مشاعرۀ سنّتی

[mani24]

دردا که بهار عیش ما آخر شد
دوران گل از باد فنا آخر شد

دلم سرگردان و حیران چشمانیست رویایی

و من تنها برای دیدن ان چشمان

تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم

همین بود اخرین حرفت

 

[امالیا]

دلم سرگردان و حیران چشمانیست رویایی

و من تنها برای دیدن ان چشمان

تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم

همین بود اخرین حرفت

تاب بنفشه می زند طره مشک سای تو
پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

 

[tracer]

تاب بنفشه می زند طره مشک سای تو
پرده غنچه می درد خنده دلگشای تو

وه چه شیرین صنمی تو ،که دهان من هست//تا به امسال خوش از بوسهٔ پارین لبت

 

[امالیا]

وه چه شیرین صنمی تو ،که دهان من هست//تا به امسال خوش از بوسهٔ پارین لبت

تا گزیند جای در چشم رقیب
همچو اشک از دیده ما می رود

 

[naghmeirani]

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدایِ او شد و جان نیز هم

 

[mani24]

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدایِ او شد و جان نیز هم

می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت

هیهات از این گوشه که معمور نماندست


وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت

از دولت هجر تو کنون دور نماندست

 

[امالیا]

دردم از یار است و درمان نیز هم

دل فدایِ او شد و جان نیز هم

ماهم از من دور گردد زان سبب
دود آهم تا ثریا می رود

 

[امالیا]

می‌رفت خیال تو ز چشم من و می‌گفت

هیهات از این گوشه که معمور نماندست


وصل تو اجل را ز سرم دور همی‌داشت

از دولت هجر تو کنون دور نماندست

تا به زندان بلا گردند زندانی چو خضر
تشنه کامان را فریب از چشمه حیوان دهد

 

[میهن مشرقی]

ماهم از من دور گردد زان سبب
دود آهم تا ثریا می رود

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند....

 

[mani24]

دوش دیدم که ملائک در میخانه زدند
گل ادم بسرشتند و به پیمانه زدند....

در هجر تو گر چشم مرا آب روان است

گو خون جگر ریز که معذور نماندست


حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده

ماتم زده را داعیه سور نماندست

 

[امالیا]

در هجر تو گر چشم مرا آب روان است

گو خون جگر ریز که معذور نماندست


حافظ ز غم از گریه نپرداخت به خنده

ماتم زده را داعیه سور نماندست

تا دامن از مکن کشیدی ای سرو سیمین تن من
هر شب ز خونابه دل پر گل شود دامن من

 

[malmal_r]

تا دامن از مکن کشیدی ای سرو سیمین تن من
هر شب ز خونابه دل پر گل شود دامن من

نوشدارويي و بعد از مرگ سهراب آمدي
​

سنگدل زودتر ميخواستي، حالا چرا ؟
​

 

[امالیا]

ویرانی دلم بخدا , بدتر از بم است
اشعار من , مثال حبوبات درهم است
در دفترغزل, غزلم گنگ و مبهم است
از دردو رنج و از دل پر غصه و غم است

ترحمی که ز طوفان اشک و آه چو شمع
در آب و آتشم از پای تا بسر بی تو

 

[malmal_r]

ترحمی که ز طوفان اشک و آه چو شمع
در آب و آتشم از پای تا بسر بی تو

وه كه با اين عمر هاي كوته بي اعتبار
​

اينهمه غافل شدن از چون مني شيدا چرا ؟​

شور فرهادم بپرسش سر به زير افكنده بود​

اي لب شيرين جواب تلخ سر بالا چرا ؟
​

 

[امالیا]

وه كه با اين عمر هاي كوته بي اعتبار


اينهمه غافل شدن از چون مني شيدا چرا ؟

شور فرهادم بپرسش سر به زير افكنده بود

اي لب شيرين جواب تلخ سر بالا چرا ؟
​

از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او
تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم

 

[malmal_r]

از گل شنیدم بوی او مستانه رفتم سوی او
تا چون غبار کوی او در کوی جان منزل کنم

[h=3]ما برون را ننگریم و قال را *** ما درون را بنگریم و حال را[/h]

 

[RZGH]

دلم سرگردان و حیران چشمانیست رویایی

و من تنها برای دیدن ان چشمان

تو را در دشتی از تنهایی و حسرت رها کردم

همین بود اخرین حرفت

نمی دانم تاکی کجا برای چه ولی رفتی......................

