کوچه های تنهایی
- شروع کننده موضوع @ RESPINA @
- تاریخ شروع
- وضعیت
بیا زیرِ گنبد*هایِ سبزِ سبز ، دل آسمان را نگاه داریم ، بی* آنکه بشکند
نطفه من یک حادثه بود ... تولدی اتفاقی* ... و بر حسب عادت زندگی* را ادامه دادم
مادرم بچه نمی**خواست ... پدرم پسر می**خواست ... و من شاعر شدم ... و کمی* دیوانه
امروز نوشتم ... زندگی* چیزی نیست جز سراب ... هر چند آبادانی هزار هزار
باز نوشتم ... غروب را فراموش کن ... دل به گرگ و میش سحر ببند
تناقض نیست ... اینها انعکاس روح شاعری است که با کمی* تاخیر به دنیا آمد
نطفه من یک حادثه بود ... تولدی اتفاقی* ... و بر حسب عادت زندگی* را ادامه دادم
مادرم بچه نمی**خواست ... پدرم پسر می**خواست ... و من شاعر شدم ... و کمی* دیوانه
امروز نوشتم ... زندگی* چیزی نیست جز سراب ... هر چند آبادانی هزار هزار
باز نوشتم ... غروب را فراموش کن ... دل به گرگ و میش سحر ببند
تناقض نیست ... اینها انعکاس روح شاعری است که با کمی* تاخیر به دنیا آمد
وقـتــی آدم یکــــ نفـر را دوستــــ داشتـــه بـــاشــدبیشتـــر تنهـــــاستــــ!چــون بـــ هیــچ کــس جـــز همـــان آدم نمـــی تــوانـــد بگـــویـــدچــه احســاسـی دارد...و اگـــر آن آدم کســی بـــاشــد کــــه تــــو را بــه سکـوتــــــ تشــویـق کنـــدتنهــایــی تـــــــو کـــامــل مــی شـــود!
چیک چیک خاطره
می ریزد از بام خیالم
شر شر آه و غم
سکوت و خلوتم را بارانی می کند
تاب تاب
یاد بازی های دوران کودکی
تابی به بلندای پرواز آفتاب
سوک سوک
دیگر مخفی گاهم برای غم ها رو شده بود
می ریزد از بام خیالم
شر شر آه و غم
سکوت و خلوتم را بارانی می کند
تاب تاب
یاد بازی های دوران کودکی
تابی به بلندای پرواز آفتاب
سوک سوک
دیگر مخفی گاهم برای غم ها رو شده بود
اون
اون
اون که می گفت جونش به جونت بسته است
حالا داره به گریه هات می خنده
اون که می گفت بدون تو می میره
دروغ می گه دلش جنس کویره
دروغ میگه تو گوش نده به حرفاش
نگو می خوای هنوز بمونی باهاش
خیال نکن بدون اون می میری
بذار بره نباشه جون می گیری
اون
اون که می گفت جونش به جونت بسته است
حالا داره به گریه هات می خنده
اون که می گفت بدون تو می میره
دروغ می گه دلش جنس کویره
دروغ میگه تو گوش نده به حرفاش
نگو می خوای هنوز بمونی باهاش
خیال نکن بدون اون می میری
بذار بره نباشه جون می گیری
به گوش ام خش خش پاييز زرد است
دل ام ميعادگاه زخم و درد است
نمي آيد صدايي از در و دشت
"هوا بس ناجوانمردانه سرد است"
گفتی که دگر در تو چنان حوصله ای نیست
گفتم که مرا دوست نداری گله ای نیست
رفتی و خدا پشت و پناهت به سلامت
بگذار بسوزد دل من مسله ای نیست
در حيرتم از مرام اين مردم پست
اين طايفه زنده کش مرده پرست
تا هست به ذلت بکشندش ز جفا
تا مرد به عزت ببرندش سر دست
دل من ترانه دارد ، غم عاشقانه دارد
به هوای روی ماهت ، همه شب بهانه دارد
دل ام ميعادگاه زخم و درد است
نمي آيد صدايي از در و دشت
"هوا بس ناجوانمردانه سرد است"
گفتی که دگر در تو چنان حوصله ای نیست
گفتم که مرا دوست نداری گله ای نیست
رفتی و خدا پشت و پناهت به سلامت
بگذار بسوزد دل من مسله ای نیست
در حيرتم از مرام اين مردم پست
اين طايفه زنده کش مرده پرست
تا هست به ذلت بکشندش ز جفا
تا مرد به عزت ببرندش سر دست
دل من ترانه دارد ، غم عاشقانه دارد
به هوای روی ماهت ، همه شب بهانه دارد
فهم
فهم
درد یک پنجره را پنجره ها مى فهمند
معنى كور شدن را گره ها مى فهمند
سخت بالا بروى ساده بیایى پایین
قصه تلخ مرا سرسره ها مى فهمند
یک نگاهت به من آموخت كه در حرف زدن
چشم ها بیشتر از حنجره ها مى فهمند...
فهم
درد یک پنجره را پنجره ها مى فهمند
معنى كور شدن را گره ها مى فهمند
سخت بالا بروى ساده بیایى پایین
قصه تلخ مرا سرسره ها مى فهمند
یک نگاهت به من آموخت كه در حرف زدن
چشم ها بیشتر از حنجره ها مى فهمند...
به ساعت نگاه می کنم: حدود سه نصفه شب است چشم می بندم تا مبادا چشمانت را از یاد برده باشم و طبق عادت کنار پنجره می روم سوسوی چند چراغ مهربان وسایه های کشدار شبگردانه خمیده و خاکستری گسترده بر حاشیه ها و صدای هیجان انگیز چند سگ و بانگ آسمانی چند خروس از شوق به هوا می پرم چون کودکی ام و خوشحال که هنوز معمای سبز رودخانه از دور برایم حل نشده است آری!از شوق به هوا می پرم و خوب می دانم سالهاست که مرده ام ( شعری از زنده یاد حسین پناهی )
- وضعیت
Similar threads
| Thread starter | عنوان | تالار | پاسخ ها | تاریخ |
|---|---|---|---|---|
|
گفتگوهای تنهایی | ادبیات | 11189 | |
|
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم) | ادبیات | 122 | |
|
((**++ تشکر از تنهایی کاربری که شایسته تشکر است ++**)) | ادبیات | 52 |
Similar threads
-
-
پس از آن غروب رفتن اولین طلوع من باش(من از خلوت و تنهایی میترسم)
- شروع شده توسط حمید...HaMiD
- پاسخ ها: 122
-