معماری با مصالحی از جنس دل
- شروع کننده موضوع mohammad azizi
- تاریخ شروع
بنال امشب سه تار من
به روز و روزگار من
بگو امشب حکايتها
زجان بي قرار من
تو را اي مونس شيرين
به دامن گيرمت غمگين
مگر آواي جانسوزت
به درد من دهد تسکين
مبادا کس به روز من
نسوزد کس به سوز من
تو از من گشته غمگين تر
من از تو زار و مسکين تر
چو پيش آيد جدايي ها
چه سود از آشنايي ها
او کبوتر گشت و از بامم پريد
بر کدامين آشيانه پر کشيد
او دگر رفته و از من بگسسته
آه از اين دل که به يادش بنشسته
به روز و روزگار من
بگو امشب حکايتها
زجان بي قرار من
تو را اي مونس شيرين
به دامن گيرمت غمگين
مگر آواي جانسوزت
به درد من دهد تسکين
مبادا کس به روز من
نسوزد کس به سوز من
تو از من گشته غمگين تر
من از تو زار و مسکين تر
چو پيش آيد جدايي ها
چه سود از آشنايي ها
او کبوتر گشت و از بامم پريد
بر کدامين آشيانه پر کشيد
او دگر رفته و از من بگسسته
آه از اين دل که به يادش بنشسته
در افق بیکران جایی که زمین و آسمان به هم پیوند میخورند
تو را میبینم که مشتاقانه منتظرم هستی فاصله زیادی نیست
اگر زمانه کمکم کند میتوانم با پای عشق بسوی تو بیایم
چون هر آن فکر رسیدن به تو چنان بیتاب و شیفته ام میکند
که مفهوم جدایی را از بین میبرد . نزدیکتر و نزدیکتر
که شویم ، تمام عشق دنیا را به پایت میریزم . دستهایت مرا
میخوانند
آوای گرم و مهربانت را از نزدیکترین راه میشنوم
چگونه میتوانم فراموشت کنم . تو برایم مقدسی
عشق تو در رگهایم به جای خون جاریست
شاید باور نکنی از دورترین راه هم باز بسوی تو باز خواهم گشت
تویی که تمام زندگیم بسته به وجود توست
تو را میبینم که مشتاقانه منتظرم هستی فاصله زیادی نیست
اگر زمانه کمکم کند میتوانم با پای عشق بسوی تو بیایم
چون هر آن فکر رسیدن به تو چنان بیتاب و شیفته ام میکند
که مفهوم جدایی را از بین میبرد . نزدیکتر و نزدیکتر
که شویم ، تمام عشق دنیا را به پایت میریزم . دستهایت مرا
میخوانند
آوای گرم و مهربانت را از نزدیکترین راه میشنوم
چگونه میتوانم فراموشت کنم . تو برایم مقدسی
عشق تو در رگهایم به جای خون جاریست
شاید باور نکنی از دورترین راه هم باز بسوی تو باز خواهم گشت
تویی که تمام زندگیم بسته به وجود توست
[h=2]http://www.www.www.iran-eng.ir/images/icons/icon1.png[/h]
آرزوهایم را
به ضریح گیسوانت گره زده ام
شاید چاره ای شود برای بخت خفته ام
و بالهایم را به شانه هایت
که از حوالی چشمهای تو بیشتر
پرنده نشوند
جانم را نیز به دستانت
که بفهمی
من
آدم نمی شوم بی تو
که ببینی
آزادیم را برایت سر بریده ام .
به ضریح گیسوانت گره زده ام
شاید چاره ای شود برای بخت خفته ام
و بالهایم را به شانه هایت
که از حوالی چشمهای تو بیشتر
پرنده نشوند
جانم را نیز به دستانت
که بفهمی
من
آدم نمی شوم بی تو
که ببینی
آزادیم را برایت سر بریده ام .
