روزها و سالها درگذرند
اما تو برجایی و بودن ما
چونان رودی بر بستر بیقراری
در مسیری لایتناهی
رو به سوی تو جاری ست
گاهی اگر اندكی گل آلود می شود
یا در گذر از بیابانی تب آلود می گردد
از بلندایی اگر سقوط می كند
ور به گودالی تن به سكون می دهد
در باورش اگر دریای عشق تو باشد
به شوق وصل ، خود را سوی تو می كشاند
ای قرار هر بیقرار ، لحظه ای ما را به حال خود مگذار...
![Icon Gol :gol: :gol:](/styles/default/xenforo/smilies/vb5/icon_gol.gif)