به مناسبت ميلاد امام اول شيعيان
پيشواي روسپيدان عالم
جام جم آنلاين: سيزدهم رجب سال سي‌ام عام‌الفيل علي بن ابي‌طالب (ع) در خانه كعبه قدم به عرصه وجود مي‌گذارد. پس از 3 روز كه فاطمه بنت اسد از كعبه خارج مي‌شود، نخستين كسي كه علي ، اين نوزاد سه روزه را در آغوش مي‌گيرد، محمد ابن عبدالله(ص) پيامبر بزرگوار اسلام است.
علي بسان مسيح لب به سخن مي‌گشايد و بر محمد(ص) سلام مي‌كند. پس از نثار درود و سلام بر آن حضرت، در برابر بهت و ناباوري حاضران به تلاوت كتاب خدا و آياتي مي‌پردازد كه هنوز بر پيامبر فرود نيامده و محمد(ص) نيز هنوز به مقام پيامبري نائل نشده است.
«به راستي كه ايمان آورندگان رستگار شدند،همانان كه در نمازشان فروتنند و آنان كه از بيهودگي رويگردانند و آنان كه زكات و حقوق مالي خويش را مي‌پردازند و كساني كه پاكدامن‌اند... و آنان كه امانت‌ها و پيمان خود را رعايت و آنان كه در نمازهايشان مراقبت مي‌كنند، آنان كه خود وارثانند، همانان كه بهشت را به ارث مي‌برند و در آنجا جاودانه مي‌مانند.( »سوره مومنون، آيات 1 تا11) پس از تلاوت اين آيات روحبخش، پيامبر گرامي اسلام فرمودند: آري علي جان! ايمان آورندگان راستين به بركت تو رستگار خواهند شد.
«قد افلحو بك» آن گاه افزود: علي جان، به خدا سوگند كه تو امير و سالار ايمان آورندگاني و آنان كه به وسيله تو به سعادت نائل آمده و تو از دانش خويش به آنان خواهي آموخت و آنان بهره خواهند برد. به خدا سوگند كه تو راهبر و راهنماي راستين آنان هستي و آنان در پرتو هدايت تو راه خواهند يافت. (امام علي از ولادت تا شهادت، سيد محمد كاظم قزويني، ص47)
شخصيت علي (ع) شخصيتي قرآني است. او تجلي عيني آيات قرآن است. وجود او آميخته با حقايق قرآني است. پيامبر اكرم(ص) در اين‌باره مي‌فرمايد: هيچ آيه‌اي در قرآن فرود نيامده است كه در آن روي سخن با ايمان آورندگان باشد، جز اين‌كه علي سالار، سرآمد و پيشواي آنان است و پيش از هر كسي روي سخن قرآن با اوست.
آورده‌اند كه پس از نزول اين آيه «بي‌گمان كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، آنان هستند كه بهترين آفريدگانند( »سوره بينه، آيه 6)، رسول اكرم رو به اميرمومنان كرد و فرمود: علي جان اين آيه در وصف تو و رهروان راستين راه توست. علي جان! تو و دوستداران و رهروان راستين راهت، در روز رستاخيز در حالي كه خشنود و مورد عنايت و مهر خدا هستيد به صحراي محشر وارد خواهيد شد و دشمنان تو سر افكنده و لگام زده خواهند آمد. (همان، ص190)
علي‌بن ابي‌طالب (ع) مفسر يگانه كلام الهي است.تفسير قرآن او به واقع شكافتن بطن آيات و كشف حقايق الهي و ارائه آن به بندگان خداست. وقتي مردم با امير مومنان براي زمامداري جامعه بيعت كردند، آن حضرت در حالي كه لباس پيامبر را در بر و عمامه‌اش را بر سر داشت، به مسجد آمد و بر فراز منبر رفت و پس از ستايش حق و پند و اندرز مردم، فرمود: هان اي بندگان خدا ! پيش از آن‌كه مرا نزد خود نيابيد، هر آنچه مي‌خواهيد و براي خود و آيندگان سودمند مي‌دانيد، از من بپرسيد و بدانيد كه همه علوم و دانش‌هاي پيشينيان و آيندگان نزد من است. به آن خدايي كه دانه را شكافت و جانداران را پديد آورد، اگر از من درباره آيه‌اي از آيات پر شكوه خدا بپرسيد، به شما خواهم آموخت كه چه هنگام و در مورد چه موضوعي فرود آمده است و آن‌گاه ناسخ آيه را از منسوخ آن، خاص آن را از عام آن، محكم آن را از متشابه آن و آيه‌هاي فرود آمده در كنار كهن‌ترين معبد را از آيات فرود آمده در مدينه، همه و همه را برايتان بيان خواهم كرد. (همان، ص237)
آن حضرت خود مي‌فرمايد: سوگند به خدا هيچ آيه‌اي نازل نشد مگر اين‌كه مي‌دانستم درباره چه مطلبي و براي چه كسي نازل شده است،همانا پروردگارم قلبي متفكر و زباني گويا به من عطا كرده است. (خلاصه الغدير، ص151)
حال به چندين آيه كه در شأن امير مومنان نازل شده يا تاويل و تفسير آن به حضرت امير(ع) باز مي‌گردد، اشاره مي‌كنيم:
* خداوند درآيه 62 سوره مباركه انفال مي‌فرمايد: «او همان كسي است كه تو را با ياري خود و مومنان تقويت كرد.»
