╬♥╬ گالری تصاویر نجومی ╬♥╬

[ZEUS83]

[h=3]تصویر نجومی روز 25 خرداد


انبوهی از صدها هزار ستاره[/h] ادموند هالی، ستاره شناس انگلیسی، در سال 1716 نوشته بود: «لکه ای کوچک که در آسمان صاف و بدون مهتاب، با چشم غیرمسلح نیز دیده می شود.»

البته امروزه دیگر M13 به سادگی به عنوان "خوشه ی کروی بزرگ در جاثی" (صورت فلکی جاثی- هرکول- بر زانو نشسته)، و یکی از درخشان ترین خوشه های کروی آسمان نیمکره ی شمالی شناخته می شود. نماهای تلسکوپی صدها هزار ستاره ی تماشایی این خوشه را نیز نمایان می کنند.
فاصله ی این خوشه از ما 25,000 سال نوریست و انبوه ستارگان آن در ناحیه ای به قطر 150 سال نوری گرد آمده اند ولی با نزدیک شدن به هسته ی خوشه، این انبوهی به 100 ستاره در مکعبی به ضلع 3 سال نوری هم می رسد. مقایسه کنید با خورشید که فاصله اش از نزدیک ترین ستاره، بیش از 4 سال نوری است.
در این تصویر رنگی واضح، هم هسته ی فشرده ی M13 دیده می شود و هم بخش بیرونی کم جمعیت تر آن. ستارگان تکامل یافته‌ی خوشه (غول های سرخ و آبی) در رنگ های زرد و آبی به چشم می خورند.



همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر




منبع: apod.nasa.gov


برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[ZEUS83]

این ها تصاویری از درون بدن انسان هست . ولی اگر با دقت نگاه کنید شبیه تصاویر کهکشانه .

در درون ما هم از این کهکشان ها بی شمار وجود داره.

​

 

[ZEUS83]

[h=3]تصویر زیبایی از تداخل دو کهکشان ارائه شده توسط تلسکوپ فضایی هابل[/h]

تصویر تلسکوپ فضایی هابل پدیده ی نادری از تداخل دو کهکشان را نشان می دهد.که بنام NGC 3314 نامیده می شوند تصویر نشان می دهد که دو کهکشان در حال برخورد با یک دیگر هستند.اما در واقع آنها توسط دهها میلیون سال نوری از همدیگر جدا شده اند.این فاصله حدود ده برابر فاصله کهکشان راه شیری با کهکشان آندرومرا است.شانس هم ترازی دو کهکشان همانطوری که از زمین دیده می شود یک تصویر منحصر به فرد بصورت نیمرخ در نزدیکی صور مارپیچی را می دهد.

​

 

[ZEUS83]

[h=3]حابی ۳۰ماهی طلایی[/h]

[h=3]سحابی ۳۰ماهی طلایی[/h]

[FONT=&quot]زایشگاه ستاره‌ای ۳۰ ماهی زرین، یکی از بزرگ‌ترین و نزدیک‌ترین نواحی شکل گیری ستارگان در همسایگی راه شیری، واقع در ابر بزرگ ماژلان، است. بیش از ۲۴۰۰ ابَر ستاره در مرکز این سحابی، که به سحابی رتیل نیز معروف است، با تشعشعات نیرومند خود، مواد را به بیرون می‌دمند. رصدخانۀ پرتو ایکس چاندرا، منشاء گازهای سوزانی را که از سحابی به بیرون دفع می‌شوند، بادهای ستاره‌ای و انفجارهای ابرنواختری می‌داند. این گازهای داغ، حبابهای غول پیکری را در گازهای سرد‌تر و غبار پیرامون حکاکی کرده‌اند که توسط تلسکوپ فضایی اسپیتزر به رنگ نارنجی (پرتوهای فروسرخ) در این تصویر نشان داده شده‌اند[/FONT][FONT=&quot].[/FONT]​

 

[asghar rahmati]

ماه (سری پنجم)

ماه (سری پنجم)















81928691619152851291291851

 

[ZEUS83]

[h=3]تصویر نجومی روز 26 خرداد


دو عضو یک گروه پرآوازه[/h]

