*** آرشیو اخبار تاریخ گذشته ***

[mahsa66]

آیا زمین تا سه ماه دیگر نابود میشود؟؟

آیا زمین تا سه ماه دیگر نابود میشود؟؟

آیا زمین تا سه ماه دیگر نابود می‌شود؟ ​

یکی از عجیب‌ترین نظریه‌هایی که درباره سال 2012 وجود دارد نظریه‌ای درباره نابودی، تخریب یا تاریکی سه روزه زمین است که به تازگی در قالب ایمیل‌های مختلف که تلاش شده تاثیر‌گذار باشند، به همراه لینکی از وب‌سایت ناسا در میان کاربران اینترنتی منتشر شده‌است.
این نظریه عجیب می‌گوید در سال 2012 خورشید و زمین و مرکز کهکشان راه‌شیری، یا همان ابر قطور کیهانی میانی کهکشان با یکدیگر همتراز می‌شوند و آسیب‌هایی به زمین وارد خواهد آمد، یا به گفته این ایمیل،‌ زمین برای سه روز در تاریکی مطلق فرو خواهد رفت.
در یکی از این این ایمیل‌ها آمده‌است: "ناسا پیش بینی کرده است که در 23-25 دسامبر 2012 (سوم تا پنجم دی 91) و در زمان تراز کائنات زمین به مدت 3 روز در تاریکی کامل به سر خواهد برد. دانشمندان آمریکایی تغییرات کائنات، خاموشی در کل کره زمین به مدت 3 روز از تاریخ 23 دسامبر 2012 پیش‌بینی کرده‌اند. این پایان جهان نیست، این هم ترازی جهان، جایی که خورشید و زمین برای اولین بار هم تراز می شوند. زمین از وضعیت کنونی که بعد سوم است به بعد صفر تغییر کرده و سپس به بعد چهارم تغییر می‌کند.
در این گذار جهان با تغییر بزرگی روبرو می‌شود و ما یک جهان جدیدی را خواهیم دید. پیش بینی شده است که این 3 روز تاریکی در روزهای 23، 24، 25 دسامبر 2012 (سوم تا پنجم دی ماه 91)خواهد بود، حفظ آرامش، در آغوش کشیدن یکدیگر، مناجات، خواب به مدت 3 روز بهترین راه حل است و آنهایی که بعد از این واقعه زنده می‌مانند با یک جهان نوین روبرو خواهند شد و متاسفانه افرادی که از این موضوع ترس به دل راه دهند خواهند مرد!"
در انتهای این مطلب، به منظور اثبات حقیقت ایمیل،‌ لینکی از وب‌سایت ناسا آورده شده‌است، حال حقیقت نهفته در پس این نظریه و ایمیلی که برگرفته از کلیات این نظریه است، بر اساس لینکی که در خود ایمیل آمده، چیست؟
به دور از آلودگی‌های نوری شهرها، مسیری درخشان به نام کهکشان راه‌شیری در آسمان شب قابل مشاهده است. این مسیر طاقی مانند درخشان از نور میلیون‌ها ستاره‌ای شکل گرفته که انسان قادر نیست هریک از آنها را به تنهایی مشاهده کند زیرا این ستاره‌ها بر روی صفحه میانی کهکشان منطبق شده‌اند. از دیگر پدیده‌هایی که مرکز کهکشان را اشغال کرده، ابرهای قطور گازی هستند که چشم انسان قادر به دیدن آنها نیست و تنها به شکل توده‌هایی تاریک که نور کهکشان را مسدود می‌سازند،‌قابل مشاهده‌ هستند.
بزرگترین توده این ابرها از صورت فلکی ماکیان تا صورت فلکی قوس گسترده شده و معمولا با نام شکاف بزرگ (Great Rift) یا شکاف تاریک (Dark Rift) شناخته می‌شود.از دیگر عناصر قابل توجه و نادیده کهکشان راه شیری در صورت فلکی قوس قرار داشته و سیاه‌چاله مرکزی کهکشان است. مرکز کهکشان در فاصله 28 هزار سال نوری از زمین قرار داشته و میزبان سیاه‌چاله‌ای است که جرم آن چهارمیلیون برابر خورشید است.
شایعات هم‌ترازی زمین در سال 2012، این دو پدیده نجومی را با موقعیت خورشید در مرکز کهکشانی در تاریخ 21 دسامبر 2012، همزمان با انقلاب زمستانی در نیم‌کره شمالی، به یکدیگر ربط داده و پدیده‌ای جدید را خلق کرده که در علم نجوم و ستاره‌شناسی هیچ مفهومی ندارد.

​

همزمان با حرکت زمین به دور خورشید،‌خورشید نیز نسبت به ستاره‌های پس‌زمینه در حرکت است و از این رو است که صورت‌های فلکی قابل مشاهده به آرامی و متناسب با تغییر فصول، تغییر می‌کنند. در 21 دسامبر 2012،‌ خورشید در موقعیت 6.6 درجه شمال مرکز کهکشانی قرار خواهد گرفت،‌ این فاصله‌ای‌است که به نظر می‌آید به اندازه ابعاد 13 ماه کامل باشد. بر این اساس گفته می‌شود این رویداد نجومی و ورود خورشید به درون شکاف تاریک به نوعی پیش‌گویی یک فاجعه به شمار رفته و یا این تصور غلط را به وجود می‌آورد که خورشید و زمین با سیاه‌چاله‌ای که در مرکز کهکشان قرار گرفته هم‌تراز شده و به همین خاطر کشش گرانشی سهمگینی بر روی زمین وارد خواهد آمد و یا دیگر رویداد‌های عجیب و غریب، نظیر تاریکی سه روزه زمین رخ خواهد داد.

اولین مدرک علیه این نظریه این است که انقلاب زمستانی یا تابستانی به خودی خود با هیچ یک از حرکات ستاره‌ها و یا هیچ جرم دیگری در جهان در ارتباط نیست،‌ این رویداد تنها نشانگر دور و نزدیک شدن خورشید به قطب‌های زمین است. دوم اینکه زمین در محدوده تاثیرات شدید گرانشی سیاه‌چاله مرکزی کهکشان قرار ندارد زیرا تاثیرات گرانشی با دورتر شدن از سیاه‌چاله کاهش پیدا می‌کنند.
زمین 149 میلیون و 668 هزار و 992 کیلومتر از خورشید فاصله دارد، و فاصله خورشید از سیاه‌چاله کهکشان راه شیری 165 کوادریلیون مایل (265541760000000000 کیلومتر) است. خورشید و ماه غالب‌ترین نیروهای گرانشی بر روی زمین به شمار می‌روند. طی یک سال فاصله زمین تا سیاهچاله کهکشان به اندازه یک در 900 میلیون تغییر پیدا می‌کند و این فاصله به اندازه‌ای نیست که بتواند در کشش گرانشی سیاهچاله بر روی زمین تغییر قابل توجهی ایجاد کند، به علاوه نزدیکترین موقعیت زمین به مرکز کهکشان در انقلاب تابستانی است، نه زمستانی.
آخرین مورد این است که خورشید در 21 دسامبر هرسال وارد بخشی از آسمان می‌شود که در تصرف شکاف تاریک قرار دارد. بنابر‌این امسال ورود خورشید به این محدوده از جهان همان تاثیرات مخرب و هراسناکی را در پی خواهد داشت که سال گذشته شاهد آن بودید! در واقع هیچ‌پدیده غیر عادی که با وقوع هم‌ترازی زمین و خورشید و صفحه میانی کهکشان در ارتباط باشد در روز‌های 21 تا 23 دسامبر رخ نخواهد داد، و اگر فاجعه‌ای طبیعی نیز در این روزها رخ دهد، ارتباطی با موقعیت خورشید و زمین ندارد.
درباره تاثیرات ناشی از همترازی زمین و خورشید با شکاف تاریک در زمان وقوع انقلاب زمستانی در سال 2012 شایعات فراوان مختلفی به وجود آمده است که یکی از آنها در ابتدای مطلب عنوان شد. وقوع زمین‌لرزه، سونامی، سیل و تشدید شرایط آب و هوایی از دیگر مواردی است که وقوع آنها را به این پدید کیهانی ارتباط می‌دهند.

