دوست دارم برم بری بیابونی جایی بی وقفه داد بزنم
دوست دارم یه جا تنها باشم ساعت ها بزنم زیر آواز هر چرت و پرتی به ذهنم میرسه بخونم..
دوست دارم یه جا باشم با کلی سنگ ریزه جلوی پام تا ساعت ها با نوک کفشم سنگ پرتاب کنم به هر سمت نا معلومی..
دلم میخواد دست مغز و قلبمو بگیرم ببرم تو یه اتاق که تمامش سفید باشه هی از این سفید نگاه کنم به اون سفید تا مغز و قلبم بهش تلقین بشه و بشه تماما سفید..
دوست دارم بشینم رو یک تپه خاک انقده فوت کنم تا همه ی خاک ها رو باد ببره هیچی ازش نمونه.. این بیاد اینکه که هرچی انباشتیم تهش هیچی نموند..