Maryam.67

ﮐﻼ‌ﻍ ﻫﺎﯼ ﻋﺎﺷﻖ ﻧﻤﯽ ﺩﺍﻧﺴﺘﻨﺪ
ﻣﺘﺮﺳﮏ ﻫﺎ
ﺩﻝ ﺩﺭ ﮔﺮﻭ ﺁﯾﻨﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ
ﻭ
ﻓﺮﯾﺐ
ﻣﯿﺎﻥ ﻣﺰﺍﺭﻉ ﮔﻢ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﻭ
ﻣﺎﻩ ﻫﻨﻮﺯ ﻫﻢ
ﺗﻨﻬﺎ ﺑﺮﺍﯼ ﺭﻭﺩ ﻋﺮﯾﺎﻥ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ


ﻣﯿﺎﻥ ﺗﺎﺭ ﻭ ﭘﻮﺩ ﺍﯾﻦ ﺩﺭﯾﭽﻪ
ﺷﺎﺩﯼ ﺭﺍ
ﻣﻬﻤﺎﻥ ﻧﻮﺭ ﻣﯽ ﮐﻨﻢ
ﮐﻪ
ﻋﺸﻖ ﺭﺍ
ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺩﺷﺖ ﻣﯽ ﺑﺎﺯﺩ
ﻭ
ﻣﯿﻌﺎﺩ ﻣﺎ ﺭﺍ
ﺯﯾﺮ ﻣﻬﺘﺎﺏ ﺗﺎﺏ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﺩ
ﻣﮕﺮ
ﺷﻬﺎﺏ ﻫﺎ ﺳﺮ ﺑﺮﺳﻨﺪ

ﺑﯽ ﻫﯿﭻ ﮐﺮﺷﻤﻪ ﺍﯾﯽ
ﺩﺍﺱ ﮐﻬﻨﻪ ﺭﺍ ﻣﯽ ﺑﻮﺳﻢ
ﻣﺒﺎﺩﺍ
ﺑﺎﻭﺭ ﮐﻨﯽ
ﺳﭙﯿﺪﯼ ﻣﻮﯼ ﺁﯾﻨﻪ ﺭﺍ ﺑﺎﻭﺭ ﻧﺪﺍﺭﻡ
ﻭ ﻃﻨﯿﻦ
ﭘﮋﻭﺍﮎ ﻫﺎﯼ ﺁﯾﻨﻪ ﺭﺍ


ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﻢ
ﺗﻨﻬﺎ
ﺑﺎﺭﺍﻥ
ﻧﺎﻡ ﺗﺮﺍ
ﺑﻪ ﺩﺷﺖ ﺑﺒﺨﺸﺪ
ﻭ ﻣﺮﺍ
ﺩﺭ ﭘﺮﻃﻪ ﻟﻐﺰﺵ ﻭ ﭼﻨﺒﺮﻩ ﻋﻘﺮﺑﻪ ﻫﺎ
ﺗﺮﺍ
ﻓﺮﯾﺎﺩ ﺑﮑﺸﺪ

ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﺖ ﺭﺍ
ﺑﺮﺍﯾﻢ ﺑﻔﺮﺳﺖ
ﺁﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻣﻦ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﯽ
ﺷﺒﺎﻧﻪ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﻨﻮﯾﺴﻢ
ﺗﺎ
ﺩﺭ ﺭﻭﺯ
ﺷﻌﺮﻫﺎﯼ ﺳﭙﯿﺪﻡ ﺭﺍ
ﺑﺮﮔﯿﺴﻮﺍﻧﺖ ﺣﻠﻘﻪ ﮐﻨﻢ

http://www.www.www.iran-eng.ir/showthread.php/419361-تولد-بهترین-داداش-دنیا-داداش-ناصر-گلم-just-mechanic/page62?p=5840622#post5840622
عکس بچگی های ناصر جوراب خور:دی

