده.بعدشم باز مثل همیشه هیچی مثه یه گروه نجومی نمی تونه بهت کمک کنه.:D

آخی...میسی داداشی. میگم ناراحت نشدی که من اینجوری گفتم تو تالار نجوم که؟؟!!شوخی بودا.

باور کن:cool:

:surprised::surprised::surprised: اومدش بالاخره:smile: مگه میشه چیزی تو بگی کمک نکنه!!

مرگ... شاعرک زخم خورده این همه احساس من! و دلیل... نمی دانم. اهورا که نیستم... و اوستا ننگاشته ام... به زمان های قبل..بعد... به سلاخه های مارگونه... به عسل های روان... به مرداب های نافرجام و پل های دلهره اعتقادی شکننده دارم. ولی خواهم مرد... روزی... گوشه ای... خواهم مرد... مرا در در محبس تنهایی...

الان دوسالی هست دیوونه شدم تو این موردا...و نتیجه به طور کاملا معمولی:هیچ. فروغ!:surprised:شوخی باحالی بود...و ممنون:smile::redface:

تو رو خدا نگاشون کن!:razz: گفتم حالا بیام باید یه چن صفحه ای بشینم بخونم تا قصه بیاد دستم...ولی نه! فک کنم من شیرازیم نباید حس این کارا رو داشته باشم شما دیگه چرا؟:mad: البته...خودم میدونم...من که نباشم هیچ کاری نمی گرده!:cool::surprised::D

نه!!!:smile::redface: خواهش می کنم...قابل نداشت.

حسرت می بافم... با قلاب های پشیمانی! و نخواهم بخشید این قصه را... من را... تو را... اما حافظ می گفت تو هم دل سپرده بودی! راست هم می گوید... 4روز نگاه کردم... نگاه کردی... و آخر این خیره ها کار دستمان داد... و قلبم...تیر میکشد نه کم!

راستی من فردا دیگه رفتنیم...تا معلوم نیست...احتمالا دوشنبه:w36:

:w12: آخه من! من آزارم به مورچه میرسه که به شما دوتا غول گنده برسه؟!:w45::redface:

بی تو... با تو... دلم برای مرده ها بیشتر از تو تنگ می شود...همیشه! از وقتی که تنگ ماهی را شکستی... و گربه را زدی... و پرنده را خفه کردی... و گفتی دیگر نگو کلاغ! خوب دست من نیست که! کلاغ را دوست دارم...حتی الان شاید بیشتر از تو!

آخرش هم تمام شد! دیدی اینقدر نگران بودی. آخر همه چیز تمام می شود! حتی شاهنامه...حتی باران...حتی خدا! فکرش را بکن. کاش ولی خدا زودتر تمام شده بود! یکی از بالای سرمان کم تر...بهتر.