منبع :همشهری آنلاین

 

[آقای سعید حیدری]

ایشاا.......... که نابود میشه

 

[Aghrab Khatoon]

بله نابود میشه

 

[eli sisco]

شک ندارم

 

[*** s.mahdi ***]

ایشاا.......... که نابود میشه

بله نابود میشه

شک ندارم

چقدر دوستان مشتاق نابودی زمین هستن جالبه !!!

 

[corpse bride]

چقدر دوستان مشتاق نابودی زمین هستن جالبه !!!

شما مخالفین ؟ همه از زندگی سیر شدن

 

[ousta mozhde]

جالب بود یه چیزایی شنیده بودم.
اما به من بگید که بعد چهارم باعث ایجاد چه تغییراتی میشه ؟

 

[Mute]

 

[ناییریکا]

چه باحالهمه از نابودی زمین خوشحال میشن

 

[دوشواری]

زمین نه ایران نابود میشه

 

[M A S III]

راستش به جای خوف یه حس شادی و شعف بهم دس داد...

اگه درست باشه یه تغییر اساسی تو زندگیه خسته کنندم رخ میده....

اگه هم که نابود شه چه بهتر....دی

 

[ENG.sani]

آره واقعا زندگی خیلی یکنواخت شده
ولی من بعید میدونم یه همچین اتفاقی بیافته!!!

 

[aminvo]

بعد سازمان آمار اعلام میکنه امید به زندگی در ایران افزایش پیدا کرده و به 75 رسیده. یک نظریه ای هم هست که می گه انفجارات صورت میگیره ولی منجر به تکامل و تغییر در دستگاه عصبی انسان میشه. البته این یک مقاله ای بود بر مبنای علمی که احتمال میداد انفجارات خورشیدی به وقوع به پیونده و ....

اگه قرار هست به هدفم نرسم همون بهتر که نابود بشه.

 

[mahsa66]

دوستان چرا اینقدر ناامید هستید؟؟
زندگی به این زیبایی و قشنگی من که لذت میبرم دوست ندارم همچین اتفاقی بیافته.

 

[*** s.mahdi ***]

چشم عظيم آسمان در داده‌هاي جديد ناسا

چشم عظيم آسمان در داده‌هاي جديد ناسا

[h=1] چشم عظيم آسمان در داده‌هاي جديد ناسا

[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 91071609947
یکشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۸



دو تلسكوپ فضايي ناسا موفق به ثبت تصويري جديد از سحابي هليكس در آسمان شدند كه شبيه به يك چشم عظيم كيهاني است.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، سحابي هليكس موسوم به NGC 7293 نمايش دهنده يك ستاره در حال مرگ موسوم به سحابي سياره‌اي است.


اين تصوير جديد كه اخيرا منتشر شده، اطلاعات تلسكوپ فضايي اسپيتزر را در طول موج نور مادون قرمز با داده‌هاي كاوشگر تكامل جهان GALEX در طول موج كوتاه‌تر نور فرابنفش تركيب كرده است.


سحابي هليكس در فاصله حدود 650 سال نوري از زمين در صورت فلكي دلو قرار دارد و نشان دهنده آينده احتمالي خورشيد است كه انتظار مي‌رود در حدود پنج ميليارد سال آينده به يك سحابي سياره‌اي تبديل شود.


سحابي‌هاي سياره‌اي به ستاره‌هايي به اندازه خورشيد گفته مي‌شود كه به پايان عمر خود نزديك شده و سوخت هيدروژن و هليوم آن براي همجوشي در هسته آنها به پايان مي‌رسد. در اين نقطه، اين اجسام لايه‌هاي خارجي گازي خود را به شكل پوسته‌هاي درخشان تبديل كرده و به شكل ستاره هاي كوتوله سفيد كوچك منقبض مي‌شوند.


دانشمندان ناسا در بيانيه‌اي اعلام كردند: ستاره كوتوله سفيد تقريبا اندازه زمين بوده اما از يك حجم بسيار نزديك به ستاره اصلي برخوردار است. در حقيقت ذره‌اي از ستاره كوتوله سفيد به اندازه وزن چند فيل است.


در اين تصوير ستاره كوتوله سفيد به شكل يك نقطه ريز سفيد رنگ در مركز سحابي مشخص شده است.


اين ستاره از خود تابشهاي فرابنفش منتشر كرده كه در عوض لايه‌هاي گازي خارجي را در طول موج مادون قرمز روشن مي‌كنند. هر دو طيف نور در تصوير در نور تركيبي دو تلسكوپ به نمايش درآمده‌اند.


اطلاعات GALEX در تصوير به رنگ آبي و مشاهدات اسپيتزر به رنگ زرد به نمايش درآمده است. برخي از فضاهاي پيش‌زمينه از داده‌هاي جمع‌آوري شده توسط تلسكوپ وايز ناسا هستند.


سحابي سياره‌اي به هيچ وجه سياره نبوده اما به دليل شكل ظاهري آنها كه شبيه به سيارات گازي بزرگ است، در قرن 18 به اين نام خوانده شده و به آن شهرت يافت.

 

[*** s.mahdi ***]

تصوير ناسا از گل رز آسمان شب

تصوير ناسا از گل رز آسمان شب

[h=1] تصوير ناسا از گل رز آسمان شب

[/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91071610090
یکشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۱ - ۱۰:۰۲



ناسا در تصوير جديد كيهاني خود، شكلي شبيه به گل رز در آسمان شب را به نمايش درآورد كه در حقيقت يك خوشه ستاره گازي و سحابي است.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري داشنجويان ايران(ايسنا)، جاش كنوسون، اختر فيزيكدان مكزيكي اين تصوير از سحابي گل كاغذي را از حيات پشتي خانه خود در ريو رانتچو به ثبت رسانده است.


سحابي گل كاغذي نام خود را به دليل شباهت ابرهاي گاز و غبار آن به گلبرگ‌هاي يك گل رز بدست آورده است. فاصله اين سحابي از زمين حدود 5000 سال نوري بوده و در لبه صورت فلكي تك‌شاخ قرار دارد.


سحابي يك ناحيه از كهكشان راه شيري با گاز درخشان و يك خوشه مركزي از ستارگان داغ و جوان بوده كه تنها چند ميليون سال سن دارند.

 

[*** s.mahdi ***]

هزینه پرتاب یک خانه به فضا چقدر است؟

هزینه پرتاب یک خانه به فضا چقدر است؟

هزینه پرتاب یک خانه به فضا چقدر است؟

» سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91071609952
یکشنبه ۱۶ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۱۳


اگر در آينده امكاني براي منتقل كردن منازل مسكوني به مدار زمين از طريق موشك هاي پر قدرت وجود داشته باشد، هزینه این مأموریت چقدر خواهد بود؟

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، شرکت خصوصی اسپیس X بدنبال رونق تجاری‌سازی سفرهای فضایی است، اما گسترش سفرهای فضایی در آینده نیازمند تأمین سکونت‌گاه‌هایی برای مردم است!

