مشاعرۀ سنّتی

[*zahedan]

در غم عشق تو با این ناله های دردناک
اختر بیدادگر را دادگر خواهیم کرد

ملک الشعرا بهار

دل چو نالد سوز و آهش عرش را لرزان کند
خشم و نفرت در نگاهي عشق را ويران کند
سوختيم از بسکه لرزانديم عرش کبريا
ساقيا جامي ده . اين هردرد را ، درمان کند
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ…...(

)....•,(

),•’.....(

).....Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ..

 

[naghmeirani]

دل چو نالد سوز و آهش عرش را لرزان کند
خشم و نفرت در نگاهي عشق را ويران کند
سوختيم از بسکه لرزانديم عرش کبريا
ساقيا جامي ده . اين هردرد را ، درمان کند
Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ…...(

)....•,(

),•’.....(

).....Ƹ̵̡Ӝ̵̨̄Ʒ..

در پیچ و خم و تابم از آن زلف خدا را
ای زلف که داد اینهمه پیچ و خم و تابت

استاد شهریار

 

[babakmail]

در پیچ و خم و تابم از آن زلف خدا را
ای زلف که داد اینهمه پیچ و خم و تابت

استاد شهریار

تا بود خدا، همین بود و همآن بود به راهی.......... گر رفت خدا ،بشکست دل ازین عشق وتباهی

 

[naghmeirani]

تا بود خدا، همین بود و همآن بود به راهی.......... گر رفت خدا ،بشکست دل ازین عشق وتباهی

یکی پرسد آخر ز نا مهربانان
که بهتر چه دیدید از مهربانی؟

نظام وفا

 

[tracer]

یکی پرسد آخر ز نا مهربانان
که بهتر چه دیدید از مهربانی؟

نظام وفا

یک شب آتش در نیستانی فتاد// سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد

 

[babakmail]

یک شب آتش در نیستانی فتاد// سوخت چون عشقی که بر جانی فتاد

دنیای دلم همچو شب نصفه ی ماه تاریک است......ساقی تنم بیشک ازین پس به سرای خویش است.

 

[baran72]

دنیای دلم همچو شب نصفه ی ماه تاریک است......ساقی تنم بیشک ازین پس به سرای خویش است.

ترسم که اشک در غم ما پرده در شود
این راز سر به مهر به عالم ثمر شود
گویند سنگ لعل شود در مقام صبر
آری شود ولی ، که به خون جگر شود

 

[naghmeirani]

دنیای دلم همچو شب نصفه ی ماه تاریک است......ساقی تنم بیشک ازین پس به سرای خویش است.

تارو پودم در اهتزاز آرد
سیم ساز ترانه پردازت

حیف نای فرشتگانم نیست
تا کنم ساز دل هم آوازت

استاد شهریار

 

[*zahedan]

تارو پودم در اهتزاز آرد
سیم ساز ترانه پردازت

حیف نای فرشتگانم نیست
تا کنم ساز دل هم آوازت

استاد شهریار

تو نسيم صبحگاهي که نفس نشانه کردي
سخنت به دل نشيند غزلم ترانه کردي

 

[self.f_t_m990]

تو نسيم صبحگاهي که نفس نشانه کردي
سخنت به دل نشيند غزلم ترانه کردي

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا/ یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

 

[باران 686]

یار مرا غار مرا عشق جگرخوار مرا/ یار تویی غار تویی خواجه نگهدار مرا

آزمودم مرگ من در زندگی است
چون رهم زین زندگی، پایندگی است

 

[رییس جمهورقلبها]

توراحس میکنم هردم...
که با چشمان زیبایت مرا دیوانه کردی...
من از شوق تماشایت...
نگاه از تو نمیگیرم....
تو زیباتر نگاهم میکنی اینبار....
ولی...افسوس...این رویاست....
تمام آنچه حس کردم،تمام آنچه میدیدم....
تو با من مهربان بودی...

آزمودم مرگ من در زندگی است
چون رهم زین زندگی، پایندگی است

 

[self.f_t_m990]

توراحس میکنم هردم...
که با چشمان زیبایت مرا دیوانه کردی...
من از شوق تماشایت...
نگاه از تو نمیگیرم....
تو زیباتر نگاهم میکنی اینبار....
ولی...افسوس...این رویاست....
تمام آنچه حس کردم،تمام آنچه میدیدم....
تو با من مهربان بودی...