ﻧﮑﺘﻪ ﺍﯼ ﺷﺮﺡ ﺩﻫﻢ ﮔﺮ ﭼﻪ ﺗﻮ ﺭﺍ ﭘﻨﻬﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﮔﺮ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﮐﻪ ﺗﻮ ﺧﻮﺩ ﺟﺎﻥ ﻣﻨﯽ ﺑﻬﺘﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﺯﺩﻧﯽ ﻣﺎﻩ ﺷﺪ ﻭ ﺳﺎﻝ ﮔﺬﺷﺖ
ﺯ ﺷﺮﻭﻋﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﺍﻭ ﺷﺎﺋﺒﻪ ﭘﺎﯾﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺍﯾﻨﮑﻪ ﺍﯾﻦ ﺣﺎﺩﺛﻪ ﺭﺍ ﭼﻮﻥ ﺩﮔﺮﺍﻥ ﻣﯽ ﻧﮕﺮﯼ
ﺑﺎﻭﺭﺵ ﺑﺮ ﻣﻦ ﺩﻟﺒﺴﺘﻪ ﭼﻨﺎﻥ ﺁﺳﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺩﺭ ﺗﻼ‌ﺷﻢ ﮐﻪ ﭼﻮ ﺗﻮ ﺟﺎﻣﻪ ﻋﺎﺩﺕ ﭘﻮﺷﻢ
ﺑﺮ ﺗﻦ ﺧﺎﻃﺮﻩ ﻫﺎ ﻟﯿﮏ ﮐﻢ ﺍﺯ ﻫﺠﺮﺍﻥ ﻧﯿﺴﺖ
"ﺗﺐ ﻭ ﺗﺎﺏ ﻏﻢ ﻋﺸﻘﺖ ﺩﻝ ﺩﺭﯾﺎ ﻃﻠﺒﺪ
ﻫﺮ ﺗﻨﮏ ﺣﻮﺻﻠﻪ ﺭﺍ ﻃﺎﻗﺖ ﺍﯾﻦ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ"
ﺳﺎﺣﻞ ﺍﻣﻦ ﮐﺠﺎ، ﺯﻭﺭﻕ ﺑﺸﮑﺴﺘﻪ ﮐﺠﺎ
ﻗﺪﺭ ﺍﯾﻦ ﻏﺮﻕ ﺷﺪﻥ ﻟﻮﻟﻮ ﻭ ﻫﻢ ﻣﺮﺟﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ
ﺑﺲ ﮐﻦ ﺍﯾﻦ ﺩﻓﺘﺮ ﺑﯿﻬﻮﺩﻩ ﻭ ﺩﻝ ﺩﺭﯾﺎ ﮐﻦ
ﭼﺮﺥ ﻫﻤﻮﺍﺭﻩ ﺑﻪ ﮐﺎﻡ ﺩﻝ ﺩﺍﻧﺎﯾﺎﻥ ﻧﯿﺴﺖ

گفتـــگوی معمــــــــاری شماره 5 – شیــــــوه های مطالعــــــات ِ معمــــــــاری !___________________________________________

وااااااااااااااااااای چه گلای قشنگی
مرسی مریم جان

اگر در زندگی به ناگاه یکی از سیمهای سازت پاره شدآهنگ زندگی را آنچنان ادامه بده که هیچ کس نداند بر تو چه گذشت!

ﺳﺒﺰ ﺗﺮﯾﻦ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﻫﺎﯼ ﺳﺎﺩﻩ ﯼ ﻣﻦ
ﺩﻟﺘﻨﮓ ﻭ ﺳﺮ ﺑﻪ ﺯﯾﺮ
ﺑﻪ ﺧﻮﺍﺏ ﻣﯽ ﺭﻭﻧﺪ
ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﺁﻟﺒﻮﻡ ﺳﭙﯿﺪ ﮐﻮﺩﮐﯽ ﻫﺎﯾﻢ

ﺑﺎﺯ ﻫﻢ،
ﺁﺷﻨﺎ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻧﻢ
ﺭﻭﯼ ﭘﻞ ﻟﺒﺮﯾﺰ ﺩﻭﺭﯼ؛
ﻧﮕﺎﻩ ﻧﺴﯿﻢ ﺑﯽ ﻗﺮﺍﺭﯼ ﻫﺎﯾﺖ
ﺁﻫﻨﮓ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﺷﻮﺭ ﭼﺸﻤﻬﺎﯾﺖ
ﻣﻬﺮﺑﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺷﯿﺮﯾﻦ ﺑﺎﻭﺭﻫﺎﯾﺖ
ﭘﺮﻭﺍﻧﻪ ﻫﺎﯼ ﺣﺮﯾﺺ ﺧﺎﻃﺮﺍﺕ ﺻﻮﺭﺗﯽ

