╬♥╬ گالری تصاویر نجومی ╬♥╬

[ZEUS83]

مریخی‌ها زمین را چطور می‌بینند؟ / عکس

نجوم - این عکس، نخستین تصویری است که منظومه زمین را از نگاه ساکنان خیالی سیاره سرخ نشان می‌دهد. این عکس در می 2003/اردیبهشت 1382 توسط مدارگرد نقشه‌بردار سراسری مریخ و از فاصله 139 میلیون کیلومتری گرفته شده است.


در اینجا زمین را در وضعیت تربیع مشاهده می‌کنید، یعنی نیمی از سطح زمین که رو به مریخ است، توسط آفتاب روشن شده و قابل مشاهده است. از نگاه ساکنان احتمالی مریخ، این وضعیت عکس‌برداری بهترین وضعیت برای ثبت تصاویر سیارات داخلی مانند زمین است؛ وضعیتی که در زمین به آن بیشترین کشیدگی می‌گوییم.

 

[ZEUS83]

اینجا ۱۵۰۰ درجه از سطح خورشید خنک‌تر است / عکس

نجوم - ویلیو نایلوند، عکاس فنلاندی این تصویر زیبا را از لکه خورشیدی AR1532 ثبت کرده است. لکه خورشیدی به‌دلیل میدان مغناطیسی شدیدی که دارد، 1500 درجه از سطح 5800 درجه سانتی‌گرادی خورشید خنک‌تر است.


به دلیل همین دمای کمتر، تابش لکه‌های خورشیدی نیز کمتر است و در مقایسه با سطح درخشان خورشید، تیره به نظر می‌رسند؛ این درحالی است که اگر همین لکه‌ها به تنهایی در آسمان و در همان فاصله خورشید از زمین قرار داشته باشد، از ماه بدر نیز پرنورتر خواهد بود.
برای مشاهده عکس در ابعاد بزرگ، اینجا را کلیک کنید.

 

[ZEUS83]

از دریاچه طلایی تا پرش از لبه فضا/ گزارش تصویری

نجوم - بهترین عکس‌های فضایی چند روز اخیر را به انتخاب سایت نشنال جئوگرافیک با هم مرور می‌کنیم: از فرود باومگارتنر ماجراجو و دریاچه‌های طلایی گرفته، تا صف کشیدن آسمانی و منطقه‌ای وهم‌انگیز روی سطح ماه.


نمایش اسلاید

جدایی یخی: هفته گذشته کوه یخی بزرگی با مساحتی حدود 130 کیلومتر مربع از یخچال طبیعی پیترمان در شمال غربی گرینلند جدا شد؛ اتفاقی که ماهواره ترا ناسا توانست از آن عکس بگیرد. به گفته مسولان مرکز اطلاعات برف و یخ آمریکا، احتمالا جریان‌های قدرتمند اقیانوسی باعث این جدایی شده‌اند.

دانلود عکس

جدایی یخی: هفته گذشته کوه یخی بزرگی با مساحتی حدود 130 کیلومتر مربع از یخچال طبیعی پیترمان در شمال غربی گرینلند جدا شد؛ اتفاقی که ماهواره ترا ناسا توانست از آن عکس بگیرد. به گفته مسولان مرکز اطلاعات برف و یخ آمریکا، احتمالا جریان‌های قدرتمند اقیانوسی باعث این جدایی شده‌اند.
فرود: فلیکس باومگارتنر اتریشی پس از پرش از یک کپسول فضایی در ارتفاع 29455 متری زمین، در حال فرود آرام با چترنجات در بیابان‌های رازول نیومکزیکو است. این پرش، دومین پرش آزمایشی پروژه استراتوس ردبول است؛ پروژه‌ای که طی آن بائوم‌گارتنر قصد دارد تا به ارتفاع 36580 متری زمین –لبه فضا- برو و از آنجا سقوط آزاد با سرعت فراصوت به سوی زمین را تجربه کند. اگر باومگارتنر در این کار موفق شود، نخستین انسانی خواهد بود که سرعت صوت را طی سقوط آزاد می‌شکند.
منطقه گرگ و میش: این چشم‌انداز وهمناک که توسط دوربین مدارگرد شناسایی ماه (LORC) گرفته شده، جزئیات غیرطبیعی کوه‌های دهانه کوپرنیک را نشان می‌دهد؛ منطقه‌ای به طول 97 کیلومتر که دارای قله‌هایی به ارتفاع چند هزار متر است. به گفته مسولان ناسا، دهانه برخوردی فریبنده و از نظر زمین شناسی غنی کوپرنیک، اطلاعات ارزشمندی را درباره سطح ماه در دل خود دارد. این منطقه یکی از گزینه‌ها برای فرود ماموریت آپولو ناسا بود، و یکی از اهداف پیشنهادی برای ارسال ماه‌نورد رباتیک در برنامه اکتشاف ناسا (NASA’s Discovery Program) است. کوپرنیک بزرگ‌ترین دهانه برخوردی روی سطح ماه است.
صف آسمانی: در این تصویر که متعلق به آسمان بیابان آتاکاما در شیلی است، گروهی از درخشان‌ترین اجرام آسمانی مشاهده می‌شوند که گویا در یک خط به صف ایستاده‌اند. خوشه ستاره‌ای آبی در سمت چپ تصویر خوشه پروین است، که با نام هفت خواهران نیز شناخته می‌شود. سایر اجرام درخشان تصویر به ترتیب از سمت چپ سیارات مشتری، ناهید، و ستاره دبران هستند.
دریاچه‌های طلایی: در این تصویر که توسط خدمه ایستگاه فضایی بین‌المللی گرفته شده است، دریاچه اونتاریو (وسط) و دریاچه هیرون (راست) در آمریکای شمالی دیده می‌شوند؛ در حالی‌که در اثر بازتاب نور خورشید از سطح آب آنها همانند طلا در حال درخشش دیده می‌شوند.
مرتفع و خشک: این تصویر که به تازگی توسط سازمان نقشه‌برداری آمریکا منتشر شده است، شبکه هندسی ناشی از پراکندگی شهری توسکان آریزونا را به تصویر می‌کشد. مقایسه این عکس با عکسی که توسط ماهواره لندست ناسا در سال 1956 / 1335 گرفته شده است، توسعه شهری را در این مدت به خوبی به تصویر می‌کشد. این عکس ماهواره‌ای همچنین رودخانه‌ها و پوشش گیاهی کمتر را در مقایسه با عکس سال 1335 نشان می‌دهد. بخشی از کاهش رودخانه‌ها به دلیل برداشت آب‌های زیرزمینی ناشی از افزایش مصرف جمعیت شهر است. با اندازه‌گیری میزان شهرنشینی از فضا، ماهواره لندست می‌تواند به تعیین مناطق که در معرض خطر کم‌آبی قرار دارند کمک کند.

