mani24

یه شب شد هزار شب که دل غنچه ی ما قرار بود وا سشه
تو نیستی که دنیا به سازم نرقصه , به کامم نباشه
چقدر منتظر شم که شاید از این عشق سرلغی بگری
کجا ؟ کی ؟ کدوم روز ؟ من و با تمام دلت می پذیری ؟
من دلشکسته با این فکر خسته دلم تنگته
با چشمای نمناک تر . ابری باک
دلم تنگته
ببین که چه ساده بدون اراده دلم تنگته
مثه این ترانه چقدر عاشقانه دلم تنگته
دلم تنگته

با حس عجیبی با حال غریبی
دلم تنگته
پر از عشق و عادت بدون حسادت
دلم تنگته
گله بی گلایه بدون کنایه
دلم تنگته
پر از فکر رنگی یه جور قشنگی دلم تنگته
تو جایی که هیشکی واسه هیشکی نیست و همه دل پریشن
دلم تنگه تنگه واسه خاطراتت که کهنه نمیشن
دلم تنگه تنگه برای یه لحظه کنار تو بودن
یه شب شد هزار شب که خاموشو خوابم , چراغای روشن
من دلشکسته با این فکر خسته دلم تنگته
با چشمای نمناک تر . ابری باک
دلم تنگته
ببین که چه ساده بدون اراده دلم تنگته
مثه این ترانه چقدر عاشقانه دلم تنگته
دلم تنگته

چقدر سخته
چقدر سخته که عشقت روبه روت باشه
نتونی هم صداش باشی
چقدر سخته که یک دنیا بها باشی
نتونی که رها باشی
چقدر سخته….
چقدر سخته که بارونی بشی هر شب
نتونی آسمون باشی
چقدر سخته که زندونی بمونی
بی در و دیوار نتونی هم زبون باشی
چقدر سخته….
چه بد بخته قناری که بخونه
اما رؤیاش حس بیرونه
چه بد بخته گلی که مونده تو گلدون
غمش یک قطره بارونه
چقدر سخته که چشمات رنگ غم باشه
ولی ظاهر پر از خنده
چقدر سخته که عشقت آسمون با باشه
ولی آسون بگن چنده
چقدر سخت کلامت ساده پرپر شه
نتونی ناجیش باشی
چقدر سخته که رفتن راه آخرشه
نتونی راهیش باشی
چقدر سخته تو خونت عین مهمون شی
بپوسی قصد بیرون شی
چقدر سخته دلت پر باشه ساکت شی
ولی ، تو سینه داغون شی
چقدرسخته که یک دنیا صدا باشی
ولی از صحنه خوندن جدا باشی
چقدر سخته که نزدیک خدا باشی
ولی غرق ادا باشی

يكي هست تو قلبم كه هر شب واسه اون مي نويسم
اون خوابه
نمیخوام
بدونه
واسه اونه که قلب من اینهمه بیتابه
یه کاغذ
یه خودکار
دوباره شده همدم این دل دیونه
یه نامه
که خیسه
پر از اشک و باز کسی اون و نمیخونه
یه روز همین جا توی اتاقم
یدفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم اخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم درو که می بست
میدونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم
می ترسم
یه روزی
برسه که اونو نبینم بمیرم تنها
خدایا
کمک کن نمیخوام بدونه دارم جون میکنم اینجا
سکوت
اتاقو
داره میشکنه تیک تاک ساعت رو دیوار
دوباره نمیخواد بشه باور من که دیگه نمی یاد انگار

یه روز همین جا توی اتاقم
یدفعه گفت داره میره
چیزی نگفتم اخه نخواستم دلشو غصه بگیره
گریه میکردم درو که می بست
میدونستم که میمیرم
اون عزیزم بود نمی تونستم جلوی راشو بگیرم
يكي هست تو قلبم كه هر شب واسه اون مي نويسم
اون خوابه
نمیخوام
بدونه
واسه اونه که قلب من اینهمه بیتابه
یه کاغذ
یه خودکار
دوباره شده همدم این دل دیونه
یه نامه
که خیسه
پر از اشک و باز کسی اون و نمیخونه

