╬♥╬ گالری تصاویر نجومی ╬♥╬

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز27 تیـــــر



[h=3]فیلم شبیه سازی: قرص یک کهکشان چگونه ساخته می شود؟[/h] کهکشان هایی ماندد راه شیری خودمان چگونه ساخته می شوند؟
از آن جایی که کیهان کندتر از آن حرکت می کند که بتوان چنین تغییراتی را به چشم دید، برای پاسخ به این پرسش، شبیه سازی های رایانه ای با دور تندتر انجام شده است.

در این ویدیو، رنگ سبز عمدتن نشانگر گاز هیدروژن است و زمان هم از هنگام مهبانگ تاکنون، بر پایه ی میلیارد سال نشان داده شده (گوشه ی پایین، سمت راست). ماده ی فراگیر تاریک هم وجود دارد ولی نشان داده نشده.

​

با آغاز شبیه سازی، گاز محیطی به مناطقی که گرانش نسبتن زیادی دارند کشیده شده و در آن جاها توده می شود. به زودی پیش-کهکشان های بسیاری شکل می گیرند، می چرخند، و شروع به یکی شدن و ادغام با هم می نمایند.


پس از حدود چهار میلیارد سال، یک مرکز مشخص پدید می آید که فضایی به پهنای حدود 100,000 سال نوری را در بر می گیرد و کم کم همانند یک قرص امروزی کهکشانی می شود. ولی با گذشت چند میلیارد سال دیگر، این کهکشان کهن با کهکشانی دیگر برخورد می کند و در سراسر زمان این برخورد هم جریان هایی از گاز از یک ادغام دیگر در حال بارش بر این رقص شگرف و جذاب کیهانی می باشد.

با رسیدن شبیه سازی به نیمه ی عمر کنونی کیهان، یک قرص تنها و بزرگ دیگر شکل می گیرد. با این وجود، حباب های گاز - که برخی از آن ها نماینده ی کهکشان های کوچک ماهواره ای هستند - هم به صحنه افزوده می شوند و برخی توسط کهکشان های چرخان درشمیده (جذب) می شوند و در همین حال نیز، روزگار نوین فرا می رسد و ویدیو پایان می یابد.

البته برای کهکشان راه شیری ما شاید ادغام های بزرگ هنوز تمام نشده باشند - شواهد تازه نشان از آن دارد که قرص بزرگ مارپیچی کهکشان ما در چند میلیارد سال آینده با قرص مارپیچی کهکشان آندرومدا که کمی از راه شیری بزرگ تر است برخورد کرده و یکی خواهند شد.



http://www.youtube.com/watch?feature=player_embedded&v=h9za1CP9ImA

برای دیدن فیلم نیاز به شیلتر شکن دارید

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز28 تیـــــر

سوراخی عجیب روی سیاره بهرام

چه چیزی این سوراخ شگفت انگیز را روی سیاره ی بهرام (مریخ) پدید آورده؟
این چاله به گونه ای شانسی در عکس هایی که دستگاه HiRISE نصب شده روی مدارگرد روباتیک شناسایی بهرام، که هم اکنون به دور بهرام می گردد، از دامنه های خاک آلود آتشفشان کوه طاووس (Pavonis Mons) گرفته بود یافته شد.

به نظر می رسد این سوراخ به سوی یک غار زیرسطحی که بخشی از آن در سمت راست تصویر [درون سوراخ] روشن شده گشوده شده باشد. بررسی این عکس و عکس های بعدی آشکار ساخت که این دهانه نزدیک به 35 متر پهنا دارد، در حالی که زاویه ی سایه ی درونی نشان می دهد که ژرفای غار زیرین به حدود 35 متر می رسد.

این که چرا گودالی دایره ای گرداگرد این سوراخ وجود دارد هنوز مورد بحث و گمانه زنیست، مثلن این که شاید گستره و مرز کامل غار زیرین را نشان می دهد.

​

سوراخ هایی مانند این مورد توجه ویژه ای هستند زیرا غارهای درونی آن ها نسبتن از شرایط خشن سطح بهرام در امان نگه داشته شده و از این رو نامزدهایی به نسبت خوب برای در بر داشتن زندگی بهرامی می باشند. بنا بر ای، این چاله ها هدف‌های اصلی فضاپیماها و روبات های احتمالی آینده و حتی انسان های کاوشگر میان-سیاره ای به شمار می روند.

همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان




http://www.www.www.iran-eng.ir/image/png;base64,iVBORw0KGgoAAAANSUhEUgAAABAAAAAQCAYAAAAf8%2F9hAAAB30lEQVQ4EZVTSy8DURT%2BZjpm6GhL0pKQphYeCZF4hIVEWLDowsaCxMJC8AP8AMI%2FsBQWFhKPxMpGbIgFK6vWe0WoRVOPPihth3vmTm%2FTUuEs7r3zzfnO950zdySw6Nz6%2FKT9v3EyIknSX8idHiZSBRzcA1fP%2BTK%2FFiDiXBdQo%2BdI%2Fp00wklFALI4FRxm2oCl%2FnwypXS7E8gYGZH9YwFSHWvgOUehd0zsPYJ2CqcqI5lK8pdszXmxICIP1fGHueMXLAcS0BQNTW4bemqAu1gGhmElsy2vAKkWkl12F3RNR2UpJwUjKSisYDZEC44SYKqFw2SXlLNkQvuZ%2Bn3cwFkkzYppkCWeKwqQMhWhWAly26RMQV%2BhsQLYvXmHqqgwIMOwbo5ooa%2FWzDUXFxuUXmp5ZgjNhWLjIg67Wo50sRnwNGC%2Bx4mnwxQ%2BmMp0M7tEHjY8Zv%2BU9V%2FtUmG5N9OFg1CCJxJKn2p1IDcowm6jbHiygnaPzXRw%2FgRQF2IG69dAlCSLhNehYKpVx2Iv4PcBUuEQ6Y5P7mdMm1Qj%2BmFg8%2BoVg9thE%2FM6bBiu1zC%2B94a1ixSyv5%2B0cDmaJxtP6jh%2FaADtii0Nt%2BMR3sqQwJxlMXT4AswBp5lGCosU6eIbPNu0KX0BMmqe8Db%2Bbr8AAAAASUVORK5CYII%3D

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز29 تیـــــر


[h=3]آنتن بشقابی تاریخ ساز[/h]

​

در 15 ژوییه، سیاره های سرگردان ناهید و مشتری به همراه هلال پیر ماه در افق خاوری دیده می شند.
این چشم انداز آرام آسمان جنوبی که همین مقارنه ی بسیار پیش بینی شده ی سحرگاهی را نشان می دهد، خوشه ی ستاره ای پروین و ستارگان درخشان دبران و ابط الجوزا که در یک ردیف کیهانی جای دارند را نیز در بر دارد.
در تصویر پایین، این ستارگان و صورت های فلکی را می بینید.
البته رادیوتلسکوپی که در پیش زمینه ی عکس دیده می شود، بشقاب 64 متری پارکز در نیو ساوت ولز استرالیاست.
این آنتن بزرگ و هدایت شونده که به خاطر کاوش هایش در دوردست های کیهان در طول موج های رادیویی شناخته شده، به دلیل دریافت عالی تصاویر تلویزیونی ماه نیز مشهور است.
در 21 ژوییه ی 1969، این آنتن تصاویر را از ماه دریافت کرد و بدین ترتیب ساکنان سیاره ی زمین توانستند نخستین گام های انسان بر روی ماه در ماموریت آپولو 11 را تماشا کنند.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز30 تیـــــر

[h=3]مشتری و ماه هایش در کنار ماه زمین[/h] در 15 ژوییه، آسماندوستان چهارگوشه ی سیاره ی زمین از رویارویی نزدیک ماه و سیاره ها در آسمان سحرگاهی لذت بردند.
ساکنان زمین در همه جا، مشتری تابناک را کنار هلال باریک و کاهنده ی ماه دیدند، ولی ساکنان اروپا شانس این را داشتند که گذر این غول گازی فرمانروا (مشتری) از پشت قرص ماه را نیز تماشا کنند. از دید آنان، مشتری همچنان که در دل شب به پیش می‌رفت، [دقایقی] نیز پشت ماه پنهان شد.

​

این نمای تلسکوپی از مونته کاسیانوی ایتالیا گرفته شده ولی با وجود ابرهای تهدیدکننده، مشتری را نشان می دهد که به همراه چهار ماه (قمر) گالیه ای بزرگش از اختفا (یا فروپوشانش) پشت قرص ماه بیرون آمده. هلال ماه از نور خورشید روشن شده ولی در کنار بخش شب آن که اندکی از نور "زمین تاب" روشنایی یافته، از فروغش کاسته شده است.

ماه های گالیله ای مشتری و خود مشتری که در کنار لبه ی قرص ماه و در ردیفی رو به بالا قرار گرفته اند، از چپ به راست عبارتند از: کالیستو، گانیمد، مشتری، آیو، و اروپا. در حقیقت، کلیستو، گانیمد و آیو از ماه زمین بزرگ ترند، ولی اروپا تنها اندکی از آن کوچک تر است.




همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز31 تیـــــر

[h=3]نمای سه بعدی از ماه نشین آپولو 11[/h]

​

عینک های آبی/سرخ خود را بزنید و این نمای چشمگیر سه بعدی از مدار ماه را تماشا کنید.