​

کهکشان های مارپیچی و درخشان همسایه ی یکدیگر، M65 (بالا) و M66، در این نمای فریبنده ی کیهانی خودنمایی می کنند. این جفت کهکشان تنها 35 میلیون سال نوری از هم فاصله دارند و با گستردگی حدود 100,000 سال نوری، تقریبن هم اندازه ی کهکشان مارپیچی راه شیری خودمانند.
رگه های نمایان گرد و غبار در راستای بازوان مارپیچی گسترده ی هر دو کهکشان به چشم می خورد ولی M66 به ویژه تضادی خیره کننده از رنگ های آبی و سرخ راه هم به نمایش می گذارد که سرخ/صورتی نماینده ی گاز هیدروژن درون مناطق ستاره‌زایی و آبی نیز نماینده ی خوشه های ستاره ای جوان است.
M65 و M66 دو تا از کهکشان های سه گانه ی پرآوازه ی اسد (سه گانه ی شیر) می باشند و تاب خوردگی ها و دنباله های کشندی آن ها شواهدیست که از رویارویی های نزدیک اعضای این گروه در گذشته خبر می دهد.
از سال 1973 تاکنون، چهار ابرنواختر در کهکشان بزرگ تر M66 یافته شده است.

همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر



منبع: apod.nasa.gov

برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[asghar rahmati]

ماه (سری ششم)

ماه (سری ششم)
















81928691619152851291291851

 

[parandi2]

نیروی محرکه این ماشین چی بوده؟

 

[asghar rahmati]

نیروی محرکه این ماشین چی بوده؟

خودروی موجود Lunar Rover خطاب می شود و بطور اختصاصی جهت استفاده در ماموریت های اکتشافی Apollo توسعه یافته است. و با نیروی برق کار میکنه ...

هریک از 4 چرخ این وسیله مجهز به یک عدد موتور الکتریکی جزیان مستقیم (DC) به قدرت 190 وات و سامانه ترمزهای مستقل از یکدیگر میباشند که توسط 2 عدد باطری پتاسیم هیدروکساید با هسته روی و نقره و قدرت

خروجی 36 ولت تغذیه میگردند.

در تصویر پایین هم در مورد این ماشین توضیحاتی هست ...




برای اطلاعات بیشتر هم میتونین به لینک پایین مراجعه بکنین ...


http://commons.wikimedia.org/wiki/Category:Lunar_Roving_Vehicle?match=ko

 

[parandi2]

با عرض تشکر می خواستم بپرسم این باطری ها همراهش هست یا نه. منظورم اینکه با نور خورشید شارژ میشه؟

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز 27 خرداد

[h=3]کیکی از کهکشان برای هفدهمین سال تولد APOD[/h]

​

نخستین APOD (تصویر نجومی روز) هفده سال پیش در چنین روزی به نمایش در آمد، 16 ژوئن 1995.
گرچه دستاورد ما در آن روز تنها 14 بازدید بود ولی اکنون سربلندیم که تصاویر مربوط به فضا که در طول 1.7 دهه ی گذشته توسط APOD به کار برده شده به بیش از یک میلیارد تصویر می رسد. آن آغاز به کار زودهنگام در وب، همراه با یک فرمت تقریبن بدون تغییر، باعث شده APOD تبدیل به وبگاهی استوار و پایدار و همچنین آشنا در فضای مجازیِ سرشار از تغییر شود.
هر چند که بسیاری از مردم نمی دانند که APOD اکنون و به طور روزانه به بیشتر زبان های اصلی برگردانده شده و در شبکه های اجتماعی و برنامه های تلفن هوشمند به نمایش در می آید.
ما باز هم از خوانندگانمان و از NASA به خاطر پشتیبانی پیوسته شان سپاسگزاری می کنیم، همچنین از کسانی که این تصاویر عالی که APOD شانس به نمایش گذاشتنشان در طول این سال ها داشته را - بیشتر وقت ها با تلاشی شایان توجه - ۀفریده اند. با بسیاری از این افراد می توان از راه پیوندهایی که در خط اعتباری زیر تصویر نوشته می شود تماس گرفت.
تصویر امروز یک کولاژ برای تولد است که از پیوند چندین عکس کهکشان گرفته شده توسط تلسکوپ فضایی هابل درست شده است. در تصویر زیر، نام این کهکشان ها نیز پدیدار شده.

