نتایح جستجو

روجا چمن کار؟:redface: هم جایزه ی پروین اعتصامی رو بردن هم برگزیده ی چهارمین دوره مسابقه شعر امروز ایران شدن

رویا زرین؟:redface:

10.ایشون برنده ی جایزه ی ادبی هم شدن؟

9.ایشون نمایشنامه نویس هم هستن؟

تناور شد در طول روز ها وشب ها آن هنگام سیبی نورانی ببار آورد دشمن آن میوه تابان را نگریست و دانست آن میوه درخشان از آن من است ویلیام بلیک

رویای روزانه رویای روزانه آن ‌چنان خسته‌ام كه وقتي تشنه‌ام با چشمهاي بسته فنجان را كج مي‌كنم و آب مي‌نوشم آخر اگر كه چشم بگشايم فنجاني آنجا نيست خسته‌تر از آن‌ام كه راه بيفتم تا براي‌ِ خود چاي آماده سازم آن ‌چنان بيدارم كه مي‌بوسمت و نوازشت مي‌كنم و سخنانت را مي‌شنوم و پس‌ِ هر جرعه با تو سخن...

یك‌ رودخانه‌ خشك‌ هست‌ بین‌ آنها و ما. كرانه‌هایش‌ زمین‌ ما را جدا می‌كند. كف‌ رودخانه‌ جادهِ‌ بازگشتم‌ بود. مخلوقی‌ هستیم‌ كه‌ با خستگی‌ پیش‌ می‌رود مانند لاك‌پشت‌ كه‌ از یك‌ خلق‌ پیر تولد یافته‌ است‌ تقریباً صخره‌ هستیم‌ كه‌ آهسته‌ می‌چرخد مانند زمین. كوههای‌ ما زیرزمین‌ هستند اینطور...

8.ایشون مترجم هم هستن؟

من از دوستت دارم از تو سخن از به آرامی از تو سخن از به تو گفتن از تو سخن از به آزادی وقتی سخن از تو می گویم از عاشق از عارفانه می گویم از دوستت دارم از خواهم داشت از فكر عبور در به تنهایی من با گذر از دل تو می كردم من با سفر سیاه چشم تو زیباست خواهم زیست من با به تمنای تو خواهم ماند...

قرآن من شرمنده ام که تو دریایی و من دریایی نیستم... مرسی:gol:

3.آثار شاعر تو سبک نو هست؟

ما کلا بی دردیم!..از درد دیگران می نویسیم.. همچنین شوما دوست بزرگوارم:gol::redface:

کاغذم تمام شده....ولی حرف هنوز باقیست... اندکی زاویه چشمانت را رو به دلم بچرخان.... شاید لب خوانی کند آنچه دلم با زبان بی زبانی می گوید...

حسادت می کند گل یاس کوچک باغچه به تو... می گوید در گوش نسیم که تو او را بیش از من نوازش می کنی... من آرام می گویم در گوش نسیم.... نیلوفرم بیشتر از دو شب زنده نیست.. تو هر شب هستی....

ای بزرگم... کوچکی شخصیتم را به بزرگی خود ببخش.. گاهی وقت ها تنم به روح اهدایی تو کوچکی می کند.. ببخش..

بیشتر سایش روزگار این روزها بر سنگِ من است... اینقد به این در و آن در زدم در این رود....که گوشه های تیزم..کُند شد!!!... من دیگر مومی شدم در دستش... سلاح تیزی زبانم هم کُند شد...

ذوق مرگ می شود خاطرت وقتی تا فرسنگ ها از کسی غیر از خود خبری نسیت... وقتی که پا برهنه در آن پا گذاشت ویرانه می شود خاطرت... و ویرانه ی تنهایی را گفتگویی نیست...

سقف تنهایی من بلنده.... به بلندای لیست دوستان و اطرافیان تو..... من غرق خالی هستم...و تو پُر هستی از خالی.... ظرف من پر هست از خود.....و ظرف تو پر هست از بی خود...

3.خانوم هستن؟

خراب شده کلبه ی تنهاییم... دیگر در به درها..هر شب در خرابه ی من اتراق می کنند... افسوس از این زمانه.... که کلبه ی تنهایی را هم پاتوق در به دران کرد...