نتایح جستجو

اگر شکوه پروانه را ندیده بودم همیشه در پیله ای که ساخته بودم از تو، می ماندم و فکر می کردم دنیا بیرون از این تار و پود فشرده، چقدر تاریک است. حالا که پروانه ام در هر پروازی فکر می کنم که حق با من بود!

مرسی خیلی زیبا وبااحساس بود :gol:

کلبه‌اي جنگلي ويلايي ساحلي دوبلكسي آبي يا آپارتماني چهل و چندمتري چه فرق مي‌كند تنهايي‌ات را كجا بگذراني؟

خود شبی در آیینه دیدم دلم گرفت از فکر اینکه قد نکشیدم دلم گرفت از فکر اینکه بال و پری داشتم ولی بالاتر از خودم نپریدم دلم گرفت از اینکه با تمام پس انداز عمر خویش حتی ستاره ای نخریدم دلم گرفت کم کم به سطح آیینه ام برف می نشست دستی بر آن سپید کشیدم دلم گرفت دنبال کودکی که در آن سوی برف بود...

گلهای سرخ خشک شده را به یاد روزهای نبودنت روی میز گذاشته ام روبرویم خشک شکننده ولی تیغهایش همچنان برنده درست مثل خیال تو و نبودنت ...

مسافر جاده های سرد تردیدم با پالتویی از تنهایی و کفشهایی پر از سر در گمی و چمدانی پر از خاطره چترم را میان اشکهایت جا گذاشتم بگذار گرمیه دستانت را بر صورتم احساس کنم آنقدر سردم که نمی توانم لب به سخن بگشایم اما اگر اشک بگذارد با نگاهم با تو و چشمانت می توانم حرفی بزنم اگر اشک بگذارد . . .

ما دو تن مغرور هر دو از هم دور واي در من تاب دوري نيست اي خيالت خاطر من را نوازش بار بيش از اين در من صبوري نيست بي تو من تنهاي تنهايم من به ديدار تو مي آيم....

به دیدار من بیا . من همیشه هستم حتی وقتی خانه خالی به نظر می آید . حتی وقتی قفل در عوض شده است ...

دیوار مست و پنجره مست و اتاق مست .... این چندمین شب است که خوابم نبرده است ؟! رویای تو ، مقابل من ؛ گیج و خط خطی در جیغ جیغ گردش خفاش های پست رویای «من» مقابل «تو» ، تو که نیستی دکتر بلند شد و مرا روی تخت بست دارم یواش یواش که از هوش می ... روم پیچیده توی جمجمه ام هی صدای دست هی دست دست می...

خواب‌هایم پر از ‌‌ کلاغی سفید شده درست مثل سفیدی چشمهایت کلاغ‌‌ها دیگر شوم نیستند من،عاشقِ کلاغِ چشمهایت شده‌ام.

دلم تنگ است این شبها یقین دارم که میدانی صدای غربت من را ز احساسم تو می خوانی شدم از درد تنهایی گلی پژمرده و غمگین ببار ای ابر پاییزی که دردم را تو میدانی میان دوزخ عشقت پریشان و گرفتارم چرا ای مرکب عشقم چنین آهسته میرانی تپش های دل خسته چه بی تاب و هراسانند به من آخر بگو ای دل چرا امشب...

جوانی من مثل یک پیراهن سبزگلدار بر بند آفتاب تاب می خورد شتاب کن بهتماشا پاییز می خواهد گل ها را نخ نما کند ...

به دادم برس ای اشک دلم خیلی گرفته نگو از دوری کی نپرس از چی گرفته منو دریغ یک خوب به ویرونی کشونده عزیزمه تا وقتی نفس تو سینه مونده تو این تنهایی تلخ من و یک عالمه یاد نشسته روبرویم کسی که رفته بر باد کسی ک ه عاشقانه به عشقش پشت پا زد برای بودن من به خود رنگ فنا زد چه دردیه خدایا...

ن کویرم ای خدا با حسرت یه قطره آب یه عمره که دریا رو از دو می بینم تو سراب بهار برام یه اسمه یه اسم کهنه تو کتاب حرف من با آسمون چرا می مونه بی جواب خدایا... خدایا کویرم ... کویرم بگو ابر بباره می خوام جون بگیرم اگه بارون بباره اگه بارون بباره آروم آروم و نم نم رو لب خشک و تشنم...

غریب و گنگ و بی فریاد ، اجاقی سرد و خاموشم نفس هام سرد و یخ بسته ، زمستون تو آغوشم یه روز تو سینه ی سردم ، هزاران شعله برپا بود تنم فانوس شب سوز شبای سرد یلدا بود یه شب بادی غریب اومد تا صبح بارون به من بارید منو خاموش می کرد بارون می برد خاکسترامو باد چشام در انتظار اشک لبام در حسرت...

اون که هر چی ابر دنیاس ، خونه داره تو چشاش اون که ناچاره بخنده ، اما گریه س خنده هاش اون که تو شهرش غریبه ،* با یه عالم آشنا هیچ کدوم باور نکردن ، غربت تلخ صداش اون منم ،* اون منم ، اون منم بغضمو تو گلوم می شکنم دیروز من ، مثل امروز ، مثل فرداس هر روز دستام ،*سرد و تنهاس دیروز ، امروز ،...

از عشق که می نويسم به ياد می آورم که هنوز تمام نشده ای! پس، در التهاب سطوح و اضطراب رنگها نقاشی ات می کنم پيش از آنکه نقشی جز تو در بوم هيچ نقاشی، نقش بندد . . .

به نشیب آمده ام اینک ز فراز به تو نزدیکترم، میدانم یک دو روزی دیگر، از همین شاخه ی لرزان حیات، پرکشان سوی تو می آیم باز دوستت دارم، بسیار، هنوز...!

گر چه دوري ز برم همسفر جان مني قطره ي اشكي و در ديده ي گريان مني در دل شب منم و ياد تو و گوهر اشك همره اشك تو هم بر سر مژگان مني دست هجران تو سامان مرا بر هم ريخت باز گرد اي كه اميد من وسامان مني اين مپندار كه نقش تو رود از نظرم خاطرت جمع كه در خواب پريشان مني در شب بي كسي ام ياد تو مهتاب...

تنهایم کنار پنجره می آیم نسیم تبسم تو جاریست قاصدکها آمده اند در رقص باد و یاد سبز سپید سرخ... و این آخرین قاصدک چقدر شبیه لبخند خداحافظی توست! **** نمی دانم شابد به نسیمی که صبح گاه در سایه روشن حسرت و لبخند از کنار دستهایت عبور کرد می اندیشی و من به آن بادبادکی فکر می کنم که در سپیده دم...