نتایح جستجو

دفتر را سریع بستم و گفتم: باید اول در میزدی بعد وارد اتاق میشدی نگاهی به دفتر که در دستم بود انداخت و گفت: -اون دفتر چیه دستت؟ آب دهانم را به سختی فرو دادم و گفتم: -کدوم؟ جلوتر آمد و گفت: -همینی که تو دستته دیگر هیچ کاری از دست ساخته نبود با بغضی مصنوعی گفتم: -ببخشید حوصلم سر رفته بود کمی...

از روی تخت بلند شدم و گفتم: یعنی من مزاحم شما دو نفر شدم بدون اینکه جوابم را بدهد هدفون را در گوشش گذاشت و چشمانش رابست بی سر و صدا از اتاق خارج شدم و به طرف حیاط ویلا راه افتادم ,ولی دری نسبتا بزرگ من را متوجه ی خود کرد و وارد انجا شدم سالنی بسیار بزرگ و شیک و که با میزهای طویل پر شده بود و...

معلوم نیس دفعه ی بعدی کی باشه از توی اتاق بلند داد زدم: -پسرک غربتی انگار از دماغ فیل افتاده چهل دقیقه بعد در راه ویلای خاله رومینا بودیم در ماشین از دانیال پرسیدم: -خالت بچه هم داره ؟ دانیال زیر چشمی نگاهی به داریوش انداخت و گفت: -آره یه دختر داره با ذوق پرسیدم : -اسمش چیه ؟چند سالشه؟ دانیال...

انروز تا خود شب دانیال با من سرو کله زد تا تونست چند جمله به زبان آلمانی یادم بدهد از هوش ضعیف من تعجب کرده بود وقتی به او توضیح دادم که حتی تو مدرسه هم انقدر ضعیفم قول داد که با هم کار کند تا تمام مشکلاتم برطرف شود اونشب بعد شامی که با دانیال خوردم خسته به اتاقم رفتم تا بخوابم چشمام به شدت...

شگفت زده نگاهم کرد و گفت: -تو به من علاقه داری؟ عصبی پلکهایم را روی هم فشردم و از میان دندانهای کلید شده ام غریدم نه و بی معطلی از اتاقش خارج شدم وقتی به اتاق خودم رسیدیم نفس نفس میزدم گویی مسافت زیادی را دویده باشم روی تخت ولو شدم و به حرفهای داریوش فکر کردم ,من مانع رسیدن او و عشقش به هم شده...

دانیال لبخندی از روی شرمندگی زد و گفت: زیاد به بردار من توجه نکن اون همینجوریه یه مشکلاتی داره در رابطه با دانشگاهشم داره کمی نگرانه -اما من زنشم البته فکر کنم که باشم حرف دیگری نزد و راهی آشپزخانه شد,آه عمیقی کشیدیم و به دنبال او روانه گشتم ,زنی با اندامی ظریف کشیده پشتش به من بود و مشغول چدن...

فصل پنجم هر لاله ی آتشین,دل سوخته ای است هر شعله ی برق ,جان افروخته ای است نرگس که زبار غم ,سر افکنده به زیر بیننده ی چشم از جهان دو خته ای است هر وقت یاد اون روزها می افتم این شعر میاد تو ذهنم و زیر لب زمزمه اش میکنم شاید از گزافه گویی من به ستوه آمده باشی و ناسزا بارم کنی ولی خودت میخواستی...

میدونم خیلی کمه ببخشید هر روز کم بذارم بهتر از اینکه سه روز یه بار بذارم در هواپیما من وسط نشستم و دانیال و داریوش در طرف دیگرم قرار گرفتند,داریوش خوابید یا خودش را زد به خواب نمیدانم ولی تسلی گر من دانیال بود از آلمان گفت از چگونگی زندگی خوشان برایم حرف زد و....که باعث شد من کم کم دردمرا فراموش...

از قیافش خنده ام گرفته بود طوری نگاهم میکرد که انگار جن دیدیه,دانیال اومد وسط دستشو گرفت و مجبورش کرد که برقصه از گرما و خجالت قرمز شده بود و لی بالاخره رقصید اما خیلی کوتاه دو تایی تو اتاق داریوش نشسته بودیم و در و دیوار را نگاه میکردم مهمانی به پایان رسیده بود من گرچه به دو و دیوار نگاه میکردم...

خندیدیم و گفتم: داری مثلا فلسوفا حرف میزنی از روی تخت بلند شد و گفت: -یه روز به این حرفم میرسی نمیدانم ساعات باقیمانده تا موقع رفتن به آرایشگاه را چیکار کردم از اونجا یادمه که همه زیبایم را تحسین میکردند و پشت سر هم میگفتند : خوش به حال داماد که همچین عروسی نصیبش شده ,به خود آمدم دیدیم داریوش...