اما اگر روزي قصد داشته باشيد كه منزل مسكوني خود را به فضا پرتاب كنيد، باید دو موضوع مشخص شود: چگونه یک خانه را به فضا پرتاب و چگونه وزن یک خانه را محاسبه کنیم؟

موشک فالکون شرکت خصوصی اسپیس X قادر به حمل 53 تن متریک به مدار پایین زمین است. هزينه هر پرتاب بر اساس وزن به دو گروه تقسیم می شود: وزن تا 6.4 تن، 83 میلیون دلار و بیش از این میزان 128 میلیون دلار هزینه در بر دارد.

خانه‌‌اي يك طبقه با متراژ 230 متر مربع با وزني در حدود 227 تن متريك بهترين گزينه براي پرتاب به فضا محسوب مي‌شود.

موشك فالكون در هر پرتاب قادر به حمل 53 تن متريك است و براي انتقال خانه‌اي با اين وزن به پنج مرحله پرتاب نياز است؛ در هر پرتاب بخشي از خانه به مدار زمين منتقل مي‌شود كه هزينه آن در مجموع بالغ بر 640 ميليون دلار خواهد بود!

 

[tulip_yx]

کی میخاد اونجا زندگی کنه؟

 

[*** s.mahdi ***]

کشف ستاره‌ای در نزدیکی سیاه چاله عظیم راه شیری

کشف ستاره‌ای در نزدیکی سیاه چاله عظیم راه شیری

[h=2]کشف ستاره‌ای در نزدیکی سیاه چاله عظیم راه شیری
[/h]

ستاره شناسان با بررسی قلب تاریک کهکشان راه شیری ستاره ای کشف کرده اند که نزدیک به یک سیاه چاله فوق بزرگ در مرکز این کهشکان در حرکت است، فرصتی که موجب شده دانشمندان بتوانند نظریه نسبیت عام انیشتین را آزمایش کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر، یک ستاره نسبتا کم نور که از آن با عنوان S0-102 یاد می کنند بیش از هر ستاره دیگری در اطراف این سیاه چاله در مرکز کهشکان حرکت می کند و سرعتی معادل 5 هزار کیلومتر در ثانیه یا 1.7 درصد سرعت نور را دارد. پیش از این ستاره S0-2 نزدیک به این سیاه چاله بود و 16 سال طول کشید تا راه خود را باز کند.
سیاه‌ چاله ناحیه‌ای از فضا- زمان است که هیچ چیز، حتی نور نمی‌تواند از میدان گرانشی آن بگریزد. وجود سیاه‌چاله‌ها در نظریه نسبیت عام آلبرت اینشتین پیش بینی می‌شود. این نظریه پیش بینی می‌کند که یک جرم به اندازه کافی فشرده می‌تواند سبب تغییر شکل و خمیدگی فضا-زمان و تشکیل سیاهچاله شود.
این سیاه چاله در مرکز کهکشان راه شیری دربرگیرنده جرمی حدود 4 میلیون خورشید است.
یافتن ستاره هایی در چنین فاصله نزدیکی با یک سیاه چاله موجب می شود که دانشمندان نظریه نسبت عام انیشتین را بررسی کنند.
اندریا گز از نویسندگان این تحقیق که در مجله ساینس منتشر شده است گفت: ما 100 مرتبه بیش از هرفرد دیگری که تاکنون نظریه نسبیت را بررسی کرده، به بررسی این نظریه نزدیک هستیم. نظریه انیشتین یکی از چهار نیروی بنیادین و یکی از نظریاتی است که کمترین میزان بررسی و آزمایش روی آن صورت گرفته است.
گز و همکارانش از سال 1995 یک گروه متشکل از 3 هزار ستاره یا بیشتر را در منطقه نزدیک به سیاه چاله بزرگ راه شیری بررسی کرده اند. آنها با اندازه گیری حرکت اجسام از طریق رصدخانه Keck در هاوایی استدلال کردند که یک سیاه چاله مدار آنها را تحت کنترل دارد.
از آن زمان تاکنون آنها اکتشافهای شگفت انگیزی کرده اند که در میان آنها می توان به این مسئله اشاره کرد که سیاره های نزدیک به مرکز کهکشان راه شیری جوانتر هستند.
وی افزود: آنچه ما درباره مرکز کهکشان یادگرفتیم این است که از آن باید انتظار مسائل غیرقابل انتظار را داشت. تقریبا همه چیزهایی که پیش بینی کرده بودیم متفاوت شد.
مشخص کردن و دنبال کردن ستاره های کم نور کار ساده ای نیست. ستاره شناسان با استفاه از تلسکوپهای زمینی باید با مانع اتمسفری، جزر و مد هوا که نور تلسکوپ را تار می کند مقابله کنند.
اکنون دانشمندان با داشتن دو ستاره برای رصد از فرصت آزمایش مناسب نظریه مشهور انیشتین برخوردارند.
​

​

 

[*** s.mahdi ***]

احمقانه‌ترین چیزهایی که قرار بود روی ماه ساخته شود!

احمقانه‌ترین چیزهایی که قرار بود روی ماه ساخته شود!

[h=2]احمقانه‌ترین چیزهایی که قرار بود روی ماه ساخته شود!
[/h]

در شرایطی که تاکنون فقط پای چند روبات و 12 فضانورد آن‌هم در چهل سال پیش به ماه رسیده، با تعدادی از عجیب‌ترین، غیرمنطقی‌ترین و گاه احمقانه‌ترین ایده‌هایی آشنا شوید که برای ارسال یا ساختن در ماه پیشنهاد شده است.
خبرآن‌لاين نوشت: اگر به شما بگویند طرحی برای ساخت یک ابرکامپیوتر بر روی ماه مطرح شده است، اولین چیزی که به ذهنتان می‌رسد این است که غیر از یک نویسنده رمان‌های علمی تخیلی چه کس دیگری می‌تواند چنین چیزی را مطرح کند. اما به گزارش وایرد، این ایده واقعی است و چنین ابررایانه‌ای که آن را ابرکامپیوتر قمری می‌نامیم، می‌توانست از پس کارهای مهمی مثل پردازش داده‌های علمی فضایی و کمک به کاهش مشکلات پهنای باند برای شبکه ارتباطات فضایی برآید. به رغم این که موانع بسیاری بر سر راه‌اندازی چنین پروژه‌ای وجود دارند، این عجیب‌ترین چیزی نیست برای ساخت بر روی ماه پیشنهاد شده است.
تاکنون افراد بسیاری به این فکر کرده‌اند که، «آیا جالب نمی‌شد اگر این کار را روی ماه انجام می‌دادیم؟». اینجا ما تعدادی از عجیب‌ترین ، غیرمنطقی‌ترین و حتی احمقانه‌ترین ایده‌هایی را که افراد برای ماه پیشنهاد کرده‌اند،جمع کرده‌ایم. اگر مایل باشید، شما هم می‌توانید نظر خود را در مورد احمقانه‌ترین این‌ها در بخش نظرات در انتهای همین صفحه بنویسید.
مسابقات ناسکار
ایده ابرکامپیوتر قمری اولین مورد پیشنهادی نیست. یک شرکت به نام Space Systems Loral در سال 2004/1383 ایده یک مرکز پشتیبان فضایی به نام Lunar Data Cache را مطرح کرد. لورال حتی چند راه خلاقانه برای حمایت مالی از پروژه خود داشت که عمدتا بر نمایش متمرکز شده بودند: مسابقات ناسکار روباتی، مسابقات حمل سنگ روباتی، و کشتی روبات‌ها.