من تو را

در نفس سرخ برگهای خزان دیده

در رویای رنگین پروانه های عاشق

در شتاب آبی موج های سرگردان

در تپش خونین شقایق های در انتظار دیدار

دیده ام

خوانده ام

خواسته ام

من تو را

در دانه دانه غبار جاده های بی پایان انتظار

در شعله شعله اخگران خفته در دلهای عاشق صبور

در زلال چشمه های پاک احساس

در غرش دلگیر آسمان پاییز

دیده ام

خوانده ام

نوشیده ام

من تو را

در آیه آیه نماز اخلاصم

در طنین اذان برخاسته از مناره های عشقم

در گلدسته های پاک محراب دلم

در واژه واژه ترانه های ناسروده ام

دیده ام

خوانده ام

فریاد زده ام

من تو را

در ذره ذره گیتی

می بینم

می خوانم

می پرستم

گویا که من خدای را

به عشق تو

زیسته ام

خواسته ام

مهربانم ای خوب یاد قلبت باشد یک نفر هست که اینجا بین ادمهاییکه همه سرد و غریبند با تو تک وتنها به تو می اندیشد وکمی دلش از دوریتودلگیراست.



مهربانم ای خوب یاد قلبت باشد یک نفر هست که چشمش به رهت دوختهبردرمانده و شب وروز دعایش اینست زیر این سقف بلند هر کجایی هستیبهسلامتباشی ودلت همواره محو شادی وتبسم باشد.



مهربانم ای خوب یاد قلبت باشد یک نفر هست که دنیایش همه یهستیورویایشرا به شکوفایی احساس تو پیوند زده و دلش می خواهد لحظه ها راباتو به خدابسپارد .



مهربانم ای خوب یاد قلبت باشد یک نفر هست که با تو تک وتنها با تو پر از اندیشه وشعر است و شعور پر احساس وخیال است و سرور.



مهربانم ای خوب یاد قلبت باشد یک نفر هست که با تو بهخداوندجهان نزدیک است از ته قلب دعا میکند که این بار تو با دلی سبز وپرازارامش راهی

خانه ی خورشید شوی وپر از عاطفه و عشق و امید به شب معجزه وآبی فردا برسی......

چه صبورانه به دوش کشیدی
بار سنگین غمی را که ناتوان از به دوش کشیدنش
در راه مانده بودم
چه مهربانانه دستم را گرفتی انسان که پای رفتنم نبود
و چه زیبا لبخند را
برگستره زندگی من بخشیدی
باشد
ای تار و پود زندگی خیالی ام
قدم در این راه با جان گذاشتم
ماندنم با تو جان میگیرد
و تو خرابه دنیایم را دوباره میسازی
مرا باز پس گیر از مرگ
از رفتن
و از نبودن

این شعرها از کی هست؟

دلتنگی هایم را چگونه گویم وقتی قلم نیز نمی نویسد.....!


تا جایی که خورشید به راهش ادامه دهد من هم ادامه خواهم داد و تو را فراموش نخواهم کرد

تا وقتی که دریا ساحل را فراموش نکرده

کاش میدانستی در دل شیشه ای من چه میگذرد؟؟؟

کاش میدانستی غروب های زندگی ام دیگر طلوعی ندارد...

کاش نسیم غروب درد دل مرا به تو بگوید

دلتنگت هستم

این خط غریب

این چشمان خسته

این دست های منتظر

عجیب بیقراری می کنند

دردها و اشک هایم را از تو پنهان می کنم

خنده هایم را به تو هدیه می دهم و شادی هایم را با تو قسمت می کنم

عجیب دلتنگت هستم و میدانم اگر لبخند بر لب های تو بدرخشد

قدم هایم پرواز می آموزند و دلتنگ تر میشوم از این انتظار فرسوده کننده

که گریزی ندارد.......