 

[ZEUS83]

توضیحات تکمیلی تصویر نجومی روز4 مـــرداد


شفق صورتی رنگ برفراز دریاچه آتشفشانی

Image Credit & Copyright: Brad Goldpaint (Goldpaint Photography)


چرا این شفق قطبی به طرز قابل توجهی صورتی رنگ است؟ درهنگام عکاسی از دریاچه آتشفشانی زیبا و دیدنی واقع در اورگان آمریکا در ماه گذشته، آسمان پس زمینه از نور شفق هایی با رنگ های غیرعادی روشن شد. اگرچه اطلاعات زیادی درباره مکانیسم فیزیکی ایجاد شفق کسب شده، اما پیش بینی دقیق وقوع و رنگ شفق ها هنوز به عنوان موضوعی برای تحقیق باقی مانده است. به طور معمول آشکار شده که شفق هایی با کمترین ارتفاع به رنگ سبز ظاهر می شوند. این شفق ها در ارتفاع حدود 100 کیلومتری رخ می دهند و توسط پلاسمایی که از فضا با سرعت بسیار زیادی درحرکت است، برانگیختگی اتم های اکسیژن موجود در جو را در پی دارند. دومین دسته شفق های مرتفع – در حدود 200 کیلومتردربالا – به رنگ قرمز پدیدار می شوند. این ها نیز توسط کوچ دادن اکسیژن جوی گسیل می کنند. برخی از مرتفع ترین شفق های قابل رویت – به ارتفاع 500 کیلومتر – آبی رنگ دیده می شوند و توسط یون های نیتروژن پراکنده کننده نورخورشید ایجاد می شوند. زمانی که از زمین به درون لایه های مختلف شفق های دور می نگریم، رنگ های آن ها می توانند ترکیب شوند و ته رنگ های بی همتا و دیدنی ایجاد کنند، که در این مورد ته رنگ نادر صورتی دربالا دیده می شود. ازآن جایی که حداکثر خورشیدی (Solar Maximum) طی دو سال آینده نزدیک می شود، ادامه انفجار ذرات از خورشید قطعی است که احتمالاً نمایش های شبانگاهی حتی به یادماندنی تری خلق خواهند کرد.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز5 مـــرداد

لاله در دل قو

Image Credit & Copyright: Michael Joner, David Laney (West Mountain Observatory, BYU); Processing - Robert Gendler


این نمای تلسکوپی که یک منطقه درخشان نشری را قاب بندی کرده است، روبه سوی امتداد صفحه کهکشان راه شیری ما در سمت صورت فلکی پر از سحابی ماکیان یا قو است. این ابر درخشان از گاز و گرد و غبار میان ستاره ای که به نام سحابی لاله مشهور است، در فهرست سال 1959 ستاره شناس استوارت شارپلس نیز با عنوان SH2-101 پیدا می شود. همان طورکه انتظار می رود، این سحابی که حدود 8000 سال نوری با ما فاصله دارد، تنها ابرکیهانی نیست که تصویری از گل ها را تجسم می بخشد. این سحابی پیچیده و زیبا در اینجا در یک تصویر ترکیبی نشان داده شده است که طرح ونقشه گسیل از گوگرد یونیزه شده، هیدروژن و اتم های اکسیژن به رنگ های قرمز، سبز، و آبی را رسم کرده است. تابش فرابنفش از ستارۀ O جوان و پر انرژی HDE 227018 باعث یونیزه شدن اتم ها می شود و انرژی لازم برای نشر از سحابی لاله را تأمین می کند. HDE 227018 ستاره درخشانی است که دقیقاً نزدیک به قوس آبی مرکز تصویر قرار دارد.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز6 مـــرداد


سیستم استروسکوپی با انرژی بالا II

Image Courtesy: H.E.S.S. Collaboration


تلسکوپ «سیستم استروسکوپی با انرژی بالا» (HESS II) که در نوع خود بزرگ ترین است، در پیش زمینه این عکس قرار گرفته است. این تلسکوپ با کج شدن به صورت افقی، چشم انداز صحرای نامیبیا را به طور معکوس در یک آینه مقطّع با عرض 24 متر و ارتفاع 32 متر ، برابر با مساحت دو زمین تنیس، منعکس کرده است. اکنون با شروع یک کاوش درجهان با بالاترین انرژی ها، HESS II اولین نور را در 26 ژولای دید. برای اکثر تلسکوپ های زمینی با عدسی ها و آینه ها، جو پرورش دهنده و محافظ زمین مانعی محسوب می شود که عکس ها را تار و نور را جذب و پراکنده می کند. اما تلسکوپ HESS II یک تلسکوپ چرنکوف طراحی شده برای تشخیص اشعه گاما – فوتون هایی با بیش از 100 میلیارد برابر انرژی نور مرئی – است و در حقیقت ایجاب می کند که جو به درستی عمل کند. زمانی که پرتوهای گاما با لایه فوقانی اتمسفر برخورد می کنند، آبشاری هوایی از ذرات با انرژی بالا تولید می کنند. یک دوربین بسیار بزرگ در کانون آینه درخشش های کوتاه نور اپتیکی، که تابش چرنکوف نام دارد و توسط ذرات یک آبشار هوایی ایجاد می شود، را با جزئیات ثبت می کند. تلسکوپ HESS II به همراه مجموعه ای از چهار تلسکوپ چرنکوف 12 متری دیگر کار می کنند تا مناظر تلسکوپی چندگانه ای از آبشارهای هوایی فراهم آید وسپس آن ها را به انرژی و جهت های پرتوهای گامای کیهانی وارد شونده ارتباط می دهند.

 

[ZEUS83]

[h=2][/h]

تصویر نجومی روز7 مـــرداد

​

رد ستارگان در آسمان صبحگاهی

Image Credit & Copyright: Stefan Seip (TWAN


)
ناهید تابناک و مشتری درخشان همچنان پیش از سپیده دم همراه یکدیگر طلوع می کنند. آب های آرام کنار خانۀ کوچکی در ساحل این دریاچه در نزدیکی اشتوتگارت آلمان ردّ کمانی شکل زیبای آن ها را دراین سری ترکیبی از نوردهی ها که در صبح روز 26 ژولای ثبت شده، منعکس کرده است. ردهای متحد المرکز این چراغ های آسمانی به همراه رد ستارگان، که بازتابی از چرخش سیاره زمین بدور محور خود می باشند، در آخر توسط یک فریم نهایی جداگانه در این منظره آسمانی صبحگاهی پایان یافته اند. ناهید که به آسانی تشخیص داده می شود، درخشان ترین جرم در نزدیکی درختان و نزدیک به افق می باشد. کمان رد مشتری در بالای آن قرار دارد یعنی درست به سمت مرکز تصویر درکنار خوشه ستارگان فشرده پروین و خوشه Vشکل "هیادس" که توسط ستاره درخشان دبران یا چشم گاو تثبیت شده است. اما یکی از رد ها در این تصویر اشتباه به نظر می رسد. این رد ،که با دیگران متحدالمرکز نیست و درنتیجه نمی تواند بازتابی از چرخش زمین باشد، متعلق به ایستگاه بین المللی فضایی است که به سرعت از سمت راست این منظره عبور کرده و در حال گردش در مدار زمین در نور خورشید درخشیده است.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز8 مـــرداد

