من اومدنم کلی داستان داره...براتون تعریف میکنم.باحاله
...کلاس اول ابتدایی بودم داییم دانشجوی معماری یزد بود...نه کودکستان بودم
....داییم شب تحویل پایان نامش بود 3- 4 شب خونه ما داشت ماکت میساخت...بعد از 4 شب و صبح که دیگه تموم شده بود یه پارچه کشید سرش که کسی سراغش نره..من فرداش از بیرون اومدم کسی خونه نبود با پسر خالم اونو اوریم پایین کیف کردیم خیلی باحال بود
...همش با فوم بود بعد من سقفش که شیروانی بود و شکوندم اینقد فاز داد...بعد شیشه هاشو در آوردیم و بعد رفتم روش و خلاصه خراب خراب شد...داییم که اومد مارو دید اول بغض کرد
..بعد ما دو تا رو اینقه کتک میزد که هنوزم بعد از 15 سال یادم نرفته و هنوزم جاش درد میکنه
بعد کنکور دادم و معماری رو انتخاب کردم و حالا خیلی خوشحالم.
..بعضی از مواقع که ماکتام خراب میشه میخام بشکونمش فاز میبرم..و کلی میخندم...باحال بود مگه نه؟
اصلا به معماری فکرم نمیکردم.تادلتون بخواد عاشق هنر و گرافیک بودم.اما بابام گیر داده بود به معماری.وقتی امتحان ورودی هنرستان دادم معماری نیاوردم البته از عمدا سوالارو جواب ندادم تا حداقل برگردم دبیرستان و تجربی بخونم(آخه علاقه دومم بود)ولی بابام وقتی نتیجه امتحانمو دید قضیه رو فهمید و واسه اینکه کم نیاره یه پارتی جور کرد و هرجور بود منو معماری ثبت نام کرد. از شما چه پنهون یبارم ترم ۳ کاردانی بخاطر بی علاقگی انصراف دادم و رفتم دنبال نقاشی و هنرو ...اما دیگه این کارا راضیم نمیکرد. دو سه سال بعدش دوباره کنکور دادم با این تفاوت که این بار عاشق معماری شده بودم و قدرشو میدونستم.الان ترم دو کارشناسی ناپیوسته ام و ازاینکه دوباره معماری میخونم خیلی خوشحالم
اي ول چه بابا ييبابام مهندسی عمران خونده می خواستم دفترچه کنکور پر کنم گفت واسه منم پر کن بزن معماری ... جفتمون تو یک کلاس قبول شدیم الانم ترم آخریم
هی وای من!!!! شما با یه پسر معماریم خوندی؟؟؟؟؟؟!!!!!!!!!
آره !!!!!!! چطور مگه ؟ من عاشق بودم اونم معماري حالا هم خيلي راضيم
هیچی گلم امیدوارم موفق باشی!!فقط یه کم خجالت کشیدم همین!
اونم چه دانشگاههایی...که اصلا امکان نداشت قبول شم!