یارب نظر تو برنگردد/ برگشتن روزگار سهل است

 

[باران 686]

یارب نظر تو برنگردد/ برگشتن روزگار سهل است

تا تو را دیدم ندادم دل به کس
عاشقم کردی به فریادم برس

 

[mx_2000]

تا تو را دیدم ندادم دل به کس
عاشقم کردی به فریادم برس

سرسبـــزترین بهار تقــــــدیم تو باد
آواز خوش هـــــــــزار تقدیم تو باد
گویند که لحظه ایست روییدن عشق
وآن لحظه هـــــزار بار تقدیم تو باد

 

[self.f_t_m990]

سرسبـــزترین بهار تقــــــدیم تو باد
آواز خوش هـــــــــزار تقدیم تو باد
گویند که لحظه ایست روییدن عشق
وآن لحظه هـــــزار بار تقدیم تو باد

در فرو بستند و صیقل می‌زدند
همچو گردون ساده و صافی شدند

 

[mx_2000]

در فرو بستند و صیقل می‌زدند
همچو گردون ساده و صافی شدند

دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشمم
سیلاب سرشک آمد و توفان بلا رفت

 

[self.f_t_m990]

دور از رخ تو دم به دم از گوشه چشمم
سیلاب سرشک آمد و توفان بلا رفت

تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خود اسرار نهانی
تو خود باغ بهشتی
تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی

 

[mx_2000]

تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خود اسرار نهانی
تو خود باغ بهشتی
تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی

.
.
.
یادش به خیر
عهد جوانی که تا سحر
با ماه مینشستم
از خواب ، بی خبر
اکنون که میدمد سحر از سوی خاوران
بینم شبم گذشته
ز مهتاب بی خبر
این سان که خواب غفلتم از راه می برد
ترسم که بگذرد ز سرم آب ، بی خبر

 

[self.f_t_m990]

.
.
.
یادش به خیر
عهد جوانی که تا سحر
با ماه مینشستم
از خواب ، بی خبر
اکنون که میدمد سحر از سوی خاوران
بینم شبم گذشته
ز مهتاب بی خبر
این سان که خواب غفلتم از راه می برد
ترسم که بگذرد ز سرم آب ، بی خبر

رندان سلامت می‌کنند جان را غلامت می‌کنند
مستی ز جامت می‌کنند مستان سلامت می‌کنند

غوغای روحانی نگر سیلاب طوفانی نگر
خورشید ربانی نگر مستان سلامت می‌کنند

 

[vahid haghverdi]

رندان سلامت می‌کنند جان را غلامت می‌کنند
مستی ز جامت می‌کنند مستان سلامت می‌کنند

غوغای روحانی نگر سیلاب طوفانی نگر
خورشید ربانی نگر مستان سلامت می‌کنند

در دل و جان خانه کردی عاقبت
هر دو را ویرانه کردی عاقبت

 

[self.f_t_m990]

در دل و جان خانه کردی عاقبت
هر دو را ویرانه کردی عاقبت

تو به من خندیدی و نمی­دانستی

من به چه دلهره از باغچۀ همسایه سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دید

غضب­آلود به من کرد نگاه

سیب دندان­زده از دست تو افتاد به خاک

 

[vahid haghverdi]

تو به من خندیدی و نمی­دانستی

من به چه دلهره از باغچۀ همسایه سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دید

غضب­آلود به من کرد نگاه

سیب دندان­زده از دست تو افتاد به خاک

کِی شعر تر انگیزد خـــاطر که حزیـن باشد
یک نکته ازین معنی گفتیم و همین باشد

 

[self.f_t_m990]

کِی شعر تر انگیزد خـــاطر که حزیـن باشد
یک نکته ازین معنی گفتیم و همین باشد

دانی که چرا راز نهان با تو نگفتم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

 

[vahid haghverdi]

دانی که چرا راز نهان با تو نگفتم
طوطی صفتی طاقت اسرار نداری

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کِی آخر آمد دوستداران را چه شد

 

[self.f_t_m990]

یاری اندر کس نمیبینم یاران را چه شد
دوستی کِی آخر آمد دوستداران را چه شد

دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

 

[vahid haghverdi]

دل می رود ز دستم صاحب دلان خدا را
دردا که راز پنهان خواهد شد آشکارا

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی

 

[self.f_t_m990]

ای که گفتی مرو اندر پی خوبان زمانه
ما کجاییم در این بحر تفکر تو کجایی

يه شب مهتاب
ماه می‌آد تو خواب ..منو می‌بره
کوچه به کوچه ..باغ انگوری ،باغ آلوچه،دره به دره
صحرا به صحرا،اون جا که شبا
پشت بيشه‌هايه پری می‌آد
ترسون و لرزون پاشو می‌ذاره
تو آب چشمه شونه‌می‌کنه
موی پريشون

 

[vahid haghverdi]

يه شب مهتاب
ماه می‌آد تو خواب ..منو می‌بره
کوچه به کوچه ..باغ انگوری ،باغ آلوچه،دره به دره
صحرا به صحرا،اون جا که شبا
پشت بيشه‌هايه پری می‌آد
ترسون و لرزون پاشو می‌ذاره
تو آب چشمه شونه‌می‌کنه
موی پريشون

ناصحا بیهوده میگویی که دل بردار ازو
من به فرمان دلم کِی دل به فرمان منست

 

[self.f_t_m990]

ناصحا بیهوده میگویی که دل بردار ازو
من به فرمان دلم کِی دل به فرمان منست

تا صورت پیوند جهان بود علی بود
تا نقش زمین بود و زمان بود علی بود