این تصویر سه بعدی برجسته از دو عکس (AS11-44-6633 و AS11-44-6634) که توسط فضانورد، مایکل کالینز طی ماموریت آپولو 11 در سال 1969 گرفته شد درست شده و گردونه ی ماه نشین با لقب "عقاب" را بر فراز چشم انداز نشان می دهد که در 21 ژوییه، در حال بالا آمدن و رسیدن به مدول فرماندهی که در مدار ماه قرار دارد می باشد. سرنشینان عقاب، نیل آرمسترانگ و باز آلدرین بودند، نخستین انسان هایی که بر ماه گام نهادند.
منطقه ی تیره و همواری از سطح ماه که در عکس دیده می شود، "دریای اسمیت" است که درست زیر استوای ماه و در خاوری ترین بخش لبه ی سمت پیدای ماه جای دارد.
در آن سوی افق ماه نیز سیاره ی مهربان خودمان، زمین به چشم می خورد.


همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[taranom.s]

jaleb bud mamnun

 

[ZEUS83]

تصاويري از نقاشي «ون‌گوك» در چهره پرحرارت خورشيد

تصاويري از نقاشي «ون‌گوك» در چهره پرحرارت خورشيد

[h=1] تصاويري از نقاشي «ون‌گوك» در چهره پرحرارت خورشيد

[/h]







دانشمند ناسا نقشه‌اي از حرارت خورشيد طراحي كرده كه بيشتر شبيه به نقاشي‌هاي سبك پست امپرسيونيستي هنرمندي مانند ون‌گوك است.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، روش تجسم يكي از شيوه‌هاي سازمان فضايي ناسا براي برخورد با حجم زياد اطلاعات است كه در اين جا دوره 12 ساعته گرمايش و سرمايش در سطح خورشيد مورد استفاده قرار گرفته است.


هر پيكسل شامل ميزاني از اطلاعات در مورد دماهاي در حال تغيير بوده و سرنخهايي را از مكانيزم هدايتگر دما و حركات جو خورشيد يا تاج ارائه مي‌كند.




به گفته محققان، چنين شيوه‌هاي تجسمي براي همه چيز از طراحي نقشه مدارهاي سياره‌اي بر اساس سنجشهاي شبانه از محل آنها در آسمان تا رنگ آمیزی نورهاي معمولا نامرئي مانند پرتوهاي ايكس تا توليد تصاوير خورشيد لازم هستند.


اين تصاوير توسط نيكولين ويال، دانشمند مركز پرواز فضايي گودارد ناسا ايجاد شده‌اند.




ويال از تصاوير با وضوح بالاي رصدخانه ديناميك خورشيدي براي تركيب نور در 10 طول موج متفاوت استفاده كرده است.


تركيب رنگها به نمايش گرم يا سرد بودن مناطق خورشيد در يك دوره 12 ساعته پرداخته كه رنگهاي قرمز، زرد و نارنجي براي نواحي سرد مورد استفاده قرار گرفته‌اند.




از آنجايي كه بيشتر عكس‌هاي وي كه با نوردهي درازمدت آهسته ثبت شده،‌ مناطق سرد خورشيد را نمايش مي‌دهند، ويال نتيجه‌گيري كرده كه اين ستاره با اننفجارهاي سريع داغ شده و سپس به آرامي سرد مي‌شود.








هنر ون‌گوك در چهره خورشيد



هنر ون‌گوك در چهره خورشيد

 

[ZEUS83]

واضح‌ترين تصوير از تاج خورشيدي ثبت شد

واضح‌ترين تصوير از تاج خورشيدي ثبت شد

[h=1] واضح‌ترين تصوير از تاج خورشيدي ثبت شد

[/h]






ستاره‌شناسان ناسا به تازگي موفق به ثبت واضح‌ترين تصاوير تاج يا جو خارجي يك ميليون درجه‌اي خورشيدي در طول موج نور شديد فرابنفش شدند.




به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين تصاوير 16 مگاپيكسلي توسط تصويربردار تاجي وضوح بالاي ناسا به ثبت رسيده كه در 11 ژوئيه به فضا پرتاب شده است.




اين تلسكوپ جزئيات پنج برابر دقيق‌تر از رصدخانه ديناميك خورشيدي را در اين تصوير ارائه مي‌كند.


درك فعاليت خورشيدي و تاثيرات آن بر محيط زمين، هدف علمي اصلي اين تلسكوپ بوده كه نماهاي بی نظیري از فعاليت ديناميك و ساختار جو خورشيدي ارائه مي‌دهد.




تاج خورشيدي با گازهاي يونيزه يك ميليون درجه‌اي يا پلاسما در اطراف سطح قابل مشاهده خورشيد قرار داشته و دانشمندان براي دهه‌هاي متوالي در پي كشف دليل داغ بودن بيش از حد آن و انتشار جرقه‌هاي خورشيدي شديد و انفجارهاي تخليه تاج خورشيدي بوده‌اند.




اين تصاوير از منطقه‌اي در نزديكي لكه خورشيدي NOAA 1520 گرفته شده‌اند. تصاوير وضوح بالاي بدست آمده در طول موج 19.3 نانومتر كه 25 بار كوتاه‌تر از طول موج نور مرئي است، به رونمايي از كانال‌زني ميدان‌هاي مغناطيسي از ميان پلاسماي خورشيدي به طيفي از ساختارهاي پيچيده پرداخته است.

 

[ZEUS83]

[h=2]در چهل‌ سالگي برنامه ماهواره‌هاي رصدگر منتشر شد:
[/h]
[h=1] تصاوير كم‌نظيري از تغييرات چهره زمين در نيم قرن گذشته!

[/h]





تصاوير ماهواره‌اي با وضوح تصويري فوق‌العاده، تغييرات چهره زمين در طول چهار دهه گذشته را به تصوير مي‌كشد.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)اين تصاوير ماهواره‌اي توسط ماهواره‌هاي رصدگر زمين در قالب بخشي از برنامه Landsat در طول 40 سال گذشته تهيه شده‌اند.

اين برنامه با همكاري ناسا و سازمان زمين شناسي آمريكا (USGS) از 23 جولاي (دوم مرداد) 1972 ميلادي با هدف جمع‌آوري داده‌هاي مختلف از سياره زمين آغاز به‌كار كرد.

در مجموعه اين تصاوير ماهواره‌اي مي‌توان تغييرات صورت گرفته در مناطق شهري، گسترش شهرنشيني در مناطق جنگلي و كاهش منابع طبيعي را مشاهده كرد.









تغييرات در شهر ساحلي بوهاي چين از سال 1992 (سمت چپ) تا سال 2012 (سمت راست)








تغييرات خليج فونسكا از سال 1985 (سمت چپ)، سال 1999 (مركز) و 2011 (سمت راست)








درياچه آرال در مرز ازبكشتان و قزاقستان از سمت چپ در سال هاي 1973، 1987، 1999، 2001 ميلادي








تصاوير ديگري از درياچه آرال در سال هاي 2004 (سمت چپ)، 2007 (مركز) و 2009 (سمت راست)








تغييرات در جزيره جاوا اندونزي از سال 1976 (سمت چپ)، 1989 (مركز) و 2004 (سمت راست)







شهر شنژن در جنوب چين در سال 1999 (سمت چپ) و سال 2008 (سمت راست)







تغييرات در منطقه سانتاكروز بوليوي







كاهش حجم آب درياچه Great Salt ايالت يوتا از سال 1985 (چپ) تا 2010 (راست)







گسترش شهر سانتياگو شيلي از سال 1985 (چپ) تا سال 2010 (راست)








كوچك شدن درياچه Meredith در ايالت تگزاس از سال 1990 (چپ) تا 2011 (راست)







شهرهاي ساحلي مراكش از سال 1985 (چپ) تا 2011 (راست)







ساخت و ساز در اطراف رودخانه جاماري برزيل از سال 1984 (چپ) تا سال 2011 (راست)

 

[ZEUS83]

بهترین تصاویر نجومی هفته/

تصویری از یک خورشید روان پریش/ فانوس سبز شفق قطبی

مجله نشنال جغرافی این هفته با ارائه تصاویری زیبا، میدان مغناطیسی طوفان خورشیدی، زمستان مریخی و نیمه پنهان ماه در تلاقی با سیاره مشتری به معرفی بهترین تصاویر نجومی پرداخته است.