داریوش قراره انتقالی بگیره بیاد پیش ما زندگی کنه دیگه غصه نخورید برگشتم نگاهش کردم اونم نگاهم کرد لبخند تلخی زد و گفت: نمیدونم بابا چرا انقدر اصرار به این ازدواج داره هیچکس جوابی نداشت که بده واقعا عمو چرا انقدر اصرار داشت؟ فصل چهارم حقیقت ترکیبی است از گریه ها و خنده ها,با وارد شدن دانیال به...

تقریبا دو دقیقه -شرمنده سرم را پایین انداختم -بلند خندید و گفت: خجالت میکشی؟ -راستش آره گریه کردنم یه جورایی.....ولش کنید شما کی اومدید؟ خوشبختانه او سوال دیگری نپرسید و در جواب سوال من گفت: -بی خبر وارد ایران شدم ,مادر با دیدنم نزدیک بود غش کند و باز خندید(چقدر بی خودی میخندیده) -پس همه را...

شايد از اين هم عجله ي ما براي ازدواج تعجب کني ولي خب پدرم و عمو به شدت به پول نيازمند بودند و در من هم ذوق عجيبي ايجاد شده بود که نميدانم چه اسمي برايش بکذارم,به قول مادرم که میگفت(دختر هر چی زودتر ازدواج کنه بهتره بزرگتر که بشه سخت پسند میشه) مادرم از پس انداز خودش برام جهزیه میخرید واین مسئله...

وقتی به خود آمدم روی تخت مهراب بودم,از خودم پرسیدم من چرا اینجا خوابیدم؟!طولی نکشید که همه چیز را به یاد آوردم,هجوم بغض به گلویم آزازم میداد ولی به هیچ وجه اجازه ی دوباره جاری شدن اشکهایم را ندادم با خود گفتم: اگه زندگی را برای بقیه راحت تر نکنم پس برای چی زندگی میکنم؟با این فکر دودلی ام کاملا...

من نیاز به انتخاب سرنوشتم داشتم نه به پذیرش ناگهانی آن خنده داره ولی وقتی چند روز از اومدن مهمانان گذشت ,عمو خیلی ناگهانی اعلام کرد به شرطی یه باباینا کمک میکنه که من با داریوش ازدواج کنم قشنگ اونروز را یادمه از مدرسه که برگشتم یکراست رفتم خونه مهرابینا ,انقدر با معلما کل کل کرده بودم که دیگه...

گاهی وقتها گذشته رو چنان دو دستی میگیریم که دیگه نمی تونیم آینده رو بغل کنیم....شده حکایت من چنان تو گذشته موندم که آینده برام بی معنی شده اونشب داریوش خودشو معرفی نکرد و مثل غریبه ها راهشو کشید رفت,با خودم گفتم این دیگه کی بود چه با جذبه ,اگه بخواهم منصف باشم باید بگم واقعا جذبه داریوش منو...

جدا,خیلی ذوق زده ام که میخواهم پسر عموم را ببینم صبحانه ام را سریع خوردم و رفتم خونه ی عمو فرزین تا خبر مهونی را به مهراب بدهم گرچه میدونستم هنوز خوابه عمو با دیدن من گفت: به موقع اومدی همه داریم میریم کمک علی آقا باغبون تا زودتر عمارت را تمیز کنه -مهرابم میاد؟ مهراب پشت عمو ظاهر شد و گفت: من...

همه اعضاي حاضر در باغ مثل سربازهاي ارتشي جلوي در ورودي باغ انتظار ورود عمو فرزام را مي کشيديم پدرم براي استقبال رفته بود فرودگاه عمو فرزام از قبل گفته بود که کسي براي استقبال به فرودگاه نياد وقتي صداي زنگ در شنيده شد عمه فريبا مثل موشک رفت سمت در و بدون معطلي خودشو انداخت تو بغل بابام به خيال...

سلام به تمام دوستان میخواهم کتابی دیگه از پروانه ش(شیخلو )بذارم به نام حق دیر انگار سر مست زودت ندهیم دامن از دست بر آتش عشقت آب تدبیر چندان که زدیم باز ننشست از رای سر نمی توان تافت بر روی تو در نم توان بست از پیش پای تو رفتنم نیست چون ماهی افتاده در شست فصل اول راسته که میگویند دنبال...

رمان به رنگ عشق | پروانه شیخلو (تایپ)