نتایح جستجو

جاني جان، خونسردي‌ات رو حفظ کن جلوي بقيه متولدين ماه‌هاي ديگه... مي‌دوني که ما آدماي انسان دوستي هستيم... از طرفي بهمن يعني همه‌ي ماه‌ها! :w05: اين بنده‌هاي خدا اگه ما نبوديم زنده نبودن... حق دارن بيان قدرداني! :d

خب البت ما بهمنيا آدماي مهمون نوازي هستيم... اينم يکي از خصوصياتمونه... راحت باشين... :w24:

طبق معمول: مرض!

بهمني‌هايي که مي‌خوان اصالتشون رو حفظ کنن بيان اين‌جا: http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?p=621130#post621130 :cowboy::gol:

راستي مگه تولدت امشبه؟ هوم؟ خب جريمه‌ات کردم ديگه... اعتراضت چيه؟

همين ديگه... اصلا چه معني داره بهمني‌ها با اسفندي‌ها يا با ماه‌هاي ديگه قاطي بشن؟ :cowboy: بهمني‌ها توي متولدين ماه‌هاي ديگه تکن... خصلت‌هاي ويژه‌اي دارن که فقط خودشون مي‌تونن همو درک کنن... از نظر عرفي و اخلاقي و شرعي و قانوني بهتره با بقيه قاطي نشن! :d:w05:

خب پس دس به کار شو جاني!

رندي ديدم نشسته بر خنگ زمين نه کفر و نه اسلام نه دنيا و نه دين ني حق نه حقيقت نه شريعت نه يقين اندر دو جهان کرا بود زهره‌ي اين؟

چيزي به بهمن نمونده... نظرتون چيه يه تاپيک واسه مستقل واسه بهمني‌ها بزنيم؟! :cowboy:

سلام به همه‌ي بهمني‌هاي گل و گلاب و خل و چل! :d:heart::gol:

به فداي حامدم بشم... که دل‌گرمي منه... الان کنارمه!

کوه‌نوردي با دهه چلهيا (3) کوه‌نوردي با دهه چلهيا (3) به دامنه مي‌رسيم. ديگه بالاتر نمي‌ريم... شايد به خاطر منه... يه قوري سياه و گل‌مالي شده، بعد چايي و صبحونه... بم مي‌چسبه... آق‌دايي ممد صدام مي‌کنه... روش صحيح پاگذاري توي کوه رو يادم مي‌ده... بعد برمي‌گرديم... يکي دو نفر دراز کشيدن...

کوه‌نوردي با دهه چلهيا (2) کوه‌نوردي با دهه چلهيا (2) صبح رضا بيدارم مي‌کنه: -پاشو نماز! بايد توي حوض حياط وضو بگيريم... با اين آب سرد حتا فکرشم مو به تنم سيخ مي‌شه!... چاره‌اي نيست! بعد از نماز راه مي‌افتيم... هوا تاريکه... به آخرين چهارراه شهر مي‌رسيم، جايي که ورزش‌گاه شهر...

کوه‌نوردي با دهه چلهيا (1) کوه‌نوردي با دهه چلهيا (1) بچه‌هاي جلسه جمعه‌ها برنامه‌ي کوهنوردي هم دارن... منم فردا مي‌خوام باهاشون برم... رضا البت اول نمي‌ذاشت اما آق‌دايي ممد واسطه شد... شب بايد اين‌جا خونه بابابزرگ بخوابيم... توي اتاق آق‌دايي ممد جام رو مي‌ندازم... اتاقش بوي کاغذ و کتاب مي‌ده...

شباي ماه رمضون (5) شباي ماه رمضون (5) چند شب که گذشت با هوشنگ بيش‌تر رفيق شدم و با اون ديگه رفتم جلسه... جلسه قرآن دوره‌اي بود. آخر جلسه اعلام مي‌شد خونه کيه... هوشنگ يه موتور گازي داشت با يه بوق خنده‌دار که به صداي گرفته‌ي يه خروس پير مي‌مونست: قژ قژ مي‌کرد! هوشنگ سعي مي‌کرد کم‌تر بوق...

پي‌نوشت شباي ماه رمضون (2) پي‌نوشت شباي ماه رمضون (2) آن شب پرستاره، آن احساسي که "معنوي"اش مي‌خوانند دلت را ربود. تو در خودت منبع لذت تازه‌اي را کشف کردي؛ چيزي شبيه لذت‌بردن از موسيقي که جسماني نبود، اما مزه و حال و هوايش هم با موسيقي يکي نبود. چنين بود که مثل "دهه چهليا" شب‌هاي کوچه را رها...

سلام حامد جان! چرا الان که اومدم تو نيستي؟! عزيزم...

سلام! خوبي؟ اون يه شوخي بود... چرا ناراحت شدي؟! منظورم اين بود که بهت نميومد واقعا مث جوجو سنجاب داشته باشي... و تولدش باشه... بعد که گفتي تولد مقداده تازه دوزاريم افتاد....

نوميد مشو اميد مي‌دار اي دل در غيب عجايب است بسيار اي دل گر جمله جهان قصد به جان تو کنند تو دامن دوست را بنگذار اي دل

يا رب تو مرا نه نفس طناز مده با هرچه به جز توست مرا ساز مده من در تو گريزان شدم از فتنه‌ي خويش من آنِ‌ توام! مرا به من باز مده!