نتایح جستجو

در این اتاق تهی پیکر انسان مه آلود نگاهت به حلقه کدام در آویخته ؟ درها بسته و کلیدشان در تاریکی دور شد نسیم از دیوارها می ترواد گلهای قالی می لرزد ابرها در افق رنگارنگ پرده پر می زنند باران ستاره اتاقت را پر کرد و تو درتاریکی گم شده ای سهراب

دست نیازم را از بنده ات کم کن.....کَمَرِ غرورم تا به مُنتهایش خَم شده.

تا اطلاع ثانوی ‚ نفس نکش آینه دار از اینجا تا آخر شب هزار تا نقطه چین بذار تااطلاع ثانوی ‚ چشمانون رو هم بذارین زخم دریده ی شب رو بدون مرهم بذارین ترانه ای از یغما

یاران ناشناخته ام چون اختران سوخته چندان به خاک تیره فرو ریختند سرد که گفتی دیگر، زمین، همیشه، شبی بی ستاره ماند. به یاد احمد شاملو 2 مرداد سالگرد درگذشتش بود. یادش گرامی:gol:

از آن خورشید های همیشه در کودکی از آن روزهای شکوفه تا سیب و آن مشق های تا کتاب که تو نبودی تا همین یک بار دیگر که در سفرم مادرم باز به امامزاده های کنار راه سلام می کند و نگاهش در انتهای دشت های چه دور محو می شود هیوا مسیح

دل را پَرت کرد به گوشه ای... دیگر جایی نمانده که بر رویش حک کند نام یک نفر دیگر را... طرح جایگزینی دل فرسوده به راه افتاده... تو هم بیا وام فراموشی بگیر و یک دل نو ببر!

تهران شکوفه باران است ای مهربان که ساکن در غربتی آن گل که در دلت به امانت ماند وقت است بشکفد پیغام ارتباط میان دو شهر پیغام شادباش تو با عشق دوردست محمد علی سپانلو

صدای پِچ پِچ می آید از لای در. سکوت شکسته می شود نگاه به دنبال پچ پچ می رود. آنگوشه یکی می گوید:دل باخته. دیگری در جواب می گوید عقل باخته. و من نگاه می کنم که به آنان که عقل و دلم را اسباب گذران لحظه هایشان گرفته اند. صدای پچ پچ می آید.

از مجموعه شعر دلتنگی ها از مجموعه شعر دلتنگی ها و بین آسمان و صبحانه آوار بیزاری ست وقتی كه بیزاری در خستگی كاغذ ناسازی اعداد آوار شود و خستگی كاغذ بیمار رقم با دست قدم روی صدایی بگذارم كه طول مدید خون اسبی را وقتی كه جوان بودم در كوچه های تنگ شیهه می كرد قلبی كه جنگل مؤنث...

تا نیاراید گیسوی کبودش را به شقایق ها صبح فرخنده در آیینه نخواهد خندید استاد ابتهاج

دشنام میشنود چنارِ پیر، باد، بادِ بازیگوش میآید و میگذرد. چرا چنار پیر دشنام شنیده است؟ چنار پیر از چه کسی دشنام شنیده است؟ سید علی صالحی:gol:

دندان فشرد مرد بر پوست شفاف زرد آلو میدان مغناطیس بر اضطراب لحظه ی فرار فائق شد یک هسته ی ترد در باغچه افتاد انگشت های ریشه ی شیرین سر خورد تا اعماق سیما یاری

زبان وقتی به کار آید که زمانی بچرخد که گوش ها تیز شوند. نه... یک در شوند و یک دروازه.

شکهای شبانه ای یگانه ترین زیباترین شکهاست شکهای شبانه خانه را خواهد آشفت شکهای شبانه ای یگانه ترین ما را به تمام رودها خواهد پیوست من مست و پریده رنگ از دریا می آیم تا در تو نبینم آن پریشانی ها را مشرف آزاد تهرانی

بازی می کند روزگار با دل! همیشه عقب می افتیم در این بازی! آرزو داریم یک بار نه بُرد...که مساوی کنیم با روزگار:w16:

تکیه داده ام به باد با عصای استوایی ام روی ریسمان آسمان ایستاده ام بر لب دو پرتگاه ناگهان ناگهانی از صدا ناگهانی از سکوت زیر پای من دهان ِ دره ی سقوط باز مانده است ناگزیر با صدایی از سکوت تا همیشه روی برزخ دو پرتگاه راه می روم سرنوشت من سرودن است مرحوم قیصر امین پور:gol:

شاید شاید به یاد آوردن شاید دردناک ترین راه باشد برای فراموشی و شاید مهربانانه ترین راه برای خلاصی از این درد.

تلاش تلاش تلاش کرده ام در وقت کار فقط به کار فکر کنم و نه به تو و خوشحالم که این تلاشم به جایی نرسیده است.

اما اما اول عاشق شدم عاشق برق چشم هایت عاشق خنده ات عاشق لذتت از زندگی حالا عاشق گریه ات هم هستم عاشق تَرسَت از زندگی و آن نگاه درمانده در چشم هایت اما کمکت می کنم در رویارویی با ترس چون لذت من در زندگی هنوز هم برق چشم های تست

همانی که هست همانی که هست عقل می گوید که دیوانگیست عشق می گوید همانی که هست هشیاری می گوید که ناخرسندیست ترس می گوید جز رنج، هیچ چیز نیست فراست می گوید آینده ای ندارد عشق می گوید همانی که هست غرور می گوید مضحک است هشیاری می گوید احمقانه است تجربه می گوید غیر ممکن است عشق می گوید همانی که هست