یه سوالی...خواهشا جواب درست بدین
- شروع کننده موضوع unstoppable
- تاریخ شروع
rezatroy
عضو جدید
خوب همین دیگه
چرا چیزی که ارزش نداره مطرح شه که تو کلمه (برخی)سوال بپرسن ازت؟
یه بنده خدایی حراسان میره پیش بهلول میگه 1خبر خیلی مهم دارم
بهلول میگه صد در صد مطمئنی که راسته ؟یکم فکر میکنه میگه نه
بهلول میگه خبرت منو خوشحال میکنه بازم میگه نه
بهلول میگه چیزی به من یاد میده میگه نه!!!!
بهلول میگه خوب خبری که نه مطمئنی راسته نه منو خوشحال میکنه نه چیزی بمن یاد میده ارزش گفتن ن د ا ر ه!
حالا حکایت شما دوست عزیز
اگه قراره جایی صحبت کنی از عبرت های عاشورا صحبت کن نه از روایات پوچ
unstoppable
کاربر بیش فعال
ممنون ، 98%حق با شماست...!!!
راستش قضیه چیز دیگه ای بود که الحمدلله حل شد...
اگه الان حرف های جدید وارد اینطور مسائل بشه و همینجور هر سال یه چیز جدید اضافه بشه مطمئنا نسل های بعد به بدیهی ترین چیز های واقعه کربلا هم شک میکنن ، تا جایی که شاید یه روزی بپرسن "واقعا این اتفاقات تو کربلا افتاده؟!!"
خیلی از این چیزهای تازه هم ممکنه با منبعی مبهم مثل "برخی" وارد اعتقادات بشن...
سلام،
ببخشید، یه مقدار طولانیه ولی شاید بتونه جواب سوال شما باشه:
راويان حادثه كربلا يا همان مقتل‌ها سه گروه هستند؛ گروه اول خود خانواده امام حسين(ع) را شامل مي‌شود كه حضرت، آنها را همراه خود به كربلا برد تا بعدها در دوره خفقان پس از عاشورا، ماجرا را به گوش ديگران برسانند. از ميان اهل بيت امام سجاد(ع) بيشتر از ديگران در اين باره روشنگري كرده و واقعه را شرح داده‌اند.
گروه دوم از راويان عاشورا، دشمنان بودهاند. وقتي كه ابن زياد ميخواسته به لشكريانش جايزه بدهد، هر كسي اعلام ميكرده من چه كار كردم و چه كسي را كشتم و به اين صورت بخشي ديگر از وقايع نگاشته مي‌شود. پس از آن در قيام مختار هم وقتي نوبت انتقام از قاتلان شهداي كربلا شده، دوباره اين حرف‌ها تكرار شده است. يكي دو نفر از راويان هم كساني هستند كه روز عاشورا در لشكر دشمنان امام حسين(ع) بودند و سپس توبه كردند و براي جبران، ماجرا را همه جا نقل ميكردند.
گروه سوم از راويان مقتل، شيعيان و دوستداران امام حسين(ع) هستند كه نتوانستند روز عاشورا امام را همراهي كنند. يكي از اين افراد، اصبغ‌بن نباته بود؛ او يكي از اصحاب خاص امام علي(ع) بود كه در صفين براي امام جنگيد و در آخرين لحظات عمر هم بر بالين ايشان بود. او كه زمان عاشورا، در زندان به سر مي‌برد، اولين مقتل را در وصف واقعه كربلا نوشته است. (جهت مطالعه بیشتر)
مقتل‌نويسي هم به مانند ديگر روايات و احاديثي كه درباره زندگي بزرگان و اولياءالله به ما رسيده از گزند تحريف در امان نمانده است. پوراميني در اين باره مي‌گويد: تا قبل از روضة الشهدا مقتلنويسها به خودشان اجازه دخل و تصرف در متن روايت اصلي را نميدادند. روايتها همه ساده بود، بدون تشبيه و توصيف اما در روضة الشهدا، بخشهايي كه نويسنده با عنوان «زبان حال حضرت» اضافه كرده بود، كاملا خارج از متن اصلي بود و همين موضوع باعث شد تا امروزه شاهد مباحثي به نام تحريفات عاشورا در حوزه مكتوب باشيم.