برداشت دوگانه به گزارش خبرگزاری مهر،‌ این تصویر روان پریشانه از خورشید توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا با ترکیب دو عکس در روز 12 ژوئیه گرفته شده است. ​ این تصویر با روی هم قرار دادن یک تصویر ماواری بنفش شدید از جرقه های خورشید در مگنتوگرام نشان دهنده میدانهای مغناطیسی است. دانشمندان تصویر ترکیبی از یک منطقه فعال پیش از طوفان شدید خورشیدی گرفته اند. براساس اعلام ناسا، چنین تصاویر ترکیبی می تواند به دانشمندان کمک کند که ماهیت و علل این طوفانها را بیشتر درک کنند. روز سبز بازوی رباتی Canadarm2 ایستگاه بین المللی فضایی آرام در روی یک شفق سبز جنوبی قرار گرفته است. این تصویر روز 15 ژوئیه از ایستگاه فضایی گرفته شده است. این بازوی 17 متری از سال 2001 فعال شده و برای ساختار ایستگاه فضایی و عملکرد آن ضروری است. نیمه پنهان ماه این تصویر از ترکیه گرفته شده است، هلال ماه تقریبا روز 15 ژوئیه طی یک مقارنه مشتری را پوشانده است در این نوع تلاقی ها به نظر می رسد که اجسام آسمانی به یکدیگر در آسمان نزدیک شده اند. تلاقی تنها به چشم ما می رسد. اجسام فلکی در نتیجه موقعیت زمین در فضا در یک خط به نظر می رسند اما حقیقت امر این است که آنها به هم نزدیک یا دور نمی شوند. مادون قرمز این تصویر که روز 18 ژوئیه توسط ماهواره ترا ناسا گرفته شده و از طریق ترکیب 14 طیف نوری از مادون قرمز تا قرمز و تا سبز تشکیل شده است. نتیجه این تصویر با رنگ غیر واقعی شده که منطقه کیتیکمئو کانادا را به تصویر کشیده است. دره های عمیقی که پیشتر از یخ پوشیده شده بودند و اکنون پر از آب شده اند و دریاچه ها و جریانهای رودخانه ای را شکل داده اند. مسیرهای قرمز وسیع نشان دهنده زندگی گیاهی است و سایه های کم رنگ تر به رنگهای آبی، سبز، قهوه ای و سیاه نشان دهنده رسوبهای متغیر است. فانوس سبز در روز 18 ژوئیه شفقها ایستگاه تحقیقاتی کنکوردیا را در قطب جنوب روشن کردند، این نقطه یکی از دور افتاده ترین نقاط روز زمین است. به رغم این که این منطقه بسیار دور دست به نظر می رسد اما الکساندر کوما و اردیک بوداکس این تصویر را از فاصله یک کیلومتری آن ثبت کردند. زمستان مریخی دیواره های دهانه های برخوردی مریخ در نیم کره جنوبی این سیاره در نتیجه یخهای دی اکسید کربنی شبیه سفال شده است، این تصویر 18 ژوئیه دوربین HiRISE توسط مدارگرد اکتشافی مریخ گرفته شده است. چنین ساختارهایی در مریخ متداول است، یخی که در این تصویر به رنگ آبی دیده می شوند در این تورفتگی ها ایجاد می شوند. حرکت مریخ در امتداد یک حلقه رتروگراد در تصویری ترکیبی که از 40 برداشت بین اکتبر 2011 و ژوئیه 2012 گرفته شده یک مسیر فلکی را نشان می دهد. حلقه رتروگرد زمانی رخ می دهد که مدار یک سیاره مسیر برعکس را طی می کند.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز1 مـــرداد

[h=3]یکی از پرآوازه ترین عکس های دهه 90[/h] این یکی از پرآوازه ترین عکس های دهه ی 1990 بود.

​

این عکس که در سال 1995 توسط تلسکوپ فضایی هابل گرفته شد، گویچه های گازیِ ناپدید شونده (EGGs) را نشان می دهد که از ستون های گاز هیدروژن مولکولی و غبار بیرون زده اند. این ستون های غول پیکر چند سال نوری بلندی دارند و آنقدر چگالند که گاز درونشان به گونه ی گرانشی فشرده شده و در حال ستاره زایی است.
در ته هر ستون، تابش شدید ستارگان جوان پرنور باعث شده مواد کم چگالی پس زده و پراکنده شوند و EGG های فشرده ای که پرورشگاه های ستاره ای هستند را به جا گذاشته و نمایان کنند. سحابی عقاب به همراه خوشه ی باز ستاره ای M16، حدود 7000 سال نوری از ما فاصله دارد.
تصویر ستون های آفرینش در سال 2007 نیز توسط تلسکوپ مدارگرد اسپیتزر در نور فروسرخ گرفته شد و گمانه زنی هایی را در پی آورد بر این پایه که این ستون ها شاید تاکنون در اثر یک ابرنواختر در همان منطقه از بین رفته باشند ولی نور چنین رویدادی هنوز به زمین نرسیده.





همین تصویر در اندازه ی بزرگ تر
منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز2 مـــرداد

[h=3]آذرخش با سرعت 7207 تصویر در ثانیه[/h] سرعت آذرخش چقدر است؟
آذرخش، در حقیقت، نه تنها بسیار سریع تر از توان دید چشم انسان حرکت می کند، بلکه آنقدر سریع است که انسان ها حتی نمی توانند جهت آن را هم تشخیص بدهند. ولی خط آذرخشی که در این ویدیو با وضوح زمانی بسیار بالا می بینید چندان سریع حرکت نکرد که قابل تشخیص نباشد.
ویدیو با سرعت باورنکردنی 7,207 نما در ثانیه گرفته شده و زمان واقعی آذرخش را هم می توانید پایین ویدیو ببینید.

ویدیو در یوتیوب​

این گلوله ی آذرخش با شکل گرفتن چند کانال یونیده ی همزمان که شاخه شاخه می شوند آغاز می شود. سرچشمه ی آن برکه ای از الکترون ها و یون هاست که به گونه ای از جریان ها و برخوردهای درون یک ابر بارانی شکل گرفته اند.
حدود 0.015 ثانیه پس از پدیدار شدن - که در این ویدیوی درنگ زمانی نزدیک به 3 ثانیه به درازا کشیده - یکی از خط های ذرات باردار اصلی با یک جرقه ی مثبت که ناگهان پدیدار شده و از زمین رو به بالا می رود تماس پیدا می کند و کانالی یونیده از هوا پدید می آید که بی درنگ همچون یک سیم رفتار می کند.
بلافاصله پس از آن، این کانال داغ با مقدار بسیار زیادی بار الکتریکی که میان ابر و زمین به پیش و پس پرتاب می شوند، شروع به تپش می کند و انفجاری خطرناک به وجود می آورد که پس از آن به شکل یک تندر یا رعد شنیده می شود.
البته هنوز چیزهای زیادی درباره ی آذرخش نمی دانیم، از جمله جزییات سازوکاری که به جدایی بارهای الکتریکی می انجامد.


برای دیدن فیلم به شیلتر شکن نیاز دارید



http://vimeo.com/28457062

 

[S i s i l]

[h=1]Columbia Shuttle - NASA
[/h]

 

[*** s.mahdi ***]

تصاویری با وضوح بالا از تاج خورشید/ درک تأثیر خورشید بر زمین

دانشمندان برای نخستین بار تصاویر بی‌سابقه و دارای وضوح تصویر بالایی ارائه کرده اند که جو بالایی خورشید یا همان تاج اسرار آمیز ستاره زمین را به خوبی نشان می‌دهد.

به گزارش خبرگزاری مهر، دانشمندان تا امروز نتوانسته بودند نگاه مناسبی به تاج خورشیدی که دارای دمای میلیونها درجه سانتیگراد است و طوفانهای شدید آن می تواند صدماتی را به زمین وارد کند داشته باشند و این بخش اسرار آمیز از خورشید را مورد بررسی قرار دهند. فعالیت در تاریخ خورشید در تاریخ 11 ژوئیه 2012 ( 21 تیرماه) توسط دوربین تاج خورشیدی کیفیت بالای ناسا گرفته شده است. این تصاویر از رصدهای نور ماورای بنفش با طول موج 19.3 نانومتر ( 25 برابر کوتاه تر از طول موج نور مرئی) ایجاد شده است​ این تصاویر 16 مگاپیکسلی توسط تصویربردار تاجی ناسا (Hi-C) با وضوح تصویر بالا گرفته شده است که روز 11 ژوئیه (21 تیرماه) روی یک موشک اکتشافی پرتاب شد. تلسکوپ تصاویری را با 5 برابر جزئیات بیشتر نسبت به بهترین تصاویر رصدی رصدخانه دینامیک خورشیدی ناسا ارائه کرده است. این تلسکوپ یک طراحی جدید آینه دارد که می تواند تصاویر کوچکی را به عرض 217 کیلومتری ثبت کند. ناسا این فناوری و پیشرفت در تصویربرداری خورشیدی را چون مقایسه میان تصویر تلویزیونهای قدیمی و تلویزیونهای نسل جدید با وضوح تصویر بالا دانسته است. دانشمندان اظهار می دارند که این تصاویر جدید می تواند به آنها در درک تأثیر خورشید بر زمین کمک کند. این تصاویر از تاج خورشیدی یا اتمسفر بالایی خورشید با میلیونها درجه حرارت نشان دهنده اصطلاح وضوح تصاویر جدید است.تصویر بالا توسط رصدخانه دینامیک خورشیدی و تصویر پایین توسط Hi-C گرفته شده است​ لئون گلوب ستاره شناس اسمیتسونیان ( مرکز هاروارد- استمیتسونیان فیزیک نجومی) یکی از محققان این مأموریت اظهار داشت: با اینکه این مأموریت تنها چنددقیقه بود اما پیشرفت مهمی در مطالعات تاج خورشید است. از زمانی که Hi-C روز یک موشک زیرمداری سوار شد، پرواز آن تنها 10 دقیقه به طور انجامید، از این زمان تنها 330 ثانیه گرفتن اطلاعات به طول انجامیده است. درک فعالیت خورشیدی و تأثیرات آن روی زمین یک هدف مهم علمی برای Hi-C تلقی می شود که تصاویر منحصربه فردی از فعالیت دینامیک و ساختار اتمسفر خورشیدی فراهم کرده است. براساس اظهارات گلوب، عبارت "جهانی فکر کن، محلی عمل کن" در رابطه با خورشید نیز کاربرد دارد. رویدادهای کوچکی که در سطح کوچکی در خورشید رخ می دهد می تواند بر تمام خورشید تأثیرگذار باشد و موجب انفجار شود. محققان در کنار موشک Hi-C که تصاویر زیبایی از تاج خورشیدی گرفته است​ تاج خورشیدی بیرونی ترین لایه خورشید است. در زمان قدیم تاج خورشید تنها در زمان کسوف دیده می شد، اما امروزه بسیاری از رصدخانه های زمینی و فضایی از جمله سوهو در هر لحظه قادر به دیدن تاج خورشیدی هستند. طی دهه های متمادی دانشمندان خورشیدی تلاش می کردند به درک این مطلب برسند که چرا تاج خورشیدی اینقدر داغ است و چرا با طوفانهای شدید منفجر می شود. تلسکوپ Hi-C طوری طراحی شده که بتواند ساختارهای بسیار ظریف را که عامل رفتار دینامیک خورشیدی است نگاه کند.