یک انفجار اتمی
پس از موفقیت‌های اولیه اتحاد جماهیر شوروی در مسابقه فضایی، ایالات متحده می‌خواست به دستاوردی دراماتیک دست پیدا کند تا به همه نشان دهد که قدرت اول مسابقه فضایی کدام کشور است. نیروی هوایی ایالات متحده یک پروژه فوق محرمانه به نام A119 را توسعه داد که هدف آن انفجار یک بمب اتمی بر روی سطح ماه بود.
این پروژه که کاملا دیوانه‌وار به نظر می‌رسید، چندین سال به پیش رفت، و حتی کارل ساگان هم در سال‌های جوانی خود به بررسی اثرات یک انفجار اتمی در جاذبه کم پرداخت. بعد مشخص شد که شوروی هم در مرحله‌ای به انجام این کار برای نشان دادن قدرت خود فکر کرده بود، هرچند این نقشه‌ها هیچ گاه به مرحله عمل در نیامدند. در نهایت، پیمان‌های بین‌المللی استفاده از سلاح‌های اتمی را در فضا ممنوع ساختند و ایالات متحده به ایده کم‌خطرتر فرود آوردن فضانوردان بر روی ماه و سالم بازگرداندن آنها به خانه روی آورد.

یک پایگاه فضایی
پایگاه‌های فضایی بر روی ماه، محور عمده داستان‌های علمی تخیلی و برنامه‌های همیشه محبوب ناسا هستند. ولی نظامیان هم در زمان‌هایی بر ماه چشم دوخته بودند، شاید برای دست یابی به ارتفاعات خیلی بالاتر در مقابل دشمن. در اواخر دهه 1950/1330 و دهه 1960/1340، هم نیروی هوایی و هم ارتش ایالات متحده طرح‌هایی برای یک پایگاه دائمی بر روی ماه داشتند، که به ترتیب Lunex Project و Project Horizon نام داشتند.
این پایگاه‌ها می‌توانستند نظارت دائم بر زمین داشته باشند و به عنوان یک ایستگاه رله مخابراتی عمل کنند. البته، ارتش می‌توانست برای انجام این کار به راحتی از ماهواره‌ها استفاده کند، آن هم با هزینه‌ای به مراتب کمتر از این پروژه‌های چندین میلیارد دلاری.
یک تابلوی تبلیغاتی خیلی بزرگ
به رغم کمپین مشهور Rolling Rock که ادعا می‌کرد می‌خواهد لوگوی اسب سبز خود را بر روی ماه بیندازد، این کار چیزی بیش از یک تبلیغ بازاریابی ویروسی نبود. ولی این به این معنی نیست که تبلیغ بر روی ماه نمی‌تواند به واقعیت بپیوندد. به تازگی کوکاکولا و پپسی به استفاده از فناوری پیشرفته لیزر برای اطمینان از این که قبایل دور افتاده آمازون هم بتوانند لوگوی آن را با نگاه به ماه ببینند، فکر کرده اند.

یک آسانسور
وقتی می‌توانید به سادگی با استفاده از یک آسانسور قدم بر روی ماه بگذارید، چرا باید یک عملیات فرود خطرناک را تجربه کنید؟ چندین طرح برای ساخت یک آسانسور که یک طرف آن روی ماه پیچ شده، وجود داشته‌اند، که تازه‌ترین آنها از شرکتی به نام لیفت‌پورت است. چنین ساختاری می‌تواند امکان جابجایی ساده مردم و مواد از سطح ماه به فضا را فراهم کند.
پیشنهادهای مشابهی برای ساخت یک آسانسور فضایی زمینی نیاز به مواد فوق‌پیشرفته بسیار سبک و فوق‌العاده قوی دارد، در حالی که آسانسور قمری را می‌توان با موادی که هم اکنون هم وجود دارند ساخت. ولی مانند اکثر پروژه‌های عظیم ماه، این هم احتمالا چندین میلیارد دلار خرج خواهد داشت (هر چند یک کمپین به دنبال حمایت مالی از یک تحقیق در مورد امکان پذیر بودن انجام این کار با فقط 3 میلیون دلار است) و برای سنگ‌ها مفید خواهد بود، اما برای انسان‌ها خیر، چرا که آنها ممکن است در جریان یک سفر آسانسوری چند هفته‌ای، در معرض تشعشعات زیادی قرار بگیرند.

ایستگاه فضایی در میانه ناکجا آباد
اسناد تازه منتشر شده ناسا نشان می‌دهد که برخی از مدیران ارشد سازمان توانسته‌اند باری برای حمل با راکت غول‌آسای جدید خود پیدا کنند: یک ایستگاه فضایی به نقطه لاگرانژی ماه. این دروازه L2 زمین- ماه نیاز به کمترین میزان سوخت برای ثابت ماندن دارد چرا که جاذبه زمین و ماه همدیگر را در این نقطه از فضا شرایط پایداری را ایجاد می‌‍کنند.
ناسا پیشنهاد کرده که این ایستگاه در 443هزار کیلومتری زمین و به عنوان یک ایستگاه تقویت کننده ساخته شود که بتواند ماموریت‌های اتی به ماه و مریخ را ممکن سازد. این که چگونه در این نقطه مي‌توان مانع از رسیدن تشعشعات فضایی به خدمه شد، و در صورت بروز مشکلی آنها را نجات داد، هنوز مشخص نشده است.این ایده هم اکنون نیز توسط تعدادی از اعضای جامعه سفرهای فضایی مورد حمله واقع شده است. بدون حضور تثبیت شده در ماه و هر جای دیگری در فضا، این پروژه چندان به کار نخواهد آمد.

یک معدن
مدت‌ها بود که عشاق فضا حدس می‌زدند که ماه حاوی ذخایر عظیمی از منابع مورد نیاز بر روی زمین باشد. از مواد معدنی، فلزات و هلیوم 3 (که می‌توان آن را در راکتورهای همجوشی به کار برد) عمدتا به عنوان اهداف احتمالی معدن کاوی بر روی ماه نام برده می‌شود.
به رغم این که این رویاها برای خیلی‌ها فریبنده‌اند، هچ دلیل واقعا قانع کننده‌ای برای خراش انداختن بر چهره ماه وجود ندارد. به جز یونوبتانیوم، هیچ ماده‌ای وجود ندارد که آوردن آن از ماه به زمین صرفه اقتصادی داشته باشد. و درحالی که کاهش منابع یک مشکل است، ما می‌توانیم به جای این که به دنبال منابع بیشتری باشیم، از منابع محدود خود استفاده بهتری کنیم. و برای هلیوم 3 هم وقتی یک نیروگاه همجوشی ساختیم که واقعا کار کند، آنگاه می‌توان بحث کرد.