دوره صفويه، كتابهاي متعددي به تقليد از روضة الشهدا نوشته شد كه بيشترشان داراي منابع جعلي و روايات بيپايه و اساس بودند. اوج اين كتاب‌ها را فاضل دربندي نوشت و نام آن را «اكسير العبادات في‌اسرار الشهادات» گذاشت.
همونطور که دیدید، نه تنها مقتل‌های زیادی در سال‌های نزدیک به واقعه عاشورا نوشته شده بلکه، سال‌های بعد هم مقتل نویسی بر اساس این مقتل‌های اولیه انجام شده.
از میان تمام این مقاتل مي‌توان به طبقات الكبري اثر ابن‌سعد، انساب‌الاشراف نوشته بلاذري، اخبار الطوال اثر دينوري، تاريخ طبري، ارشاد اثر شيخ مفيد، روضة‌الواعظين به قلم ابن فتال نيشابوري، اعلام الوري نوشته طبرسي، مقتل‌الحسين اثر خوارزمي، تاريخ مدينه دمشق اثر ابن عساكر، نوشته مناقب ابن شهر آشوب، الكامل في‌التاريخ به قلم ابن اثير، مثير الأحزان به قلم ابن نما، تذكرة الخواص نوشته سبط ابن جوزي، كشف الغمه نوشته اربلي و سير اعلام النبلاء نوشته ذهبي و از همه مهم‌تر اللهوف علي قتلي المطفوف (لهوف) نوشته سيدبن طاووس اشاره كرد.
من کتاب ”در کربلا چه گذشت“ ترجمه کتاب نفس المهموم از ”شیخ عباس قمی“ رو هم به لیست بالا اضافه می کنم. این کتاب از شروع حرکت امام از مکه (اگر اشتباه نکنم) تا وقایع بعد از شهادت و حضور اسرا در شام رو آورده.
ببخشید، یه مقدار طولانیه ولی شاید بتونه جواب سوال شما باشه:
راويان حادثه كربلا يا همان مقتل‌ها سه گروه هستند؛ گروه اول خود خانواده امام حسين(ع) را شامل مي‌شود كه حضرت، آنها را همراه خود به كربلا برد تا بعدها در دوره خفقان پس از عاشورا، ماجرا را به گوش ديگران برسانند. از ميان اهل بيت امام سجاد(ع) بيشتر از ديگران در اين باره روشنگري كرده و واقعه را شرح داده‌اند.
گروه دوم از راويان عاشورا، دشمنان بودهاند. وقتي كه ابن زياد ميخواسته به لشكريانش جايزه بدهد، هر كسي اعلام ميكرده من چه كار كردم و چه كسي را كشتم و به اين صورت بخشي ديگر از وقايع نگاشته مي‌شود. پس از آن در قيام مختار هم وقتي نوبت انتقام از قاتلان شهداي كربلا شده، دوباره اين حرف‌ها تكرار شده است. يكي دو نفر از راويان هم كساني هستند كه روز عاشورا در لشكر دشمنان امام حسين(ع) بودند و سپس توبه كردند و براي جبران، ماجرا را همه جا نقل ميكردند.
