نتایح جستجو

تو کجا نالی از این خار که در پای من است یا چه غم داری از این دَرد که بر جان تو نیست

دل نشد راضي بگويد شعر نابي باب دل من كجا بايد بگويم راز دل تا نگردم من خجل

یقین دارم تو هم من را تجسم می کنی گاهی به خلوت با خیال من تکلم می کنی گاهی هر آن لحظه که پید ا می شوی از دور مثل من به ناگه دست و پای خویش را گم می کنی گاهی چنان دریا ، نا آرام و توفانی تو روحم را اسیر موجهای پر تلاطم می کنی گاهی دلم پر می شود از اشتیاق و خواهشی شیرین در آن لحظه که نامم را...

تا کی در انتظار گذاری به زاری‌ام باز آی بعد از اینهمه چشم انتظاری‌ام ...

تمام حرف مجنون یک کلام است “نفس” بی یاد “لیلایم” حرام است

قــرار من ربوده اي دل از تـــو ياد ميكـــــــند خــــــروش و ناله ميكَشد بهر ســـو داد ميكند

ثلث دين من ديده يار است عاشقم من٬ دين بسيار است

این قلب ترک خورده ی من بند به مو بود من عاشق او بودم و او عاشق او بود باشد که به عشقش برسد هیچ نگفتم یک عمر در این سینه غمش راز مگو بود...

[IMG] يكي بر بالش پَـر ، سـَر نهاده ... كنـارش نازنيني ماه رُخســار ... يكي در بستري افتاده رنجـور ... به بالينش نه شمعي نه پرسـتار ...

راه می آیی ولی بیراه داری می روی عاشقی لابد که بااین بیقراری می روی رفتنت خیلی مرا از هم نمی پاشد ،برو مطمئن بودم که روزی می گذاری می روی بید مجنونم ، تنم بادستهایت آشناست زخمی ام کن لااقل ،بی یادگاری می روی؟! سربه زیری پیش تو سودی ندارد بعد ازین تو فقط دنبال آهوی فراری می روی من سرم را توی...

درد است دلت خانه ی غم باشد و ناچار مجبور شوی با لب پروانه بخندی ماتم کده باشی و ندانی به چه امّید با شور و شرار خُم میخانه بخندی ؟؟؟

در من انگار کسی در پی انکار من است یک نفر مثل خودم عاشق دیدار من است یک نفر ساده چنان ساده که از سادگی اش می شود یک شبه پی برد به دلدادگی اش....

سفر همیشه رفتن از شهری به شهری نیست. گاهی نه چمدون می خواد و نه همراه. شاید دو تا پا میخواد برای رفتن. گاهی اصلا جای دوری نیست اما سالها طول میکشه تا بهش برسی. سفر گاهی ازخودت شروع میشه و در خودت به پایان میرسه. فقط کافیه وقتش برسه..... [IMG]

سلام[IMG] تشكر از لطف شما...[IMG][IMG] چه چاي خوشرنگي...ممنون[IMG][IMG][IMG] [IMG][IMG]

نو عروس شب مهتاب تو باشم چه شود ماه من باشی و مرداب تو باشم چه شود ای که شاعر شوی و شهد بریزد ز لبت مطلع هر غزل ناب تو باشم چه شود تو همه صبر و قرار دل آشفته من من قرار دل بی تاب تو باشم چه شود دائم الخمرترین مرد جهانم بشوی می چندساله سرداب تو باشم چه شود همه شب تا به سحر مست هم آغوشی تو یا...

تا صبحدم به یاد تو شب را قدم زدم آتش گرفتــم از تو و در صبحدم زدم با آسمان مفاخره کردیم تاســـحر او از ستاره دم زد و من ازتو دم زدم

[IMG]

تا دلی آتش نگيرد حرف جانسوزی نگويد حال ما خواهی اگر، در گفته ما جستجو كن ...

وقت تنگ است ولي غصه ز حد افزون است باز کن پنجره را تا نفسي تازه کنيم

تنها مانده ام در ميان غريبه هاي آشنا آشنايي را مي جويم در ميان آشنايان كسي را نمي يابم در تند باد زندگي ، ساحل نجاتي كي مي جويم شايد آرام گيرد لحظه هاي بي تابم .... غريبه ام با خواب ... هر شب چشم در آسمان بيدار مي خوابم ، شايد ستاره اي سوسو كند در سياهي متعلق هر روزم