​

پایین ترین کهکشان که از روبرو دیده می شود: کهکشان M81
کهکشان روی آن با لبه ی تیره از غبار: کهکشان M104 یا کهکشان کلاه مکزیکی
هفت کهکشانی که روی این دو ایستاده اند، از سمت راست:
کهکشان NGC 4710 - کهکشان NGC 4452 - کهکشان IC 755 - کهکشان ESO 243-49 - کهکشان M102 - کهکشان NGC 5775 - کهکشان NGC 634
کهکشان هایی که عدد 17 را ساخته اند:
سمت چپ: کهکشان بچه قورباغه یا UGC 10214 یا آرپ 188
سمت راست: کهکشان های در حال برخوردِ NGC 4676 یا کهکشان موش ها: بالایی NGC 4676B و پایینی NGC 5676A


تصویر بالا در اندازه ی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[ZEUS83]

[h=3]تصویری از یک قوی بسیار زیبا در صورت فلکی ماکیان [/h]
بهترین تصویر شبیه به یک قویی که بالهایی آن نیز معلوم است و در سراسر شب در امتداد مسیر خود ادامه می دهد.این تصویر در صورت فلکی ماکیان قرار دارد این توصیر جدید توسط هرشل گرفته شده است و در آسمان شب در نیمکره شمالی قابل رویت است.
ماهیت تصویر مربوط به موجی از گرد و غبار گازی است که به شکلگیری ستاره گان جدید ربط دارد تصویر ترکیبی از مادون قرمز 70 میکرون (کانال آبی)160 میکرون (کانال سبز) و 250 میکرون(کانال قرمز )است که در تاریخ 24 مه 2010 و 18 دسامبر 2010 گرفته شده است.
هرشل پایه و اساس آژانس فضایی اروپاست.و با ابزار علمی ارائه شده توسط کنسرسیوم موسسات اروپا و مشارکت ناسا اداره می شود.

 

[asghar rahmati]

81928691619152851291291851

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز 28 خرداد


[h=3]رونمایی از حلقه های سیاره مشتری[/h] سیاره ی مشتری برای چه حلقه دارد؟

حلقه های مشتری در سال 1979 به هنگام گذشتن فضاپیمای وویجر 1 از کنار آن دیده و کشف شدند، ولی ریشه و منشا آن ها ناشناخته بود. بعدها داده های به دست آمده از فضاپیمای گالیله که از سال های 1995 تا 2003 به گرد مشتری می چرخید نشان داد که این حلقه ها در اثر برخورد شهاب وارها به ماه های (قمرهای) کوچک نزدیک مشتری پدید آمده اند.
برای نمونه، هنگامی که یک شهاب وار کوچک به ماه کوچک آدرستیا برخورد می کند، آن را سوراخ کرده، بخار می کند، و خاک و گرد و غبار به درون یکی از مدارهای پیرامون مشتری می پاشد.

تصویر امروز یک خورشیدگرفتگی توسط مشتری را نشان می دهد (خورشید از دید فضاپیمای گالیله پشت مشتری است). ذرات ریز گرد و غبار در لایه های بالای جو مشتری، و همچنین ذرات گرد و غباری که حلقه ها را ساخته اند، در اثر بازتاب نور خورشید قابل دیدن شده اند.

همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر

منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[asghar rahmati]

ماه (سری هفتم)

ماه (سری هفتم)















81928691619152851291291851

 

[ZEUS83]

[h=3]تصویر نجومی روز 29 خرداد

تندیس ها در پای کهکشان[/h]

​

دلیل ساخته شدن تندیس های جزیره ی ایستر چه بوده؟
هیچ کس به درستی نمی داند. آن چه با اطمینان می شود گفت اینست که بیش از 800 مجسمه ی سنگی بزرگ در این جزیره وجود دارد. بلندی تندیس های جزیره ی ایستر - به طور میانگین - بیش از دو برابر بلندی یک انسان و سنگینی آن ها بیش از 200 برابر سنگینی یک انسان است.
آگاهی اندکی درباره ی تاریخ یا معنای این تندیس های شگفت انگیز وجود دارد، ولی بسیاری بر این باورند که حدود 500 سال پیش به عنوان نمادهای رهبران محلی یک تمدن گمشده ساخته شده بوده اند.
تصویر بالا که در سال 2009 ثبت شده، شماری از این غول های سنگی را غرق در نور و زیر نوار کهکشان راه شیری نشان می‌دهد.