ایالت 51:
در جریان رقابت‌های مقدماتی انتخاباتی جمهوریخواهان در انتخابات پیش رو، نیوت گینگریچ که از کاندیداها بود، فواره‌ای از ایده‌های عجیب و غریب در مورد ماه مطرح کرد. گینگریچ یکی از افراطی‌ترین عشاق فضا است و درجریان یک سخنرانی در فلوریدا، قول داد که تا سال 2020/1399 ایالات متحده یک پایگاه بر روی ماه راه اندازی کند. وی همچنین ادعا کرد که هنگامی که تعداد سکنه این ایستگاه به حد کافی رسید، می‌تواند تحت قوانین مرز نشینان که در جریان انضمام مناطق غربی امریکا به ایالات متحده تدوین شدند تبدیل به یک ایالت مجزا شود!
​

 

[*** s.mahdi ***]

ماراتن فضايي با اقامت يكساله در فضا!

ماراتن فضايي با اقامت يكساله در فضا!

[h=2]ماراتن فضايي با اقامت يكساله در فضا!
[/h]

بر اساس اعلام آژانس فدرال فضايي روسيه، نخستين مأموريت 12 ماهه ايستگاه فضايي بين‌المللي سال 2015 ميلادي انجام خواهد شد.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، «الكسي كراسنوف» مدير برنامه مأموريت‌هاي سرنشين‌دار در آژانس فدرال فضايي روسيه (روس كاسموس) تأكيد كرد: تصميم نهايي در خصوص انجام اين مأموريت اتخاذ شده است و تنها در حال بررسي و فراهم كردن اقدامات لازم در اين زمينه هستيم.
بر اساس اين برنامه، دو فضانورد شامل يك كيهان نورد روس و يك آمريكايي در ماه مارس سال 2015 ميلادي در قالب يك مأموريت تجربي، دو برابر مدت معمول در سفرهاي فضايي در ايستگاه فضايي بين المللي (iss)‌ ساكن خواهند شد.
به گفته «كراسنوف»، در صورت موفقيت آميز بودن نتايج اين مأموريت، انجام سفرهاي يكساله به ايستگاه فضايي بين‌المللي ‌ بصورت دائمي انجام خواهد شد؛ اين درحاليست كه آژانس هاي فضايي مختلف نيز در حال ارائه يك برنامه علمي براي انجام مأموريت هاي بلندمدت هستند.
اقامت يكساله در فضا مي‌تواند به محققان براي بررسي بهتر اثرات حضور طولاني‌مدت بر بدن انسان در سفرهاي آتي به اهدافي فراتر از مدار زمين كمك كند.
هنوز نامي از فضانوردان انتخاب شده براي انجام اين مأموريت اعلام نشده است، اما گفته مي‌شود كه «پگي ويتسون» از سوي ناسا براي انجام اين مأموريت انتخاب شده است.
​

 

[*** s.mahdi ***]

سكونت در سيارات با جعبه‌اي از ميكروب‌هاي مهندسي شده!

سكونت در سيارات با جعبه‌اي از ميكروب‌هاي مهندسي شده!

[h=1] » سرویس: علمي و فناوري - علمي

[/h] کد خبر: 91071710694
دوشنبه ۱۷ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۵



بار ديگر كه انسانها قصد ورود به جهان بيگانه را داشته باشند، احتمالا تنها نبوده و يك جعبه سبك از ميكروب‌هاي مهندسي شده خواهد توانست شرايط سخت حيات در سيارات را زيست‌پذير كند.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، ساكنان پيشگام در يك جهان دور به غذا، سوخت و پناهگاه براي زندگي نياز خواهند داشت؛ اما انتقال تداركات بزرگ از زمين به سيارات دور بسيار پرهزينه خواهد بود.


زيست‌شناسي مصنوعي يك گزينه ديگر را ارائه كرده است. وزن ميكروبها بسيار كمتر بوده و هيچ فضايي را در فضاپيما اشغال نخواهد كرد اما به محض فرود بر روي سياره مانند مريخ، آنها با تغذيه از مواد موجود در آنجا تكثير خواهند شد. محصول كار آنها مي‌تواند اجزاي اصلي مورد نياز براي سكونت انسان را ارائه كند.


ناسا در حال حاضر پژوهشي را با عنوان برنامه زيست‌شناسي مصنوعي با هدف ساخت ميكروبهاي طراح براي ماموريتهاي فضايي آينده سرنشين‌دار آغاز كرده است.


زيست‌شناسي مصنوعي در محل تقاطع زيست‌شناسي و مهندسي قرار گرفته است. دست‌اندركاران آن يك جعبه ابزار زيستي شامل تكه‌هايي از ژن موسوم به خشتهاي زيستي ساخته‌اند كه هر كدام يك كاركرد خاص دارد. براي مثال برخي از آنها يك باكتري را وادار به توليد مولكولهاي طبيعي ضد يخ زدگي مي‌كنند. اين خشتهاي زيستي را مي‌توان در ديگر ميكروبها براي القاي آن كاربرد قرار داد.


با استفاده از اين رويكرد يك ميكروب با پتانسيل زنده ماندن در يك جهان بيگانه مي‌تواند به چيزي تبديل شود كه حيات انسان را در آنجا حفظ كند. براي مثال انرژي را در نظر بگيريد. بسياري از ميكروبهاي زميني در شرايط مملو از دي‌اكسيد كربن و نيتروژن كه در سياراتي مانند مريخ رايج بوده، مي‌ميرند اما يك سیانو باکتری قديمي موسوم به Anabaena در اين شرايط دوام آورده و با متابوليزه كردن اين دو گاز قندهاي گوناگون را توليد مي‌كند.


بطور طبيعي اين باكتري بيشتر انرژي توليد شده خود را از اين دو گاز استفاده مي‌كند اما زيست‌شناسان مصنوعي مي‌توانند اين سيانوباكتري را به تشريك منابع خود تشويق كنند. سال گذشته محققان نشان دادند كه استفاده از دستگاه ژنتيكي اي‌كولي مي‌تواند Anabaena را وادار به دفع انرژي بيشتري به نسبت قند كند. آنها حتي نشان دادند كه مي‌توانند گروه‌هاي ديگر باكتريها را در قند تقويت كنند كه در شكل نظري براي فضانوردان در توليد سوخت، پلاستيك يا نفت مورد استفاده‌اند.


محققان حتي توانسته‌اند راهي براي تامين سكونتگاههاي انساني در سياره مريخ با آجر و ملات پيدا كنند. آنها با باكتري Sporosarcina pasteurii كار خود را آغاز كرده‌اند كه اوره را تجزيه كرده و آمونياك دفع مي‌كند. اين امر باعث مي‌شود تا محيط به اندازه كافي براي شكل گرفتن سيمان كربنات كلسيم قليايي شود.


ايده محققان است كه ضايعات توليد شده توسط فضانوردان مي‌تواند ميكروبها را تغذيه كند. اين ميكروب‌ها در عوض به شكل‌گيري ماده سنگي خوب در سطح يك سياره براي ايجاد آجر كمك خواهند كرد.


دانشمندان براي اثبات اين نظريه در آزمايشات نشان دادند كه مواد سست طي دو هفته مي‌توانند به يك آجر خانه سازي با سختي معادل بتن تبديل شوند. آنها حتي توانستند تركيب ژنتيكي سيمان‌ساز باكتري را جدا كرده و يك آجر زيستي توليد كنند كه در يك اي‌كولي براي القاي ويژگي‌هاي مشابه سيمان قابل اجرا است.


اگرچه استفاده از اين رويكرد بدون شناسايي امكان برخورداري سيارات ديگر از ميكروب‌هاي محلي اشتباه بوده اما همچنين بايد گفت كه تا اجراي چنين ايده‌اي در فضا توسط فضانوردان دهه‌ها فاصله است.