خوشه ستاره ای R136 یکباره ظاهر می شود

Image Credit: NASA, ESA, & F. Paresce (INAF-IASF), R. O'Connell (U. Virginia), & the HST WFC3 Science Oversight Committee

در قلب منطقه زایش ستارگان 30 دوراروس یک خوشه عظیم از بزرگ ترین، داغ ترین و پرجرم ترین ستارگان شناخته شده نهفته است. این ستارگان مجموعاً به عنوان خوشه ستاره ای R136 شناخته می شوند. در عکس بالا، دوربین تازه نصب شدۀ "دید گسترده"، که به دقت از پنجرۀ تلسکوپ به تازگی مرمت شدۀ هابل به فضا می نگرد، این ستارگان را در نور مرئی ثبت کرده است. ابرهای گاز و گرد و غبار درون 30 دوراروس که به عنوان سحابی رتیل نیز شناخته شده است، توسط بادهای قوی و پرتوهای فرابنفش این خوشه ستاره ای داغ به صورت مجسمه هایی کشیده و باریک درآورده شده اند. سحابی 30 دوراروس درمیان یک کهکشان همسایه که به نام ابر ماژلانی بزرگ شناخته شده و در فاصله فقط 170.000 سال نوری قرارگرفته است.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز9 مـــرداد

خاکستر و صاعقه بر فراز یک آتشفشان ایسلندی

Image Credit & Copyright: Sigurður Stefnisson

چرا فوران آتشفشان زیبای سال 2010 در ایسلند مقدار زیادی خکستر تولید کرد؟ اگرچه این ستون عظیم خاکستر در فراوانی بی همتا نبود، اما مکان آن به طورخاص مورد توجه قرار گرفت زیرا در سرتاسر مناطقی چنین پرجمعیت کشیده شده بود. آتشفشان Eyjafjallajökull در 20 مارس سال 2010 در جنوب ایسلند شروع به فوران کرد و به دنبال آن یک فوران دوم نیز در 14 آوریل سال 2010 در زیر مرکز یک یخچال طبیعی کوچک شروع شد. هیچ یک از این انفجارها به طورغیر عادی قدرتمند نبودند. اما فوران دوم مقدار زیادی از یخهای درون یخچال را ذوب کرد. این یخ ها پس از آن سرد شدند و گدازه ها را به ذرات شفاف یخی پرازشن، تکه تکه کردند که توسط ستون آتشفشانی درحال فوران به بالا (سطح) آورده شدند. در تصویر بالا که در طول فوران دوم گرفته شده است صاعقه ها خاکستری که درحال بیرون ریختن از آتشفشان Eyjafjallajökull است را روشن کرده اند.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز10 مـــرداد

[h=3]"هفت دقیقه وحشت" پیش روی ما[/h]

یک هفته ی دیگر در چنین هنگامی، احتمالن یا یک کاوشگر روباتیک تازه و شگفت انگیز بر روی سطح بهرام جای گرفته یا توده‌ی تازه ای از زباله!
همه ی این ها بستگی به این دارد که در چند دقیقه ی پس از رسیدن فضاپیمای "آزمایشگاه علمی بهرام" (MSL) به این سیاره و تلاش آن برای در آوردن خودروی کنجکاوی از مدار و جای دادن آن بر سطح بهرام، چیزهای بسیاری به درستی انجام شود.

​

این فرود که بی شک پیچیده ترین فرودیست که تاکنون بر روی سیاره ی سرخ انجام گرفته، عبارت از رویدادهای پشت سر هم و با دقتی است که در آن از یک سپر گرمایی، یک چتر نجات، چندین عملیات موشکی، و عملیات خودکار یک دستگاه غیرمعمول به نام بالابر هوایی بهره گرفته می شود.

این "هفت دقیه ی وحشت" - که در ویدیوی تماشایی بالا نمایانده شده - از حدود ساعت 5:24 بامداد روز یکشنبه، 6 اوت به وقت جهانی یا شنبه شب، 5 اوت به وقت باختر آمریکای شمالی آغاز می شود.

​

​

تصویر بزرگ تر را اینجا ببینید​

اگر همه چیز به خوبی و پیروزمندانه پیش برود، بهرام نورد کنجکاوی با اندازه ای برابر با یک خودرو، بر روی سطح بهرام استراحتی خواهد کرد و به زودی کاوش گودال گیل (Gale Crater) را خواهد آغازید تا زیست پذیری این جهانِ به ظاهر برهوت را در گذشته، اکنون، و آینده بهتر بسنجد.
گرچه شاید چندین رسانه به پوشش این رویداد بپردازند، ولی یکی از راه های پیگیری و تماشای رخدادهای این فرود، پخش زنده ی آن در وی به وسیله ی شبکه ی ناسا می باشد.

http://www.aparat.com/v/b6fabb90584fc3bac152c1563c5d0391275146

http://www.youtube.com/watch?v=Ki_Af_o9Q9s&feature=player_embedded

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز11 مـــرداد

[h=3]کمان راه شیری بر فراز دره یادبود آمریکا[/h] نیاز نیست حتمن در "دره ی یادبود" یا "مانیومنت ولی" باشید تا مانند آنچه در این عکس دیده می شود، کمان راه شیری را در آسمان ببینید - گرچه اگر باشید آن را بهتر خواهید دید. تنها در دره ی بادبود آمریکا است که چنین پیش زمینه ی زیبایی از ستیغ های سنگی نمادگونه به نام تختال (butte) را می توان تماشا کرد.
تختال ها از سنگ سختی تشکیل شده اند که از فرسایش سنگ های سست پیرامونی توسط آب به جا مانده است.