 

[jimmi]

I DID IT, I DID IT
ینی من تونستم ببینم شیلتر شکن هم ندارم. کافیه برید صفحه اصلی. ویدئوش همونجا قابل اجراست.
http://apod.nasa.gov/apod/ap120723.html
تنها عیبش اینه که نتونستم فایلشو دانلود کنم! خیلی حیف شد.
شگفت آوره، هیجان انگیزه! من بارها از برق آسمون عکس گرفتم اما هیچوقت فکرنمیکردم چنین پدیده ای باشه!
سپاس

 

[ZEUS83]

[h=1] تصاويري از نخستين زنان فضانورد جهان

[/h]




در جمع فضانوردان زني كه تاكنون راهي فضا شده اند، ركوردداراني مانند دارنده عنوان بيشترين مدت حضور در فضا و دارنده عنوان طولاني‌ترين مدت پرواز انفرادي ديده مي‌شود.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، اين گزارش آلبوم تصويري از نخستين زنان فضانورد جهان است.


نخستين زن فضانورد جهان

«والنتينا ترشكووا» فضانورد شوروي سابق از بين 400 داوطلب انتخاب شده و به عنوان نخستين زن فضانورد جهان در مأموريت ووستوك 6 در ژوئن 1963 ميلادي راهي فضا شد.


نخستين زن فضانوردي كه در فضا پياده‌روي كرد

«سوتلانا ساويتسكايا» كيهان نورد روس نخستين زن فضانوردي بود كه در سال 1984 ميلادي در فضا پياده‌روي كرد.


نخستين زن فضانورد آمريكايي

«سالي رايد» در مأموريت STS-7 با شاتل فضايي چلنجر راهي فضا شد و عنوان سومين فضانورد زن جهان را از آن خود كرد. اين زن فضانورد روز دوشنبه هفته جاري در سن 61 سالگي بر اثر بيماري سرطان درگذشت.


نخستين زن فضانورد سياه پوست جهان

«مائه جميسون» كه مليتي آفريقايي-آمريكايي دارد، در سال 1992 ميلادي با شاتل فضايي انديور راهي فضا شد.


نخستين فرمانده زن شاتل فضايي

«ايلن كالينز» با هزار ساعت تجربه خلباني جت جنگنده، در سال 1999 ميلادي فرماندهي مأموريت شاتل فضايي STS-93‌ را برعهده گرفت.


نخستين خدمه زن ايستگاه فضايي بين‌المللي

«سوزان هلمز» در مأموريت Expedition 2 در سال 2001 ميلادي به عنوان نخستين خدمه زن ايستگاه فضايي بين‌المللي (ISS)‌ انتخاب شد.


نخستين فرمانده زن ايستگاه فضايي بين المللي و دارنده عنوان بيشترين مدت حضور در فضا

«پگي ويتسون» در مأموريت Expedition 16 بمدت شش ماه فرماندهي ايستگاه فضايي بين المللي (ISS)‌ را بر عهده داشت. اين فضانورد زن با ثبت ركورد 376 روز و 17 ساعت و 22 دقيقه دارنده عنوان طولاني ترين مدت حضور در فضا محسوب مي شود.


دارنده عنوان طولاني ترين مدت پرواز انفرادي

«سونيتا ويليامز» بمدت 195 روز به تنهايي در مأموريت Expedition 15 در ايستگاه فضايي بين المللي حضور داشت.


نخستين زن توريست فضايي جهان

«انوشه انصاري» در سال 2006 ميلادي به عنوان نخستين زن توريست فضايي جهان با كپسول فضايي سايوز راهي ISS‌ شد.


حضور چهار زن بطور همزمان در فضا

در آوريل 2010 ميلادي ايستگاه فضايي بين‌المللي (ISS)‌ شاهد حضور همزمان چهار فضانورد زن به نام هاي «دوروتي ليندن بورگر»، «استفاني ويلسون»، «تريسي كالدول ديسون» و «نائو يامازاكي» بود.


نخستين فضانورد كره جنوبي

«يي سو يون» كيهان نورد زن كره جنوبي كه در سال 2008 ميلادي با كپسول فضايي سايوز TMA-12‌ راهي ايستگاه فضايي شد، عنوان نخستين فضانورد كشورش را نيز در اختيار دارد.


نخستين زن فضانوردانگليس

«هلن شارمان» با كپسول فضايي سايوز TM-12 در سال 1991 ميلادي راهي فضا شد.


نخستين زن فضانورد ژاپني

«چياكي موكاي» كه در سال 1994 ميلادي با شاتل فضايي كلمبيا راهي فضا شد، ركورد طولاني‌ترين مدت پرواز را در اختيار دارد.


نخستين زن فضانورد چين

«ليو وانگ» در ژوئن 2012 ميلادي با فضاپيماي شنژو 9 راهي ماژول آزمايشگاهي اختصاصي چين شد و عنوان نخستين زن فضانورد اين كشور را از آن خود كرد.






نخستين زن فضانورد جهان





نخستين زن فضانوردي كه در فضا پياده روي كرد






نخستين زن فضانورد آمريكا






نخستين زن فضانورد سياه پوست جهان






نخستين فرمانده زن شاتل فضايي






نخستين فرمانده زن ايستگاه فضايي بين المللي






نخستين توريست زن فضايي جهان






حضور چهار زن بطور همزمان در فضا






نخستين زن فضانورد ژاپن






نخستين زن فضانورد چين






دارنده عنوان طولاني ترين مدت پرواز انفرادي






نخستين خدمه زن ايستگاه فضايي بين المللي






نخستين فضانورد كره جنوبي

 

[ZEUS83]

[h=1] تماشاي جهان زيبا از بام ايستگاه فضايي بين‌المللي در فيلمي از تصاوير فضانوردان

[/h]






يك عكاس وقفه زمانی با تلاش و زحمت زياد با بهم چسباندن هزاران تصوير از ايستگاه فضايي بين‌المللي شايد يكي از زيباترين فيلمهاي ممكن را از اين آزمايشگاه مدارگرد ارائه كرده است.


به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين تصاوير به ثبت عبور جهان از زير ايستگاه فضايي و ستارگان كه با عبور ايستگاه مانند يك زيبابين عمل كرده‌اند، پرداخته است.


كنات ميرز از اهالي نيومكزيكو تمام اعتبار كار خود را مديون ساكنان ايستگاه مي‌داند.


بسياري از فضانورداني كه به ايستگاه سفر كرده‌اند، از شوق عكاسي برخوردار بوده و ميرز تنها به ويرايش تصاوير آنها براي ساخت يك فيلم جالب پرداخته است.


عکاسی با وقفه زمانی (Time-lapse Photography) به تهیه فریمهای متوالی عکس از یک واقعه با سرعت کمتر از سرعت واقعی آن گفته میشود.

 

[*** s.mahdi ***]

فضانوردان ناسا در قالب پروژه‌اي موسوم به «نمو» (Neemo) در ساحل «كي لارگو» فلوريدا در عمق 64 فوتي (19 متري) و در آزمايشگاه زيرآبي Aquarius مستقر شده‌اند تا بتوانند شرايط سفر به يك سيارك را شبيه سازي كنند.

ناسا براي آغاز اين پروژه بيش از پنج ماه تحقيق انجام داد و اين پروژه از اكتبر سال گذشته آغاز شده و همچنان ادامه دارد.

پيش از اين فضانوردان در استخرهاي عميق، حالت بي وزني در مدار زمين را شبيه سازي كرده بودند و مأموريت «نمو» امكان شبيه سازي دوره طولاني حضور در خارج از زمين را فراهم مي‌كند.

محققان سه مرحله اكتشاف بر روي يك سيارك شامل لنگر انداختن، چرخيدن در اطراف سيارك و بهترين شيوه جمع‌آوري داده‌ها را مورد آزمايش قرار مي دهند.

برخلاف ماه يا مريخ، سيارك ها از جاذبه بسيار اندكي براي نگه داشتن فضانوردان و فضاپيما برخوردارند و فضانوردان در اعماق اقيانوس شيوه لنگر انداختن بر روي سيارك را شبيه سازي و تمرين مي‌كنند.