خیلی دلتنگم عشقم

درکم کن

دوستت دارم عاشقونه

برو و پشت سرت را هم نگاه نکن ، از تو بیزارم ، بهانه هایت را برایم تکرار نکن
حرفی نزن ، بی خیال ، اصلا مقصر منم ، هر چه تو بگویی ، بی وفا منم!
نگو میروی تا من خوشبخت باشم ، نگو میروی تا من از دست تو راحت باشم…
نگو که لایقم نیستی و میروی ، نگو برای آرامش من از زندگی ام میروی….
این بهانه ها تکراریست ، هر چه دوست داری بگو ، خیالی نیست….
راحت حرف دلت را بزن و بگو عاشقت نیستم ، بگو دلت با من نیست و دیگر نیستم!
راحت بگو که از همان روزاول هم عاشقم نبودی ، بگو که دوستم نداشتی و تنها با قلب من نبودی
برو که دیگر هیچ دلخوشی به تو ندارم ، از تو بدم می آید و هیچ احساسی به تو ندارم
سهم تو، بی وفایی مثل خودت است که با حرفهایش خامت کند، در قلب بی وفایش گرفتارت کند ، تا بفهمی چه دردی دارد دلشکستن!
برو، به جای اینکه مرحمی برای زخم کهنه ام باشی ،درد مرا تازه تر میکنی !
حیف قلب من نیست که تو در آن باشی ،تمام غمهای دنیا در دلم باشد بهتر از آن است که تو مال من باشی….
حیف چشمهای من نیست که بی وفایی مثل تو را ببینند ، تو لایقم نیستی ، فکرنکن از غم رفتنت میمیرم!
برو و پشت سرت را هم نگاه نکن

اگر ترکم کنی

قلب مرا نیز با خود خواهی برد

و من بدون تو در فراقت نمی دانم به کجا بروم

اگر مرا ترک کنی

باز هم من هیچوقت فراموشت نخواهم کرد

و اینجا تنها در اندیشه تو خواهم ماند

اگر مرا ترک کنی

درد و غصه مرا خواهد بلعید و دیگر حتی یک روز بدون تو زنده نخواهم ماند

اشکهایم دریایی پدید خواهندآورد که من بی وقفه در آن در انتظار رسیدن به تو شنا خواهم کرد

و این است دلیل بودن من

اندیشیدن به اینکه تو روزی مرا ترک خواهی کرد مرا می ترساند

تو آمدی و ساده ترین سلام را همراه یادگاری هایت کردی و

با پاک ترین لبخند وجودم را به اسارت گرفتی.

تو آمدی و عمیق ترین نگاه را از میان چشمان دریایی‌ات

بر ساحل قلبم نشاندی و زیباترین خاطرات را زنده کردی.

تو آمدی و گرمی حضوری خورشید وار را بر طلوع آرزوهایم هک کردی.

آمدنت همچون قاصدکی بهار را برای هستی خزان زده ام به ارمغان آورد

برای تو می نویسم که بودنت بهار و نبودنت خزانی سرد است

تویی که تصور حضورت سینه بی رنگ کاغذم را نقش سرخ عشق می زند

در کویر قلبم از تو برای تو می نویسم

ای کاش در طلوع چشمان تو زندگی می کردم

تا هر صبح برایت شعری می سرودم
آن گاه زمان را در گوشه ای جا می گذاشتم و به شوق تو اشک می شدم