 

[RZGH]

ما برون را ننگریم و قال را *** ما درون را بنگریم و حال را

آسمان
یک‌دستْ ابر است و سیاه.
دل‌َم گرفت خدایا
بگو پلک بزند، یا که ببارد!

( رضا کاظمی )

 

[F A R Z A N E]

آسمان
یک‌دستْ ابر است و سیاه.
دل‌َم گرفت خدایا
بگو پلک بزند، یا که ببارد!

( رضا کاظمی )

دردسری می دهیم باد صبا را
تا برساند به دوست قصه ما را
بر سر کویش گذر کند به تانی
با لب لعلش سخن کند به مدارا

 

[baran72]

دردسری می دهیم باد صبا را
تا برساند به دوست قصه ما را
بر سر کویش گذر کند به تانی
با لب لعلش سخن کند به مدارا

آسمان نگاه خسته ی من خانه ی ابرهای باران زاست
نیستی و نبودنت تنها غصه ی آفتابگردان هاست

 

[F A R Z A N E]

آسمان نگاه خسته ی من خانه ی ابرهای باران زاست
نیستی و نبودنت تنها غصه ی آفتابگردان هاست

تا توانی رفع غم از خاطر غمناک کن
در جهان گریاندن آسان است اشکی پاک کن

 

[baran72]

تا توانی رفع غم از خاطر غمناک کن
در جهان گریاندن آسان است اشکی پاک کن

نيست يك دل از تو شاد اي روزگار
هر كجا قلبيست محزون كرده اي

 

[mani24]

نيست يك دل از تو شاد اي روزگار
هر كجا قلبيست محزون كرده اي

یک جام بی تبسمی اکنون نمی دهد

مشتی که زهر چشم ز من باز می گرفت

 

[F A R Z A N E]

یک جام بی تبسمی اکنون نمی دهد

مشتی که زهر چشم ز من باز می گرفت

تحفه ی در خور او نیست مرا می شاید
بدهم گر به نثار قدمش جان امشب

 

[baran72]

تحفه ی در خور او نیست مرا می شاید
بدهم گر به نثار قدمش جان امشب

بهار عمر به طوفان گذشت و شد پائيز

گلي نچيده ز گلزار شد گلريـــــــــــــــز​

 

[F A R Z A N E]

بهار عمر به طوفان گذشت و شد پائيز

گلي نچيده ز گلزار شد گلريـــــــــــــــز.
​

ز آهم همچو نی آتش بجان رفته زلیخا را
کشم تا در نیستان ناله ی مستانه ی خود را

 

[baran72]

ز آهم همچو نی آتش بجان رفته زلیخا را
کشم تا در نیستان ناله ی مستانه ی خود را

آسمان خرمن اميد مرا
ز يكي صاعقه ، خاكستر كرد

چه حكايت كنم از ساقي بخت
كه چو خونابه در اين ساغر كرد

 

[F A R Z A N E]

آسمان خرمن اميد مرا
ز يكي صاعقه ، خاكستر كرد

چه حكايت كنم از ساقي بخت
كه چو خونابه در اين ساغر كرد

در آسمان آیتی نمی بینم
بر خاک، بهشتی از دست رفته نمی جویم
از این جهان دو چیز آموخته ام:
گندم بهانه است
و ساقه ای ما را تبعید تواند کرد

 

[امالیا]

در آسمان آیتی نمی بینم
بر خاک، بهشتی از دست رفته نمی جویم
از این جهان دو چیز آموخته ام:
گندم بهانه است
و ساقه ای ما را تبعید تواند کرد

دولت چه شد که چهره ز درماندگان بتافت
اقبال از چه راه ز بیچارگان رمید

 

[eng shimi]

دانست که خواهد شدنم مرغ دل از دست
وزآن خط چون سلسله دامی نفرستاد