زندگی و ارتباط با آدما همیشه پر از چالش و بالا پائینه. یه وقتایی هم تو این بالا پائینا با هم برخورد می‌کنیم. این برخوردا تو هر سطحی که باشه به هرحال اتفاق خوبی نیست. ما می‌تونیم چشم‌مون رو روی این چالش‌ها نبندیم و از همه اینها به نفع شادتر بودن استفاده کنیم. یک جمله هست که می‌تونه گره اخمامون رو باز کنه و لب‌مون رو چنان از دو طرف بکشه که دندون عقل‌مون دیده شه. از روابط کاری تا عاشقانه، هیچ چالشی وجود نداره که با جمله “معذرت میخوام” حل نشه.
وقتی اشتباه می‌کنیم، آدمی که طرف ما بوده هر لحظه منتظر ماست که ازش دلجویی کنیم و بهش بگیم که متوجه اشتباهی که کردیم شدیم.
از این نترسید که عذرخواهی‌تون پذیرفته نشه، از حرف‌هایی که ممکنه بشنوید هم نترسید. هر اتفاقی که بیافته ارزش ترمیم رابطه رو داره. غرور بی‌خود یا بدتر از اون دنبال مقصر گشتن و نقش قربانی رو بازی کردن، هیچ کمکی به ما و آدمی که رنجوندیمش نمی‌کنه. عذرخواهی شما رو بزرگ میکنه و به طرف‌تون هم ثابت میکنه انقدر بزرگ هستید که فکر نمی‌کنید با عذرخواهی غرورتون می‌شکنه و کوچیک می‌شید.
“معذرت میخوام” عین یه مته واسه عمیق کردن روابط عمل میکنه. چرا از این ابزار بیشتر استفاده نکنیم؟ کی گفته فقط مقصر داستان باید عذرخواهی کنه. شما کسی باشید که به دیگران خوب بودن و بهتر زندگی کردن رو یاد می‌ده. هر دعوایی دو طرف داره و حتی اگه یکی کمتر مقصر باشه، ولی به هرحال بی‌تقصیر نیست. وقتی مقصر نیستید هم می‌تونید مسئولیت خودتون رو تو یک اتفاق بد به گردن بگیرید. قدم اول رو شما بردارید و نقش خودتون رو تو اون اتفاق بپذیرید. این طوری طرف شما هم راحت‌تر عذرخواهی میکنه.
منبع: رنگی رنگی