​

در تصویر بالا که نزدیک به دو ماه پیش گرفته شده، نزدیک ترین تختال در سمت چپ و نیز تختال سمت راستش به نام Mitten یا دستکش (دستکشی که یک جا برای چهار انگشت و یک جا برای انگشت شست دارد) نامیده می شوند، و دورتر از آن ها در سمت راست هم تختال مریک (Merrick) به چشم می خورد.
در دوردست بر فراز چشم انداز، نواری از نورهای پراکنده از این سر تا آن سر آسمان کشیده شده که همان قرص مرکزی کهکشان مارپیچی خودمان، راه شیری می باشد.
تقریبن هر کسی که آسمان شبانه ی صافی بالای سرش باشد و اگر به اندازه ی کافی از شهر و چراغ های روشن پیرامون دور باشد، می تواند نوار راه شیری را خود به چشم ببیند.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز12 مـــرداد


رد ستارگان قطب جنوب

Image Credit & Copyright: Robert Schwarz (South Pole Station)

در این تصویر خیره کننده چالش لوین 24 ساعته از رد ستارگان، هیچ ستاره ای در زیر افق فرو نمی رود و خورشید نیز هرگز طلوع نمی کند. چنین تصویری که تمامی رد ها را به صورت دوایر کاملی نشان می دهد تنها از دو مکان بر روی سیاره زمین تحقق می یابد. در این نمونه که در طول 24 ساعت روز1ماه مه سال 2012 ثبت شده، دوربین درون یک جعبه داغ بر روی سقف MAPO، رصدخانه Martin A. Pomerantz در قطب جنوب، قرار داشت. مستقیماً در سرسو در صورت فلکی کم نور هشتک (Octans) تصویر محور چرخش زمین، یا قطب جنوبی سماوی، در مرکز تمام ردهای ستارگان واقع شده است. ستاره ای که دایره کوچک اما نسبتاً درخشانی بدور قطب جنوبی سماوی از خود به جای گذاشته ستاره بتا ی مار آبی (β Hydri) است که جای گیری آن به خوبی ستاره قطبی (جدی) و قطب شمال سماوی نیست. شبح درخشانی از شفق جنوبی نیز این شب 24 ساعته را ملاقات کرده است.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز13 مـــرداد

[h=3]مسیه 5: خوشه ای از ستارگان کهن[/h] شارل مسیه، ستاره شناس فرانسوی سده ی 18 میلادی، توضیح پنجمین عنوان ورودی در فهرست پرآوازه ی سحابی ها و خوشه‌هایش را با این جمله می آغازد:
«سحابی زیبایی که در میان ترازو (میزان) و مار (حیه) یافته شد ...»

​

گرچه چیزی که مسیه از این جرم دید، یک توده ی کُرکی و بدون ستاره بود، ولی امروزه دیگر می دانیم که مسیه 5 یا M5 یک خوشه ی ستاره ای کروی با بیش از 100,000 ستاره است که همگی به وسیله ی نیروی گرانش در کنار یکدیگر و در منطقه ای به قطر حدود 165 سال نوری گرد آمده اند. این خوشه چیزی حدود 25,000 سال نوری از زمین فاصله دارد.

خوشه های کروی در هاله ی کهکشان پرسه می زنند.

خوشه های ستاره ای کروی که در هاله ی کهکشان راه شیری سرگردانند، اعضای باستانی این کهکشان به شمار می روند. M5 هم یکی از کهن ترین همین خوشه‌هاست که برآورد می شود ستارگانش سنی نزدیک به 13 میلیارد سال داشته باشند.

این خوشه ی ستاره ای زیبا از هدف های محبوب تلسکوپ های روی زمین است. در تصویر رنگی باکیفیت بالا، حتی در نزدیکی های هسته ی فشرده اش هم می‌توان ستارگان غول آبی و سرخ را به صورت نقطه های زردفام و آبی فام از یکدیگر تشخیص داد.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز14 مـــرداد


​

بادکنکی در فضا

این جرم شبح گونِ میان ستاره ای که توسط باد یک ستاره ی سنگین پف کرده و "باد" شده، به گونه ای شگفت انگیز شکلی آشنا دارد. این جرم با عنوان NGC 7635 فهرست بندی شده و به نام ساده ی سحابی حباب نیز معروف است.
​

این حباب با قطر 10 سال نوری بر خلاف ظاهر لطیف و ظریفش، شواهدی از فرآیندها و فعالیت های شدید که هم اکنون نیز در جریانست را نشان می دهد.
بالا و سمت راست مرکز حباب، یک ستاره ی داغ از رده ی O جای دارد که صدها هزار بار درخشان تر از خورشید بوده و تقریبن 45 برابر نیز از آن سنگین تر است. بادهای شدید و پرتوهای پرقدرت از این ستاره، به باد شدن و پف کردن ساختارهای گازِ برافروخته انجامیده؛ گازهای برافروخته ای که در مجاورت مواد چگال تر موجود در ابر موکولی پیرامون قرار دارد.
سحابی فریبنده ی حباب حدود 11,000 سال نوری از زمین فاصله دارد و در صورت فلکی خودستا و مغرور ذات الکرسی دیده می‌شود.
این چشم انداز از این حباب کیهانی، از بر هم نهی داده های تصویری باریک باند و پهن باند درست شده و جزییاتی از مناطق نشری (گسیلشی) به همراه نمایی معمولی از یک میدان ستاره ای را نشان می دهد.

 

[kingworld]

بهترین تصاویر نجومی از نگاه نشنال جغرافی

بهترین تصاویر نجومی از نگاه نشنال جغرافی

مجله نشنال جغرافی این هفته با ارائه تصاویری زیبا از شیرخوارگاه ستاره ای در کیهان، عمیق ترین تصویر از یک کهکشان با اشعه ایکس، باران بنفش از ستاره های دنباله دار و رقص نور از فعالیتهای خورشیدی به معرفی بهترین تصاویر نجومی پرداخته است.

شیرخوارگاه ستاره ای

این خوشه از رنگهای اصلی سحابی تریفید است که با نام مستعار کارخانه ستاره مشهور شده است که در صورت فلکی قوس قراردارد. این تصویر رنگارنگ روز اول آگوست در نشنال جغرافی ثبت شده است و یکی از تصاویر محبوب این هفته بوده است.

​

سحابی تریفید دربرگیرنده سه نوع سحابی است، ابرهای بزرگی از گازهای بین ستاره ای و غبار. سحابی انعکاسی که در سمت چپ تصویر مشخص است نور آبی را از ستاره های اطراف پراکنده می کند. در سمت راست تصویر ستاره های تازه متولد شده ای در مرکز گرمای تریفید و گازهای اطراف مشاهده می شود که محتوای بالای هیدروژنی آن علتی برای رنگ قرمز محسوب می شود.

رقص نور

ربانهای باریک از پلاسما و خطوط مغناطیسی که از خورشید به چشم می خورد توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا در روز 23 و 24 ژوئیه گرفته شده است.

​

وقتی این تصویر گرفته شد، حدود یک سوم از خورشید در حال فعالیت بوده است.

باران بنفش

تصویر دنباله های ستاره ای که در نتیجه تابش طولانی و چرخش زمین ایجاد شده در آسمان شب بر فراز پارک باستان شناختی Szazhalombatta در مجارستان مشاهده شده است.

​

تصاویر تماشایی از ستاره ها و سایر پدیده های فلکی از این پارک که زندگی روستایی پیش از تاریخ را نشان می دهد، بسیار شایع است.

تصویر اشعه ایکس

کهکشان مارپیچی M83 شبیه یک چرخ دنده بزرگ یکی از ژرفترین تصاویر اشعه ایکس از یک کهکشان غیر از راه شیری است.