همین تصویر در اندازه ی کمی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[asghar rahmati]

ماه (سری هشتم)

ماه (سری هشتم)















81928691619152851291291851

 

[ZEUS83]

بهترین تصاویر نجومی هفته/

شکافی در آسمان و نیرنگ نور/ تصویر هزار توی شب در مریخ

مجله نشنال جغرافی این هفته با ارائه تصاویری از هزارتوی شب مریخ، سحابی میمون، نیرنگ نورها از برخورد دو کهکشان و حفره ای در آسمان به معرفی بهترین تصاویر نجومی پرداخته است.

هزار توی شب به گزارش خبرگزاری مهر،‌ مواد روشنی در کف یک تشت ریخته شده است در هزارتوی شب (Noctis Labyrinthus) به چشم می خورد. هزارتوی شب یا Noctis Labyrinthus منطقه ای در مریخ است که از غرب به دره هایValles Marineris، از شمال به منطقه Syria Planum و از شرق به کوههای Pavonis Mons می رسد. ناسا این تصویر را توسط مدارگرد اکتشافی مریخ گرفته و اطلاعات این فضاپیما نشان می دهد که این مواد هیدراته هستند و در ساختار اتمی آنها آب وجود دارد. دانشمندان فکر می کنند مواد هیدراته می تواند مدتها پیش چه از طریق بالا آمدن آب زیرسطحی و چه از طریق ذوب شدن سطح یخ از گرمای فعالیت های آتشفشانی نزدیک تشکیل باشند. سر میمون سحابی NGC 2174 که از آن با عنوان سحابی میمون یاد می کنند در تصویر جدیدی که توسط یک ستاره شناس در بریتانیا گرفته می درخشد. سحابی میمون 6400 سال نوری از صورت فلکی شکارچی فاصله دارد. ابری از گرد و غبار و گاز اطراف یک ستاره خوشه ای روشن که این سحابی را روشن کرده و شکل میمون مانند آن را با بادهای ستاره ای قوی ایجاد کرده است. پایان دوران تاریک کیهانی کهکشان کلاه مکزیکی یا M104 که از طریق تلسکوپ سوبارو در هاوایی مشاهده شده است به واقع همسایگان خود را نیز روشن کرده است. اکنون اطلاعات جدید نشان می دهد که وقتی دانه های چنین کهکشانهایی در دوران تاریک کیهان قرار گرفت چه اتفاقی رخ داد. مدت کوتاهی پس از انفجار بزرگ، جهان در مه مبهمی از هیدروژن خنثی است پوشانده شده بود که نور نخستین ستاره های را به خود جذب کرد. این قرون تاریک کیهانی حدود 13 میلیارد سال پیش به پایان رسید، زمانی که ستاره ها و کهکشانها به قدر کافی شکل گرفته بودند تا مه را با میزان زیاد از اشعه ماورای بنفش منفجر کرده و فرآیند دوباره یونیزه شدن را ایجاد کنند. در تحقیقات جدید، دانشمندان به دنبال نشانه های باستانی دوباره یونیزه شدن در کهکشان های نزدیک از جمله کلاه لبه مکزیکی بودند. نتایج تحقیقات این امکان را برای گروه تحقیقاتی فراهم کرد که مسیر دوباره یونیزه شدن را برفراز کیهان دنبال کنند و چشم انداز بی سابقه ای به چگونگی از بین بروفتن این دوران تاریخ کیهانی ارائه کنند. دریای نه چندان سیاه چرخشهای لکه کله غازی و آبی در آبهای دریای سیاه در طی شکوفایی زندگی گیاهی در تصویری که از سوی ماهواره ترا ناسا منتشر شده است. چنین جریانهای رنگی هرساله در دریای سیاه و اغلب در فصل تابستان پدید می آید، تعداد ارگانیسمهای دریایی میکروسکوپی و شدت تغییر رنگ بر حسب سطوح مواد مغذی، دمای آب و سایر عوامل تغییر می کند. نیرنگ نور تصویر جدیدی از تلسکوپ فضایی هابل ناسا که شبیه برخورد دو کهکشان است، اما ستاره شناسها می توانند بگویند که در حقیقت این دو کهکشان با فاصله ده ها میلیون سال نوری فاصله از یکدیگر قرار دارند. درحال حاضر هر دو کهکشان سالم هستند، وقتی دو کهکشان با هم برخورد می کنند، نیروهای گرانشی شدید ایجاد شده آنها را پیش از آنکه در یکدیگر ادغام شده نشان بدهد، از شکل اصلی خارج می کند. علاوه بر این مطالعه حرکت کهکشانها نشان می دهد که آنها در جریان برخورد بایکدیگر قرار ندارند. شکافی در آسمان ماهواره آکو ناسا این تصویر را که نشان دهنده چرخه بزرگی از آسمان بدون ابر برفراز ساحل اقیانوسی استرالیا را نشان می دهد گرفته است. این شکاف با گستردگی یک هزار کیلومتری به واسطه یک سیستم بالای فشار در ابرهای استراتو کومولوس نشان می دهد.