گروهي از فضانوردان پس از طي كردن يك ماه تمرين دشوار در اعماق اقيانوس، به سطح بازگشته‌اند و تيم ديگري طي روزهاي آينده شانزدهمين دور از تمرينات در آزمايشگاه زيرآبي Aquarius را آغاز خواهند كرد.

ناسا اميدوار است كه تا سال 2025 موفق به فرستادن فضانوردان به يك سيارك دور دست شود. فضاپيماي ويژه اكتشاف سيارك كه اوريون نام دارد، بزودي نخستين تست پرواز خود را انجام خواهد داد.

پروژه «نمو» ناسا در اعماق اقيانوس
​

تمرين فضانوردان در عمق 19 متري اقيانوس
​

آزمايش تجهيزات سفر فضايي در عمق اقيانوس
​

تلاش فضانوردان براي شبيه سازي سفر به سيارك
​

آزمايشگاه زيرآبي ناسا
​

تصوير شبيه سازي شده از حضور فضانوردان بر روي يك سيارك

 

[ZEUS83]

[h=3]پرواز 10 دقیقه ای و گرفتن واضح ترین تصاویر از تاج خورشید [/h]

-----------------------------------------------------------

* ستاره شناسان واضح ترین و باکیفیت ترین تصاویری که تاکنون از تاج، یا جو بیرونی چند میلیون
درجه ای خورشید گرفته شده را در محدوده ی طول موج نهایت فرابنفش منتشر نموده اند.
​

این تصاویر 16 مگاپیکسلی توسط تصویرگر تاجی وضوح بالای ناسا یا Hi-C گرفته شد که در تاریخ 11 ژوییه، سوار بر یک موشک کاوش تغییرات جوی (sounding rocket) به فضا فرستاده شد. پیش از این فضاپیما، بهترین تصاویر از آنِ رصدخانه ی دینامیک خورشیدی ناسا یا SDO بود ولی تلسکوپ Hi-C جزییات را پنج برابر بیشتر از مشاهده های انجام گرفته توسط SDO نشان می دهد.

این عکس ها از تاج، یا جو بیرونی چند میلیون درجه ای خورشید گرفته شده و سنجشی است میان دو گونه دوربین: عکس پایین، بهبود در وضوح را با تصویرگرد تاجی وضوح بالای ناسا یا Hi-C نشان می دهد و عکس بالا، همگذاری تصاویر رصدخانه ی دینامیک خورشیدی را. هر دو تصویر یک بخش از سطح خورشید به اندازه ی تقریبی 85,000 در 50,000 مایل را می نمایانند. Hi-C در یازده ژوییه ی 2012 سوار بر یک موشک کاوش تغییرات جوی راهی فضا شد و پروازش تنها حدود 10 دقیقه به درازا کشید. این عکس ها با رنگ های نمایشی از تصاویر نور فرابنفش، در طول موج 19.3 نانومتر (25 بار کوتاه تر از طول موج نور دیدنی) گرفته شده اند. تصویر بزرگ تر​

ستاره شناس بنیاد اسمیتسونیان، لئون گلوب (از مرکز اخترقیزیک هاروارد-اسمیتسونیان) که یکی از پژوهندگان اصلی این ماموریت است می گوید: «گرچه این تصاویر تنها چند دقیقه را نشان می دهند، ولی پیشرفت بزرگی در پژوهش های تاج خورشید به شمار می آیند.»


Hi-C که نماهای بی سابقه ای از فعالیت و ساختار پویای جو خورشید تهیه کرده، یکی از هدف های علمی مهمش شناخت فعالیت خورشید و اثرهای آن بر محیط زیست زمین بوده است.


"تاج خورشید" سطح قابل دیدن خورشید را در بر گرفته است. تاج که با گاز یونیده ی چند میلیون درجه ای یا "پلاسما" پر شده، به اندازه ای داغ است که نوری که می گسیلد عمدتن در محدوده ی طول موج های پرتو X و نهایت فرابنفش می باشد.

تا چندین دهه دانشمندان خورشیدشناس می کوشیدند دریابند چرا تاج اینقدر داغ است و چرا به هنگام شراره های خشن و شدید خورشید و فوران های مربوط به آن که به نام "اشانش یا فوران تاج خورشید" شناخته می‌شوند و با برخورد به زمین، اثرهای زیانباری پدید می آورند، "می ترکد". تلسکوپ Hi-C برای دیدن ساختارهای بی نهایت ریز و ظریفی ساخته شده که گمان می رود مسئول این رفتار پویای خورشید باشند.


گلوب توضیح می دهد: «عبارت "جهانی بیندیش و منطقه ای رفتار کن" در مورد خورشید نیز کاربرد دارد. چیزهایی که در مقیاسی کوچک و منطقه ای رخ می دهند می توانند بر سرتاسر خورشید اثر بگذارند و به یک فوران بینجامند.»

Hi-C بر یک منطقه ی فعال روی خورشید، نزدیک لکه ی NOAA 1520 کانونی شد. این هدف که در روز پرتاب موشک کامل شد، به ویژه به خاطر اندازه ی بزرگ و سرشت فعالش برگزیده شده بود. عکس های وضوح بالایی که در طول موج 19.3 نانومتر (25 برابر کوتاه تر از طول موج نور دیدنی) به دست آمد، میدان های مغناطیسی در هم پیچیده ای را پدیدار ساخت که در پلاسمای خورشید را شیار شیار کرده و طیفی از ساختارهای پیچیده به وجود آورده اند.


جاناتان کرتین ، هورفیزیکدان (heliophysicist) ارشد در مرکز پروازهای فضایی مارشال ناسا می گیود: «ما [اکنون] ابزاری استثنایی داریم و آن را درست به موقع راه انداختیم. ما به دلیل فعالیت شدیدی که اکنون از خورشید دیده می شود، توانستیم به روشنی روی یک لکه ی بزرگ و فعال کانونی شویم و به هدف های تصویریمان دست بیابیم.»

پژوهشگران ناسا در کنار موشکی که Hi-C را به فضا برد.

از آن جایی که Hi-C سوار بر یک موشک زیرمداری* بود، پروازش تنها 10 دقیقه به درازا کشید. از این زمان هم تنها 330 ثانیه صرف دریافت داده ها شد. با این وجود، تصاویر به دست آمده سرشار از آگاهی ها و اطلاعاتی بودند که ستاره شناسان چند ماه آینده را به بررسی آن ها خواهند گذراند. گلوب با لبخندی می گوید: «پرواز Hi-C شاید پربارترین پنج دقیقه در زندگی من باشد.»


تهیه ی این تصاویر وضوح بالا با بهره از مجموعه ای از نوآوری ها در تلسکوپ Hi-C امکان پذیرفت. نوآوری هایی که نور را به سوی آشکارساز دوربین هدایت می کنند. این تلسکوپ شماری از بهترین آینه هایی که تاکنون برای یک ماموریت فضایی ساخته شده را در خود داشت. این آینه ها که ساختشان در مرکز پروازهای فضایی مارشال ناسا در هانتزویل آلاباما آغاز شد، با کمک های همکاران در رصدخانه ی اخترفیزیک اسمیتسونیان (SAO) در کمبریج ماساچوست، و یک شیوه ی نوین تولید که در هماهنگی با آزمایشگاه های L-3Com/Tinsley ریچموند کالیفرنیا پدید آمده بود تکمیل شدند. آینه ها برای بازتاباندن نور نهایت فرابنفش خورشید به کمک LLC نوری بازتابنده ی پرتو ایکس نیویورک ساخته شده بودند و خود تلسکوپ در آزمایشگاه های SAO در کمبریج ماساچوست سر هم شد.
----------------------------------------------

* زیرمداری: suborbital، فضاپيمای زیر مدار یا suborbital فضاپيمايی است كه به فضا می رود اما مسير پروازش با اتمسفر و يا زمين برخورد می كند. از همین رو مدار آن كامل نمی شود. در شكل روبرو مدارهای A و B يك مسير زيرمدار هستند.(منبع)

واژه نامه:

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز3 مـــرداد

[h=3]یک گردباد شگفت انگیز در تیتان[/h]

* یکی از فضاپیماهای ناسا گردباد در حال پیچ و تابی را در جو تیتان، ماه کیوان (قمر زحل) و بر فراز قطب جنوب آن مشاهده کرده که می تواند نشانگر فرارسیدن زمستان در نیمه ی جنوبی این جرم غول پیکر باشد.​

این تصویر رنگ واقعی توسط فضاپیمای کاسینی ناسا و پیش از آن که در 27 ژوئن 2012 از فاصله ی دور از کنار تیتان، ماه کیوان بگذرد گرفته شد و گردبادی در جنوبگان این ماه را نشان می دهد که در حال چرخاندن و در هم پیچیدن جو آنست.

فضاپیمای کاوشگر کاسینی ناسا به هنگام گذشتن از کنار تیتان در 27 ژوییه از این گردباد قطبی - یا به عبارتی توده ای از گاز چرخان- عکس گرفت. این گردباد به نظر می رسد در هر نُه ساعت، یک دور کامل می چرخد در حالی که خود تیتان حدود 16 روز زمان می برد تا یک دور به گرد محورش بچرخد.


دل جنیو، یکی از اعضای گروه کاسینی در بنیاد پژوهش های فضایی گودارد ناسا در نیویورک، طی بیانیه ای گفت: «ساختار درون این گردباد یادآور جریان همرفت سلول بازی (open cellular) است که که اغلب بر فراز اقیانوس های زمین دیده می شود.»