ﭼﺘﺮ ﺁﺑﯽ ﺗﺮﺍﻧﻪ ﯼ ﻋﺸﻖ
ﺑﺎﺯﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺩﺭ ﺁﻏﻮﺵ ﻗﺪّ ﺭﻋﻨﺎﯼ ﺧﻮﺭﺷﯿﺪ
ﻭ
ﺩﻧﯿﺎ ﯾﯽ ﺯﯾﺮ ﻭ ﺭﻭ ﻣﯽ ﺷﻮﺩ
ﺑﻪ ﺭﻧﮓ ﺩﻭﺳﺖ!

ﻏﺰﻟﯽ ﺧﻮﺍﻫَﻢ ﮔﻔﺖ ﺑﺮﺍﯼ ﺗﻮ
ﺍﺯ ﺩﻝ ِ ﭘﺎﮎِ ﺑﯽ ﺭﯾﺎﯼ ِ ﺗﻮ

ﻫﻤﺎﻧﮕﻮﻧﻪ ﮐﻪ ﺣﺎﻓﻆ ﺳﺮﻭﺩﻩ ﺍﺳﺖ
ﺍﺯ ﻭﺭﺍﯼ ﺗﻤﺎﻡ ﺧﻮﺑﯽ ﻫﺎﯼ ِ ﺗﻮ

ﺁﯾﺎ ﮔـُﻠﻢ ﻻ‌ﯾﻖ ﻣﯽ ﺩﺍﻧﯽ ﻣَــﺮﺍ ؟
ﺗﺎ ﺑﮕﻮﯾﻢ ﺩﻝ ﻓـَﺪﺍﯼ ﻣِﻬﺮﺑﺎﻧﯽ ﻫﺎﯼ ِ ﺗﻮ

ﭼَﻨﺪﯾﺴﺖ ﻣﯿﮑﺪﻩ ﺭﻧﮓ ﻏﻢ ﺑﻪ ﺧﻮﺩ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﺳﺖ
ﭼﻮﻥ ﻧﯿﺴﺖ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﮔﺬﺷﺘﻪ ﻫﻤﭙﺎﯼ ﺷﺐ ﻫﺎﯼ ِ ﺗﻮ

ﻣﯽ ﺯﻧﻢ ﺑﻪ ﻧﺎﻣﺖ ﺗﻔﺄﻝ ﺍﯼ ﻋﺰﯾﺰ
ﻣﯽ ﺁﯾﺪ ﻏﺰﻟﯽ ﻧﺎﺏ ﻫﻤﭽﻮ ﺭﻭﯼ ِ ﺗﻮ

ﺑﺎﺯﺍ ﺗﺎ ﺑﺮﺍﯾﺖ ﺑﮕﻮﯾَﻢ ﻣﻦ
ﭼﻪ ﻫﺎ ﮐﺸﯿﺪﻩ ﺍﻡ ﺩﺭ ﻓﺮﺍﻕُ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﻫﺎﯼ ِ ﺗﻮ

بیا تا در بلندترین فرصت شبانه از هزار رنگی پاییز به یکرنگی زمستان برسیم...

http://www.persiancards.com/images/ecard/114.swf

آنگاه که تولد دختری بی گناه مایه ننگ عرب های پا برهنه و جاهل بود.
آنگاه که زندگی برای دخترکان ساعتی به طول نمی انجامید.
نیاکان ما، بلندترین شب سال، یلدا، شب تولد مینو الهه زن، و میترا الهه خورشید را شب زنده داری می کردند.
این است میراث ایران زمین؛ این شب و همه شب های پر ستاره ایرانی پیشکش شما؛ آرزو دارم در پس یلدای زندگیتان زایش خورشید را نظاره گر باشید.