و بر صورتت می لغزیدم
ای کاش باد بودم و همه عصر را در عبور می گذراندم

تا شاید جاده ای دور هنوز بوی خوب پیراهنت

را وقتی از آن می گذشتی در خود داشته باشد که مرهمی شود برای دلتنگی هایم

سلام
خوبی؟

داداش گلم شعر رو پیدا کردم نمیخواد بفرستی

عاشقانه دوست دارم
اگر یک آسمان دل را به قصد عشق بردارم میان عشق
و زیبایی تو را دوست می دارم
تو را عاشقانه دوست دارم
مثل گلهای بهاری
مثل پنجره های باز رو به دریا
مثل گلهای عاشق در باغچه های انتظار
تو را مثل خودت پاک و معصوم دوست دارم
من عاشقم
عاشق صدای شرشر بارن
عاشق پنجره های خیس باران خورده
و عاشق کوچه های نمناک انتظار
من عاشقم
عاشق شبهای پر ستاره و مهتابی
در کوچه پس کوچه های دلواپسی در انتظار دیدار یک آشنا
من عاشقم
عاشق پاکی و معصومیت
عاشق نگاهی پاک و بی ریا
عاشق سبزی بهار و عاشق تمام شقایق های دنیا

تو ستاره ای هستی در آسمان دلم که هیچگاه خاموش نمیشوی

تو خاطره ای هستی ماندگار در دفتر دلم که فراموش نمیشوی

همیشه تو را در میان قلبم میفشارم تا حس کنی

تپشهای قلبی را که یک نفس عاشقانه برایت میتپد

از وقتی آمدی بی خیال تمام غمهای دنیا شدم

و تو چه عاشقانه شاد کردی خانه قلبم را

از وقتی آمدی گرم نگه داشتی همیشه آغوشم را ،

عطر تنت پیچیده فضای عاشقانه دلم را

همیشه پرتو عشق تو در نگاهم میتابد ، همیشه دلم به داشتن تو می بالد،

دستانم دستان را میخواهد و اینجاست که گلویم ترانه فریاد عشق تو را میخواند

چون همین گونه مرا عاشق خودت کردی ،

همینگونه مرا اسیر عشق و محبتهایت کردی

از وقتی آمدی ،آمدنت برایم یک حادثه شیرین در زندگی ام بود،

نگاهم مال تو هست ، دلم گرفتار تو است ،

من تو را دارم و به هیچکس جز تو نمی اندیشم

مال من هستی و همین است که من زنده هستم ،

سلام خوبی ؟پی ام خصوصیام کار نمیکنه الان شعر رو ارسال کردی ؟؟؟
آواتار نو مبااااااالک

اگر ترکم کنی

قلب مرا نیز با خود خواهی برد

و من بدون تو در فراقت نمی دانم به کجا بروم

اگر مرا ترک کنی

باز هم من هیچوقت فراموشت نخواهم کرد

و اینجا تنها در اندیشه تو خواهم ماند

اگر مرا ترک کنی

درد و غصه مرا خواهد بلعید و دیگر حتی یک روز بدون تو زنده نخواهم ماند

اشکهایم دریایی پدید خواهندآورد که من بی وقفه در آن در انتظار رسیدن به تو شنا خواهم کرد

و این است دلیل بودن من

اندیشیدن به اینکه تو روزی مرا ترک خواهی کرد مرا می ترساند

چرا دنیا نمی فهمد

که انجا پای دیوار دختری ارام و غمگین میدهد جان

مردکی با صورتی ارام و مهتابی امان میخواهد از طوفان

نسیمی سرد و بی پروا میزند سیلی به گوش کودکی تنها

چرا دنیا نمی فهمد

که در خانه ای در انتهای کوچه ای تاریک و تنگ

عده ای هستند که می خواهند مرگ خود را از خدا

یا کلاغی روی بام میکند راز و نیاز

یا که انجا اسب تنها می دود شیهه کشان

چرا دنیا نمی فهمد

که انها با دلی غمگین و درد الود به او دل بسته اند

ه او بگویید دوستش دارم

به صاحب چشمانی که آرامش قلب من است

به صاحب دستانی که گرمای وجود سرد من است

به صاحب قلبی که برای من است

به او بگویید نگاهش زندگی را به من آموخت

عشق را... محبت را... زیبایی را...

بگویید قلبم همیشه برای اوست!!