 

[ZEUS83]

موشک‌هایی که طی سال‌های اخیر با یوفو اشتباه گرفته شده‌اند / عکس

نجوم - بابک امین‌تفرشی، چهره شناخته‌شده عکاسی نجومی کشور به‌دنبال پدیده نورانی هجدهم خردادماه، تصاویری از چند رویداد اخیر را گردآوری کرده است که همگی مربوط به آزمایش‌های ناموفق موشکی هستند.



این تصاویر مربوط به رویت ابر مرموز در خرداد 1386 / ژوئن 2007 ؛ رد نورانی در ایالات متحده مربوط به 1386 / 2007 ؛ پدیده نورانی در آسمان ایتالیا در سال 2009/1388، پدیده نورانی در آسمان آفریقای جنوبی در سال 2009/1388، نورهای مارپیچ آسمان نروژ در دسامبر 2009/آذر 1388؛ مخروط با راس مارپیچی در روسیه به سال 2009/1388، رد چهارگانه در آسمان روسیه به سال 2011 / 1390 و درنهایت، پدیده نورانی اخیر در 18 خرداد 1391 می‌شود که در بسیاری از کشورهای شمال خاورمیانه دیده شد. تمامی این رویدادها مربوط به عملکرد غیرمتعارف بخشی از موشک‌های فضایی یا نظامی در ارتفاع چندصد کیلومتری سطح زمین است. برای مشاهده این عکس در ابعاد بزرگ (به حجم 2 مگابایت) اینجا را کلیک کنید.

معمولا تصاویری که از مشاهده اشیای پرنده ناشناس (مشهور به یوفو) منتشر می‌شود، تصاویری است مبهم و ناواضح که افراد ناآشنا به عکاسی با تجهیزات معمول و کمترین دقت ثبت می‌کنند و نتیجه آن می‌شود که از چنین تصاویری نمی‌توان جزئیات قابل توجهی استخراج کرد. اما وقتی عکاسان حرفه‌ای تر با رعایت نکاتی مانند زمان نوردهی صحیح، جلوگیری از تکان خوردن دوربین و استفاده از زوم مناسب این پدیده‌ها را ثبت می‌کنند، شواهد قابل توجهی را گردآوری می‌کنند که به شناسایی منشأ این پدیده‌ها کمک می‌کند. همین اتفاق درمورد دو تصویر زیر که عماد نعمت‌اللهی از پدیده نورانی اخیر (مربوط به 18 خرداد 1391) ثبت کرده، به چشم می‌خورد.

در تصاویر او، رد مستقیمی از نور در راس مخروط نورانی (که بعدا در حرکتی مارپیچی محو شد) به چشم می‌خورد که مربوط به بازتاب نور از سطح بخش‌های باقیمانده از موشک بالستیک روسی است.

 

[ZEUS83]

دشت‌های براق، تپه‌های کبود و سیاره سرخ / عکس

نجوم - این تصویر از مدارگرد شناسایی مریخ ناسا، ام.آر.او، رگه‌های درخشانی را در بستر منطقه ناکتیس‌لبرینتوس آشکار کرده‌اند که دارای ترکیبات هیدراتی است، یعنی در ساختار مولکولی آنها آب وجود دارد.


