نتایح جستجو

دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا -- این واسه mahdi joon بود.

نه چرا ناراحت بشم. اینم تو جوابت خودم نوشتم، بداهه اس: اگر بودم مرا از تو نشانی بدادم آنچه از جانم بخواهی :smile:

الا ای آهوی وحشی کجایی مرا با توست چندین آشنایی

هر کسی از ظن خود شد یار من از درون من نجست اسرار من

آن ساقی و این دلبر، آن باده و این درد یا رب بنگر با دل شیدا چه‌ها کرد در حسرت یک گوشة چشمی ز دلدار عمری بگذشت و مگر این یار وفا کرد یک دم نشدم دور ز اندیشة عشقش آن یار جفاپیشه چه با این دل ما کرد از داغ غمش سوختم و شکوه نکردم بی مهر و وفا پر زد و این شمع رها کرد در معرکة عشق خریدار بُدم ناز...

اگر آن ترک شیرازی به دست آرد دل ما را به خال هندویش بخشم سمرقند و بخارا را

من ز تو دوری نتوانم دگر وز تو صبوری نتوانم دگر

ز مجنونان دشت آشنایی منم امروز، آن لیلا به من ده

تا کی به تمنای وصال تو یگانه اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه :crying:

وصال او ز عمر جاودان به خداوندا مرا آن ده که آن به ;)

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

نمی دونم. نمی دونم چرا داره اینطوری میشه. نه، نباید منم مثل خیلیای دیگه دچار روزمرگی بشم. من نمی تونم مثل بقیه ای باشم که براشون مهم نیست امروز باید با دیروز فرق کنه. من نمی تونم بی تفاوت باشم، اما انگار دام بی رحم روزگار خیلی وسیع تر از این حرفاست. وقتی بعد از مدتها بازم تو مترو خوابم برد و...

ندانستم که با ما بی وفایی ندارد عشق تو لطف و صفایی ندانستم در این بیهوده بازار که لیلی سر دهد داد جدایی --- شعر از خودم.

منم و شمع دل سوخته، یا رب مددی که دگر باره شب آشفته شد و باد گرفت

مژده بده، مژده بده، یار پسندید مرا سایه او گشتم و او برد به خورشید مرا جان دل و دیده منم، گریه خندیده منم یار پسندیده منم، یار پسندید مرا

چو من از هجر تو مردم نه عجب از من مجنون کز غم فرقت جانان عجب است که ماندگارم

سلام. دستت درد نکنه بابت پیام ها، دوست خوبم. خیلی خوشحالم که باهات دوست شدم و امیدوارم بیشتر با هم آشنا شیم. راستش من در حال حاضر سربازم، از نوع امریه. صبح زود میرم، دیر وقت برمی گردم. واسه همین شاید تو روزای عادی زیاد وقت نکنم بیام سایت. اما حتما چیزای زیادی واسه گفتن و نوشتن دارم. ازت خیلی ممنونم.

خداوندا نگارم را نگهدار / همه دار و ندارم را نگهدار ندارم غیر از او گلی در این باغ / گلم باغم بهارم را نگهدار ---- شعر از خودم بود. چطوره؟

چه بگویم ز غمش، غمش امانم ندهد چه کنم که دلبرم چهره نشانم ندهد به که گویم که تب و تاب و توانم همه رفت به که روی آورم اکنون که زیانم ندهد تلخ‌تر از دوری و هجران غمی نیست دگر چه شود گر نوگلم زجرِ چنانم ندهد ز بس ناز کشیدم که شدم شهره شهر ترسم این یار می هر دو جهانم ندهد ساقیا باده مستانه مریزم به...

سلام. در اولین فرصت یه قشنگشو انتخاب می کنم. فعلا، خیلی سردمه. بازم یلدات مبارک.