​

این تصویر روز 30 ژوئیه توسط رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا و با پرتوهای اشعه ایکس با انرژی کم (قرمز)، متوسط (سبز) و بالا (آبی) گرفته شده است.

حرکت سریع ستاره ای

سحابی سیاره ای HFG1 در این تصویر مشاهده می شود که از رصدخانه ملی آریزونا گرفته شده است.

​

سیستم ستاره ای V664 Cas که موجب شکل گیری این سجابی شده به قدری سریع حرکت می کند که یک شکل قوسی شکل را ایجاد کرده است، همین کمان آبی رنگی که گوشه بالای راست تصویر مشاهده می شود. نوار قرمز رنگ پشت آن نیز باقیمانده های گازهای این سیستم ستاره ای است.

 

[nikan_eh]

بهترین تصاویر نجومی از نگاه نشنال جغرافی

بهترین تصاویر نجومی از نگاه نشنال جغرافی


مجله نشنال جغرافی این هفته با ارائه تصاویری زیبا از شیرخوارگاه ستاره ای در کیهان، عمیق ترین تصویر از یک کهکشان با اشعه ایکس، باران بنفش از ستاره های دنباله دار و رقص نور از فعالیتهای خورشیدی به معرفی بهترین تصاویر نجومی پرداخته است.شیرخوارگاه ستاره ایاین خوشه از رنگهای اصلی سحابی تریفید است که با نام مستعار کارخانه ستاره مشهور شده است که در صورت فلکی قوس قراردارد. این تصویر رنگارنگ روز اول آگوست در نشنال جغرافی ثبت شده است و یکی از تصاویر محبوب این هفته بوده است.

​

سحابی تریفید دربرگیرنده سه نوع سحابی است، ابرهای بزرگی از گازهای بین ستاره ای و غبار. سحابی انعکاسی که در سمت چپ تصویر مشخص است نور آبی را از ستاره های اطراف پراکنده می کند. در سمت راست تصویر ستاره های تازه متولد شده ای در مرکز گرمای تریفید و گازهای اطراف مشاهده می شود که محتوای بالای هیدروژنی آن علتی برای رنگ قرمز محسوب می شود.رقص نورربانهای باریک از پلاسما و خطوط مغناطیسی که از خورشید به چشم می خورد توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا در روز 23 و 24 ژوئیه گرفته شده است.

​

وقتی این تصویر گرفته شد، حدود یک سوم از خورشید در حال فعالیت بوده است.باران بنفشتصویر دنباله های ستاره ای که در نتیجه تابش طولانی و چرخش زمین ایجاد شده در آسمان شب بر فراز پارک باستان شناختی Szazhalombatta در مجارستان مشاهده شده است.

​

تصاویر تماشایی از ستاره ها و سایر پدیده های فلکی از این پارک که زندگی روستایی پیش از تاریخ را نشان می دهد، بسیار شایع است.تصویر اشعه ایکسکهکشان مارپیچی M83 شبیه یک چرخ دنده بزرگ یکی از ژرفترین تصاویر اشعه ایکس از یک کهکشان غیر از راه شیری است.

​

این تصویر روز 30 ژوئیه توسط رصدخانه اشعه ایکس چاندرا ناسا و با پرتوهای اشعه ایکس با انرژی کم (قرمز)، متوسط (سبز) و بالا (آبی) گرفته شده است.حرکت سریع ستاره ایسحابی سیاره ای HFG1 در این تصویر مشاهده می شود که از رصدخانه ملی آریزونا گرفته شده است.

​

سیستم ستاره ای V664 Cas که موجب شکل گیری این سجابی شده به قدری سریع حرکت می کند که یک شکل قوسی شکل را ایجاد کرده است، همین کمان آبی رنگی که گوشه بالای راست تصویر مشاهده می شود. نوار قرمز رنگ پشت آن نیز باقیمانده های گازهای این سیستم ستاره ای است

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] سيري تصويري در سياره سرخ : از «سنگ گاگارين» تا غروب ديدني خورشيد در افق مريخ
[/h]
» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91051710638
سه‌شنبه ۱۷ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۱:۱۳



سياره مريخ از لحاظ زمين‌شناسي و جوي شباهت‌هاي زيادي به زمين دارد. به بهانه فرود «كنجكاوي» - مريخ نورد جديد ناسا - بر سطح سياره سرخ، تصاوير تهيه شده توسط كاوشگرهاي قبلي مرور مي‌شود.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كاوشگرهاي اكتشافي مختلفي از جمله Sojourner (آدم سيار)، Beagle 2 (جاسوس)، Spirit (روح)، Opportunity (فرصت) و Curiosity (كنجكاوي) تاكنون راهي سياره مريخ شده و تصاوير ديدني از سطح سياره سرخ تهيه كرده اند.

آژانس فضايي اروپا (ESA)‌ نيز قصد دارد در مارس 2018 ميلادي مريخ نورد ExoMars را براي انجام تحقيقات اكتشافي راهي سياره مريخ كند.



غروب ديدني خورشيد در افق مريخ از دهانه گوسف



دو دهانه كنار هم در منطقه Noctis Labyrinthus مريخ



دهانه ويكتوريا در مريخ



خطوط گرد و غبار از شن هاي سطح مريخ



تصويري از دهانه سانتا ماريا مريخ



سنگ گاگارين در دهانه وستوك



اشكال حلقوي ديدني در سطح مريخ



دره آتشفشاني Elysium Mons



تخته سنگ هاي سطح مريخ



اشكال ديدني در كلاهك قطب جنوبي مريخ



تصوير دهانه بزرگ هرشل مريخ

 

[sina_setareh]

واییییییییییییی
من عاشق نجوم هستم
ممنونم استارتر محترم

 

[jimmi]

به یاد زئوس عزیز که هرچند باشگاهو ترک کرده، اما همیشه جاش توی قلب بچه های تالار نجوم هست.
تصویر نجومی روز25 مـــرداد

​

کنجکاوی روی مریخ: دیواره ای از دهانه ی گیل
اگر شما بتوانید به مریخ بروید، چه منظره ای خواهید دید؟ تصویر زیر ، یک تصویر باز-رنگ شده ی دیجیتالی منظره ای مریخی است که اگر روی زمین بوجود می آمد میتوانستید ببینید. تصاویر با رنگ غیرواقعی شبیه این، white balanced نامیده می شوند که برای سیاره شناسان از این نظر مفید است که می تواند صخره ها و پستی بلدنی ها را شبیه به زمین نمایش دهد.
این تصویر با وضوح بالا از دهانه ی Gale است که از فاصله ای دور توسط مریخ پیمای کنجکاوی گرفته شده است (مریخ پیمایی که هفته پیش بر سطح مریخ فرود آمد). تصویر با رنگ واقعی آن نیز نشان می دهد که این منظره در مریخ واقعاً چطور دیده می شود. مریخ پیمای کنجکاوی به چک کردن خودش و دریافت برنامه ریزی جدید از زمین ادامه می دهد تا پس از آن بتواند حرکت خود بر روی مریخ را برای گذر از منظره ای که شبیه بستر یک رودخانه خشک شده است شروع کند.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1]تصویر نجومی روز
[/h][h=5]Astronomy Picture of the Day
[/h]


