به قوله شاعر...
همچون پرنده ای باش که روی شاخه ای سست اواز میخواند، شاخه میلرزد ولی پرنده میخواند، زیرا اطمینان دارد که بال و پر دارد...
مهم نیست ما خودمون به خودمون اطمینان داریم
شاخه نمیلرزه همسایه ها شکایت کردن دارم تکونش میدم بپری!



ما هم داریم پاستوریزه جدی نگیر............


 
				 
 
		 
 
		
 
 
		
 
 
		 
 
		
 
 
		 
 
		
 
  
 