 

[*** s.mahdi ***]

دقيق‌ترين سنجش سرعت گسترش جهان تاكنون

دقيق‌ترين سنجش سرعت گسترش جهان تاكنون

[h=1] دقيق‌ترين سنجش سرعت گسترش جهان تاكنون

[/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91071812054
سه‌شنبه ۱۸ مهر ۱۳۹۱ - ۱۴:۴۵



تيمي از ستاره‌شناسان مؤسسه كارنگي با استفاده تلسكوپ فضايي اسپيتزر ناسا توانسته‌اند دقيق‌ترين برآورد تاكنون را از سرعت انبساط جهان ارائه كنند.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، طبق برآورد اين دانشمندان، سرعت گسترش جهان برابر با ميزان فوق‌العاده 72 كيلومتر در ثانيه بر مگا پارسك است.


ادوين هابل، ستاره‌شناس آمريكايي در دهه 1920 براي اولين بار، پديده گسترش جهاني را كشف كرد كه طبق آن جهان از زمان آغاز آن در حال رشد است.


ستاره‌شناسان در حال حاضر بر اين باورند كه جهان حدود 13.7 ميليارد سال پيش در اثر انفجار بزرگ متولد شده، از اين رو تعيين سرعت انبساط مداوم جهان موسوم به ثابت هابلي براي سنجش سن و اندازه آن ضروري است.


سنجش‌هاي جديد اسپيتزر كه از نور مادون قرمز با طول موج زياد به جاي نور مرئي بهره برده، يك پژوهش مشابه ابتدايي تلسكوپ فضايي هابل را تا سه برابر ارتقا بخشيده و عدم قطعيت را تا سه درصد كاهش داده است كه يك جهش بزرگ در دقت براي يك سنجش كيهاني محسوب مي‌شود.


يك مگاپارسك حدود سه ميليون سال نوري است.


يافته‌هاي اسپيتزر با داده‌هاي منتشر شده از كاوشگر ناهمسانگردی مایکروویو ویلکینسون ناسا براي دستيابي به يك سنجش مستقل از ماده تاريك تركيب شد.


در اواخر دهه 1990 ستارشناسان با درك اينكه انبساط جهان در طول زمان سرعت يافته، شگفت‌زده شدند.


دانشمندان در تلاش براي درك چگونگي غلبه كيهان بر نيروي گرانش استدال كردند كه انرژي تاريك بايد باعث كشيده شدن جهان شده باشد.


اسپيتزر توانست سنجش‌هاي قبلي ثابت هابل را با ديد مادون قرمز خود ارتقا بخشد كه قادر به مشاهده از ميان غبار براي ارائه ديدگاههاي بهتر از ستارگان متغير موسوم به متغیر دلتا قیفاووسی است.


اين ستاره‌هاي ضربان‌دار به قول دانشمندان پله‌هاي اساسي در نردبان دور كيهاني بوده كه از فواصل شناخته شده برخوردارند و با تركيب آنها با سرعت حركت اجسام در حال دور شدن از زمين مي‌توان سرعت انبساط جهان را اندازه‌گيري كرد.


اسپيتزر تا كنون 10 متغير دلتا قیفاووسی را در كهكشان راه شيري و 80 مورد ديگر را در كهكشان همسايه موسوم به ابر ماژلاني بزرگ شناسايي كرده است و محققان توانستند بدون مانع غبار، درخشش اين ستاره‌ها را مشاهده و در نتيجه فاصله آنها را اندازه‌گيري كنند.


با اين داده‌ها، دانشمندان در نهايت مي توانند پله‌هاي نردبان دور كيهاني را در كنار هم قرار داده و راه را براي يك برآورد جديد و ارتقا يافته از سرعت انبساط جهاني باز كنند.


نتايج اين پژوهش در مجله Astrophysical منتشر شده است.

 

[اخبار]

تصویری از کرانه‌های آغازین جهان

تصویری از کرانه‌های آغازین جهان

هابل، دوباره جهان دیگری را پیش روی ما گشود

بيشتر...

 

[*** s.mahdi ***]

دریافت امواج ناشناس رادیویی از کهکشان همسایه راه شیری

دریافت امواج ناشناس رادیویی از کهکشان همسایه راه شیری

[h=2] دریافت امواج ناشناس رادیویی از کهکشان همسایه راه شیری
[/h]

به نظر می رسد این منبع با سرعتی بالا و چهار برابر سرعت نور به سوی کهکشان راه شیری در حرکت است.
اخترشناسان در مرکز فیزیک اختری "جودرل بنک" برای اولین بار امواج ناشناس رادیویی را از کهکشان m82 در نزدیکی راه شیری دریافت کرده اند که کاملا بیگانه بوده و توضیحی برای یافتن منشا آن نمی یابند.

به گزارش مهر، واقعه ای عجیب در همسایگی کهکشان راه شیری در حال وقوع است! جرمی بیگانه در کهکشان m82 آغاز به ارسال امواج رادیویی به سمت راه شیری کرده که این امواج به هیچ یک از سیگنالهایی که تا به حال از فضا دریافت شده اند شباهتی ندارند.

"تام ماکس لو" از مرکز فیزیک اختری "جودرل بنک" که در ماه می سال گذشته این جرم را با استفاده از شبکه تلسکوپهای رادیویی "مرلین" در میان انفجار ستاره ای در کهکشان m82 رصد کرده است نیز از هویت این جرم اظهار بی اطلاعی می کند. این جرم به شکل نقطه ای درخشان از پرتوهای رادیویی طی چند روز آشکار شده و با سرعتی بالا در مقیاسهای اخترشناسی ناپدید شد.

این امواج با الگوهای پرتوهای رادیویی ابر نواختران همخوانی ندارد زیرا پرتوهای ابر نواختری طی چند هفته درخشانتر و درخشانتر شده و طی چند ماه در حالی ناپدید می شوند که طول موج تشعشعات آنها به صورت مداوم تغییر می کنند اما درخشانی منبع جدید رادیویی طی یک سال به هیچ وجه تغییر نکرده و طول موج آن نیز ثابت باقی مانده است.

به نظر می رسد این منبع با سرعتی بالا و چهار برابر سرعت نور به سوی کهکشان راه شیری در حرکت است. فرضیه سیاهچاله بودن این جرم نیز به دلیل قرار نگرفتن آن در مرکز کهکشان m82 مورد قبول قرار نگرفته است و دانشمندان اکنون گمان می برند شاید این جرم یک میکرو اخترواره باشد.

میکرو اخترواره زمانی به وجود می آید که ستاره ای بزرگ بمیرد و از خود سیاهچاله ای بزرگ با جرمی 10 تا 20 برابر خورشید به جا بگذارد. این سیاهچاله به سرعت، تغذیه از گازهای ستاره های به جا مانده در اطراف خود را آغاز خواهد کرد. میکرواخترواره ها نیز امواج رادیویی از خود ساطع می کنند اما میزان درخشندگی آنها تا به حال به شدت درخشندگی منبع رادیویی جدید نبوده است در عین حال میکرواخترواره ها مقادیری پرتو ایکس نیز تولید می کنند که در منبع جدید تا کنون هیچ موجی از پرتو ایکس مشاهده نشده است، بنابراین این فرضیه نیز نمی تواند درست باشد.

