فارسی زبان مادری توست، عربی را در مدرسه یاد گرفتی و انگلیسی را در کانون زبان.
فرانسه را میفهمی، آلمانی صحبت میکنی و پرتقالی را کم و بیش بلدی. وقت آزادت را صرف یاد گرفتن اسپانیایی کردهای.
زبان روسی را دوست داری و امسال چند واحد در مورد ادبیات و زبان شرق آسیا برداشتهای.
کتابخانهی اتاقت پر شده از صدها کتاب در مورد زبانهای قدیمی و منسوخ شده، زبانهایی که هزاران ساله کسی به اونها توجه نکرده و از یاد رفتهان.
تو حتی زبان صفر و یک کامپیوترها را بهتر از خیلیها میفهمی، لبخوانی بلدی و کافیه یه نفر گوشهی چشمش رو تکون بده تا تو به تمام زوایای پنهان وجودش پی ببری.
معنای نتهای موسیقی را درک میکنی و از نتهای بیمعنی آهنگهای زیبا میسازی.
امّا نمیدونم با این همه استعداد چرا وقتی به سادهترین حالت ممکن به تو میگم: دوستت دارم، نمیفهمی؟