ساز خوشرنگ قشنگ، نغمه ای تازه تر بزن
از سکوت مبهم و، از گریه های شب شکن
.
سر بده آوازه غم ، آواز بغض دم به دم
از لحظه لحظه مرگ من ،بذار بگم من عاشقم
.
تقدیر گل پژمردنه، معنای سر سپردنه
تقدیر قلب عاشقم ،شکستنه شکستنه
.
حالا دلم کاسه خون، رسیده به مرز جنون
فریاد بغض بیصدا ،رسیده تا به آسمون
.
مردنه من دیدنیه ،سکوت من گفتنیه
وقت رهایی از منه، اومدنی رفتنیه
.
تو غمکده جای منه، قلبم دیگه نمیزنه
نبودنت کنار من،آتیش به جونم میزنه
از سکوت مبهم و، از گریه های شب شکن
.
سر بده آوازه غم ، آواز بغض دم به دم
از لحظه لحظه مرگ من ،بذار بگم من عاشقم
.
تقدیر گل پژمردنه، معنای سر سپردنه
تقدیر قلب عاشقم ،شکستنه شکستنه
.
حالا دلم کاسه خون، رسیده به مرز جنون
فریاد بغض بیصدا ،رسیده تا به آسمون
.
مردنه من دیدنیه ،سکوت من گفتنیه
وقت رهایی از منه، اومدنی رفتنیه
.
تو غمکده جای منه، قلبم دیگه نمیزنه
نبودنت کنار من،آتیش به جونم میزنه
پاهایت را جمع کن.
می خواهم گلیم احساسم را کوتاه تر کنم!
نه...
نرو!
کوتاه می کنم
تا دیگر
جزتو..
جایی برای کسی نباشد!
تو...
بمان!
می خواهم گلیم احساسم را کوتاه تر کنم!
نه...
نرو!
کوتاه می کنم
تا دیگر
جزتو..
جایی برای کسی نباشد!
تو...
بمان!
ماه من غصه چرا؟؟
آسمان را بنگر که هنوز بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد.
یا زمینی را که دلش از سردی شبهای خزان
نه شکست و نه گرفت بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار دشتی از یاس سپید زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز پر امنیت احساس خداست.
ماه من غصه چرا؟؟
تو مرا داری و من هر شب و روز
آرزویم همه خوشبختی توست
ماه من دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن
کار آنهایی نیست که خدا را دارند...
ماه من غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید
یا دل شیشه ای ات از لب پنجره
عشق زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود که خدا هست خدا هست
او همانیست که در تارترین لحظه شب
راه نورانی امید نشانم می داد
او همانیست که هر لحظه دلش میخواهد
همه زندگی ام غرق شادی باشد
ماه من غصه اگر هست بگو تا باشد
معنی خوشبختی بودن اندوه است...
اینهمه غصه و غم اینهمه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچین ولی از یاد مبر
پشت هر کوه بلند سبزه زاری است پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می خواند
که خدا هست خدا هست
آسمان را بنگر که هنوز بعد صدها شب و روز
مثل آن روز نخست گرم و آبی و پر از مهر به ما می خندد.
یا زمینی را که دلش از سردی شبهای خزان
نه شکست و نه گرفت بلکه از عاطفه لبریز شد و نفسی از سر امید کشید
و در آغاز بهار دشتی از یاس سپید زیر پاهامان ریخت
تا بگوید که هنوز پر امنیت احساس خداست.
ماه من غصه چرا؟؟
تو مرا داری و من هر شب و روز
آرزویم همه خوشبختی توست
ماه من دل به غم دادن و از یاس سخنها گفتن
کار آنهایی نیست که خدا را دارند...
