کودک درون ...

doomann

Moderator
عضو کادر مدیریت
مدیر تالار
کاربر ممتاز
سلام
برای خیلی ها زندگی در دنیای عادی طبیعی شده . آرزوهای بزرگ رفتن به دوران کودکی و بودن در لحظاتی که تکرار نشدنی هستند ، سوژه خیلی از فیلمها شده و این در حالیه که اغلب ما آرزوی کوچکی توی مغزهامون داریم تا لحظاتی به دنیای بی دغدغه کودکی برگردیم .
گذشته از حس زیبایی حضور در گذشته ، کودک درمانی در هر فردی ، یکی از بی عوارض ترین درمانهایی که بین روانشناسان از اون استفاده میشه. بسیاری از مشکلات انسانها در دوران کودکی اتفاق افتاده و گاها اثرات بد و نامطلوبی روی اونها گذاشته که با برگشتن به اون زمان و از بین بردن اون احساسهای بد و اون خاطراتی که به نحوی باعث اثرات منفی شده ، اون فرد به راحتی درمان میشه و به زندگی طبیعی بر میگرده .
قصدم از ایجاد این تاپیک ، نگاهی به کودک درون بود . کودکی که در همه ما هست و ما سعی در پنهان کردنش داریم . کودکی که به خاطر آداب روزمره باید بی صدا و بی تحرک باقی بمونه و کم کم در ما بمیره . کودکی که خیلی وقتها در بسیاری از رفتار هامون میتونیم آثار ش رو ببینیم. لجبازیها ، قهر ها ، شیطنت ها ، بازیگوشیها و حتی خرابکاریها ...
زیبا ترین جمله تکراری برای شناخت کودک درون رو هم اغلب از پدر و مادر ها می شنویم : (( اگه صد سالت هم بشه برای من هنوز همون بچه 5 ساله ایی ...))
از کودک درونتون صحبت کنید . تجربیاتتون در زندگی روزمره و اینکه آیا اصلا به کودک درون اعتقاد دارید یا نه . از اینکه می شه با کودک درون ارتباط برقرار کرد یا نه . از اینکه کودک درون می تونه به جای ماسک آدم بزرگ تربیت بشه و رفتارش رو اصلاح کنه و ...
 

fereshteye nejat

عضو جدید
اتفاقا من با کودک درونم خیلی دوستم هر وقت دلش بخواد می تونه خود نمائی کنه با این که سن وسالی ازم گذشته اما همه منو خیلی پائین تر از سنم می بینند.فقط به خاطر کودک درونم کودک درون من دختر بچه شیرین زبان با حرکات کودکانست و همه دوستش دارند.:confused:
 

doomann

Moderator
عضو کادر مدیریت
مدیر تالار
کاربر ممتاز
اتفاقا من با کودک درونم خیلی دوستم هر وقت دلش بخواد می تونه خود نمائی کنه با این که سن وسالی ازم گذشته اما همه منو خیلی پائین تر از سنم می بینند.فقط به خاطر کودک درونم کودک درون من دختر بچه شیرین زبان با حرکات کودکانست و همه دوستش دارند.:confused:

وقتی برای یک لحظه به یاد میاریم که یک زمانی چه لباسهایی می پوشیدیم ، وقتی به یاد میاریم که چه چیزهایی دوست داشتیم ، وقتی یاد نوع راه رفتنمون ، غذا خوردنمون ، حتی دعواهای اون زمان می افتیم به اصطلاح ته دلمون غنج می ره و یه آه افسوس که یادش بخیر ...
حالا اگه لی لی بازی کنی ، اگه وسط تنها بازی کنی ، اگه قایم موشک بازی کنه ، مطمئنا یه جور دیگه نگات می کنن . اگه از ته دل برای یک کارتون پلنگ صورتی یا بلفی لیلی بیت یا سرندیپیتی یا حنا بخندی یا اشک بریزی همه میگن خجالت نمی کشه !!!
این ""همه "" باعث از بین رفتن رابطه ما و کودک درونمون میشه . فاتحه تمام احساسات پاک و لطیف بچگی روحمون رو می خونه . فراموش می کنیم روزی دهنمون به اندازه یک غار باز بود و گریه می کردیم .و همه به راحتی از کنارش میگذشتن و یا میگفتن بچه خوابش میاد یا جیش کرده یا گرسنه است ...
لحن گریه اونروزهارو خیلی ا می فهمیدن ولی حرفهای راست و بی واسطه امروز رو آدمها درک نمی کنن .
سن و سالت باید با شرایط "" همه "" مطابقت داشته باشه وگرنه توی جمعها راهی نداری ... نفر دیوانه است ... برای حس قشنگ سلام کردن به "" همه "" وقتی بچه بودی همه می گفتن سلام عزیزم ماشا الله چه بلبل زبونی ... اما اگه الان شروع کنی و تو همین سن و سال به همه از یک کنار با عشق و سر مستی سلام کنی ... همون سلامی که سلامتی میاره ... خیلی ها که نه "" همه "" فکر می کنن دیوانه شدی ...
پس مجبوری پنهانش کنی درون خودت . ولی مجبور نیستی فراموشش کنی . چون اگه تو اونو فراموش کنی ، اونم تو رو فراموش می کنه . برای نیاز های هم دیگه غصه نمی خورین . دیگه کسی نیست بابت این همه حسهای قشنگ بهت تبریک بگه . بپره بغلت و با تمام وجود ذوق کنه ...
تو تنهایی خیالت کسی نیست بهت بگه خوبی یا بد . غیر قابل تحمل شدی یا دوست داشتنی ...
کودک درونتون رو در یابید ...
ادامه دارد ...
 

