نتایح جستجو

ای درخت آشنا شاخه های خویش را ناگهان کجا جا گذاشتی یا به قول خواهرم فروغ: دستهای خویش را، در کدام باغچه عاشقانه کاشتی؟ این قرارداد تا ابد میان ما برقرار باد: چشمهای من به جای دستهای تو من به دست تو آب می دهم تو به چشم من آبرو بده...

سلام دوست عزیز! آواتار و امضاتون زیباست. موفق باشید.

گفتگو می پرسد از من کسیتی ؟ می گویمش اما نمی داند این چهره ی گم گشته در ایینه خود را نمی داند می خواهد از من فاش سازم خویش را باور نمی دارد ایینه در تکرار پاسخ های خود حاشا نمی داند می گویمش گم گشته ای هستم که در این دور بی مقصد کاری بجز شب کردن امروز یا فردا نمی داند می...

سبز ای کاش هزار تيغ برهنه بر اندوه تو می نشست تا بتوانم بشارت روشنی فردا را بر فراز پلک هايت نگاه کنم اينک صدای آن يار بی دريغ گل می کند در سبزترين سکوت و گلهای هرزه را در بارش مداوم خويش درو می کند جنگل در انديشه های سبز تو جاری ست خسرو گلسرخی

از پشت ابرها از خانه بيرون ميزنم اما کجا امشب شايد تو ميخواهي مرا در کوچه ها امشب! پشت ستون سايه ها روي درخت شب مي جويم اما نيستي در هيچ جا امشب؟ ميدانم ، آري نيستي اما نمي دانم بيهوده مي گردم به دنبالت چرا امشب؟ هر شب ترا بي جستجو مي يافتم اما نگذاشت بي خوابي به دست...

ای درخت آشنا شاخه های خویش را ناگهان کجا جا گذاشتی یا به قول خواهرم فروغ: دستهای خویش را، در کدام باغچه عاشقانه کاشتی؟ این قرارداد تا ابد میان ما برقرار باد: چشمهای من به جای دستهای تو من به دست تو آب می دهم تو به چشم من آبرو بده...

میخواهم تورا بکشم اما چاقو را در سینه خودم فرو می کنم تو کشته خواهی شد یا من؟

خوابهايم را تو خواهی ديد از امشب خوابهايم برای تو از اين پس باچشم های باز می خوابم از اينجا به بعد چشم هايم از تا غروب نگاههای آشنا می ايد و می رود که بيايد از طلوع چشم هايی که نديدم از اينجا به بعد که تو چترت را نو می کنی من از راههای پراز چتر رفته برمی گردم ولی تو آمدنم را خواب نخواهی ديد از...

سلام دوست عزیز! امیدوارم دوستای خوبی باشیم.

تا ز میخانه و می نام و نشان خواهد بود سر ما خاک ره پیر مغان خواهد بود

مرید پیر مغانم ز من مرنج ای شیخ چرا که وعده تو کردی و او به جا آورد

از امضاتون خوشم اومد! موفق باشید.

دارم از زلف سیاهش گله چندان که مپرس که چنان زو شده ام بی سروسامان که مپرس

به نظر منم سال دیگه سخت تره!

از ننگ چه گویی که مرا نام ز ننگ است وز نام چه پرسی که مرا ننگ ز نام است

انهدام نصرت رحمانی این روزها اینگونه ام ،‌ببین: دستم، چه كند پیش می رود،‌انگار هر شعر باكره ای را سروده ام پایم چه خسته می كشدم ،‌گوئی كت بسته ا زخَم هر راه رفته ام تا زیر هركجا حتی شنوده ام هربار شیون تیر خلاص را □ ای دوست این روزها با هركه دوست می شوم احساس می كنم آنقدر د وست بوده ایم...

آه... سهم من اينست سهم من اينست سهم من ، آسمانيست که آويختن پرده اي آنرا از من ميگيرد سهم من پايين رفتن از يک پله متروک است و به چيزي در پوسيدگي و غربت واصل گشتن سهم من گردش حزن آلودي در باغ خاطره هاست و در اندوه صدايي جان دادن که به من مي گويد دستهايت را دوست دارم "

ممنونم دوست عزیز. روز فوق العاده ای داشته باشید!