حافظ ابوالقاسم ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق از ابوهريره درباره اين آيه نقل مي‌كند: بر عرش نگاشته شده است، هيچ خدايي نيست بجز من يگانه بي شريك، محمد بنده و فرستاده من است كه او را با علي تاييد كردم و آن، سخن خداوند عزوجل در كتاب كريمش است: «او همان كسي است كه تو را با ياري خود و مومنان تقويت كرد» و مراد از مومنين علي است. (همان،ص154)
*در آيه 96 سوره مريم مي‌خوانيم: «مسلما كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبتي براي آنان در دل‌ها قرار مي‌دهد.» در اين باره نقل شده است كه پيامبر اكرم(ص) به علي فرمودند: «اي علي، بگو: خداوندا براي من در پيشگاهت عهدي قرار ده و محبت مرا در دل مومنان قرار ده» پس از اين دعا خداوند آيه فوق را نازل كرده و دعاي اميرالمومنين را استجابت كرد.
* در سوره انفال آيه 64 آمده است: «اي پيامبر! خداوند و مومناني كه از تو پيروي مي‌كنند، براي حمايت تو كافي است.» حافظ ابونعيم در فضائل الصحابه به سندش نقل كرده كه اين آيه درباره علي(ع) نازل شده و مراد از مومنين در اين آيه، علي است.
علي عليه السلام در همه زمينه‌ها افضل و پيشتاز و جلودار است. او تنها كسي است كه در خانه خدا پاي به عرصه گيتي نهاد، نخستين كلامي را كه به زبان آورد كلام وحي بود، در دامان وحي پرورش يافت و خود مفسر و تاويل‌كننده وحي بود، همچنان‌كه پيامبر اسلام درباره آن حضرت فرمود: علي اولين كسي است كه به من ايمان آورد و در روز قيامت اولين كسي خواهد بود كه با من مصافحه خواهد كرد و او صديق اكبر است.
پيشواي روسپيدان عالم
جام جم آنلاين: سيزدهم رجب سال سي‌ام عام‌الفيل علي بن ابي‌طالب (ع) در خانه كعبه قدم به عرصه وجود مي‌گذارد. پس از 3 روز كه فاطمه بنت اسد از كعبه خارج مي‌شود، نخستين كسي كه علي ، اين نوزاد سه روزه را در آغوش مي‌گيرد، محمد ابن عبدالله(ص) پيامبر بزرگوار اسلام است.
علي بسان مسيح لب به سخن مي‌گشايد و بر محمد(ص) سلام مي‌كند. پس از نثار درود و سلام بر آن حضرت، در برابر بهت و ناباوري حاضران به تلاوت كتاب خدا و آياتي مي‌پردازد كه هنوز بر پيامبر فرود نيامده و محمد(ص) نيز هنوز به مقام پيامبري نائل نشده است.
«به راستي كه ايمان آورندگان رستگار شدند،همانان كه در نمازشان فروتنند و آنان كه از بيهودگي رويگردانند و آنان كه زكات و حقوق مالي خويش را مي‌پردازند و كساني كه پاكدامن‌اند... و آنان كه امانت‌ها و پيمان خود را رعايت و آنان كه در نمازهايشان مراقبت مي‌كنند، آنان كه خود وارثانند، همانان كه بهشت را به ارث مي‌برند و در آنجا جاودانه مي‌مانند.( »سوره مومنون، آيات 1 تا11) پس از تلاوت اين آيات روحبخش، پيامبر گرامي اسلام فرمودند: آري علي جان! ايمان آورندگان راستين به بركت تو رستگار خواهند شد.
«قد افلحو بك» آن گاه افزود: علي جان، به خدا سوگند كه تو امير و سالار ايمان آورندگاني و آنان كه به وسيله تو به سعادت نائل آمده و تو از دانش خويش به آنان خواهي آموخت و آنان بهره خواهند برد. به خدا سوگند كه تو راهبر و راهنماي راستين آنان هستي و آنان در پرتو هدايت تو راه خواهند يافت. (امام علي از ولادت تا شهادت، سيد محمد كاظم قزويني، ص47)
شخصيت علي (ع) شخصيتي قرآني است. او تجلي عيني آيات قرآن است. وجود او آميخته با حقايق قرآني است. پيامبر اكرم(ص) در اين‌باره مي‌فرمايد: هيچ آيه‌اي در قرآن فرود نيامده است كه در آن روي سخن با ايمان آورندگان باشد، جز اين‌كه علي سالار، سرآمد و پيشواي آنان است و پيش از هر كسي روي سخن قرآن با اوست.
