سلام. امضات رو دیدم. یاد اون دوره ای افتادم که اولین بار خوندمش. خیلی قشنگه. شریعتی گاهی واقعاً با کلماتش جادو می کنه.
خداوندا تو میدانی که انسان بودن و ماندن در این دنیا چه دشوار است
چه رنجی می کشد آن کس که انسانست و از احساس سرشار است
خداوندا تو تنهایی. منم تنهای تنهایم
تو تنهایی و بی همتا ولیکن من نه یکتایم نه بی همتا ولی تنهای تنهایم.