وی می افزاید: «ولی بر خلاف زمین که در آن، چنین لایه هایی درست بالای سطح تشکیل می شوند، این یکی ارتفاع بسیار بالایی دارد و شاید چون زمستان در نیمه ی جنوبی تیتان دارد فرا می رسد، واکنش جو آن به سرمایش فصلی باشد. ولی این که چرا به این زودی آغاز شده را درست نمی دانیم.»


هنگامی که کاسینی در سال 2004 به منظومه ی کیوان رسید، تیتان - که 5,150 کیلومتر قطر دارد- یک گردباد با یک "حفره ی" (هود) نمایان از مه نسبتن غلیظ بر فراز قطب شمالش داشت. آن زمان، در آن نقطه زمستان بود تا این که در اوت 2009، اعتدال فصلی کیوان فرا رسید که نشانگر از راه رسیدن بهار در نیمکره ی شمالی و پاییز در نیمکره ی جنوبی این سیاره و ماه های پرشمارش بود.

 

[ZEUS83]

تصویر نجومی روز4 مـــرداد

[h=3]شفق قطبی به رنگ صورتی[/h]

​

چرا این شفق به گونه ی چشمگیری صورتی رنگ است؟
ماه گذشته به هنگام عکس گرفتن از دریاچه ی خوش منظره ی کریتر در اورگان آمریکا، آسمان پس زمینه با شفق هایی به رنگ غیرعادی روشن شده بود.

گرچه تاکنون بیشتر سازوکار فیزیکی که به شفق قطبی می انجامد شناخته شده، ولی راه پیش بینی دقیق رخ دادن شفق و نیز رنگ های آن هنوز مورد پژوهش و بررسی است.
این را می دانیم که معمولن پایین ترین شفق ها سبزفام دیده می شوند. چنین شفق هایی در بلندای حدود 100 کیلومتری رخ می دهند و توسط اتم های اکسیژن درون جو که پلاسمای پرسرعت فضا آن ها را برانگیخته پدید می آیند.

شفق بالاتر که در بلندای حدود 200 کیلومتری رخ می دهد، سرخ فام است و آن هم توسط اکسیژن جو که برانگیخته و دوباره آرام گرفته تابیده می شود. [تفاوتش با شفق سرخ فام در اینست که آن از اکسیژن اتمی گسیلیده می شود و این، از اکسیژن مولکولی -م]
شماری از بالاترین شفق ها - تا بلندای 500 کیلومتر- به رنگ آبی دیده می شوند و در اثر پراکنش نور خورشید توسط یون های نیتروژن پدید می آیند.

هنگامی که از روی زمین به بالا و درون لایه های گوناگون شفق های دوردست می نگریم، رنگ هایشان می تواند در هم بیامیزد و نماهایی بی همتا و چشم نواز بیافریند مانند این رنگ کمیاب صورتی که در چشم انداز بالا دیده می شود.
با نزدیک شدن به بیشینه ی خورشید در دو سال آینده، بی شک انفجار ذرات از خورشید ادامه خواهد یافت و احتمالن نمایش های شبانه ای از این هم به یادماندنی تر خواهد آفرید.


منبع: apod.nasa.gov
برگردان: یک ستاره در هفت آسمان

 

[ZEUS83]

[h=1] جالب‌ترين تصاوير ماهواره‌اي زمين به انتخاب مردم

[/h]







تصاوير زمين از منظر فضا يك ديدگاه متفاوت و گاهي روشنگر و الهام‌بخش از سياره را ارائه مي‌كند؛ از اين رو ناسا به ثبت چند مورد از جالب‌ترين تصاير از ماهواره‌هاي لندست كه توسط مردم انتخاب شده‌اند، پرداخته‌ است.


به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)،‌ در اين تصاوير از چند رنگ كاذب كه بطور ديجيتال توسط حسگرهاي ماهواره توليد شده براي برجسته كردن ويژگي‌هاي مختلف استفاده شده است.




اولين ماهواره لندست در ژوئيه 1972 به فضا پرتاب شد. در چهلمين سالگرد ماموريت اين ماهواره، از عموم خواسته شد تا از ميان بيش از 120 تصوير در مجموعه «زمين به عنوان يك هنر» بهترينها را انتخاب كنند. پنج تصوير برگزيده بر اساس بيش از 14 هزار نظرسنجي به ترتيب زير هستند.



- فيتوپلانكتونها در درياي بالتيك




مانند اثر هنري «شب پرستاره» ون‌گوك، تجمعات عظيمي از فيتوپلانكتون‌هاي سبز در آب تيره اطراف جزيره سوئدي گوتلند در درياي بالتيك مي‌چرخند.جمعيت انفجار فيتوپلانكتونها مانند اين تصوير هنگامي رخ مي‌دهد كه جريانات عمقي مواد غذايي را به سطح بالايي آب آورده و رشد و تكثير اين موجودات ريز را افزايش مي‌دهد. اين تصوير توسط لندست 7 در ژ.ئيه 2005 ثبت شده است.


- دلتاي يوكان


درياچه‌ها گودالها و لجنزارهاي زيادي در اين تصوير از دلتاي يوكان در جنوب غرب آلاسكا ديده مي‌شود. آبراههاي مارپيچي رود كه يكي از بزرگترين دلتاهاي رودخانه‌اي جهان و عنوان بخشي از پناهگاه حیات وحش ملي دلتاي يوكان بوده، مانند رگهاي خوني در يك اندام است. اين تصوير در سپتامبر 2002 توسط لندست 7 ثبت شده است.


- رودخانه پيچ در پيچ مي‌سي‌سي‌پي


اين تصوير شكلهاي كوچك قالب‌دار شهرها، مزارع و مراتع اطراف پيچهاي رود مي‌سي‌سي‌پي كه بزرگترين سيستم رودخانه آمريكاي شمالي است، به تصوير در آمده است. درياچه‌هاي زيادي در پيچهاي اين رود در جنوب ممفيس در ايالت تنسي وجود دارند. اين تصوير در مه 2003 توسط ماهواره لندست 7 به ثبت رسيده است.


- آبستره الجزيره


اين تصوير كه شبيه به رگه‌هاي زرد كم‌رنگ بوده و در آميزه‌اي از رنگهاي لكه‌دار تكه تكه شده، در حقيقت لبه‌هاي شن در معرض باد در منطقه ارگ Iguidi هستند كه تپه های شنی در آن هميشه در حال تغيير بوده و از الجزيره تا موريتاني در شمال غرب آفريقا گسترده شده است.


ارگ يا درياي شن Iguidi يكي از چندين ارگ صحراي آفريقا بوده كه در آن هر تپه شني در ارتفاع و عرض به 500 متر مي‌رسند. اين تصوير توسط لندست 5 در آوريل 1985 ثبت شده است.


- دریاچه ایر


اين تصوير وحشتناك در حقيقت تكه‌هاي هولناک سايه درياچه اير در كشور صحرايي استرالياي جنوبي است. درياچه اير كه يكي از ويژگيهاي بي‌دوام اين چشم‌انداز خشك و صاف بوده، در زمان پر آبي بزرگترين درياچه استراليا محسوب مي‌شود. با اينحال در 150 سال گذشته تنها سه بار پر شده است. اين تصوير توسط لندست 5 در سال 2006 به ثبت رسيده است.








دلتاي يوكان






رودخانه پيچ در پيچ مي‌سي‌سي‌پي






آبستره الجزيره






دریاچه ایر

 

[*** s.mahdi ***]

تصویری از ستاره های خون آشام/ چهره درحال تغییر سیاره ما

تصویری از ستاره های خون آشام/ چهره درحال تغییر سیاره ما

پایگاه اینترنتی اسپیس این هفته با ارائه تصاویری زیبا، از تاج خورشیدی، سحابی شکارچی، ستاره‌های خون آشام و چهره زیبای زمین به معرفی بهترین تصاویر نجومی پرداخته است.