از من نپرس چقدر دوستت دارم

اینجا در قلب من حد و مرزی برای حضور تو نیست.

به من نگو که چگونه بی تو زیستن را تمرین کنم!!!

مگر ماهی بیرون از آب میتواند نفس بکشد؟

مگر می شود هوا را از زندگیم برداری و من زنده بمانم؟


بگو معنی تمرین چیست ؟

بریدن از چه چیز را تمرین کنم ؟

بریدن از خودم را ؟

مگر همیشه نگفتم که تو هم پاره ای از تن منی ...

از من نپرس که اشکهایم را برای چه به پروانه ها هدیه می دهم؟

همه می دانند که دوری تو روحم را می آزارد!!!

تو خود پروانه ها را به من سپردی که میهمان لحظه های بی کسی ام باشند.

نگاهتت را از چشمم برندار مرا از من نگیر ..

تو ستاره ای هستی در آسمان دلم که هیچگاه خاموش نمیشوی

تو خاطره ای هستی ماندگار در دفتر دلم که فراموش نمیشوی

همیشه تو را در میان قلبم میفشارم تا حس کنی

تپشهای قلبی را که یک نفس عاشقانه برایت میتپد

از وقتی آمدی بی خیال تمام غمهای دنیا شدم

و تو چه عاشقانه شاد کردی خانه قلبم را

از وقتی آمدی گرم نگه داشتی همیشه آغوشم را ،

عطر تنت پیچیده فضای عاشقانه دلم را

همیشه پرتو عشق تو در نگاهم میتابد ، همیشه دلم به داشتن تو می بالد،

دستانم دستان را میخواهد و اینجاست که گلویم ترانه فریاد عشق تو را میخواند

چون همین گونه مرا عاشق خودت کردی ،

همینگونه مرا اسیر عشق و محبتهایت کردی

از وقتی آمدی ،آمدنت برایم یک حادثه شیرین در زندگی ام بود،

نگاهم مال تو هست ، دلم گرفتار تو است ،

من تو را دارم و به هیچکس جز تو نمی اندیشم

مال من هستی و همین است که من زنده هستم ،

هر گاه تنهاییت را به فریاد درونت میسپاری و مرا میخوانی تا یاریت کنم
هر گاه صدای خاموش خدایای قلبت را به سوی درگاهم روانه میسازی ،
فرشته های من به رویا میسپارند خواهش یک لحظه فریاد تو را
که ایکاش میتوانستند دمی نیایشت را به تجربه در آورند .

... از چه غمگینی ؟ دل سپرده بودنت را تاب نمی آوری ؟ میهراسی ؟
به آغوشم بسپار هراست را تا تو را با خود به مزرعه خلقت ببرم
و داستان عاشق شدنم را برایت زمزمه کنم .

و من آفرینش را دیدم. خلق همه هستی را .
دیدم خداوند به ذوق نشسته است این آفرینش را
و همه کائنات را به پایمان به سجده عشق در آورده است .
دیدم اما شیطان سجده نکرد و
خداوند بر سر اینکه میتواند ما را عاشق خودش کندT با او مدارا میکند
انقدر که همان اندازه به او قدرت میدهد درست مثل خودش .

من خداوند را میبینم پشت پنجره تنهاییش منتظر دستان بی تردید ماست
تا به لبخندی دلرباییش را درک کنیم و
پنجره را به سوی نگاه بی انتهای خواستنش بگشاییم .
من دیدم اما آدمها پر از غرورند و یکی یکی پنجره ها را می بندند.