هنرمندی کاریکاتوریستهای دنیا به جنایت مدرسه ای در آمریکا

برایت چه بخواهم زخدا؟
بهتر از اینکه خودش پنجره باز اتاقت باشد
عشق محتاج نگاهت باشد
خلق لبریز دعایت باشد
و دلت تا به ابد وصل خدایی باشد که همین نزدیکیست
من بهترین یلدا ها را برایت ارزومندم

شب یلدا شب بزم و سرور است / شبی طولانی و غمها بدور است
شباهنگام تا وقت سحرگاه / بساط خنده و شادی چه جوراست
یلدا پیشاپیش مبارک

ﺑﻌﺪ ﺭﻓﺘﻨﺖ ﺩﻟﻢ ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﻓﺮﻭﺭﯾﺨﺖ ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻔﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮎ ﺗﻨﻬﺎﯾﯿﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﺭﺧﻢ ﻣﯽ ﮐﺸﯿﺪﻧﺪ...!
ﻫﺰﺍﺭﺍﻥ ﺑﺎﺭ ﺍﺯ ﺣﺴﺎﺩﺕ ﺟﻮﺭﺍﺏ ﻫﺎﯾﻢ ﮎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﺎ ﻫﻤﻨﺪ، ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺘﻢ
ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﮐﻔﺸﻬﺎﯾﻢ ﮎ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻧﺒﻮﺩﻥ ﺩﯾﮕﺮﯼ ﻣﯽ ﻣﯿﺮﺩ...
ﺍﺯ ﺩﯾﺪﻥ ﻧﯿﻤﮑﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮎ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻭ ﻧﻔﺮ ﺑﻮﺩ!
ﺍﺯ ﻗﻔﺲ ﻫﺎﯼ ﻗﻨﺎﺭﯼ ﻫﺎ ...
ﺍﺯ ﺁﺩﻡ ﻭ ﺣﻮﺍ...
ﺍﺯ ﺷﺐ ﻭ ﺭﻭﺯ...
ﺍﺯ ﻏﻢ ﻭﺷﺎﺩﯼ...
ﺍﺯ ﺗﻤﺎﻡ ﺩﻭ ﺗﺎﯾﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮎ ﺳﻬﻢ ﻣﻦ ﺍﺯ ﺁﻧﻬﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﯾﮑﯽ ﺑﻮﺩ ...!
ﺑﻌﺪ ﺭﻓﺘﺖ ﺑﺎﺭﻫﺎ ﻓﺮﻭ ﺭﯾﺨﺘﻢ ...!
ﭼﻘﺪﺭ ﺣﺠﻢ ﻧﺒﻮﺩﻧﺖ ﺳﻨﮕﯿﻦ ﺑﻮﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺷﺎﻧﻪ ﻫﺎﯾﻢ !
ﺯﯾﺮ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺁﻭﺍﺭ ﭼﮕﻮﻧﻪ ﺻﺪﺍﯾﺖ ﮐﻨﻢ ﮎ ﻫﺮ ﺑﺎﺭ ﻓﺮﯾﺎﺩﻡ ﺩﺭ ﮐﻠﻮ ﻣﯿﺸﮑﻨﺪ ﻭ ﺑﺎﺯ ﺑﻐﺾ ﻫﺎﯼ ﺗﮑﺮﺍﺭﯼ ﻫﺮ ﺭﻭﺯ!
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﮐﻔﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻡ !
ﮐﺎﺵ ﺍﯾﻦ ﻫﻤﻪ ﺗﻌﺠﺐ ﻧﺪﺍﺷﺖ ﺣﺮﻓﻬﺎﯾﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﻟﻢ!
ﮐﺎﺵ ﺭﺍﺣﺖ ﻣﯽ ﺯﯾﺴﺘﻢ ﻭ ﺩﻝ ﺗﻨﮕﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩ !
ﮐﺎﺵ ﮐﺎﺷﯽ ﺩﺭ ﮐﺎﺭ ﻧﺒﻮﺩ
ﻓﻘﻂ ﻣﻦ ﺑﻮﺩﻡ ﻭ ﺗﻮ ﻭ ﺭﻭﺯﻫﺎﯾﯽ ﮎ ﺑﻪ ﻋﺸﻖ ﺗﻮ ﻣﯽ ﮔﺬﺷﺖ
ﺧﺪﺍﯾﺎ
ﺩﻟﻢ ﺷﮑﺴﺘﻪ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﯾﯽ ﮎ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﻮﺩﻧﺸﺎﻥ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﻣﯽ ﺁﻭﺭﻧﺪ ﻭ ﺭﻓﺘﻨﺸﺎﻥ ﺑﺪﻭﻥ ﻫﯿﭻ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺍﯼ ﻣﯽ ﺭﺳﺪ
ﺑﯽ ﺁﻧﮑﻪ ﺑﺪﺍﻧﻨﺪ ﺑﻬﺎﻧﻪ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺗﻮ ﺑﻮﺩﻥ ﺁﻧﻬﺎﺳﺖ!
ﺧﺪﺍﯾﺎ ﮐﻔﺮ ﻧﯿﺴﺖ ﺍﻣﺎ ﮐﺎﺵ ﺗﺎ ﺍﺑﺪ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺑﯿﺪﻡ!
ﺩﻟﻢ ﻻ‌ﻻ‌ﯾﯽ ﺗﻮﺭﺍ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﻫﺪ
ﮐﺎﺵ ﺯﻣﺰﻣﻪ ﻣﯿﮑﺮﺩﯼ ﺑﻮﺩﻧﺖ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭﻡ

یلداست بگذاریم هر چه تاریکی هست هرچه سرما و خستگی هست
تا سحر از وجودمان رخت بربندد امشب بیداری را پاس داریم
تا فردایی روشن راهی دراز باقیست.
یلدا پیشاپیش مبارک!

من یه نـــــــــی نـــــــــی کوچولوی دوســـــــــــت داشتنی ام دوســـــــــــــــــم داری؟

اتل متل توتوله ، حال رفیق چه جوره ،
این را بخوان یادم کن ، لبخند بزن شادم کن

من یه نـــــــــی نـــــــــی کوچولوی دوســـــــــــت داشتنی ام دوســـــــــــــــــم داری؟

ﺍﻭﻟﯿﻦ ﺩﯾﺪﺍﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ
ﮐﻔﺶ ﻫﺎﯼ ﺧﯿﺴﻤﺎﻥ ﺩﺭﮔﯿﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ

ﭼﺘﺮ ﻣﻦ ﺩﺭ ﺑﺎﺩ ﺗﻨﺪﯼ ﺗﺎ ﮐﺠﺎﻫﺎ ﺭﻓﺖ!
ﺧﻨﺪﻩ ﻫﺎﯼ ﺭﯾﺰ ﺗﻮ ﺗﻘﺼﯿﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ

ﺍﺧﻢ ﮐﺮﺩﻡ. ﺑﺎ ﺷﺘﺎﺏ ﺍﺯ ﺭﺍﻩ ﺧﻮﺩ ﺭﻓﺘﻢ
ﻗﻠﺒﻢ ﺍﻣﺎ ﺣﯿﻒ ﺩﺍﻣﻦ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ

ﻭﺻﺪﺍﯾﯽ ﺭﺍ ﺷﻨﯿﺪﻡ ﺭﺍﺳﺖ ﺑﻮﺩ ﺁﯾﺎ؟
ﺩﺧﺘﺮﮎ...ﺍﯼ ﺩﺧﺘﺮﮎ...ﺁﮊﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ

ﺻﺒﺮ ﮐﺮﺩﻡ. ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﻣﯽ ﺩﻭﯾﺪﯼ ﺗﻮ
ﺗﻮ ﺭﺳﯿﺪﯼ ﻋﺎﺷﻘﯽ ﺗﻘﺪﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ

ﻧﯿﻤﻪ ﺍﯼ ﺍﺯ ﭼﺘﺮ ﺗﻮ ﺷﺪ ﺳﻘﻒ ﺁﺭﺍﻣﺶ
ﺭﺍﺑﻂ ﺩﻝ ﻫﺎﯾﻤﺎﻥ ﺯﻧﺠﯿﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ

ﻣﺎﺟﺮﺍﯼ ﺭﻭﺯ ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺩﯾﺪﺍﺭﺕ
ﺑﻌﺪ ﺗﻮ ﺍﻓﺴﺎﻧﻪ ﯼ ﺩﻝ ﮔﯿﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ

ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﯽ ﺗﻮ ﻣﺎﻧﺪﻡ. ﭼﺘﺮ ﺗﻮ ﺍﯾﻨﺠﺎﺳﺖ
ﺁﺧﺮﯾﻦ ﺩﯾﺪﺍﺭﻣﺎﻥ ﺩﺭ ﺯﯾﺮ ﺑﺎﺭﺍﻥ ﺑﻮﺩ...

