یا خدا
سلام بر وزیر لهو لعب

یه مطلبی دیدم از عین القضات همدانی در باب هرمونوتیک که به خوبی نشون میده این بحث شیوه فهم و برداشت که بحث معاصریه و در سال 1911 یجورایی شروع شده چطور در قرن 5-6 تا این حد به عروج رسیده. حیفم امد بزارمش جایی که از چشم دوستان دور بمونه گفتم برای دوستان تک تک بفرستم
جوانمردا !
این شعر را چون آینه دان !
آخر ، دانی که آینه را
صورتی نیست ، در خود.
اما هر که نگه کند،
صورتِ خود تواند دیدن.
همچنینی مدان که شعر را،
در خود،
هیچ معنایی نیست !
اما هر کسی ، از او ،
آن تواند دیدن که نقد روزگار و
کمالِ کارِ اوست.
و اگر گویی:
«شعر را معنی آن است که قائلش خواست
و دیگران معنیِ دیگر
وضع میکنند از خود.»
این همچنان است که کسی گوید:
«صورتِ آینه، صورتِ رویِ صیقلی یی است که اوًل آن صورت نموده.»