زندگی رابا مداد باید نوشت
و همیشه "پاک کنِ فهم" در دست داشت
تا آنوقت که فهمیدی اضافه ها کدامند
به آسانی پاکشان کنی و درست ترین ها را بنویسی
اما خیلی ها این را نمیدانند
دفتر زندگیشان را با شور ، با شوق ، با ذوق
با خودکار آبیِ نو آغاز میکنند
و زمانی میرسد که میبینند
وجود بعضی واژه ها بدجور آزارشان میدهد
و آنوقت نمیدانند که چه باید کرد
باز هم عجولانه با خودکار، سیاهش میکنند
و میبینند دفترشان زشت شده است
و تازه میفهمند راه حل، خط زدن و سیاه کردن نبود
راه حل ؛ فقط یک نفس عمیق است و " نقطه سر خط "
و دوباره نوشتن ،نوشتن درباره ی غلطهای دیروز و اصلاح آنها با مفاهیمی نو
اینگونه است که هم میتوان اشتباهات را تجربه کرد و هم دفتری زیبا داشت
آدمها خط زدنی نیستند ، گاهی فقط صبر و حوصله میخواهند و مفاهیمی نو برای اصلاح شدن