نتایح جستجو

من همیشه با سه واژه زندگی كرده ام راه ها رفته ام بازی ها كرده ام درخت پرنده ‌آسمان من همیشه در آرزوی واژه های دیگر بودم به مادرم می گفتم از بازار واژه بخرید مگر سبدتان جا ندارد می گفت با همین سه واژه زندگی كن احمدرضا احمدی

دیوانه چو دیوانه ببیند خوشش آید!!! حکایتِ دل دیوانه هم، همین حکایت بالاست.

من با تمام گوشت ویرانم و با تمامی وزنم از لاجورد اطراف بر روی خاك گرم تن انداختم من از كنار قرمز خود دیدم در گردش بزاق یاران تصویر لاشخوران را كه چكمه ی فرشته ها را بر پای داشتند و دركنار قرمز من پرسه می زدند یدالله رویایی

و شكل راه رفتن تو معنای مثنوی است در حالت عمیق عزیمت كه منظره ی راه بازوی صحرایی مرا به تكان می آرد در حالت عمیق عزیمت شتاب های موازی در گردی مچ تو به هم می رسند و باد صفات باد شكل عزیز زانو را كه قدرت و اطاعت را با هم دارد تصویر می كند تا قیصر از كف پای تو قوس بلند طاق...

از مجموعه شعر دلتنگی ها از مجموعه شعر دلتنگی ها شب را به صحبتی من در سطح كوچكی خلوت كردم سطحی عزیز و پهناور را وقتی به صحبت تو نشستم لحن تو تخت آسایش شد صبح دهان تو این حجره ی فراغت من انسان سالیا را تا كوچه های تاول برد دیدم صدای تو ظهر همه صداهاست انسان رفته ی رؤیا را...

خدایا... کمک کن دهانم را به لعن دیگران باز نکنم... لعن گوی زیاد شد... دعا کنم شاید دیگران هم دعایم کنند....

خطبه ی بهاری خطبه ی بهاری بهار با نفس گرم بادها آمد زمین ، جوانی ازو جست و آسمان از او گلوی خشک درخت چنان فشرده شد از بغض دردناک بلوغ که برگ ، سر بدر آورد چون زبانی از او بنفشه ، بوی سحرگاه خردسالی را به کوچه های مه آلود بی چراغ آورد نگاه نرگس همزاد خاکی خورشید به راه خیره شد و صبح را به باغ...

این روزها دغدغه ی فکری من شده پیدا کردن یک لبخند... برای نمایش ندادن این لبخند هزاران دلیل می آورد انسان امروز.... در حالی که برای نمایش دادن آن یک بهانه کافی ست...

تنهایی های من گفتگو ندارد....نگاه دارد.. نگاه به دیوارهای عریان از تصویر... نگاه به سقف های تیره از ندیدن نور.... نگاه به دری که شاید با یک لبخند باز شود.....شاید...

طومار شده است نامه ی دل... خواندنش از حوصله ات خارج است... می خواهی خلاصه کنم.... رها شده است روحم از دل بستگی های پیش پا افتاده،معنای دل دلدادگی را اندک اندک می فهمم... مُهرِ تاییدت را می خواهم پای برگه ی دلم...

چشمان داغ اشک می خواهند نه بغض،آغوش می خواهند نه دلداری با زبان.

تبریک می گم به دوستان خوبم.:gol::gol::gol: امیدوارم موفقیت ها براشون مداوم باشه. از دوستان دیگه هم چه دوستانی که واژه های خودشون شرکت کردن که جای تقدیر داره و چه دوستانی که انتخاب های هوشمندانه ای از نوشته های زیبا با قلم دیگران داشتن هم تشکر می کنم. من مسابقه ادبی رو تا به حال با این حجم از...

من آن طفل آزاده سر خوشم که با اسب آشفته یال خیال درین کوچه پس کوچه ماه و سال چهل سال نا آشنا رانده ام ز سیمای بیرحم گردون پیر در اوراق بیرنگ تاریخ کور فریدون مشیری

خودکشی خودکشی (شاید بدان سبب که از هندسه آگاه نبودی) جوان از خود می‌رفت ساعت ده صبح بود.دلش اندک اندک از گل‌های لته‌پاره و بال‌های درهم شکسته آکنده می‌شد. به خاطر آورد که از برایش چیزی باقی نمانده است جز جمله‌یی بر لبانشو چون دستکش‌هایش را به درآورد خاکستر نرمی را که از دست‌هایش فروریخت...

سبدها سبدها دلال گُل سبدش را با خود به باغ برد و با انبوه ِ عطرهایش به این خانه و آن خانه می‌رود. شب، روح پرنده‌گان ِ کهن به شاخساران خویش بازمی‌گردد. و در این بیشه‌ی انبوه که سرچشمه‌ی اشک می‌خشکد به نغمه سرایی درمی‌آید.در این کتاب از پس جعبه‌آینده‌ی نامریی ِ سال‌ها گل‌ها همچون بینی کودکان...

دو ... شاخه از يکی درخت: يکی تيرِ تابوت وُ يکی تختِ گهواره؟ نگران نباش گردوی پير! حالا هزار پاييز است که گاه می‌آيند وُ هزار بهار است که گاه می‌روند، هيچ پرنده‌ای آشيانِ پرنده‌ی ديگری را تصرف نخواهد کرد. سید علی صالحی

مخفی‌کاری نکنيد! پاسبان خواب است. گنجشک‌های بالای باغ برای عقابِ مُرده عَزا گرفته‌اند. گوش کن دوستِ من! او که شمشيرش به اَبر می‌رسد، در زندگی هرگز هيچ گُل سرخی نبوييده است. بگذار بخوابد، برای شکارِ ماه آمده است، فردا صبح با پوتين‌های پاره به خانه باز خواهد گشت. گنجشک‌ها ماه...

دو آسمان دو پرنده و اوج اوج های مکرر کجاست مرز توقف ؟ زمین شان چه سراشیبی سیاهی بود دو آسمان دو پرنده و اوج اوجهای مکرر سیما یاری

یكباره ازدحام عظیم سكوت شد دیدم تولدم به دیارش غریب بود و سایه ای كه سوخته ز آواره گی ، هنوز در آفتاب ها دنبال لانه ی تن من می گردد تنهایی زمین من ، آنجا با صد شكاف بیهوده ، رویای سیل را خندیده است یدالله رویایی