سحابی عقاب از قله‌ی کیت
16 آوریل 2012

[FONT=&quot]از دور همه چیز شبیه عقاب به نظر می‌آید. اگر‌چه نگاه نزدیک‌تر به [/FONT][FONT=&quot]سحابی عقاب[/FONT][FONT=&quot] نشان می‌دهد که این [/FONT][FONT=&quot]ناحیه‌ی روشن[/FONT][FONT=&quot] در واقع پنجره‌ای به مرکز کالبد تیره‌ی بزرگ‌تری از [/FONT][FONT=&quot] گردوغبار[/FONT][FONT=&quot] است. درون این پنجره نور درخشان‌تری نمایان است؛ کارگاهی که خوشه‌‌‌های باز ستاره‌ها در آن شکل می‌گیرند. در این حفره ستون‌های بلند و کُره‌های گِرد از غبار تیره و گاز ملوکولی سرد در هر جایی که هنوز ستاره‌ها شکل می‌گیرند، باقی می‌مانند. [/FONT][FONT=&quot]ستاره‌های آبی درخشان[/FONT][FONT=&quot] هم دیده می‌شوند که در واقع نور و بادهای آن‌ها [/FONT][FONT=&quot]لایه‌های باقی‌مانده‌ی[/FONT][FONT=&quot] را دور می‌کند و به عقب پس می‌زند. [/FONT][FONT=&quot]سحابی نشری[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]عقاب[/FONT][FONT=&quot] که [/FONT][FONT=&quot]M16[/FONT][FONT=&quot] هم نامیده می‌شود، در فاصله‌ی 6500 سال نوری دورتر و با گستردگی 20 سال نوری آرمیده است و با نشانه رفتن دوربین [/FONT][FONT=&quot]دوچشمی[/FONT][FONT=&quot] به سمت [/FONT][FONT=&quot]صورت‌فلکی[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]مار[/FONT][FONT=&quot] دیده می‌شود. [/FONT][FONT=&quot]این تصویر[/FONT][FONT=&quot] از سه رنگ نشری خاص ترکیب شده و با تلسکوپ 0.9متری در [/FONT][FONT=&quot]قله‌ی کیت[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]آریزونای[/FONT][FONT=&quot] [/FONT][FONT=&quot]آمریکا[/FONT][FONT=&quot] گرفته شده است.[/FONT]

 

[S i s i l]

[h=2]جدیدترین تصاویر کنجکاوی از سطح مریخ[/h]
پس از فرود موفقیت آمیز مریخ نورد کنجکاو بر روی همسایه سرخ زمین، این کاوشگر به تازگی تصاویر زیبایی از این سیاره به زمین ارسال کرده است.

محققان ماموریت کنجکاوی در ناسا با استفاده از فناوری های تصویری، تصاویر پانارومای 360 درجه شفافی را برای علاقمندان منتشر کرده اند.

این کاوشگر از 2 دوربین دوقلوی ناوبری موسوم به NavCam برای تهیه تصاویر باورنکردنی که نشان دهنده از زمین پوشیده از ریگ و فندقی رنگ است، استفاده کرده اند.

محققان ناسا در حال تماشای تصاویر جدید کاوشگر مریخ

کنجکاوی با صرف هزینه هنگفت 2.5 میلیارد دلاری ناسا 16 مرداد ماه بر روی مریخ فرود آمد.

کنجکاوی تصاویر جدیدی از زمین مریخ به زمین ارسال کرد

طی دو سال آینده کنجکاوی از کوه ها بالا می رود و از دهانه ها پایین می پرد، سنگها و نمونه خاکهای منطقه را جمع می کند تا نشانی برای وجود حیات ارگانیسمهای میکروسکوپی پیدا کند. این آخرین فصل از تلاشهای بلند مدت برای کشف این مسئله است که آیا در تاریخ اولیه مریخ حیاتی وجود داشته است یا خیر.

تصویری جدید از مریخ

سفر به مریخ 566 کیلومتر بود و دشوارترین بخش آن فرود تلقی می شد، چرا که کنجکاوی حدود یک تن وزن دارد و مهندسان روش جدیدی برای پایین کشیدن آن و فرود روی سطح مریخ ابداع کردند. آخرین مریخ نوردهایی که روی این سیاره مریخ فرود آمدند " روح" و "فرصت" بودند که در کیسه هوا پیچیده شده بودند.

تلاش کنجکاوی برای یافتن نشانه ای از حیات در مریخ

کنجکاوی با سوخت هسته ای کار می کند، ابعاد یک خودرو کوچک را دارد و با ابزارهای علمی چون ایستگاه هواشناسی و دوربین مجهز است، این مریخ نورد همچنین یک بازوی رباتی مجهز به یک دریل الکتریکی است که می تواند نمونه سنگها را در آزمایشگاه شیمی خود مورد تجزیه و تحلیل قرار دهد تا وجود حیات در ارگانیسمهای میکروسکوپی یا میزان تشعشع خطرناک این سیاره مشخص شود.

ارسال این نتایج به ناسا می تواند به درک بهتر خطراتی که فضانوردان در سفر آینده به مریخ با آن رو به رو می شوند کمک کند.... / خبرگزاری مهر



 

[jimmi]

تصویر نجومی روز29 مـــرداد

M72 : یک خوشه کروی از ستارگان
خوشه های کروی زمانی در راه شیری فرمانروایی می کردند. در گذشته های دور ، زمانی که راه شیری ما تازه شکل گرفته بود، شاید هزاران خوشه کروی در کهکشان ما پرسه می زدند. امروزه کمتر از 200 تا از آنها باقی مانده. بسیاری از خوشه های کروی در طوی این مدت در اثر برخوردهای سرنوشت ساز با یکدیگر یا با مرکز کهکشان از بین رفته اند. آنها که بجا مانده اند، کهن تر از هر فسیل روی زمین ، و حتی کهن تر از هر ساختار دیگر موجود در کهکشان ما هستند و به دوره های آغازین شکل گیری جهان مربوط می شوند. تعداد خوشه های کروی جوان در کهکشان راه شیری انگشت شمار است، البته اگر وجود داشته باشد! چراکه شرایط برای شکل گیری خوشه های کروی جدید مهیا نیست. تصویر زیر که توسط تلسکوپ هابل گرفته شده، حدود 100000 ستاره ی M72 را نشان می دهد. خوشه کروی M72 با قطری حدود 50 سال نوری و در فاصله حدود 50000 سال نوری از ما ، با یک تلسکوپ کوچک در صورت فلکی دلو قابل مشاهده است.

