ادم های ساده را دوست دارم. همان ها که بدی هیچ کس را باور ندارند.
همان ها که برای همه لبخند دارند.همان ها که همیشه هستند برای همه هستند.
ادم های ساده را باید مثل یک تابلوی نقاشی ساعت ها تماشا کرد: عمرشان کوتاه است.
بسکه هر که از راه می رسد یا ازشان سوء استفاده می کند یا زمینشان می زند یا درس ساده نبودن بهشان می دهد.
ادم های ساده را دوست دارم.بوی ناب"ادم" میدهند