ماه من غم و اندوه اگر هم روزی مثل باران بارید
یا دل شیشه ای ات از لب پنجره
عشق زمین خورد و شکست
با نگاهت به خدا چتر شادی وا کن
و بگو با دل خود که خدا هست خدا هست
او همانیست که در تارترین لحظه شب
راه نورانی امید نشانم می داد
او همانیست که هر لحظه دلش میخواهد
همه زندگی ام غرق شادی باشد
ماه من غصه اگر هست بگو تا باشد
معنی خوشبختی بودن اندوه است...
اینهمه غصه و غم اینهمه شادی و شور
چه بخواهی و چه نه میوه یک باغند
همه را با هم و با عشق بچین ولی از یاد مبر
پشت هر کوه بلند سبزه زاری است پر از یاد خدا
و در آن باز کسی می خواند
که خدا هست خدا هست
تو بارون كه رفتي
شبم زير و رو شد
يه بغض شكسته
رفيق گلوم شد
تو بارون كه رفتي
دل باغچه پژمرد
تمام وجودم توي آينه خط خورد
هنوز وقتي بارون توكوچه ميباره
دلم غصه داره دلم بيقراره
نه شب عاشقانه ست
نه رويا قشنگه
دلم بي تو خونه
دلم بي تو تنگه....
يه شب زير بارون
كه چشمم به راهه
ميبينم كه كوچه پر نور ماهه
تو ماه مني كه تو بارون رسيدي
اميد مني تو شب نا اميدي ....
شبم زير و رو شد
يه بغض شكسته
رفيق گلوم شد
تو بارون كه رفتي
دل باغچه پژمرد
تمام وجودم توي آينه خط خورد
هنوز وقتي بارون توكوچه ميباره
دلم غصه داره دلم بيقراره
نه شب عاشقانه ست
نه رويا قشنگه
دلم بي تو خونه
دلم بي تو تنگه....
يه شب زير بارون
كه چشمم به راهه
ميبينم كه كوچه پر نور ماهه
تو ماه مني كه تو بارون رسيدي
اميد مني تو شب نا اميدي ....
اي پرنده مهاجر
سفرت سلامت اما
به كجا ميري عزيزم
قفسه تموم دنيا
روي شاخه هاي دوري
چه خوشي داره صبوري
وقتي خورشيدي نباشه
تا هميشه سوت و كوري
ميگذره روزاي عمرت
تويه جاده هاي خلوت
تا بخواي برگردي خونه
گم ميشي تو باغ غربت
واسه ما فرقي نداره
هر جا باشيم شب نشينيم
دلخوشيم به اينكه شايد
سحر رو يه روز ببينيم
آخرش يه روزي هجرت
درخونه اتو ميكوبه
تازه اون لحظه ميفهمي
همه آسمون غروبه!....
سفرت سلامت اما
به كجا ميري عزيزم
قفسه تموم دنيا
روي شاخه هاي دوري
چه خوشي داره صبوري
وقتي خورشيدي نباشه
تا هميشه سوت و كوري
ميگذره روزاي عمرت
تويه جاده هاي خلوت
تا بخواي برگردي خونه
گم ميشي تو باغ غربت
واسه ما فرقي نداره
هر جا باشيم شب نشينيم
دلخوشيم به اينكه شايد
سحر رو يه روز ببينيم
آخرش يه روزي هجرت
درخونه اتو ميكوبه
تازه اون لحظه ميفهمي
همه آسمون غروبه!....
آرزو داشتم که بالش تو باشم، زیر سرت باشم.......... میخوام همیشه اطراف تو باشم، میخوام تورو محکم در آغوش بگیرم،................. دلم میخواد من همون شخص خوش شانسی باشم که میبوستت و بهت شب بخیر میگه...................
باز با یاد تو
به جاده زده ام ...
نگاه سرگردانم
مابین خط ها و فاصله ها ی آن می دود ...
کاش این بار، پایان این همه سر گردانی
خط باشد !!!
به جاده زده ام ...
نگاه سرگردانم
مابین خط ها و فاصله ها ی آن می دود ...