چهره زیبای زمین به گزارش خبرنگار مهر،‌ چهره درحال تغییر سیاره ما در تصویری با جزئیات خیره کنده طی 40 سال توسط برنامه ماهواره رصد زمین به عنوان طولانی ترین برنامه ماهواره ای به نام "لندست" ثبت شده است. ​ طی هفته گذشته در چهلمین سالگرد پرتاب ماهواره "لند ست" دانشمندان این فناوری را که دنیا را از یک پرتو تازه نشان داده، مورد تجلیل قرار دادند. تصویر دیدنی از سحابی شکارچی پس از هفت شب سرد یک عکاس نجومی این تصویر زیبا را از مجتمع ابر مولکولی شکارچی گرفته است. ​ مجتمع ابر مولکولی شکارچی در سرتاسر صورت فلکی شکارچی گسترش یافته است و شامل حلقه برنارد، سحابی ابری کله اسبی ، 43 M ، 78 M و سحابی شعله می شود. ستارگان در سرتاسر سحابی شکارچی در حال تشکیل هستند و به علت این فرآیند حرارت شدید این منطقه ویژه اشعه مادون قرمز است. این سحابی قابل رویت است با چشم غیر مسلح حتی در مناطقی که توسط آلودگی نور تحت تاثیر قرار گرفته است. بهترین تصویر از تاج خورشید یک تلسکوپ ناسا بهترین تصویر را از تاج خورشیدی یا اتمسفر بالایی خورشید را که درجه حرارت آن به میلیون می رسد گرفته است. ​ دوربین تاج خورشیدی با وضوح تصویر بالا یا Hi-C ، 165 تصویر خیره کننده از تاج خورشید روز 11 ژوئیه (21 تیرماه) در پرواز فضایی 10 دقیقه ای خود ثبت کرده است. این تلسکوپ نگاه خود را به یک نقطه خورشیدی بزرگ دوخت که از سایر نقاط سطح خورشید خنک تر است. خوشه ستاره ای هرکول صدها هزار ستاره که خوشه خوشه ستاره اى کروى هرکول را تشکیل می دهند در این تصویر می درخشد. یک گروه عکس بردارى از ستارگان براى تحقیقات فضایى این تصویر را در 18 و 20 ماه می امسال از رصدخانه ایگل ریدج در کالیفرنیا ثبت کرده اند. ​ این خوشه ستاره ای به M13 نیز شهرت دارد و بیش از 100 هزار ستاره است که با فاصله 25 هزار سال نوری از زمین می درخشند. اتصال ناموفق فضاپیمای رباتی روسی در اتصال با ایستگاه بین المللی فضایی ناکام عمل کرد که این امر را به علت بکارگیری یک سیستم جدید در اتصال نسبت می دهند. ​ این فضاپیمای رباتی سیستم جدید اتصال را آزمایش می کرد و اتصال ناموفق بود. این فضاپیمای بدون سرنشین قرار است سه شنبه این هفته (10 مرداد ماه) بار دیگر اتصال به ایستگاه بین المللی فضایی را آزمایش کند. ستاره های خون آشام تحقیقات جدید نشان می دهد که تعداد شگفت انگیزی از ستاره های بزرگ در کهکشان راه شیری ما بخشی از یک دوئت ستاره ای هستند. ​ این درحالی است که اکثر این ستاره های درکنار هم دارای روابط متلاطمی هستند که یکی از آنها تبدیل به ستاره خون آشام می شود و گاز ستاره دیگر را می مکد یا این که دو ستاره به طرز خشونت باری بایکدیگر ترکیب می شوند و ستاره واحدی را تشکیل می دهند.

 

[*** s.mahdi ***]

تصویری از ستاره های خون آشام/ چهره درحال تغییر سیاره ما

تصویری از ستاره های خون آشام/ چهره درحال تغییر سیاره ما

پایگاه اینترنتی اسپیس این هفته با ارائه تصاویری زیبا، از تاج خورشیدی، سحابی شکارچی، ستاره‌های خون آشام و چهره زیبای زمین به معرفی بهترین تصاویر نجومی پرداخته است.

چهره زیبای زمین به گزارش خبرنگار مهر،‌ چهره درحال تغییر سیاره ما در تصویری با جزئیات خیره کنده طی 40 سال توسط برنامه ماهواره رصد زمین به عنوان طولانی ترین برنامه ماهواره ای به نام "لندست" ثبت شده است. ​ طی هفته گذشته در چهلمین سالگرد پرتاب ماهواره "لند ست" دانشمندان این فناوری را که دنیا را از یک پرتو تازه نشان داده، مورد تجلیل قرار دادند. تصویر دیدنی از سحابی شکارچی پس از هفت شب سرد یک عکاس نجومی این تصویر زیبا را از مجتمع ابر مولکولی شکارچی گرفته است. ​ مجتمع ابر مولکولی شکارچی در سرتاسر صورت فلکی شکارچی گسترش یافته است و شامل حلقه برنارد، سحابی ابری کله اسبی ، 43 M ، 78 M و سحابی شعله می شود. ستارگان در سرتاسر سحابی شکارچی در حال تشکیل هستند و به علت این فرآیند حرارت شدید این منطقه ویژه اشعه مادون قرمز است. این سحابی قابل رویت است با چشم غیر مسلح حتی در مناطقی که توسط آلودگی نور تحت تاثیر قرار گرفته است. بهترین تصویر از تاج خورشید یک تلسکوپ ناسا بهترین تصویر را از تاج خورشیدی یا اتمسفر بالایی خورشید را که درجه حرارت آن به میلیون می رسد گرفته است. ​ دوربین تاج خورشیدی با وضوح تصویر بالا یا Hi-C ، 165 تصویر خیره کننده از تاج خورشید روز 11 ژوئیه (21 تیرماه) در پرواز فضایی 10 دقیقه ای خود ثبت کرده است. این تلسکوپ نگاه خود را به یک نقطه خورشیدی بزرگ دوخت که از سایر نقاط سطح خورشید خنک تر است. خوشه ستاره ای هرکول صدها هزار ستاره که خوشه خوشه ستاره اى کروى هرکول را تشکیل می دهند در این تصویر می درخشد. یک گروه عکس بردارى از ستارگان براى تحقیقات فضایى این تصویر را در 18 و 20 ماه می امسال از رصدخانه ایگل ریدج در کالیفرنیا ثبت کرده اند. ​ این خوشه ستاره ای به M13 نیز شهرت دارد و بیش از 100 هزار ستاره است که با فاصله 25 هزار سال نوری از زمین می درخشند. اتصال ناموفق فضاپیمای رباتی روسی در اتصال با ایستگاه بین المللی فضایی ناکام عمل کرد که این امر را به علت بکارگیری یک سیستم جدید در اتصال نسبت می دهند. ​ این فضاپیمای رباتی سیستم جدید اتصال را آزمایش می کرد و اتصال ناموفق بود. این فضاپیمای بدون سرنشین قرار است سه شنبه این هفته (10 مرداد ماه) بار دیگر اتصال به ایستگاه بین المللی فضایی را آزمایش کند. ستاره های خون آشام تحقیقات جدید نشان می دهد که تعداد شگفت انگیزی از ستاره های بزرگ در کهکشان راه شیری ما بخشی از یک دوئت ستاره ای هستند. ​ این درحالی است که اکثر این ستاره های درکنار هم دارای روابط متلاطمی هستند که یکی از آنها تبدیل به ستاره خون آشام می شود و گاز ستاره دیگر را می مکد یا این که دو ستاره به طرز خشونت باری بایکدیگر ترکیب می شوند و ستاره واحدی را تشکیل می دهند.

 

[negin jo0on]

ووووی ستاره خون آشام؟؟؟؟نگو بچه میترسه خو

 

[ZEUS83]

[h=1] حيرت محققان از خشونت ستاره‌هاي خون‌آشام

[/h]






تحقيقات جديد حاكي از وجود تعداد شگفت‌آوري از ستاره‌هاي عظيم در كهكشان راه شيري است كه داراي رابطه‌اي خشونت بار با يكديگر هستند و يك ستاره با مكيدن گازهاي ستاره كناري، به يك ستاره خون آشام غول پيكر تبديل مي شود.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران (ايسنا)، محققان با استفاده از تلسكوپ VLT در رصدخانه جنوبي اروپا در شيلي، ستارگان عظيم O-type را مورد بررسي قرار داده اند. اين ستارگان بسيار داغ و بي نهايت درخشان هستند و دماي سطح آنها بيش از 30 هزار درجه سانتيگراد گزارش شده است؛ جرم اين ستارگان 15 برابر خورشيد است و تا يك ميليون برابر نيز درخشان تر از خورشيد باشند.

محققان در اين مطالعه نور ساطع شده از 61 ستاره O-type را در شش خوشه ستاره اي متفاوت در فاصله شش هزار سال نوري مورد تجزيه و تحليل قرار دادند.

نتايج بررسي ها نشان مي دهد، بيش از 70 درصد از اين ستاره هاي عظيم تشكيل دهنده سيستم هاي دوتايي هستند كه در آن دو ستاره در مدار يكديگر قرار مي گيرند.

ستارگان پر جرم O-type نقش كليدي در تكامل كهكشان ها ايفا مي كنند، اما مي توانند رفتار خشن و افراطي در همنوع خواري از خود بروز دهند كه با بلعيدن گازهاي ستاره همسايه و تبديل شدن به يك ستاره خون آشام غول پيكر همراه است.

«سلما دمينك» از محققان موسسه علوم تلسكوپ فضايي در بالتيمور تأكيد مي كند: يافتن اين تعداد ستاره عظيم و پر جرم براي محققان بسيار جالب توجه بود، اما بيش از همه رابطه خشونت بار دو ستاره كنار هم و تبديل شدن به يكي از آنها به ستاره خون آشام باعث حيرت محققان شد.

«دمنيك» مي افزايد: اگر 70 درصد از ستارگان پر جرم رفتاري مشابه داشته باشند، بايد شيوه بررسي اين ستارگان بطور كامل تغيير پيدا كند.

اين ستارگان پر جرم با انفجارهاي شديد مانند فروپاشي هسته ابرنواخترها يا انفجارهاي اشعه گاما به زندگي خود پايان مي دهند.

نتايج اين يافته جديد در مجله Science‌ منتشر شده است.

 

[ZEUS83]

آخرین تمرین نمایشي كه روي زمين اجرا نخواهد شد: آزمايش نمونه بدل كاوشگر «كنجكاوي»

آخرین تمرین نمایشي كه روي زمين اجرا نخواهد شد: آزمايش نمونه بدل كاوشگر «كنجكاوي»

[h=2]«مترسك»، مقلد فرودي كنجكاوانه!
[/h]
[h=1] آخرین تمرین نمایشي كه روي زمين اجرا نخواهد شد: آزمايش نمونه بدل كاوشگر «كنجكاوي»
[/h]









ناسا يك ناحيه ويژه موسوم به «حياط مريخ» را براي آزمايش خودروي فضايي خود ايجاد كرده كه حتي از علائم گذرگاه كاوشگر نيز برخوردار است.