ناکتیس لبرینتوس (Noctis Labyrinthus) منطقه‌ای شبیه به هزارتو در دره‌های عمیق نزدیک به منطقه آتشفشانی مریخ است و وجود ترکیبات هیدراتی، نشانه‌ای از وجود آب در مریخ در گذشته‌های دور بدست می‌دهد. منشأ این آب می‌توان آب‌های زیرسطحی باشد که از دل زمین به بیرون فوران یافته‌اند، یا آب‌هایی که در اثر ذوب شدن یخچال‌های سطحی پس از فوران‌های آتشفشانی بر سطح منطقه جاری شده‌اند.

 

[S H i M A]

سطح جوشان خورشید:


دانشمندان رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا که چشم فضایی خیره شده به سمت خورشید است،

راه جدیدی برای نگاه کردن به ستاره‌ای یافته‌اند که به سیاره ما گرما می‌دهد.

به گزارش خبرگزاری مهر، این تصویر از رنگهای آبی و قهوه ای سطح درحال جوشش ستاره خورشید

با دمای حدود 600 درجه سانتی گراد است که از طریق طول موجی رصد شده که فعالیت همیشگی

آن را برجسته کرده است.

اسکات وسینر از مرکز فضایی گودارد گفت: هیچ علمی در پس این تصویر نیست، بلکه تنها زیبایی آن

بوده که حائز اهمیت است.

رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا چشم خیره به خورشید است که این تصویر

را از سطح درحال جوشش خورشید گرفته است



یک سخنگوی ناسا گفت: در ویدئو منتشر شده تصاویر این رصد خانه را کنار هم گذاشته است.

درحالی که هیچ نکته خاص علمی در این فرآیند وجود ندارد اما این تصاویر از شیوه جدید نگاه کردن

به خورشید بسیار زیبا است.

تصاویر اصلی 171 انگسترم طول موج ماورای بنفش دارد که نشان دهنده دمایی

معادل 599,726 سانتیگراد است

این تصاویر فعالیت 24 ساعته خورشید در سپتامبر 2011 است که به تازگی

منتشر شده است




رصدخانه دینامیک خورشیدی در سالهای اخیر بهترین تصاویر را از فوران و طوفانهای خورشیدی فراهم

کرده است.

عصر فضا با دوره فعالیتهای بسیار خورشید همراه شده است.

براساس گزارش تلگراف، ایزوتوپهای صفحات یخی و حلقه های درختان که قدمت آنها را نشان می دهد

به ما می گوید که این بیشینه دمای خورشید یکی از 24 مورد فعالیت زیاد خورشید طی 9300 سال

گذشته است.

رصدخانه دینامیک خورشیدی (Solar Dynamics Observatory) نام یک رصدخانه خورشیدی متعلق به

ناسا است که در مدار ژئوسنکرون واز ارتفاع 22300 مایلی، فعالیتهای خورشیدی را با هدف کلی

بررسی اثرات خورشید بر محیط اطراف و جو زمین زیر نظر دارد.

دانشمندان با کمک این تلسکوپ به پیش بینی طوفانهای خورشیدی می پردازند تا از اثرات مخرب این

طوفانها بر ماهواره هایی که در مدار هستند و ایستگاههای فضایی که مسکونی هستند جلوگیری

کرده و همچنین به شناخت بیشتر رفتار نزدیکترین ستاره به زمین برسند.

 

[ZEUS83]

هرکدام از این لکه‌های سیاه دو برابر زمین هستند! / عکس

نجوم - لکه خورشیدی 1504 که فوران‌های متعدد آن در هفته گذشته باعث پدیدآمدن شفق‌های قطبی متعدد در 27 و 28 خردادماه جاری در مناطق قطبی زمین شد، در این تصویر جالب از فرانسیس ادموند به خوبی دیده می‌شود.