 

[*** s.mahdi ***]

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91052716747
جمعه ۲۷ مرداد ۱۳۹۱ - ۱۱:۴۸


پديده جوي شبح مانند نورهاي خيره كننده آبي و قرمز تنها در يك هزارم ثانيه روي مي‌دهد و تهيه عكس يا تصويربرداري از آن بسيار دشوار است.
به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، نخستين تصوير رنگي از پديده شبح مانند نورهاي آبي و قرمز رنگ (sprites) كه در ارتفاع 80 كيلومتري بالاي زمين روي مي‌دهد، در سال 1994 و توسط محققان دانشگاه آلاسكا تهيه شد.
در تابستان سال 2011 ميلادي جمعي از دانشمندان با استفاده دوربين هاي تلويزيون NHK ژاپن و از طريق دو جت جداگانه كه در فاصله 20 كيلومتري از يكديگر پرواز مي كردند، موفق به تصويربرداري از اين پديده شدند.
با تصويربرداري 10 هزار فريم در ثانيه، محققان موفق به نقشه برداري سه بعدي و تهيه يكي از بهتري فيلم هاي موجود از اين پديده اسرارآميز شدند.
فضانوردان مستقر در ايستگاه فضايي بين المللي (ISS) نيز در تاريخ 30 آوريل 2012 موفق به عكسبرداري از پديده شبح مانند نورهاي آبي و قرمز رنگ برفراز زمين شدند و اين تصوير يك فرصت بسيار مناسب را براي تحقيق در خصوص اين پديده در اختيار محققان قرار مي دهد.
«هانس استنبك نيسلن»، متخصص ژئوفيزيك دانشگاه آلاسكا تأكيد مي كند: اين پديده در فاصله يك پلك زدن روي مي‌دهد و تهيه عكس و فيلم از آن بسيار دشوار است. چشم انسان قادر به مشاهده نور خيره كننده قرمز رنگ اين پديده نيست و تهيه فيلم هاي بيشتر به درك بهتر ماهيت اين پديده كمك مي كند.
بررسي دقيق تر اين پديده مي تواند به درك بهتر وضعيت خورشيد و سيستم آب و هوايي كه زمين را در برگرفته است، منجر شود.
عكسبرداري از شبح نوري از ايستگاه فضايي

تصوير رنگي از شبح نوري​

 

[S i s i l]

گروه پنج تایی استفان

 

[*** s.mahdi ***]

جرقه خورشيدي







تيمي از محققان مؤسسه فناوري كاليفرنيا در يك گام بزرگ موفق به بازسازي پديده‌اي در آزمايشگاه شدند كه منجر به انفجار خورشيدي مي‌شود.



به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين محققان اميدوارند كه كار آنها بتواند به پيش‌بيني‌هاي ارتقا يافته‌تر هواشناسي فضا و همچنين بهبود هشدارهاي توفان‌هاي خورشيدي منجر شود.


از آن جايي كه انتقال پلاسما از خورشيد به زمين در يك فاصله زماني صورت مي‌گيرد، مي‌توان با تحقيقات بيشتر تا دو روز پيش از جرقه‌هاي عظيم خورشيدي هشدار اعلام كرد.

 

[*** s.mahdi ***]

[h=2]Space-Astronomy-Wallpapers-1826[/h]

​

 

[*** s.mahdi ***]

[h=2]تصاویری از تغییر رنگ دیدنی زحل در فصول مختلف[/h]

تصاوير تهيه شده توسط كاوشگر كاسيني ناسا رنگ‌هاي ديدني ناشي از تغيير فصول در نيمكره شمالي و جنوبي زحل را به تصوير كشيده است.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، كاوشگر كاسيني از هشت سال پيش با گردش به دور زحل، اقدام به بررسي و تهيه تصوير اين سياره و اقمار آن كرده است.
در جديدترين تصاويري كه ناسا منتشر كرده است، تغيير رنگ ديدني در نيمكره شمالي و جنوبي زحل در زمان تغيير فصول قابل مشاهده است.
همچنين كاوشگر كاسيني تصاويري از «تيتان» را به عنوان بزرگترين قمر زحل تهيه كرده است.
تيتان با اندازه‌اي بزرگتر از سياره عطارد، شبيه‌ترين ساختار به زمين را در منظومه شمسي به خود اختصاص داده است. جو ضخيم و شيمي غني اين قمر يادآور نمونه يخ زده زمين در ميلياردها سال قبل و پيش از شكل گيري جو زمين است.
اين تصاوير نشان مي دهد كه سطح تيتان با رودخانه ها و درياچه هايي اتان و متان مايع شكل گرفته بوده كه باعث تشكيل ابر و بارش هايي مشابه بارش باران بر روي زمين مي شده است.


برای مشاهده عکس در اندازه واقعی کلیک کنید.

زحل از نگاه کاسینی


برای مشاهده عکس در اندازه واقعی کلیک کنید.

تغییر رنگ در نیمکره شمالی و جنوبی زحل


برای مشاهده عکس در اندازه واقعی کلیک کنید.

قمر تیتان در کنار زحل


برای مشاهده عکس در اندازه واقعی کلیک کنید.

پوشیده شدن بخشی از چهره تیتان با حلقه های زحل ​

 

[*** s.mahdi ***]

تصاوير نجومي زيبا براي كسب جايزه يك رقابت علمي

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91062614781
یکشنبه ۲۶ شهریور ۱۳۹۱ - ۰۸:۳۴



رقابت امسال عكاسي نجومي سال كه توسط رصدخانه رويال گرينويچ با همكاري سايت «اسكاي» برگزار مي‌شود، به پذيرش تعداد زيادي از تصاوير ارسالي از عكاسان آماتور و حرفه‌اي سراسر جهان اقدام كرده است.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)،‌ جوايز اين رقابت در 19 سپتامبر(29 شهريور) اعلام شده و نمايشگاهي براي تصاوير برندگان در اين رصدخانه در روز 30 شهريور بازگشايي خواهد شد.


- تصوير كهكشان راه شيري از پارك ملي اولوداگ تركيه كه توسط تون تزل به ثبت رسيده است. اين منظره طبيعي در بالاي نورهاي انسان‌ساز قرار گرفته كه شهرها و روستاها در پائين تصوير نورافشاني مي‌كنند.



- خرطوم فيل در صورت فلكي قيفاووس اثر بيل اسنايدر.

ستارگان جديد در اعماق توده‌هاي متمركز غبار و گاز سازنده اين خرطوم آسماني در حال شكل‌گيري هستند.


- شفق قطبي بر فراز كوه هاگتووا در نروژ كه توسط تامي الياسن به ثبت رسيده است. ميدان مغناطيسي زمين ذرات بادهاي خورشيدي را به مناطق قطبي منتقل مي‌كند. بيش از 80 كيلومتر بالاتر از سطح زمين،‌اين ذرات با مولكولهاي جوي برخورد كرده و باعث درخشيدن آن با رنگ سبز و قرمز مي‌شود.


