*زهره*

صدای شرشر باران و شیشه ی بخار گرفته ی اتاق ...

بسوی پنجره می روم بازش می کنم، چشمانم را می بندم ...

دستم را بیرون می برم تا حس باران بر تمامی وجودم لبریز شود ...

اکنون چشمانم را گشوده ام ...

فرشته ایی همراه با قطره ی باران بر دستم نشسته است ...

پرسیدم حیف است از این همراهی و بر زمین نشستن و زیر دست و پا ماندن !

گفت : من فقط یک همراهم برای رساندن قطره ی باران و دوباره باز خواهم گشت ...

بسوی آسمان برای همراهی قطره ایی دیگر و بارانی دیگر ...

گفت و ... پر کشید !

با خود اندیشیدم : پس من هم ...


مهتاب

هنر چیدمان

شعبان، به نیمه خود رسیده و اشتیاق جهان، به بی‏نهایت. گویند برای آمدنت باید به انتظار ایستاد، نه به انتظار نشست. ما ایستاده ایم چرا که در قلبمان زمزمه ایست. خبری در راه است

[IMG] [IMG]

ديگر ترنم باران هم

نمي تواند

مرهم درد شود ...

از كساني مي گويم

كه تبسم را

هرگز آيينه اي نبودند ...

حتي

به زهر خندي !!!

وقتي بزرگ مي شوي ديگر نمي ترسي كه نكند فردا صبح خورشيد نيايد! حتي دلت نمي خواهد پشت كوهها سرك بكشي و خانه خورشيد را از نزديك ببيني ...

سلام لطفاً در اين نظر سنجي شركت كن! ممنون!
http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=103531

استاد محمود فرشچیان (نگارگر ایرانی)

پشتش سنگین بود و جاده های دنیا طولانی. می دانست که همیشه جز اندکی از بسیار را نخواهد رفت...آهسته می خزید، دشوار و کند؛ و دورها همیشه دور بود...
سنگ پشت تقدیرش را دوست نمی داشت و آن را چون اجباری بر دوش می کشید...
پرنده ای در آسمان پر زد، سبک؛ و سنگ پشت رو به خدا کرد و گفت:
"این عدل نیست، کاش پشتم را این همه سنگین نمی کردی.من هیچ گاه نمی رسم و در لاک سنگی خود خزید، به نیت ناامیدی."
خدا سنگ پشت را از روی زمین بلند کرد . زمین را نشانش داد. کره ای کوچک بود.
و گفت: "نگاه کن، ابتدا و انتها ندارد. هیچ کس نمی رسد...چون رسیدنی در کار نیست.فقط رفتن است، حتی اگر اندکی...و هر بار که می روی ، رسیده ای!
و باور کن آنچه بر دوش توست، تنها لاکی سنگی نیست،و پاره ای از هستی را بر دوش می کشی؛" پاره ای از مرا..."
خدا سنگ پشت را بر زمین گذاشت.دیگر نه بارش چندان سنگین بود و نه راهها چندان دور...
سنگ پشت به راه افتاد و گفت:" رفتن، حتی اگر اندکی؛"و پاره ای از "او" را با عشق بر دوش کشید...

سلام . اميدوارم خوب و خوش باشيد .
نظرسنجي آغاز شد . ميتونيد تبليغ رو شروع كنيد :

بهترين آواتار را چه كسي دارد ؟ ( سري 2 )

سلام زهره جون...خوبي عزيزم...خوشحالم كه دوباره ميبينمت ...شادباشي عزيزم

[IMG]
[IMG]

[IMG]

سلان بر عزیز دل
خوبید؟
ایام به کام هست؟
شادو موفق در پناه خدا باشید

عکس خیلی قشنگی بود مرسی

سلام زهره خسته نباشي دستت درد نكنه

سلام موفق باشی

مرسي موفق باشي

سلام دخمل...
مثل هميشه عاليه نوشتهات آدم دوست داره 100 بار تشكر كنه

همین که به ثانیه بعد پا می گذاری معجزه ای است! به نامعلوم بعدی زندگی ات می رسی از نهان به آشکار... انتظار همین را می کشیدی... اکنون ثانیه پر از راز مقابل توست درست مقابل چشمان تو... حتی فرصت تصمیم گیری نخواهی داشت و می گذرد ...

به انتظار ثانیه بعد با سری پر از طرح و نگاهی خاموش، بی فروغ و آرام لبخندی به لب می گذاری و هیچ کس نمی داند ثانیه بعد تو چگونه خواهد گذشت ...!

هنگامی که خداوند مرا همچون سنگریزه ای در این دریاچه ی عجیب انداخت آرامش آن را بر هم زدم و بر سطح آن دایره هایی نامحدود پدید آوردم ولی هنگامی که به اعماق آن رسیدم مانند آن آرام شدم ...

جبران خلیل جبران

سـانـس آخـر زنـدگـی !

● ای کاش این صحنه را جور دیگری بازی کرده بودم ...

چه کوتاه است! عمر را می‌گویم. ‌١٠ سال اول زندگیتان را مثل دور تند یک فیلم سیاه و سفید قدیمی‌ از نظر بگذرانید و بعد فرض کنید این فیلم چیزی حدود هفت بار ادامه یابد. اما هر بار، یک دوره جدید...

این فیلم ملودرام شاعرانه عاشقانه رمانتیک واقعگرایانه حادثه‌ای کمدی تراژیک و گاه ابلهانه چیزی حدود ‌٧ بار ادامه یابد. هرچه به پایان این فیلم نزدیک‌تر می‌شویم، بیشتر احساس غبن می‌کنیم: "ای کاش این صحنه را جور دیگری بازی کرده بودم"، "ای کاش این فصل از فیلم کمی ‌طولانی‌تر بود"، " ای کاش لوکیشین این فصل تغییر می‌کرد"، " ای کاش این نما، این قدر ابلهانه نبود"، " چرا اینجا دارم این قدر الکی می‌خندم؟"و...

اما دیگر فرصتی نیست. دیگر کم کم فیلم دارد به انتهای خود می‌رسد. باید از صندلی برخیزم. باید سالن را ترک کنم...!

سلام مرسي از درخواست ...
ميخواستم ازتون بيشتر ياد بگيرم.. بابت جملات تكميلي و پسشنهاديتون تو تايپيك متشكر..واقعا بدرد بخورند.
------------------------------------------------------------------------------------------------