به گزارش سرويس فناوري خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)،در نگاه اول تصاوير جديد ناسا شبيه به يك منظره مريخي است، اما اين سازمان فضايي در حقيقت از يك محيط صحرايي در ايالت كاليفرنيا براي آزمايش نمونه بدل كاوشگر مريخ استفاده كرده است.

در حقيقت اين سازمان از دو كاوشگر برخودار بوده كه يكي نمونه بدل دقيقي از كاوشگر «كنجكاوي» است كه هفته آينده به سطح مريخ خواهد رسيد و ديگري « مترسک» نام دارد كه توسط مهندسان ناسا به شكل سبكتري از مدل اصلي كنجكاوري براي جبران تفاوت در كشش گرانشي مريخ طراحي و ساخته شده است.


هر دو كاوشگر در هفته گذشته در حياط مريخ در نزديكي آزمايشگاه پيشرانش جت ناسا در پاسادناي كاليفرنيا به آزمايش گذاشته شدند.




هدف از اين ماموريت، دستيابي به اطلاعاتي در مورد امكان وجود شرايط مطلوب براي حيات ميكروبي در زمان گذشته يا حال در منطقه محل فرود است.


كاوشگر «كنجكاوي» در روز پنجم اوت(15 مرداد) در نزديكي دامنه يك كوهستان لايه‌اي درون دهانه «گيل» فرود خواهد آمد كه به گمان دانشمندان در لايه‌هاي اين كوهستان امكان وجود مواد معدني شكل‌گرفته در آب وجود دارد.


كنجكاوي كه بيش از 10 برابر از كاوشگرهاي پيشين ناسا در مريخ بزرگتر است، همچنين به همراه خود از محموله‌اي از پيشرفته‌ترين تجهيزات علمي كه تاكنون بر روي مريخ استفاده شده، برخوردار است.


اين مريخ‌نورد عظيم دو برابر بزرگتر و پنج برابر سنگينتر از كاوشگرهاي دوقلوي «روح» و «فرصت» بوده كه در سال 2003 به سطح مريخ پرتاب شده‌اند اما از بسياري از عناصر طراحي آنها از جمله حركت بر روي شش چرخ، سیستم تعلیق rocker-bogie و دوربين‌هايي بر روي دكل آن براي كمك به تيم تحقيقاتي اين ماموريت در زمين در انتخاب اهداف كاوش و مسيرهاي حركتي برخوردار است.






علامت گذرگاه كاوشگر در حياط مريخ



آنتن داراي بهره بالا براي ارتباطات در بالاي مدل مهندسي كاوشگر كنجكاوي ناسا



سه چرخ از شش چرخ آلومينيومي 20 اينچي مدل مهندسي كنجكاوي



نمونه‌هاي چرخهاي مورد استفاده به ترتيب از بالا در كنجكاوي، روح، فرصت و ردياب مريخ



نمونه مترسك با وزن كمتر از كنجكاوي



استيو لي، مهندس ناسا در حال اشاره به دكل سنجش از راه دور با دوربين مكان‌ياب و ليزر چم‌كم



راب منينگ، مهندس ارشد تيم آزمايشگاه علمي مريخ در كنار بدل كنجكاوي

 

[asghar rahmati]

رقابت يك تلسكوپ خانگي با هابل!

شكار زيبايي‌هاي منظومه شمسي از آسمان حياط خلوت خانه!



يك ستاره‌شناس آماتور با استفاده از يك وب‌كم و يك تلسكوپ خانگي از حياط خلوت منزلش در نيويورك به ثبت تصاويري از آسمان پرداخته كه به زعم برخي با تصاوير تلسكوپ فضايي چند

ميليون دلاري هابل قابل مقايسه است.

به گزارش سرويس علمي خبرگزاري دانشجويان ايران(ايسنا)، اين تصاوير توسط آلان فريدمن، هنرمند گرافيك و ستاره‌شناس آماتور آمريكايي توسط تلسكوپ پنج هزار دلاري ثبت شده‌اند

كه همسايگان فضايي نزديك را ابتدا در يك وب‌كم ضبط كرده و سپس به شكل تصوير جدا شده‌اند.

فريدمن با استفاده از يك filter خاص كه از قابليت مشاهده عمق انتهاي قرمز طيف نوري براي ثبت اين تصاوير برخوردار بوده، استفاده كرده و به نمايش زيبايي منظومه شمسي پرداخته است.

اين هنرمند امريكايي كه توسط روزنامه ديسكاورزنيوز به عنوان «استاد عکاسی خورشیدی» توصيف شده، از يك دوربين شش مگاپيكسلي Grasshopper Express، يك عدسی نور شکن

Stowaway و يك filter سولارمكس 90 با فاصله كانوني 0.9 متر براي ثبت اين تصاوير كه توسط ناسا نيز ستوده شده، استفاده كرده است.

اگرچه طبق باور همه، روشنايي شهري مانع از ديدن زيبايي‌هاي آسمان است، شيوه فريدمن نشان داده كه آلودگي نوري براي او به خصوص براي عكاسي خورشيدي خارق‌العاده وي

مشكل بزرگي نيست.

اين ستاره‌شناس حيات پشت‌خانه به جاي ثبت تصوير مستقيم از روزنه تلسكوپ 3.5 اينچي خود، حدود 90 ثانيه ويديو را ثبت كرده و از آنها بهترين و واضحترين تصاوير را انتخاب كرده است.

اين تصاوير با اينكه به شكل سياه و سفيد ثبت شده اما وي سپس به آنها رنگ اضافه كرده است. اگرچه اين تصاوير دقيقا با فعاليت و حالت ماه يا خورشيد يا سيارات ارتباط دارند.

فريدمن روزها به كار طراحي گرافيك پرداخته و شبها براي شكار صحنه‌هاي زيبا از كيهان به تلسكوپ خود دوخته مي‌شود.



ناحيه فعال خورشيدي 1429


سياره ناهيد به شكل نقطه سياه در برابر سطح خورشيد


جرقه عظيم خورشيدي چندين برابر زمين


فعاليت سطح خورشيد


سياره ناهيد با تاكيد بر رنگ‌آميزي جالب آن


دهانه افلاطون بر سطح خورشيد


برجستگي جدا شده از سطح خورشيد در پي انفجار جرقه خورشيدي


سياره زحل


نمايش اندازه جرقه خورشيديدر مقايسه با زمين


تلسكوپ «مرد بزرگ كوچك» آلان فريدمن در حيات پشتي خانه وي در نيويورك

 

[ZEUS83]

آخرین تمرین قبل از رکوردشکنی تاریخی سقوط آزاد/ عکس

نجوم - چند لحظه پس از ثبت این عکس، فلیکس باوگارتنر از ارتفاع 29455 متری به پایین پرید و با سرعت 862 کیلومتر بر ساعت (239.4 متر بر ثانیه) به مدت 3 دقیقه و 48 ثانیه سقوط آزاد داشت و پس از آن، چتر نجات را باز کرد.


به گزارش نیوساینتیست، این تمرین در روز 25 جولای 2012/4 مرداد 1391 بر فراز صحرای نیومکزیکو انجام شد و پس از باز شدن موفق چتر نجات، 10 دقیقه و 36 ثانیه طول کشید تا باومگارتنر به نرمی بر سطح زمین فرود بیاید. این‌چنین، او توانست دومین رکورد پرش ارتفاع را طول تاریخ به نام خود ثبت کند.

اما همه این‌ها تمرینی است برای رکوردشکنی بزرگ پروژه ردبول استراتوس که قرار است طی چند ماه آینده انجام شود. در این رکوردشکنی قرار است که او از ارتفاع 120هزار پایی معادل 36,576 متری بپرد و در طول سقوط آزاد، دیوار صوتی را نیز بشکند. باومگارتنر برای جان به در بردن از این سقوط آزاد از لباس فشار بسیار پیشرفته و تجهیزاتی بهره می‌برد که برای آشنایی با جزئیات آن، می‌توانید اینجا را کلیک کنید.
تصویر زیر مربوط به تمرین قبلی باومگارتنر است که اسفندماه گذشته از ارتفاع 21800 متری انجام شد.

 

[ZEUS83]

شهاب‌باران دلتا-دلوی



کانون این شهاب‌باران در صورت فلکی دلو و نزدیک به ستاره دلتا-دلو واقع شده و به همین دلیل، آن را بارش شهابی دلتا-دلوی می‌نامند. بهترین زمان برای تماشای این شهاب‌باران، ساعت‌های اولیه بامداد است، وقتی که ماه در افق غربی غروب می‎کند و صورت‌فلکی دلو در بالاترین ارتفاع خود در آسمان جنوبی می‎درخشد. شهاب‎های این شهاب‎باران از صورت فلکی دلو و به طور تصادفی به بیرون خارج می‎شوند، بنابراین بهترین حالت برای تماشای این شهاب‎ها این است که به جایی تاریک با آسمان باز و بدون آلودگی نوری بروید، زیراندازی پهن کنید و طاق‎باز رو به سقف آسمان دراز بکشید.