عاشقانه دوست دارم
اگر یک آسمان دل را به قصد عشق بردارم میان عشق
و زیبایی تو را دوست می دارم
تو را عاشقانه دوست دارم
مثل گلهای بهاری
مثل پنجره های باز رو به دریا
مثل گلهای عاشق در باغچه های انتظار
تو را مثل خودت پاک و معصوم دوست دارم
من عاشقم
عاشق صدای شرشر بارن
عاشق پنجره های خیس باران خورده
و عاشق کوچه های نمناک انتظار
من عاشقم
عاشق شبهای پر ستاره و مهتابی
در کوچه پس کوچه های دلواپسی در انتظار دیدار یک آشنا
من عاشقم
عاشق پاکی و معصومیت
عاشق نگاهی پاک و بی ریا
عاشق سبزی بهار و عاشق تمام شقایق های دنیا

دلتنگم
برای کسی که مدتهاست
بی آنکه باشد
هر لحظه زندگی اش کرده ام.................

کنارم هستی و اما دلم تنگ میشه هر لحظه
خودت می دونی عادت نیست فقط دوست داشتن محضه
کنارم هستی و بازم بهونه هامو میگیرم
میگم وای چقدر سرده میام دستاتو میگیرم
یه وقت تنها نری جایی که از تنهایی میمیرم
از این جا تا دم در هم بری دلشوره میگیرم
فقط تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم
محاله پیش من باشی برم سرگرم کاری شم
می دونم یه وقتایی دلت میگیره از کارم
روزاییکه حواسم نیست بگم خیلی دوستت دادم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری

کنارم هستی و انگار همین نزدیکیاس دریا

قشنگه رد پای عشق بیا بی چتر زیر برف

میدونم که یه وقتایی دلت میگیره از کارم
روزایی که حواسم نیست بگم خیلی دوستت دارم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری

برای تو می نویسم که بودنت بهار و نبودنت خزانی سرد است

تویی که تصور حضورت سینه بی رنگ کاغذم را نقش سرخ عشق می زند

در کویر قلبم از تو برای تو می نویسم

ای کاش در طلوع چشمان تو زندگی می کردم

تا هر صبح برایت شعری می سرودم
آن گاه زمان را در گوشه ای جا می گذاشتم و به شوق تو اشک می شدم

و بر صورتت می لغزیدم
ای کاش باد بودم و همه عصر را در عبور می گذراندم

تا شاید جاده ای دور هنوز بوی خوب پیراهنت

را وقتی از آن می گذشتی در خود داشته باشد که مرهمی شود برای دلتنگی هایم

هر زمان که بخواهی از کنارت خواهم رفت

تا بفهمی چه باشم چه نباشم ، عاشقم

هر کجا باشم در قلبم خواهی ماند و به عشق تو،

با یاد تو، با عکسهای تو، با مهری که از تو در دلم جا مانده زنده خواهم ماند

تا زمانی که نفس میکشی ، نفس میکشم به عشق نفسهایت

که هر نفس آرامش من است ، هر نفس امیدی برای زندگی عاشقانه ی من است

وقتی نیستی گرچه سخت است سرکردن با اشکهایی که میرزد از چشمانم

اما این عشق تو است که به من شوق اشک ریختن را ،

شوق غم و غصه لحظه های دور از تو بودن ، شوق دلتنگی و انتظار را میدهد

این عشق تو است که به من فرصتی دوباره میدهد

میترسم ، میترسم ، میترسم ! یک سوال در دلم مانده که میترسم از تو بپرسم!

میخواستم بپرسم که :

عزیزم هنوز مرا دوست داری؟

کنارم هستی
و اما دلــــــم تنگ میشه هـر لحظه
خودت میدونی عادت نیست فقط دوست داشتنه محضه
کنارم هستی و بازم بهونه هامو میگیرم
میگم وای چقدر سرده میام
دستاتو میگیرم

یه وقت تنها
نری جایی که از تنهایی میمیرم
از اینجا تا دم درهم بری دلشوره میگیرم
فقط تو فکر این عشقم تو فکر بودن با هم
محاله پیش من باشی برم سرگرم
کاری شم



میدونم که
یه وقت هایی دلت میگیره از کارم
روزای که حواسم نیست بگم خیلی دوست دارم
تو هم مثل منی انگار از این دلتنگی ها داری