لکه‌های خورشیدی، مناطقی با میدان مغناطیسی شدید بر سطح خورشید هستند که بین 1000 تا 1500 درجه سانتی‌گراد نسبت به محیط اطراف خود خنک‌ترند و به دلیل تابش کمتری که ساطع می‌کنند، تیره به نظر می‌رسند. ابعاد این لکه‌ها می‌تواند از چند هزار کیلومتر تا چند ده هزار کیلومتر متغیر باشد، مانند همین لکه‌های خورشیدی که بخش مرکزی هریک از آنها (که سایه نامیده می‌شود) حدود 25هزار کیلومتر قطر دارد. برای مقایسه جالب است بدانید که قطر سیاره زمین کمتر از 13هزار کیلومتر است.
برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.

http://www.www.www.iran-eng.ir/image/png;base64,iVBORw0KGgoAAAANSUhEUgAAABAAAAAQCAYAAAAf8%2F9hAAAB30lEQVQ4EZVTSy8DURT%2BZjpm6GhL0pKQphYeCZF4hIVEWLDowsaCxMJC8AP8AMI%2FsBQWFhKPxMpGbIgFK6vWe0WoRVOPPihth3vmTm%2FTUuEs7r3zzfnO950zdySw6Nz6%2FKT9v3EyIknSX8idHiZSBRzcA1fP%2BTK%2FFiDiXBdQo%2BdI%2Fp00wklFALI4FRxm2oCl%2FnwypXS7E8gYGZH9YwFSHWvgOUehd0zsPYJ2CqcqI5lK8pdszXmxICIP1fGHueMXLAcS0BQNTW4bemqAu1gGhmElsy2vAKkWkl12F3RNR2UpJwUjKSisYDZEC44SYKqFw2SXlLNkQvuZ%2Bn3cwFkkzYppkCWeKwqQMhWhWAly26RMQV%2BhsQLYvXmHqqgwIMOwbo5ooa%2FWzDUXFxuUXmp5ZgjNhWLjIg67Wo50sRnwNGC%2Bx4mnwxQ%2BmMp0M7tEHjY8Zv%2BU9V%2FtUmG5N9OFg1CCJxJKn2p1IDcowm6jbHiygnaPzXRw%2FgRQF2IG69dAlCSLhNehYKpVx2Iv4PcBUuEQ6Y5P7mdMm1Qj%2BmFg8%2BoVg9thE%2FM6bBiu1zC%2B94a1ixSyv5%2B0cDmaJxtP6jh%2FaADtii0Nt%2BMR3sqQwJxlMXT4AswBp5lGCosU6eIbPNu0KX0BMmqe8Db%2Bbr8AAAAASUVORK5CYII%3D

 

[asghar rahmati]

ماه (سری نهم)

ماه (سری نهم)















81928691619152851291291851

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز 30 خرداد

تلسکوپ پرتو ایکس نوستار پرتاب شد

Illustration Credit & Copyright: Fiona Harrison et al., Caltech, NASA

پس از انفجار یک ستاره چه چیزی باقی می ماند؟ برای کمک به کشف پاسخ این سؤال، ناسا ماهواره مجموعه تلسکوپ طیف نمای هسته ای، نوستار(NuSTAR) را در هفته گذشته به مدار زمین پرتاب کرد. توانایی نوستار در تمرکز بر روی پرانرژی ترین پرتوهای ایکس که از هسته اتم ها ساطع می شود، در میان چیزهای دیگر، برای بررسی فضای پیرامون بقایای ابرنواختر استفاده می شود تا بهتر درک کنیم که علت پیدایش این ابرنواخترها چه بوده است، چه نوع اجرامی ازآن ها حاصل شده اند، و اینکه چه فرآیندی باعث درخشش پرحرارت پیرامون آن ها می شود. نوستار همچنین منظر بی سابقه ای از تاج پر حرارت خورشیدمان، گازهای بسیار داغ در خوشه های کهکشانی، و سیاهچاله بسیار عظیم واقع در مرکز کهکشان ما را دراختیار بشریت قرار داده است. تصویر بالا طراحی یک هنرمند از چگونگی عملکرد نوستار است. پرتوهای ایکس، یعنی همان پرتوهایی که در مطب دندانپزشک شما استفاده می شود، وارد تلسکوپ واقع در سمت راست می شوند و با سرعت از دو سری آینه موازی می گذرند، که این آینه ها پرتوها را بر روی آشکارسازهای سمت چپ متمرکز می کنند. یک دکل طویل اما کم وزن این دو بخش را از هم جدا کرده است، و انرژی کل مجموعه توسط پانل ها خورشیدی در قسمت بالایی سمت چپ تأمین می شود. هیجان مربوط به نوستار در چیزی که قرار است مشاهده کند خلاصه نمی شود، بلکه با استفاده از یک روش جدید در نگاه کردن به جهان، چه بسیار چیزهای ناشناخته هستند که ممکن است کشف شوند. عمر نوستار برای 2 سال برنامه ریزی شده است