بر اساس گزارش نیوساینتیست، بهترین توضیحی که اختر شناسان تا کنون توانسته اند بیان کنند این است که جرم ناشناس جرمی متراکم است که از ترکیب مواد موجود در کهکشان از قبیل سیاهچاله های بزرگ به وجود آمده است. احتمال می رود این پدیده به شکلی رایج در کهکشان راه شیری نیز رخ دهد، اما تداوم وقوع آن در m82 بیشتر است زیرا این کهکشان یک کهکشان انفجاری است، دیگی کیهانی که در آن ستاره های بزرگ با سرعتی بسیار بالاتر از کهکشان راه شیری شکل گرفته و نابود می شوند و میزان تولید سیاهچاله های بزرگ در آن نسبت به راه شیری بسیار بالاتر است.

منبع : عصرایران
​

 

[*** s.mahdi ***]

کشف ابر زمینی از جنس الماس!

کشف ابر زمینی از جنس الماس!

» سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 91072113518
جمعه ۲۱ مهر ۱۳۹۱ - ۱۱:۲۳



بررسی های صورت گرفته بر روی سیاره بیگانه ای دو برابر اندازه زمین نشان می دهد، یک سوم جرم این «ابرزمین» از الماس خالص تشکیل شده است.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، «ابرزمین» Cancri e 55 در سال 2004 در اطراف یک ستاره نزدیک در کهکشان راه شیری کشف شد. دانشمندان پس از محاسبه جرم و شعاع این سیاره بیگانه و مطالعه ترکیب ستاره میزبان به تازگی اعلام کرده اند که این سیاره بیگانه از کربن (در شکل الماس و گرافیت)، آهن، سیلیکون کاربید و سیلیکات ساخته شده است.

شعاع این سیاره عظیم دو برابر و جرم آن هشت برابر بیشتر از زمین است؛ سرعت چرخش این سیاره به دور ستاره میزبان (مدت زمان هر سال آن) تنها 18 ساعت است و به قدری به ستاره نزدیک است که دمای سطحی «ابرزمین» به دو هزار و 100 درجه سانتیگراد می رسد.

سیاره ابرزمینCancri e 55 به احتمال زیاد نخستین سیاره الماسی کشف شده در اطراف یک ستاره شبه خورشیدی محسوب می شود؛ سیاراتی از این نوع ترکیباتی کاملا متفاوت از زمین دارند که دارای مقادیر بسیار اندک کربن است.

«نیکو ماجوسوجان» سرپرست تیم تحقیقاتی دانشگاه ییل تأکید می کند: این نخستین بررسی یک سیاره سنگی با شیمی متفاوت از زمین محسوب می شود. سطح این سیاره بیگانه به احتمال زیاد به جای آب و گرانیت از گرافیت و الماس پوشیده شده است.

این سیاره بیگانه جزو پنج ستاره محاصره شده توسط ستاره شبه خورشیدی Cancri 55 محسوب می شود که در فاصله 40 سال نوری با زمین در صورت فلکی سرطان (خرچنگ) قرار دارد و با چشم غیر مسلح در آسمان شب قابل رویت است.

نتایج این کشف جدید در مجله Astrophysical (فیزیک نجومی) منتشر شده است.

 

[*** s.mahdi ***]

کشف تازه مریخ نورد کنجکاوی: سنگ مریخی با ساختار زمینی!

کشف تازه مریخ نورد کنجکاوی: سنگ مریخی با ساختار زمینی!

[h=1] کشف تازه مریخ نورد کنجکاوی: سنگ مریخی با ساختار زمینی!

[/h] » سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91072113587
جمعه ۲۱ مهر ۱۳۹۱ - ۱۲:۲۸



تکه سنگی که توسط مریخ نورد «کنجاوی» مورد بررسی قرار گرفته است، شباهتی به سنگ های کشف شده در سیاره سرخ نداشته و بطور شگفت انگیزی ساختاری شبیه یک سنگ غیر معمول، اما شناخته شده زمینی دارد.

به گزارش سرویس فناوری خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، مریخ نورد «کنجکاوی» ناسا در ادامه اکتشافات خود بر روی سیاره سرخ، یک سنگ هرم مانند را مورد بررسی قرار داده است که نخستین نمونه از سنگ های آذرین در نوع خود محسوب می شود.

این سنگ که برای گرامیداشت یکی از مهندسان فقید ناسا به نام «جیک ماتیجویک» نامگذاری شده است، حدود 40 سانتی متر ارتفاع داشته و در نزدیکی محل فرود مریخ نورد در دهانه گیل شناسایی شده است و می تواند به دانشمندان برای درک بهتر نحوه شکل گیری سنگ های آذرین کمک کند.

به گفته «راجر وینز» از محققان ابزار شیمی و دوربین کنجکاوی (ChemCam) در آزمایشگاه ملی لس آلاموس، سنگ «جیک» یک هدف آزمایشی مناسب برای بررسی عملکرد 10 ابزار علمی تعبیه شده بر روی مریخ نورد محسوب می شود.

اواخر ماه سپتامبر مریخ نورد «کنجکاوی» با استفاده از ابزار ChemCam‌ و طیف سنج اشعه ایکس ذره آلفا (APXS)‌ کار بررسی ساختار این سنگ هرم مانند را آغاز کرد.

«رالف گلرت» از محققان دانشگاه گوئلف کانادا تأکید می کند: طیف های مشاهده شده از این سنگ بسیار شگفت انگیز هستند و به نظر می‌رسد که نمونه جدیدی از سنگ های مریخ که پیش از این توسط دو مریخ نورد «فرصت» و «روح» مشاهده نشده بودند، شناسایی شده است.

به نظر می رسد بر خلاف سایر سنگ های آذرین مریخ، این سنگ از غلظت بالای عناصر سدیم، آلومینیوم و پتاسیم و غلظت پایین تر منیزیم، آهن و نیکل برخوردار باشد.

این نوع از ترکیبات شیمیایی در یک کلاس از سنگ های نادر، اما شناخته شده زمین در جزایر اقیانوسی مانند هاوایی مشاهده شده است. این سنگ ها زمانی شکل می گیرند که سنگ های داخلی برای تشکیل ماگما ذوب شده و به سطح می آیند و سرد می شوند؛ بخشی از مواد متبلور شده و عناصر خاصی را بر می گزینند.

به گفته دانشمندان، تحقیقات بیشتری برای کشف نحوه شکل گیری این سنگ های آذرین و مشابهت آنها با سنگ های روی زمین باید انجام شود.


نمونه ای از خاک مریخ درون ابزار خاکبرداری «کنجکاوی»

 

[*** s.mahdi ***]

پرش تاریخی چترباز اتریشی از مرز فضا به یکشنبه موکول شد

پرش تاریخی چترباز اتریشی از مرز فضا به یکشنبه موکول شد

[h=1] پرش تاریخی چترباز اتریشی از مرز فضا به یکشنبه موکول شد

[/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91072113524
جمعه ۲۱ مهر ۱۳۹۱ - ۱۱:۲۷



تیم مأموریت پرش فضایی، روز یکشنبه را به عنوان زمان جدید انجام این سقوط آزاد تاریخی اعلام کرد.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)،‌ پیش از این روز پنج شنبه به عنوان زمان احتمالی انجام پرش فضایی عنوان شده بود، اما تیم مأموریت Stratos به دلیل آنچه شرایط نامساعد جوی اعلام شده، روز یکشنبه 14 اکتبر (23 مهر) را به عنوان زمان جدید این برنامه اعلام کرد.

این برنامه که طی روزهای دوشنبه و سه شنبه هفته گذشته به دلیل شدت وزش باد چندین نوبت لغو شده بود، در صورت مناسب بودن شرایط جوی روز یکشنبه ساعت 15:30 دقیقه (به وقت تهران) انجام خواهد شد، اما احتمال موکول شدن برنامه به روز دوشنبه نیز مطرح شده است.

