نتایح جستجو

در من هزار حرف نگفته هزار درد نهفته هزاران هزار دریا هر لحظه در تپیدن و طغیانند در من هزار آهوی تشنه در خشکسال دشت پریشانند در من پرندگان مهاجر ترانه‌های سفر را در باغ‌های سوخته می‌خوانند با من که در بهار خزانم قصه‌های فراوانی ست با من که زخم‌های فراوانی بر گرده‌ام به طعنه دهان باز...

سپاس گزارم ??????????????????

دل داده ام بر باد، بر هر چه بادا باد مجنون‌تر از لیلی، شیرین‌تر از فرهاد ای عشق از آتش، اصل و نسب داری از تیره‌ی دودی، از دودمان باد آب از تو طوفان شد، خاک از تو خاکستر از بوی تو آتش، در جان باد افتاد هر قصر بی شیرین، چون بیستون ویران هر کوه بی فرهاد، کاهی بدست باد هفتاد پشت ما از نسل غم بودند...

جاده ي بدي است جاده ترديد مه آلود و تاريك سردو خاموش پراز غبارو دود پايم مي لغزد سقوط تا انتهاي مرگ پناهي ! ياوري!دست آويزي؟ كسي صدايم را نمي شنود سقوط تا خود سياهي مرگ چرا نمي بارند ابرهاي سياه ترديد؟ چرا خورشيد نمي تابد بر اين جاده تاريك؟ جايي را نمي بينم صدايي نمي شنوم دوباره مي لغزم دستگيري...

عربی خوزستانی یا عیلامی ؟؟؟؟؟!!!!!!:eek:

دارم سخنی با تو و گفتن نتوانم وین درد نهان سوز نهفتن نتوانم

هر چه دارم از تو دارم مهربان ترین پدر دنیا هر کجا که هستی روحت شاد 😔😘

پیرانه سرم عشق جوانی به سر افتاد وان راز که در دل بنهفتم به درافتاد

عالی بود

خداوندا! حضورت را در پس بی حضوری ام گم می کنم من که در یافتن خویشتن خویش عاجزم چگونه بیابم تو را؟!

دلتنگتم مثل خورشید که هر صبح دلش برای ستاره ها تنگ می شه!

ناله ام در سینه ماند و استخوانم در گلو تا خروش خفته را از دل برارم چاه کو؟

دلم آلوده شد به مرگ نه می میرد که خاکش کنم نه ... 😔

سلام آقای مهندس اینکه شرکت کنندگان خبر نداشتن قرصی که خورده اند حاوی زنجبیل بوده یا نه طعم زنجبیل که مشخصه

أَمَّنْ يُجِيبُ الْمُضْطَرَّ إِذا دَعاهُ وَ يَكْشِفُ السُّوءَ شفا و سلامتی همه بیماران

هر وقت ارزش واقعی زن به او برگشت انسانیت از نو متولد می شود

یک ذره وفا را به دو عالم نفروشیم هر چند در این عهد خریدار ندارد

تو در کنار خودت نیستی نمی‌دانی که در کنار تو بودن چه عالمی دارد

ممکن نباشد از سر کوی تو رفتنم آری مقیّدست به زلف تو پای ما

شب چو در بستم و مست از می نابش کردم ماه اگر حلقه به در کوفت جوابش کردم دیدی آن ترک ختا دشمن جان بود مرا گر چه عمری به خطا دوست خطابش کردم منزل مردم بیگانه چو شد خانه‌ی چشم آن قدر گریه نمودم که خرابش کردم شرح داغ دل پروانه چو گفتم با شمع آتشی در دلش افکندم و آبش کردم غرق خون بود و نمی‌مرد ز...