- بارش ستاره‌اي اثر ميگوئل كلارو: اين تصوير گذر زمان به نمايش ستارگاني پرداخته كه بنظر در زمان گردش زمين، از ميان آسمان به شكل خطي كشيده مي‌شوند. مسير گذر سياره مشتري در سمت راست سايه مشخص شده است.



- مجموعه عظيمي از لكه‌هاي خورشيدي با تصوير يك جت و دنباله آن توسط دونجا زوپانيك به ثبت رسيده است.


- تصوير موزائيكي جي پي متس واينيو از صورت فلكي ماكيان به نمايش ابرهاي عظيمي از گاز درخشان و خطوط غبار تاريك پرداخته است. نور اين اجسام بسيار كم بوده و بدون چشم مسلح قابل مشاهده نيستند اما نوردهي دراز مدت و *****هاي خاص آنها را با شكوه تمام به نمايش درآورده است.


- تصوير عبور يك دنباله‌دار از فراز پارك ملي آرچز در يوتا در جريان نمايش سالانه بارش شهابي برساووشي. توماس اوبرايان براي ثبت اين تصوير از يك منبع نور مصنوعي براي نمايش و تاكيد بر ساختار دارماتيك سنگ پرداخته است.


- نمايش اشكال مختلف فعاليت خورشيدي از جمله يك رشته خورشيدي در سمت چپ پائين تصوير پل هائسه. خورشيد در حال پيشروي به سوي اوج فعاليت خود در دوره 11 ساله فعاليت خورشيدي است كه طي آن رويداهايي مانند لكه خورشيدي، جرقه‌هاي انفجاري و رشته‌ها بسيار رايج هستند.


- سحابي اوريون در تصوير مايكل سيدونيو. در مركز اين سحابي ستارگان جديد در اطراف خود تابشهايي را منتشر كرده و يك گودال را در غبار ايجاد مي‌كنند كه در اثر آن گاز هيدروژن به رنگ صورتي درمي‌آيد.


- تصوير موزائيكي چندگانه ماه كه توسط ديويد كمپ‌بل به ثبت رسيده است. حتي تلسكوپهاي داراي بزرگنمايي كم نيز فقط مي‌توانند يك بخش كوچك از سطح ماه را در يك زمان نشان دهند از اين رو تصاوير تركيبي مانند اين براي نمايش مناطق بزرگتر از سطح اين همسايه زمين مورد نياز است.


- طلوع ماه كامل در پشت كوه آلپ و صومعه سنت مايكل ايتاليا كه توسط استتفانو دروسا به ثبت رسيده است.


انتهاي پيام


كهكشان راه شيري از پارك ملي اولوداگ تركيه- تون تزل



خرطوم فيل در صورت فلكي قيفاووس- بيل اسنايدر




شفق قطبي بر فراز كوه هاگتووا در نروژ- تامي الياسن




بارش ستاره‌اي- ميگوئل كلارو




مجموعه عظيمي از لكه‌هاي خورشيدي با تصوير يك جت و دنباله آن - دونجا زوپانيك



تصوير موزائيكي- جي پي متس واينيو




رشته خورشيدي - پل هائسه



سحابي اوريون - مايكل سيدونيو




تصوير موزائيكي چندگانه ماه - ديويد كمپ‌بل




طلوع ماه كامل- استتفانو دروسا

 

[*** s.mahdi ***]

تصوير دراماتيك از يك سحابي به شكل جاروي جادوگران

» سرویس: علمي و فناوري - علمي
کد خبر: 91062514211
شنبه ۲۵ شهریور ۱۳۹۱ - ۱۰:۵۳


تلسكوپ رصدخانه جنوبي اروپا تصوير ديدني از يك سحابي باقي مانده از انفجار يك ابر نواختر در 11 هزار سال قبل تهيه كرده است.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، ابرنواختر در زمان انفجار يك ستاره در حال مرگ ايجاد شده و نور عظيمي در فضا بوجود مي‌آورد كه بصورت اشكال عجيب و غريب در آسمان ديده مي‌شوند.

تلسكوپ رصدخانه اروپاي جنوبي (ESO) در شيلي به تازگي تصوير ديدني از سحابي NGC2736 تهيه كرده است كه بخش كوچكي از بقاياي يك ابرنواختر در صورت فلكي بادبادن در نيمكره جنوبي آسمان است.

رشته‌هاي درخشان اين سحابي بيشتر به چوب جاروي جادوگران در كارتون‌ها شباهت دارد، اما محققان آن را «سحابي مداد» (Pencil Nebula)‌ نامگذاري كرده‌اند.

امواج شوك از ابرنواختر با سرعت چند ميليون كيلومتر در ساعت حركت كرده و تا زمان برخورد با گازهاي ستارگان ديگر در فضا گسترش مي‌يابد و باعث ايجاد رشته‌هاي درخشاني با دماي بسيار بالا مي‌شود.

به گفته محققان، سحابي مداد با سرعت 643 هزار كيلومتر در ساعت در فضاي ميان ستاره‌اي در حال حركت است، يعني حتي در فاصله 800 سال نوري از زمين نيز تغيير موضع محسوسي نسبت به ستاره‌هاي اطراف خود پيدا مي‌كند.


انتهاي پيام


سحابي مداد

 

[*** s.mahdi ***]

[h=1] نگاهي به جديدترين تصوير «كنجكاوي» از مريخ

[/h] » سرویس: علمي و فناوري - فناوري
کد خبر: 91063018008
پنجشنبه ۳۰ شهریور ۱۳۹۱ - ۰۹:۲۴



كاوشگر كنجكاوي ناسا در ماموريت خود بر روي سياره مريخ تاكنون تصاوير زيادي را به زمين ارسال كرده كه در ميان جديدترين‌هاي آنها يك مجموعه از تصاوير رخنمون سنگی قرار دارند.


به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين تصاوير با استفاده از دوربين دو مگاپيكسلي MastCams كنجكاوي در روز 25 شهريور به ثبت رسيده‌ و توسط اد تروثان، گرافيست كاليفرنيايي در كنار يكديگر قرار گرفته‌اند.


اين سنگها بسيار شبيه شرايط سنگهاي زميني در صحراي موجاوه كاليفرنيا هستند كه بر شباهت بسيار زياد زمين‌شناسي مريخ با زمين تاكيد دارد.


اگرچه اين منطقه به نظر جاي جالبي براي بررسي است، اما مريخ‌نورد كنجكاوي با يك برنامه شلوغ مواجه بوده و پاياني براي مكانهاي جالب احتمالي براي كاوش وجود ندارد. كنجكاوي اكنون در مسير سفر به منطقه‌اي موسوم به «گلنلگ» قرار دارد كه اولين بررسي‌هاي اصلي علمي خود را در آنجا انجام خواهد داد.