کاش این بار، پایان این همه سر گردانی
خط باشد !!!
کسی در باد می خواند
تو را تا اوج می خواهم
برای ناز چشمانت چه بی صبرانه می مانم
د لم تنگ است و بی یادت در این غربت نمی مانم
تو هستی در وجود من تو را هرگز نمی رانم...
تو را تا اوج می خواهم
برای ناز چشمانت چه بی صبرانه می مانم
د لم تنگ است و بی یادت در این غربت نمی مانم
تو هستی در وجود من تو را هرگز نمی رانم...
زمان ،
چون باد در گذر است.
تو نمی توانی آن را ماندگارسازی
امّا ،
می توانی در آن ماندگار شوی
پس، بکوش برای ماندگار شدن
زیرا :
زندگی برای مردن نیست .
چون باد در گذر است.
تو نمی توانی آن را ماندگارسازی
امّا ،
می توانی در آن ماندگار شوی
پس، بکوش برای ماندگار شدن
زیرا :
زندگی برای مردن نیست .
هیچکی نمیتونه بفهمه که دلم از چی گرفته
هیچکی نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته
هیچکی نمی مونه تا با من تووی راهم همسفر شه
آخه میترسه که با من, با دلِ من در به در شده
هیچکی نمیدونه که چشمام چرا همیشه خیس خیسه
چرا هیچکی حتی یه نامه واسه من دیگه نمی نویسه
هیچکی نمیدونه که قلبم تا حالا چند دفعه شکسته
هیچکی نمیدونه سر راه اون تا حالا چند دفه نشسته
هیچکی نمیتونه بفهمه که صدام از چی گرفته
هیچکی نمی مونه تا با من تووی راهم همسفر شه
آخه میترسه که با من, با دلِ من در به در شده
هیچکی نمیدونه که چشمام چرا همیشه خیس خیسه
چرا هیچکی حتی یه نامه واسه من دیگه نمی نویسه
هیچکی نمیدونه که قلبم تا حالا چند دفعه شکسته
هیچکی نمیدونه سر راه اون تا حالا چند دفه نشسته
گــــاهــی فقـــط از کـــل دنیــــــا
دلتـــــــ یکـــی را مـی خــــواهــد
و مـی دانـــی تـا ابــد هـم کــه خــدا خــدا کنــی
بــــه دستـــش نمــی آوری...
مـی دانــی کــه بـــایـــد بگــذاری و بگــذری
دلتـــــــ یکـــی را مـی خــــواهــد
و مـی دانـــی تـا ابــد هـم کــه خــدا خــدا کنــی
بــــه دستـــش نمــی آوری...
مـی دانــی کــه بـــایـــد بگــذاری و بگــذری
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]چِـــــرا ســـاکِـــــــــــت نِـــــمیـــشَوی ؟[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]صـــِدایِ نـــَفـَســهایـــَتـــ در آغـــوش او[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]از ایـــن راه دور هــــَم آزارم میـــدهد...[/FONT]
[FONT=tahoma,verdana,arial,helvetica,sans-serif]لــــَعـــنَتــــی...آرامــــتَر نـــَفـــَس نـــَفـــَس بـــِزَن[/FONT]
چند روز و شب شد ؟!KHATERE
yani yek sokoote gheyre montazere
miyane khandehaye boland
........................
شمردن هم یادم رفت
کاش "تو" هم وقتِ رفتنِ من "خواب" بمانی
آنقدر رفتی , که راه هایِ برگشتن را برف پوشاند
خدایِ تو را نمی دانم
خدایِ من اینروزها حواسش را راهیِ کوچه ی "علی چپ" کرده
آنقدر یادَت کردم
که یادِ خودم را فراموش کردم
این روز و شب ها , خلوتت را با چه پُر میکنی نمی دانم
خلوتم را با دو جین روزه ی سکوت و قهر پُر می کنم
راستی ! چند روز و شب شد ؟!