نتایح جستجو

ادب و شرم تورا خسرو مه رویان کرد آفرین برتو که شایسته صد چندینی

تا نیست نگری ره هستت ندهند وین مرتبه با همت پستت ندهند

ما مست صبوحیم زمیخانه توحید حاجت به می و خانه خمار نداریم

در مدرسه آدم با حق چو شدی محرم در صدر ملک بنشین تدریس به اسما کن

دردم از يار است و درمان نيز هم دل فداي او شد و جان نيز هم

آتش آن نیست که از شعله او خندد شمع آتش آن است مه در خرمن پروانه زدند

شاه نشین چشم من تکیه گه خیال توست جای دعاست شاه من بی تو مباد جای تو

ماهم آمد به در خانه و در خانه نبودم خانه گوئی به سرم ریخت چو این قصه شنودم

راه پنهانی میخانه نداند همه کس جز من و زاهد و شیخ و دوسه رسوای دگر

لاله بسی تنگ ودلم تنگ نیست بس هنرم هست ولی دلم تنگ نیست

دردیست غیر مردن کان را دوا نباشد پس من چگونه گویم این درد را دوا کن

مرسی از همراهیت ;) شبت شیک :child:

نقش بند جان که جان​ها جانب او مایلست عاقلان را بر زبان و عاشقان را در دلست

یارب آن نوگل خندان که سپردی به منش می سپارم به تو از دست حسود چمنش

سرشان را بیرون بیارن و بگن : " هووووی ! چته ؟ عاشقی ؟ " :D

نه به آبی ها دل خواهم بست نه به دریا پریانی که سر از آب بدر می آرند و در آن تابش تنهایی ماهی گیران می فشانند فسون از سر گیوهاشان همچنان خواهم راند همچنان خواهم خواند دور باید شد دور

در ره عشق نشد کس به یقین محرم راز هر کسی بر حسب فکر گمانی دارد

قایقی خواهم ساخت خواهم انداخت به آب دور خواهم شد از این خاک غریب که در آن هیچ کسی نیست که دربیشه عشق قهرمانان را بیدار کند

در این شب سیاهم گمگشته را مقصود از گوشه ای برون آ ی ای کوکب هدایت

خورشید سعادت را بر آسمان خانه شما می بینم. صبور باش… تیره ترین ابر ها هم ، چند روزی بیشتر دوام نمی آورند!!!