ﻭﻗﺘﯽ ﻣﻮﻫﺎﺗﻮ ﺷﻮﻧﻪ ﻣﯿﺰﻧﯽ
ﺗﻤﺎﻡ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻪ
ﮐﻪ ﻋﻄﺮ ﺧﻮﺵ ﻣﻮﻫﺎﺕ
ﺳﻬﻢ ﻧﺴﯿﻢ ﺑﺸﻪ ....

ﺑﺮ ﻓﺮﺍﺯ ﺍﻣﻮﺍﺝ ﮔﯿﺴﻮﺍﻧﺖ
ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﺭﻗﺺ ﻣﯽ ﺁﯾﻢ

ﻣﯽ ﺭﻗﺼﻢ
ﻣﯽ ﺧﻨﺪﻡ
ﺍﺷﮏ ﺷﻮﻕ ﻣﯽ ﺭﯾﺰﻡ

ﭼﻮ ﺍﺑﺮﯼ ﭘﺮ ﺳﺨﺎﻭﺕ ﻣﯽ ﺑﺎﺭﻡ

ﻗﻄﺮﻩ ﻗﻄﺮﻩ
ﻟﺤﻈﻪ ﻟﺤﻈﻪ
ﺩﺭ ﺁﺑﯽ ﺁﺭﺍﻡ ﻧﮕﺎﻫﺖ
ﺟﺎﯼ ﻣﯽ ﮔﯿﺮﻡ . . .

ﺩﺭ ﺳﻜﻮﺕ ﺑﻪ ﺍﻧﺘﻬﺎﻱ ﺭﺍﻫﺮﻭ ﭘﺮﻭﺍﺯ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ...
ﮔﻮﻳﻲ ﺍﺯ ﺍﻳﻨﻪ ﻫﺎ ﺻﺪﺍ ﻣﻲ ﮔﺬﺷﺖ ...
ﺑﻪ ﺳﻮﻱ ﺻﺪﺍ ﺭﻫﺴﭙﺎﺭ ﻣﻲ ﺷﻮﻡ ...

ﻧﻮﺭ ﻣﻬﺘﺎﺏِ ﺍﻣﺸﺐ ...
ﻧﻮﺍﺯﺷﮕﺮ ﭼﺸﻤﻬﺎ ﻣﻲ ﺷﻮﺩ....

ﺩﻟﻢ ﺑﻪ ﻟﺒﺨﻨﺪ ﺗﻨﻬﺎﻱ ﻣﺎﺩﺭ ﺧﻮﺵ ﺍﺳﺖ
ﺻﺪﺍﻱ ﺑﺎﺩ ﻭ ﺑﺎﺭﺍﻥ ...
ﻛﻤﻲ ﻫﻤﻬﻤﻪ ﻣﻲ ﻛﻨﺪ ..
.ﺭﻗﺺ ﭘﺮﺩﻩ ﻫﺎ .....
ﻣﻲ ﺷﻮﺩ .ﺩﻝ ﺧﻮﺵ ﻟﺤﻈﻪ ﻫﺎ ..
ﮔﺮﺩﺵ ﺑﻮﻱ ﻋﻮﺩ ﺍﺯ ﺍﺗﺎﻕ ﺑﻐﻞ...
ﻋﺎﺷﻘﺎﻧﻪ ﻣﺴﺘﻢ ﻛﻨﺪ ...
ﻗﺪﻡ ﺍﺯ ﻗﺪﻡ ﺑﺮ ﻧﺪﺍﺭﻡ ...
ﭼﺸﻢ ﺑﺮ ﻫﻢ ﻣﻲ ﻧﻬﻢ ......
ﻏﺮﺵ ﺍﺳﻤﺎﻥ ...
ﺧﻠﻮﺕ ﺩﻟﻢ ﺭﺍ ﺑﻪ ﻳﻐﻤﺎ .... ﺑَﺮﺩ
ﺻﺪﻱ ﺩﺭ....
ﺩﺭ ﻫﺠﻮﻡ ﺩﺭﺩﻫﺎ .....
ﺑﻪ ﻧﺎﻛﺎﻣﻴﻢ ﻣﻲ ﻛﺸﺪ ...
ﺭﺍﺳﺦ ﻭ ﺍﺳﺘﻮﺍﺭ ...
ﺩﺭ ﺧﻴﺎﻝ ﺧﻮﺩ ..
ﺍﺯ ﺯﻣﻴﻦ ﻛﻨﺪﻩ ﻣﻲ ﺷﻮﻡ ....
ﺍﺧﺮﻳﻦ ﺭﻭﺯ ﺑﻮﺩﻧﻢ ﺭﺍ ...
.ﺩﺭﻧﮕﺎﻩ ﻣﺮﺩ ﻗﻠﺒﻢ ....
ﺑﻲ ﻫﻴﭻ ﺣﺮﻑ.....
ﺧﻂ ﺧﻄﻲ ﻣﻲ ﻛﻨﻢ ....

