تنهایی من از ان تو ....شاید این کم بزرگترین دارایی من باشد ....با اینکه کوچک و ناچیز و حقیر است.... اما چند گذریست لای پارچه ی حریری پیچیده امش و نگذاشتم ذره ای غبار بگیرد ....چون برای توست ....می شود این کم را بپذیری....شاید درخواستم گستاخانه است............. ببخش ...........بازهم تا ابد نگهداریش میکنم هروقت خواستی خودت بازگرد و انرا بپذیر
تو پناه تمام درد های درد داران این دنیای پر دردی زودتر بازگرد مولای من