نتایح جستجو

حال و روز تو را و دلتنگی های سال به سال تو را و تردید های تو را که ضرب در عشق کنیم و به توان دلواپسی برسانیم تازه می شود من مهديه لطيفي

دور... دیر... تو تمام نا امیدی یک انسانی در رسیدن به کدام مسیر می توان اعتماد کرد؟ کاش می شد ایستاد، درست مرکز جهان، و منتظر آمدنت شد از شرق.

دور... دیر... تو تمام نا امیدی یک انسانی در رسیدن به کدام مسیر می توان اعتماد کرد؟ کاش می شد ایستاد، درست مرکز جهان، و منتظر آمدنت شد از شرق.

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

[IMG]

دلتنگت هستم .... و این خط غریب .... و این چشمان خسته .... و این دست های مهربان ..... عجیب بیقراری می كنند ..... عجیب دلتنگت هستم و می دانم كه اگر لبخند بر لب های تو بدرخشد .... قدم هایم پرواز می آموزند .... و دلتنگ تر می شوم .... از این انتظار فرسوده كننده كه گریزی ندارد .... ! تنها مانده ام...

می‌دانم فایده‌ای ندارد فایده‌ای ندارد به تلفن چشم بدوزم هر از گاهی بروم پشت پنجره پرده را كنار بزنم یا با هر صدای آشنایی سر برگردانم فایده‌ای ندارد درست مثل این‌كه به گل‌های پیراهنم آب بدهم

حالا دیدار ما به نمی‌دانم آ ن کجای فراموشی دیدار ما اصلاً به همان حوالی هر چه باد، آباد دیدار ما و دیدار دیگرانی که ما را ندیده‌اند پس با هر کسی از کسان من، از این ترانه محرمانه سخن مگوی نمی‌خواهم آزردگانِ ساده بی‌شام و بی‌چراغ از اندوهِ اوقاتِ ما با خبر شوند قرار ما از همان ابتدای علاقه پیدا...

روزها می‌روند و ما می‌مانیم تكیه داده به غروب ...

باز من تنهایم باز من غمگینم باز من سرگردان از خودم میپرسم: به که دل باید بست؟ به کجا باید رفت؟ به که باید پیوست؟ به امینی که امانت خوار است؟ یا به افسانه ی دوست؟ ......... گریه ام میگیرد..........

شاید اگر دائم بودی کنارم یه روز میدیدم که دوست ندارم می خوام برم که تا ابد بمونم سخته برای هر دومون میدونم شاید اگر دائم بودی کنارم یه روز میدیدم که دوست ندارم می خوام برم که تا ابد بمونم سخته برای هر دومون میدونم فکر نکنی دوری و اینجا نیستی قلب من اونجاست تو تنها نیستی خودم میرم عکسام ولی...

غروب است و ذهن متروک پنجره در انتظار بارانی از روز های دوستت دارم بی تو خیلی تنهایم...

پاهای من دلش پرسه های عاشقانه می خواهد...*

عاشقانه‌هام را باید نگه‌دارم برای وقتی‌که دیگر نیستی. حالا هرچه می‌نویسم تویِ دلت می‌خندی، و می‌گویی: چه شاعر احمقی‌ست این مرد!

از وقتی به خواب‌هايم می‌آيی زيباتر شده‌ای امروز هم بی‌تو گذشت هنوز دير نشده، راه بازگشت هميشه كوتاه‌تر است...

چه فرق می کند از کدام خیابان کدام کوچه عبور میکنی وقتی قرار نیست بدانم کجایی حالا تمام شهر، و اصلا تمام دنیا را دوست دارم حتی این کوچه ی بن بست را شاید تو از آن گذشته باشی و تمام شعرها را دوست دارم شاید تو خوانده باشی شان و تمام عطرها و کتاب ها و آوازها را می بینی؟ دنیایم بدون تو...

زود زودی!دیر دیرم! من یه آواز اسیرم! اسیر این شب پیرم تو مثل ماه هلالی!....نازنین!جای تو خالی! زیر ضربه های رگبار! تشنه ام!تشنه ی دیدار! من و به خاطر بسپار! نگو رویای محالی!.....نازنین جای تو خالی! خیسم از حضور بارون! منو از سرما نترسون توی چله ی زمستون لحظه ی تحویل سالی!....نازنین!جای تو...