نتایح جستجو

خدايا!:gol: چرا امروز اينجوري شد!؟ چرا هيچ كدوم حرف همو نمي‌فمهميديم!؟:crying: جرا فكر مي‌كرد كه من روراست نيستم و دارم مخفي‌كاري مي‌كنم!؟؟؟:question: تو كه مي‌دوني همه‌ي چيزايي كه تو درونم بود همينا بودن ولي خوب چرا اينجوري برداشت ‌كرد!؟ خدايا يعني اشتباه كردم!!! از كجاش غلط رفتم!!؟؟؟ من كه رو...

سوالي بود كه امروز ازم پرسيده شد!!!!:razz: من هيچ جوابي نداشتم كه بدم!!!!! راستي چرا من هيچ آرزويي ندارم!!!؟:( هر چي فكر كردم ديدم كه آرزويي ندارم نمي‌دونم چرا هميشه اين واژه منو ياد چيزايي مي‌ندازه كه دست نيافتني هستن!! ولي خوب من خواسته دارم نه آرزو! به نظرتون اينا با هم فرق دارن!!؟؟

ممنون خيلي زيبا بود:gol: ببخشيد من thanks ام فعال نيست:( يكي طلبتون;)

هيچ چيزي نمي‌توان به كسي ياد داد، اما مي‌توان به او كمك كرد تا پاسخ‌ها را در درون خود بيابد.:gol:

خيلي خوب بود ممنون:gol::w27: خيلي خوبه كه اينجا گاهي چيز‌هايي رو كه در پستوي ذهنمون هست و كمرنگ شدن با پست يكي از دوستان پررنگ مي‌شه و تكرار مي‌شه واسمون. و به قولي: حرفي است حرف عشق كه هيچش كرانه نيست از هر زبان كه مي‌شنوم نامكرر است

خواهش مي‌كنم فرشته نجات عزيز..:gol:

هشيار آنكه انده نيك و بدش نبود بيدار آنكه ديده به ملك جهان نداشت

تا نظر ميكني از پيش نظر خواهم رفت گر نرفتم ز درت شام، سحر خواهم رفت

در زندگی، سخت ترین چیز، انداختن گذشته است. زیرا انداختن گذشته یعنی انداختن تمام هویت، انداختن تمام شخصیت. یعنی انداختن خودت. تو چیزی جز گذشته ات نیستی، تو چیزی جز شرطی شدگی هایت نیستی. این دورانداختن لباس هایت نیست ، گویی که پوست انسان کنده می شود. گذشته تنها چیزی است که در مورد خودت می دانی...

اديسون اديسون ادیسون در سنین پیری پس از کشف چراغ برق یکی از ثروتمندان آمریکا به شمار می رفت و درآمد سرشارش را تمام و کمال در آزمایشگاه مجهزش که ساختمان بزرگی بود هزینه می کرد. این آزمایشگاه بزرگترین عشق پیرمرد بود هر روز اختراعی جدید در آن شکل می گرفت تا آماده بهینه سازی و ورود به بازار شود...

روزها فكر من اين است و همه شب سخنم كه چرا غافل از احوال دل خويشتنم

در باغ دهر بهر تماشاي غنچه‌اي بر پاي من به هر قدمي خارها خليد

مسجود ملائك چو شد آدم زعلي شد آدم چو يكي قبله و مسجود علي بود

داني كه چيست دولت ديدار يار ديدن در كوي او گدائي بر خسروي گزيدن

گوش فرا ده به صداي سخن آرزوها زيرا آرزوها به مانند زندگي به نيكي سخن مي‌گويند (جبران خليل جبران)

کوله پشتی اش را برداشت و راه افتاد . رفت که به دنبال خدا بگرده ،و گفت تا کوله ام از خدا پر نشود بر نخواهم گشت . نهالی رنجور و کوچک کنار راه ایستاده بود . مسافر با خنده ای رو به درخت گفت : چه تلخ است کنار جاده بودن و نرفتن . و درخت زیر لب گفت :ولی تلخ تر آن است که بروی و بی رها ورد برگردی . کاش...

منم اين روز رو به همه‌ي بچه‌هاي باشگاه و همينطور آقايوني كه اينجا تشريف دارن تبريك مي‌گم:gol: و اميدوارم همه بتونيم درست زندگي كردن رو از اين شخصيت ياد بگيريم.:gol: يا علي

گروهي خدا را به اميد بخشش پرستش كردند كه اين پرستش بازرگانان است و گروهي او را از روي ترس عبادت كردند كه اين عبادت بردگان است و گروهي خدا را از روي سپاسگزاري پرستيدند و اين پرستش آزادگان است (علي ع- نهج‌البلاغه، حكمت 237)

جالب بود ممنون:gol:

ممنون افسون جان:gol: توي اين شرايط ديدن و خوندن اين مطالب خيلي خوب بود:smile: درسته كه شايد خيلي‌هاش رو اكثراً مي‌دونيم ولي ما ادما خيلي فراموش كاريم! لازمه كه بعضي چيزا واسمون تكرار بشه