Matrix

عضو جدید
هیچکس به اندازه ی حسین پناهی به کودک درونش بها نداد !

اما اون هم معتقد بود که پل برگشت تاب وزن ما رو نداره ! برگشتن ممکن نیست ! و همینطور میگفت : ای کاش هرگز از آن درخت انجیر پایین نیامده بودم !

مشکل به اصطلاح ِ "شازده کوچولو" آدم بزرگا اینه که به جای لذت بردن از حال ، یا در طمع آینده اند و یا در حسرت گذشته!
 

dynamic

عضو جدید
کاربر ممتاز
می گن که اگه به مشکلی برخوردین اگه راه حلشو ندونستین کودک درونتون رو بیدار کنید از کودک درونتون بپرسین اگه واقعا واقعا ازش صادقانه بپرسید یا تو خواب یا بیداری حتما جوابتون رو می ده.....
اگه کودک درونتون خواست گریه کنه بهش این اجازه رو بدین اگه خواست بخنده بهش این اجازه رو بدین چون هیچ چیز مضر تر از خنده ی زوری وقتی از ته دل ناراحتی نیست.....
 

doomann

Moderator
عضو کادر مدیریت
مدیر تالار
کاربر ممتاز
لالایی های کودکی ...
شخصیت کودک درون از کودکی سرچشمه میگیره که تا چند سال خودش در دنیای عادی زندگی میکنه ، میخنده ، گریه میکنه و بازی میکنه و با عروسکها و ماشینهاش دنیایی داره که هیچکس نمی تونه بهش فکر کنه جز خودش .
اون کودک یواش یواش بزرگ میشه و میره تو قالب یک آدم بزرگ ولی روحش هست و بزرگ نمیشه . یعنی زندگی با دو موجود ادامه پیدا می کنه . بعد از رفتن تو قالب بزرگتر ، باید کودک درون رو مخفی کرد تا ایرادهای مردم گریبانگیرت نشه . ولی حرفم این نیست .
کیتارو ، یکی از بزرگترین آهنگ سازهای دنیا که حتما جاده ابرشمش رو به خار دارید یک کنسرت میگذاره برای زنهای حامله . بعد از پایان کنسرت رو به همه میکنه و میگه من این کنسرت رو برای شمات ها نگذاشتم . این کنسرت برای جنینهایی بود که در رحم شما هستند ...
یادگار آرامش و خط سیر فکری و برخورد بزرگسالی به لالایی های مادر ی هم ب می گرده . ریتم و نوع خوندن و حتی تن صدای مادر ، میتونه برای کودک حکم یک مارش نظامی رو داشته باشه تا به فرایندهای مغزش سازماندهی بده . هر چی بیشتر این کودک در معرض آلودگی های صدایی باشه باید منتظر اتفاقات ناگواری بود که بعدها بدون هیچ دلیل و علتی برای اون بزرگسالی رخ میده که همه ازش به جنون ، اختلالات روحی ، اختلالات روانی و دنیای پر از محدودیت یاد می کنیم .
موسیقی، روح رو پرورش میده . روح پاک و لطیف کودک نیاز به آرامش داره . یک ریتم زیبا و منطقی . پازل آینده کودکمون رو ما هستیم که می سازیم .
 

فانوس تنهایی

مدیر بازنشسته
من بچه ام

من بچه ام

سلام
منم با کودک درونم رفیقم دوست ندارم رهاش کنم
همیشه دنبالم
به قول دوستام من بچه ام
میگن بزرگ شو
دوست ندارم بزرگ بشم
مرد بودن چیه اه
هر وقت دلم گرفت میرم یه گوشه میشینم
گریه میکنم
گریه
عینه بچه گایم
وقتی یه چیزی میخواستم گریه میکردم
و میگرفتم
فکرش و بکن دوباره اون پیراهن بچه گیمونو بپوشیم
وای چه حالی میده
 

ramin_mo66

عضو جدید
من که همیشه با کودک درونم مشکل دارم یه کارایی میکنه که همیشه آخرش بد میشه ...
 

cute

عضو جدید
کاربر ممتاز
اگه کودک درونمونو فراموش کنیم ...دنیایی داریم با مجسمه های متحرک
این کودک درونمونه که اجازه میده گاهی از خودمون کمی دور شیم از
نکن...نرو...نبین...نخور....نزن
بهتره باهاش دوست بشیم ...و گاهی با اون به تمام مشکلات از ته دل بخندیم...
 
بالا