-
به چشم بر هم زدنی
مادرم کودکی هایم را
گذاشت پشت در!
همه چیز شد خاطره ای
برای روزهای مبادا!
برای روزهای "یادش بخیر"
" ای کاش"و...
اما نه من دکتر شدم
و نه تو خلبان !
تنها یادگاری آن روزها
همان تیله های سیاه زیر کمد است
که وقتی در خانه تکانی عید
پیدایشان می کردیم
از شادی، هر بار بزرگتر می شدیم ...
حالا اما ...
آداب این بزرگ شدن، گاهی عذابم می دهد!
بزرگ شدنی که یادم داد
به آدمها لبخند بزنم
حتی اگر دوستشان ندارم!
یاد گرفتم،گریه نکنم
و بلند بلند نخندم!
فریاد نکشم،اخم نکنم و ...
یادم داد، دروغ بگویم!
...
چه احمقانه بزرگ می شویم!
بزرگ شدنی که رسیدن ندارد ...
بازی...حرف...خنده...سلام... ندارد!
آنچه مانده فقط
سایه ی سیاهی از من است
بر دیوار "دوستت ندارم"!
با اینکه من مثل بازیهای کودکی
هنوز لباس سفید بر تن دارم ...
سلااام
خوبی؟
شرمنده خیلی خیلی زود رفتم
این حجم ساخته شده توسط دست بنده هستش، پس هنر بزرگی هستش، چون هر مهندس شیمی و هر مهندس معمار نمی تونه این رو بسازه
تعداد مقالات و کارایی که برای دانشگاه خواهرم انجام دادم بیشتر از تعداد مقالات و کارایی هستش که برا خودم و دانشگاه خودم انجام دادم
چیکار میشه کرد
راستی حالامیتونین بیاینااااااااااااااااااااااااااااااااااااااا...
منم همینطور.کلن من به بچه های معماری ارادت خاصی دارم...
همچنین .....
مهدی
منم مهدیم
سلام سلام
اسم قشنگی دارین
وااای چه عکس نازی بود ... ممنون عزیزم
مرسی...
لطف داری...!!!!
نظر سنجي: بهترين آواتار را چه كسي دارد؟
سیلام...!
خوبی؟
مرسی...
ما هم جمعه نرفتیم!
نشد...!
حالا اگه وقت شد, این هفته میریم!اگه هم نشد که....سلام دوست عزیز وقت کردی یه سر به این تاپیک بزن ممنون میشم http://www.www.iran-eng.ir/showthread.php?t=128806
مرسی لیلی جونم خیلی خیلی قشنگ بود.
هنر نقاشی ودیعه ای است از جانب خداوند در وجود انسان ها تا بتوانند با در هم
آمیختن رنگها زیبایی ها و عظمت خلقت را به تصویر بکشند به هر گوشه ای از جهان
هستی که نظر بیافکنیم زنگ های زیبا خود نمایی می کنند و به جهان معنا و مفهوم
می بخشند. ما جادوی رنگ ها را در به تصویر کشیدن فضای لایتناهی کهکشان ها
به کار برده ایم. و علاقه مندان را به دنیای زیبای ستارگان و کهکشان ها دعوت می
کنیم. دنیای بکر و دست نخورده ای که بشر هنوز نتوانسته است طبیعت آن را آلوده
کند و از بین ببرد.
آدم ها مي آيند
زندگي مي کنند
مي ميرند
و مي روند
اما ...
فاجعه ي زندگي تو
آن هنگام آغاز مي شود
که آدمي مي ميرد
اما
نمي رود !
مي ماند ...
و نبودنش در بودن تو
چنان ته نشين مي شود
که تو مي ميري در حالي که زنده اي
و او زنده مي شود در حالي که مرده است ...!
آزاده طاهائي
شادي را هديه كن
حتي به كساني كه آن را تو گرفتند.
عشق بورز به آنها كه دلت را شكستند.
دعا كن براي آنها كه نفرينت كردند.
درخت باش بر غم تبر ها،
بهار شو و بخند كه خدا هنوز آن بالاست...
...وقتی بزرگ میشی ، قدت کوتاه میشه ، آسمون بالا می ره و تو دیگه دستت به ابرها نمی رسه و برات مهم نیست که توی کوچه پس کوچه های پشت ابرها ستاره ها چی بازی می کنند .اونا اونقدر دورند که تو حتی لبخندشونم نمی بینی و ماه - همبازی قدیم تو - اونقدر کمرنگ میشه که اگه تموم شب رو هم دنبالش بگردی پیداش نمی کنی ...
وقتی بزرگ میشی ، دور قلبت سیم خاردار می کشی و در مراسم تدفین درختها شرکت می کنی و فاتحۀ تموم آوازها و پرنده ها رو می خونی و یه روز یادت می افته که تو سالهاست چشمهات رو گم کردی و دستات رو در کوچه های کودکی جا گذاشتی. اون روز دیگه خیلی دیر شده ...
فردای اون روز تو رو به خاک می دهند و می گویند : " خیلی بزرگ بود " ...
.
.
.
ولی تو هنوز جا داری تا خیلی بزرگ بشی ، پس بیا و خجالت نکش و نترس ...!
وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی به گربه ها سلام کنی و برای پرنده هایی که آوازهای نقره ای می خونند دست تکون بدی ...
وقتی بزرگ میشی ، خجالت می کشی دلت برای جوجه قمری هایی که مادرشون برنگشته شور بزنه. فکر می کنی آبروت میره اگه یه روز مردم - همونهایی که خیلی بزرگ شده اند - دلشوره های قلبت رو ببینند و به تو بخندند ...
وقتی بزرگ میشی ، دیگه خجالت می کشی پروانه های مرده ات رو خاک کنی براشون مراسم بگیری و برای پرپر شدن گلت گریه کنی ...
وقتی بزرگ میشی، خجالت می کشی به دیگران بگی که صدای قلب انار کوچولو رو میشنوی و عروسی سیب قرمز و زرد رو دیدی و تازه کلی براشون رقصیده ای ...
وقتی بزرگ میشی ، دیگه نمی ترسی که نکنه فردا صبح خورشید نیاد ، حتی دلت نمی خواد پشت کوهها سرک بکشی و خونه خورشید رو از نزدیک ببینی ...
دیگه دعا نمی کنی برای آسمون که دلش گرفته، حتی آرزو نمی کنی کاش قدت می رسید و اشکای آسمون رو پاک می کردی ...
مرسی مرسی
لطف داری
مرسی دوست جونم -
بارگذاری...
-
بارگذاری...
-
بارگذاری...
