باز گردد عاقبت این در بلی
رو نماید یار سیمین بر بلی
ساقی ما یاد این مستان کند
بار دیگر با می و ساغر بلی
نوبهار حسن آید سوی باغ
بشکفد آن شاخههای تر بلی
من خمش کردم ولیکن در دلم
تا ابد روید نی و شکر بلی
مولانا
** بعد از کلی بحث های بیخود تو این تالار "گفتگوی آزاد" , خوندن یه شعر خیلی مفیده.
ایشالله دلتون همیشه با نام عشق زنده باشه.
