"پیش بیا!پیش بیا! پیش تر!
تا که بگویم غم دل بیشتر
دوست ترت دارم از هر چه دوست
ای تو به من از خود من خویشتر
دوست تر از آنکه بگویم چقدر
بیشتر از بیشتر از بیشتر
داغ تو را از همه داراترم
دردِ تو را از همه درویشتر
هیچ نریزد بجز از نامِ تو
بر رگِ من گر بزنی نیشتر
فوت و فنِ عشق به شعرم ببخش
تا نشود قافیه اندیشتر"
اینم از قیصرِ عزیزمون....