گروه سوم از راويان مقتل، شيعيان و دوستداران امام حسين(ع) هستند كه نتوانستند روز عاشورا امام را همراهي كنند. يكي از اين افراد، اصبغ‌بن نباته بود؛ او يكي از اصحاب خاص امام علي(ع) بود كه در صفين براي امام جنگيد و در آخرين لحظات عمر هم بر بالين ايشان بود. او كه زمان عاشورا، در زندان به سر مي‌برد، اولين مقتل را در وصف واقعه كربلا نوشته است. (جهت مطالعه بیشتر)
مقتل‌نويسي هم به مانند ديگر روايات و احاديثي كه درباره زندگي بزرگان و اولياءالله به ما رسيده از گزند تحريف در امان نمانده است. پوراميني در اين باره مي‌گويد: تا قبل از روضة الشهدا مقتلنويسها به خودشان اجازه دخل و تصرف در متن روايت اصلي را نميدادند. روايتها همه ساده بود، بدون تشبيه و توصيف اما در روضة الشهدا، بخشهايي كه نويسنده با عنوان «زبان حال حضرت» اضافه كرده بود، كاملا خارج از متن اصلي بود و همين موضوع باعث شد تا امروزه شاهد مباحثي به نام تحريفات عاشورا در حوزه مكتوب باشيم.
دوره صفويه، كتابهاي متعددي به تقليد از روضة الشهدا نوشته شد كه بيشترشان داراي منابع جعلي و روايات بيپايه و اساس بودند. اوج اين كتاب‌ها را فاضل دربندي نوشت و نام آن را «اكسير العبادات في‌اسرار الشهادات» گذاشت.
همونطور که دیدید، نه تنها مقتل‌های زیادی در سال‌های نزدیک به واقعه عاشورا نوشته شده بلکه، سال‌های بعد هم مقتل نویسی بر اساس این مقتل‌های اولیه انجام شده.
از میان تمام این مقاتل مي‌توان به طبقات الكبري اثر ابن‌سعد، انساب‌الاشراف نوشته بلاذري، اخبار الطوال اثر دينوري، تاريخ طبري، ارشاد اثر شيخ مفيد، روضة‌الواعظين به قلم ابن فتال نيشابوري، اعلام الوري نوشته طبرسي، مقتل‌الحسين اثر خوارزمي، تاريخ مدينه دمشق اثر ابن عساكر، نوشته مناقب ابن شهر آشوب، الكامل في‌التاريخ به قلم ابن اثير، مثير الأحزان به قلم ابن نما، تذكرة الخواص نوشته سبط ابن جوزي، كشف الغمه نوشته اربلي و سير اعلام النبلاء نوشته ذهبي و از همه مهم‌تر اللهوف علي قتلي المطفوف (لهوف) نوشته سيدبن طاووس اشاره كرد.
من کتاب ”در کربلا چه گذشت“ ترجمه کتاب نفس المهموم از ”شیخ عباس قمی“ رو هم به لیست بالا اضافه می کنم. این کتاب از شروع حرکت امام از مکه (اگر اشتباه نکنم) تا وقایع بعد از شهادت و حضور اسرا در شام رو آورده.
rezatroy
عضو جدید
وقتي سگ ها در بيابان از گرگها رشوه مي گيرند! و مترسكها در مزارع با كلاغ ها تباني مي كنند ! از وفاداري آدمها چه انتظاريست؟
به اميد موفقيت روز افزون براي شما rezatroy
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
سوالی در مورد نماز | تالار اسلام و قرآن | 5 | |
|
سوالی در مورد سنگسار ...! | تالار اسلام و قرآن | 17 | |
|
سوالی راجب سن حضرت فاطمه؟ | تالار اسلام و قرآن | 44 | |
|
۱۰ سوالی که خدا از تو نمی‌پرسد!! | تالار اسلام و قرآن | 4 | |
|
سوالی بس ساده دارم ....چرا خدا را فراموش میکنیم؟؟؟؟؟ | تالار اسلام و قرآن | 29 |
Similar threads
-
-
-
-
-
سوالی بس ساده دارم ....چرا خدا را فراموش میکنیم؟؟؟؟؟
- شروع شده توسط فانوس تنهایی
- پاسخ ها: 29