ﺑﺎﺭﺍﻧﯽ ﺍﻡ ﺑﺎﺯ
ﺑﺴﺎﻥ ﻧﺠﻮﺍﯼ ﭘﺮ ﺷﻮﺭ ﺑﯿﻘﺮﺍﺭﯼ ﻭ ﺍﻧﺘﻈﺎﺭ

ﻣﯽ ﺩﺍﻧﻢ ...!
ﺷﻤﺎﺗﺘﻢ ﻣﯽ ﮐﻨﯽ ﺑﻪ ﺍﯾﻦ ﺷﯿﺪﺍﯾﯽ
ﺷﺪﻩ ﺍﯼ ﺩﺷﻤﻦ ﮐﺎﻣﯽ ﺍﺣﺴﺎﺱ
ﻧﻤﯽ ﺑﯿﻨﯽ ﺩﺳﺘﻬﺎﯼ ﺍﯾﺴﺘﺎﺩﻩ ﺍﻡ ﺭﺍ ... ؟!!!

ﺁﺭﺍﻡ ﻧﺪﺍﺭﺩ ﻃﻮﻓﺎﻥ ﻣﻌﺼﻮﻣﻢ
ﻣﻮﺟﯽ ﺍﻡ ﺗﺸﻨﻪ ﯼ ﺑﻨﺪﮔﯽ ﺗﻮ
ﺑﻪ ﺁﻏﻮﺵ ﺩﺭﯾﺎﯾﯽ ﺍﺕ ﺑﮕﯿﺮ
ﺍﯾﻦ ﺩﻝ ﺯﺧﻢ ﭘﺬﯾﺮﺭﺍ
ﮐﻪ ﻋﻤﺮﯾﺴﺖ ﮔﯿﺞ ﺗﻼ‌ﻗﯽ ﺗﯿﻎ ﻭ ﻣﺮﻫﻢ ﺍﺳﺖ

ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ ﺍﺯ ﺷﮑﺴﺖ
ﻣﻦ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﻣﯽ ﺧﻮﺍﺳﺘﻢ ﻭ ﺣﺮﯾﻔﯽ
ﮐﻪ ﺟﺴﺎﺭﺕ ﺗﯿﻎ ﮐﺸﯿﺪﻥ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﺪ

ﺍﯼ ﺍﻧﮕﺎﺭﻩ ﯼ ﺑﯽ ﺣﺪ ﻧﺎﺯ ﻭ ﻧﯿﺎﺯ !
ﻣﻦ
ﺍﺯ ﺷﮑﺴﺖ ﻧﻤﯽ ﺗﺮﺳﻢ
ﭼﻮﻥ ﺑﻪ ﺣﺘﻢ ﭘﯿﺮﻭﺯﻡ
ﺩﺭ ﻣﯿﺪﺍﻧﯽ ﮐﻪ ﺣﺮﯾﻒ ﻧﯿﺴﺖ

««منظر نگاه .. همدان شهر خوبان»»