ای پادشه خوبان داداز غم تنهایی/ دل بی تو به جان امد وقتست که بازآیی
دایـــم گل این بستان شاداب نمیماند/ دریاب ضعیفان رادروقت توانائی
دیشب گله زلفش باباد همی کردم/ گفتاغلطی بگذرزین فکرت سودائی
صدباد صبا اینجاباسلسله میرقصند/ اینست حریف ای دل تا بادنپیمایی
مشتاقی ومهجوری دور از توچنانم کرد/ کز دست بخواهدشدپایاب شکیبائی
یارب به که شایدگفت این نکته که در عالم/ رخساره به کس ننمود ان شاهدهرجایی
ساقی چمن گل رابی روی تو رنگی نیست/ شمشاد خرامان کن تاباغ بیارائی
ای دردتوام درمان دربسترناکامی/ وی یاد توام مونس درگوشه تنهایی
دردایره قسمت مانقطه تسلیمیم/ لطف انچه تواندیشی حکم انچه تو فرمائی
فکرخودورای خود درعالم رندی نیست/ کفر است در این مذهب خودبینی وخودرائی
زین دایره مینا خونین جگرم می ده/ تا حل کنم این مشکل در ساغرمینائی
حافظ شب هجران شدبوی خوش وصل اید/ شادیت مبارک بادای عاشق شیدائی
آغاز امامت منجی عالم بشریت حجة ابن الحسن العسگری بر عاشقان مبارک باد