مشاعرۀ سنّتی
- شروع کننده موضوع Matrix
- تاریخ شروع
دل تنگم حریف درد و اندوه فراوان نیست
امان ای سنگدل از درد و اندوه فراوانت
به شعرت شهریارا بیدلان تا عشق میورزند
نسیم وصل را ماند نوید طبع دیوانت
یارا یارا گاهی ، دل ما را ، به چراغ نگاهی روشن کن
چشم تار دل را ، چو مسیحا ، به دمیدن آهی روشن کن
بی تو برگی زردم ، به هوای تو می گردم ، که مگر بیفتم در پایت
ای نوای نایم ، به هوای تو می آیم ، که دمی نفس کنم تازه در هوایت...
به نسیم کویت ای گل ، به شمیم بویت ای گل
در سینه داغی دارم ؛ از لاله باغی دارم
با یادت ای گل هر شب ، در دل چراغی دارم
باغم... بهارم باش ، موجم... کنارم باش
بی تو برگی زردم ، به هوای تو می گردم ، که مگر بیفتم در پایت
ای نوای نایم ، به هوای تو می آیم ، که دمی نفس کنم تازه در هوایت...تا فدا کنم جان و دل برایت...
قيصر امين پور
اگر چه باغچه ها را کسی لگد مال کرده
ولی بهار فقط در تصرف گل هاست
دلم شکسته تر از شیشه های شهر شماست
شکسته باد کسی کاین چنینمان می خواست
شما چه قدر صبور و چه قدر خشم آگین
حضورتان چو تلاقی صخره با دریاست
به استواری ، معیار تازه بخشيديد
شما نه مثل دماوند ، او به مثل شماست
بيا كه از همه دشت ها سوال كنيم
كدام قله چنين سرفراز و پابرجاست؟
به يك كرامت آبي نگاه دوخته ايد
كدام پنجره اين گونه باز ، سوي خداست؟
ميان معركه لبخند مي زنيد به عشق
حماسه چون به غزل ختم مي شود زیباست
شما که اید ؟صفی از گرسنگی و غرور
که استقامت و خشم از نگاهتان پیداست
اگر چه باغچه ها را کسی لگد مال کرده
ولی بهار فقط در تصرف گل هاست
تخلص غزلم چیست به غیرنام شما؟
ز یمن نام شما خود زبان من گویاست
سهيل محمودي
اگر تو فارغی از حال دوستان یارا
فراغت از تو میسر نمی‌شود ما را
تو را در آینه دیدن جمال طلعت خویش
بیان کند که چه بودست ناشکیبا را
بیا که وقت بهارست تا من و تو به هم
به دیگران بگذاریم باغ و صحرا را
نه دل مفتون دلبندی نه جان مدهوش دلخواهی
نه بر مژگان من اشکی نه بر لبهای من آهی
نه جان بی نصیبم را پیامی از دلارامی
نه شام بی فروغم را نشانی از سحرگاهی
نیابد محفلم گرمی نه از شمعی نه از جمعی
ندارد خاطرم الفت نه با مهری نه با ماهی
به دیدار اجل باشد اگر شادی کنم روزی
به بخت واژگون باشد اگر خندان شوم گاهی
کیم من ؟ آرزو گم کرده ای تنها و سرگردان
نه آرامی نه امیدی نه همدردی نه همراهی
رهي
تا کجا راحت پذیرم یا کجا یابم قرار ؟
برگ خشکم در کف باد صبا افتاده ام
بر من ای صاحبدلان رحمی که از غمهای عشق
تا جدا افتاده ام از دل جدا افتاده ام
mrsos256
عضو جدید
واعظان کین چهره در محراب و منبر می کنند
چون به خلوت می روند آن کار دیگر می کنند
دوش از مسجد سوی میخانه آمد پیر ما
چیست یاران طریقت بعد از این تدبیر ما
هان ای دل عبرت بین، از دیده نظر کن هان
ایوان مدائن را، آئینه عبرت دان
ایوان مدائن را، آئینه عبرت دان
mrsos256
عضو جدید
Mehraz-6128
عضو جدید
mrsos256
عضو جدید
سلام
تو چنان پاک و لطیفی که به هنگام وداع
حیفم آمد که تو را من به خدا بسپارم
سلام
من و انکار شراب این چه حکایت باشد
غالبا این قدرم عقل کفایت باشد
من از بیگانگان هرگز ننالم
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
که با من هرچه کرد آن آشنا کرد
mrsos256
عضو جدید
دوش در حلقه ی ما قصه ی گیسوی تو بود
تا دل شب سخن از سلسه ی موی تو بود
در تلاطم های اقیانوس پر طوفان عشق
پای واپس می کشد موجی که طوفان زاده نیست
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
اولین مسابقۀ "مشاعرۀ سنتی دور همی" با جایزه | مشاعره | 109 | |
|
مشاعرۀ شاعران | مشاعره | 11 |