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز 31 خرداد


گذر ناهید از روی خورشید نیمه شب

انقلاب تابستانی امروز، که از نظر ستاره شناسی آغاز تابستان در نیمکره ی شمالیست، در ساعت 23:09 به وفت جهانی و با رسیدن خورشید به شمالی ترین میل خود در مسیر سالانه اش در آسمان سیاره ی زمین رخ می دهد.

بیشتر مردمان در نیمکره ی شمالی طولانی ترین روز سال را پشت سر می گذارند ولی برای برخی از آن ها، خورشید نه تنها اصلن غروب نمی کند، بلکه حتی در سرزمین هایی تا عرض جغرافیایی 66.6 شمالی هم خورشید تا نیمه شب بر فراز افق می ماند. بی شک با فرا رسیدن تابستان در نیمکره ی شمالی، خورشید نیمه شب هم زودتر به عرض های جغرافیایی بالاتر می آید.

​

این رشته عکس های پشت سر هم که در 6 ژوئن، از عرض جغرافیایی 69 درجه ی شمالی و نزدیک نیمه شب گرفته شده، خورشید را نشان می دهد که بر فراز یک افق کوهستانی جابجا می شود. این چشم انداز قابل توجه از سورتلند نروژ و رو به شمال بر فراز دریای نروژ گرفته شده.

گذر سال 2012 ناهید که چند روز پیش رخ داد، در این عکس ها نیز ثبت شده و خواهر سیاره ی زمین را به صورت نقطه ای تیره در بالا، سمت چپ قرص روشن خورشید نیمه شب نشان می دهد.

عکس از : بابک تفرشی

 

[asghar rahmati]

ماه (سری دهم)

ماه (سری دهم)

 

[asghar rahmati]

ماه (سری یازدهم)

ماه (سری یازدهم)











81928691619152851291291851

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز 1 تیـــــر

[h=3]واپسین نفس های یک ستاره سنگین[/h]


این عکس رنگی کیهانی که با کمک *****های باریک باند و پهن باند درست شده، یک میدان دید در حدود اندازه ی قرص کامل ماه را درون مرزهای صورت فلکی ماکیان (دجاجه، قو) نشان می دهد. در تصویر، لبه ی درخشان یک سحابی حلقه ای شکل دیده می‌شود که از تابش گازهای هیدروژن و اکسیژن یونیده می درخشد.

​

این کمان های چندگانه ی برافروخته که در دل ابرهای گاز و غبار میان ستاره ای منطقه پدید آمده اند، بخش هایی از حباب ها یا پوسته هایی از موادی هستند که توسط باد وزیده از یک ستاره ی ولف-رایت به نام WR 134 -همان پرنورترین ستاره ی نزدیک میانه ی تصویر- جاروب شده و پدید آمده اند. فاصله ی WR 134 چیزی حدود 6,000 سال نوریست و در این فاصله، پهنای این تصویر به حدود 50 سال نوری می رسد.
ستارگان سنگین ولف-رایت که سوخت هسته ای خود را با سرعتی سرسام آور سوزانده و مصرف کرده اند، اکنون در حال پس زدن لایه های بیرونیشان توسط بادهای ستاره ای نیرومند خود هستند و این مرحله از فرگشت ستارگان بزرگ و سنگین را با یک انفجار تماشایی ابرنواختری به پایان خواهند برد.
بادهای ستاره ای و نیز ابرنواختر پایانی، باعث افشاندن عناصر سنگین در ماده ی میان ستاره ای می شود و این ماده هم به نوبه‌ی خود نسل های بعدی ستارگان را پدید خواهد آورد [بنابراین ستارگان نسل های بعدی از همان آغاز با عناصر سنگین ساخته خواهند شد. -



همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر

 

[asghar rahmati]

ماه (سری دوازدهم)

ماه (سری دوازدهم)











81928691619152851291291851

 

[elham.anbaraki]

عکسایی که گذاشتین واقعا معرکه بود.مرسی