آورده‌اند كه پس از نزول اين آيه «بي‌گمان كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، آنان هستند كه بهترين آفريدگانند( »سوره بينه، آيه 6)، رسول اكرم رو به اميرمومنان كرد و فرمود: علي جان اين آيه در وصف تو و رهروان راستين راه توست. علي جان! تو و دوستداران و رهروان راستين راهت، در روز رستاخيز در حالي كه خشنود و مورد عنايت و مهر خدا هستيد به صحراي محشر وارد خواهيد شد و دشمنان تو سر افكنده و لگام زده خواهند آمد. (همان، ص190)
علي‌بن ابي‌طالب (ع) مفسر يگانه كلام الهي است.تفسير قرآن او به واقع شكافتن بطن آيات و كشف حقايق الهي و ارائه آن به بندگان خداست. وقتي مردم با امير مومنان براي زمامداري جامعه بيعت كردند، آن حضرت در حالي كه لباس پيامبر را در بر و عمامه‌اش را بر سر داشت، به مسجد آمد و بر فراز منبر رفت و پس از ستايش حق و پند و اندرز مردم، فرمود: هان اي بندگان خدا ! پيش از آن‌كه مرا نزد خود نيابيد، هر آنچه مي‌خواهيد و براي خود و آيندگان سودمند مي‌دانيد، از من بپرسيد و بدانيد كه همه علوم و دانش‌هاي پيشينيان و آيندگان نزد من است. به آن خدايي كه دانه را شكافت و جانداران را پديد آورد، اگر از من درباره آيه‌اي از آيات پر شكوه خدا بپرسيد، به شما خواهم آموخت كه چه هنگام و در مورد چه موضوعي فرود آمده است و آن‌گاه ناسخ آيه را از منسوخ آن، خاص آن را از عام آن، محكم آن را از متشابه آن و آيه‌هاي فرود آمده در كنار كهن‌ترين معبد را از آيات فرود آمده در مدينه، همه و همه را برايتان بيان خواهم كرد. (همان، ص237)
آن حضرت خود مي‌فرمايد: سوگند به خدا هيچ آيه‌اي نازل نشد مگر اين‌كه مي‌دانستم درباره چه مطلبي و براي چه كسي نازل شده است،همانا پروردگارم قلبي متفكر و زباني گويا به من عطا كرده است. (خلاصه الغدير، ص151)
حال به چندين آيه كه در شأن امير مومنان نازل شده يا تاويل و تفسير آن به حضرت امير(ع) باز مي‌گردد، اشاره مي‌كنيم:
* خداوند درآيه 62 سوره مباركه انفال مي‌فرمايد: «او همان كسي است كه تو را با ياري خود و مومنان تقويت كرد.»
حافظ ابوالقاسم ابن عساكر در تاريخ مدينه دمشق از ابوهريره درباره اين آيه نقل مي‌كند: بر عرش نگاشته شده است، هيچ خدايي نيست بجز من يگانه بي شريك، محمد بنده و فرستاده من است كه او را با علي تاييد كردم و آن، سخن خداوند عزوجل در كتاب كريمش است: «او همان كسي است كه تو را با ياري خود و مومنان تقويت كرد» و مراد از مومنين علي است. (همان،ص154)
*در آيه 96 سوره مريم مي‌خوانيم: «مسلما كساني كه ايمان آورده و كارهاي شايسته انجام داده‌اند، خداوند رحمان محبتي براي آنان در دل‌ها قرار مي‌دهد.» در اين باره نقل شده است كه پيامبر اكرم(ص) به علي فرمودند: «اي علي، بگو: خداوندا براي من در پيشگاهت عهدي قرار ده و محبت مرا در دل مومنان قرار ده» پس از اين دعا خداوند آيه فوق را نازل كرده و دعاي اميرالمومنين را استجابت كرد.
* در سوره انفال آيه 64 آمده است: «اي پيامبر! خداوند و مومناني كه از تو پيروي مي‌كنند، براي حمايت تو كافي است.» حافظ ابونعيم در فضائل الصحابه به سندش نقل كرده كه اين آيه درباره علي(ع) نازل شده و مراد از مومنين در اين آيه، علي است.
علي عليه السلام در همه زمينه‌ها افضل و پيشتاز و جلودار است. او تنها كسي است كه در خانه خدا پاي به عرصه گيتي نهاد، نخستين كلامي را كه به زبان آورد كلام وحي بود، در دامان وحي پرورش يافت و خود مفسر و تاويل‌كننده وحي بود، همچنان‌كه پيامبر اسلام درباره آن حضرت فرمود: علي اولين كسي است كه به من ايمان آورد و در روز قيامت اولين كسي خواهد بود كه با من مصافحه خواهد كرد و او صديق اكبر است.
حامد علي اكبرزاده