«فلیکس باومگارتنر» چترباز اتریشی که بیش از پنج سال برای انجام این پرش برنامه ریزی کرده است، در کنفرانس خبری تأکید کرد: از لغو برنامه در روز سه شنبه شوکه شدم؛ زمان زیادی برای این مأموریت صرف شده است و این پرش باید تا پایان امسال انجام شود.

«باب اولسن» از اعضای تیم سرپرستی انجام این مأموریت نیز خاطر نشان کرد: زمانی که جان انسان در میان باشد نمی توان ریسک کرد و باید منتظر بهبود شرایط جوی ماند؛ با این حال مطمئن هستم که طی روزهای آینده این پرش تاریخی با موفقیت انجام خواهد شد.

در این مأموریت یک بالن هلیومی عظیم به ارتفاع یک ساختمان 55 طبقه، کپسول حامل چترباز را به ارتفاع 120 هزار پایی و لبه فضا منتقل می کند. با توجه به ظریف بودن بالن هلیومی، سرعت وزش باد بر روی زمین باید کمتر از سه کیلومتر در ساعت باشد.

پس از پرش از کپسول در ارتفاع حدود 37 کیلومتری در مدت 30 ثانیه سرعت چترباز به یک هزار و 110 کیلومتر در ساعت رسیده و چندین رکورد از جمله شکستن دیوار صوتی، پرش مافوق صوت و طولانی ترین سقوط آزاد شکسته می شود.

 

[*** s.mahdi ***]

تصویر منحصر به فرد فضایی از اطراف ستاره در حال مرگ

تصویر منحصر به فرد فضایی از اطراف ستاره در حال مرگ

[h=1] یک تصویر منحصر به فرد فضایی از اطراف ستاره در حال مرگ

[/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91072113330
جمعه ۲۱ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۴۳



دانشمندان دانشگاه بن آلمان برای اولین بار موفق به ثبت یک ساختار منحصربفرد مارپیچی در اطراف یک ستاره در حال مرگ شده‌اند.


به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران(ایسنا)، این تصویر زیبا یکی از اولین تصاویر بدست آمده از گرانترین تلسکوپ زمینی جهان است که تصاویری را با وضوح 10 برابر تلسکوپ فضایی هابل تولید می‌کند.


مجموعه تلسکوپ آلما برای بررسی ابرهای مولکولی مانند ابر اطراف ستاره قرمز غول‌پیکر «سنگتراش R» ساخته شده که 780 سال نوری از زمین فاصله دارد.


این تلسکوپ در ارتفاع 4.8 کیلومتری کوه‌های آند شیلی قرار داشته و مرتفع‌ترین دستگاه بر روی زمین نیز به شمار می رود.


ویژگی موجود در گاز اطراف این ستاره قدیمی پیش از این دیده نشده بود و احتمالا در اثر یک ستاره همراه پنهان در مدار آن بوجود آمده است.


اطلاعات ستاره شناسان از پوسته اطراف ستاره و همچنین ساختار مارپیچی بسیار واضح در ماده داخلی رونمایی کرده است.


ستاره شناسان همچنین در نهایت شگفتی دریافتند که ماده بسیار بیشتری از حد انتظار از این ستاره غول‌پیکر قرمز که با کاهش دمای آن در آخرین مراحل حیات خود قرار داشته، به فضا منتشر شده است.


ستارگان غول‌پیکر مانند سنگتراش R از ارکان اصلی گاز و غبار فضا بوده که مواد خام لازم برای شکل‌گیری نسل آینده ستارگان، منظومه‌های سیاره ای و در نهایت حیات را ارائه می‌کنند.


این تصویر که در مجله نیچر منتشر شده، نمایی از قابلیت آلما را به نمایش گذاشته که تا سال آینده نیز بطور کامل راه‌اندازی نخواهد شد.


ستارگان با جرم هشت برابر خورشید در دوره پایانی حیات خود به اجسام غول‌پیکر قرمز تبدیل شده و بخش زیادی از جرم خود را در یک باد ستاره‌ای متراکم از دست می‌دهند. در این مرحله، آنها همچنین بطور دوره‌ای با پالسهای دما روبرو بوده و فازهای کوتاه مدت از هلیوم انفجاری در پوسته‌ای در اطراف هسته ستاره می‌سوزد.


یک پالس دما منجر به انفجار سطح ستاره توسط این ماده با سرعت بسیار بیشتر شده که در نتیجه یک پوسته عظیم گاز و غبار در اطراف ستاره شکل خواهد گرفت.


این پالسهای دمایی هر 10 هزار تا 50 هزار سال رخ داده و تنها برای چند صد سال بطول می‌انجامند.


مشاهدات جدید نشان داده ستاره سنگتراش R حدود 1800 سال پیش با چنین موقعیتی روبرو شده که حدود 200 سال طول کشیده است. ستاره همراه نیز باد آن را به شکل یک ساختار مارپیچی درآورده است.


انتهای پیام


موقعیت ستاره قرمز سنگتراش

 

[*** s.mahdi ***]

تصاویر حیرت‌انگیز از ستارگان در حال مرگ

تصاویر حیرت‌انگیز از ستارگان در حال مرگ

[h=1] تصاویر حیرت‌انگیز از ستارگان در حال مرگ

[/h] » سرویس: علمي و فناوري - علمي

کد خبر: 91072213818
شنبه ۲۲ مهر ۱۳۹۱ - ۰۸:۴۷



رصدخانه اشعه ایکس «چاندرا» ناسا تصاویری از ستارگان در حال مرگ در همسایگی خورشید با جزئیات بی‌سابقه‌ای منتشر کرده است که نخستین مطالعه اصلی در این حوزه محسوب می شود.

به گزارش سرویس علمی خبرگزاری دانشجویان ایران (ایسنا)، سحابی سیاره‌ای یک ستاره درحال مرگ است که لایه‌های بیرونی اش فروریخته است؛ این سحابی زمانی شکل می‌گیرد که یک ستاره شبه خورشید از تمامی هیدروژن درون هسته خود استفاده کرده و به یک غول سرخ با شعاع بسیار بزرگ تبدیل می‌شود.

در نخستین بررسی سیستماتیک سحابی های سیاره ای با استفاده از اشعه ایکس، تصاویر حیرت انگیزی از چهار ستاره در حال مرگ توسط رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا تهیه شده است.

این تصاویر بخشی از برنامه بررسی 21 سحابی سیاره‌ای در فاصله پنج هزار سال نوری با زمین محسوب می شود.

تیم تحقیقاتی موسسه تکنولوژی روچستر به سرپرستی «جوئل کاستنر» در سال 2011 میلادی برنده یک دوره تحقیقاتی هفت روزه در رصدخانه چاندرا برای بررسی و عکسبرداری از سحابی های سیاره ای شد و با توجه به موفقیت های بدست آمده، این تیم برنده یک دوره مطالعاتی هشت روزه دیگر در این رصدخانه شده است.

این تصاویر با جزئیات بسیار دقیق، سحابی های سیاره ای NGC 6543 معروف به چشم گربه، NGC 7662، NGC 7009‌ و NGC 6826‌ دیده می شوند؛ اشکال متفاوت آنها ناشی از بادهای پر سرعت هسته ستاره در حال مرگ است.


انتهای پیام


تصاویر چهار سیاره در حال مرگ شبه خورشیدی



سحابی سیاره ای