پس هر شخصی که معتقد باشه دین ضامن اخلاق در جامعه است درک سبکی از جامعه شناسی ،روانشانسی و ماهیت انسان دارند
نه
ولی دیگه هیچی از دین نمونده که ضامن باشه!!
پس هر شخصی که معتقد باشه دین ضامن اخلاق در جامعه است درک سبکی از جامعه شناسی ،روانشانسی و ماهیت انسان دارند
خیلی خوبه که این باشگاه گزینه ای به اسم ویرایش پست داره.
بی خیال من که ویرایش نکردم حتما خودتون ویرایشش کردین!!!![]()
آره خب حق با شماست اما به عقیده ی من اگه میگفتن حتما علامت سوالشو یادم رفته بذارم خیلی بهتر از این بود که برای تبرئه کردن خودتون دیگرانو دروغگو دربیارین.
پارازیتی مثه ,arc.farzad میاد بحث رو منحرف می کنه و دوست ندارم شرکت کنم ببخشید.دین همیشه تازه است. نمیتونیم اونو فقط یه سنت در نظر بگیریم. دین ما همیشه با دنیای مدرن، روابط و مناسبات اقتصادی وسیاسی در هر زمانی هم خوانی داشته و چیزی نیست که قدیمی بشه و بخوایم اونو به صرف قدیمی شدنش بذاریم کنار. اگر کسی عمداً یا سهواً در لباس خاصی اشتباهی میکنه این نمیتونه دینه ما رو زیر سؤال ببره! اگه میبینید جامعه ی ما بحران اخلاق داره دلیلش وجود دین نیست بلکه عدم شناخت درست دین، باعث یک چنین ذهنیتی میشه! اگه میبینید یه کشور غیر اسلامی مشکلات کمتری در زمینه ی اخلاق داره دلیلش اینه که مردم اون کشور ها اخلاق صحیح رو به کار میبرن. اخلاقی که دین ما هم روش تأکید زیادی داره ولی متأسفانه درست به کار گرفته نمیشه!
من هدف برخورد تعصبی با این موضوع نیست ولی احساس میکنم چیزی که نقل کردین (حالا از هر جایی من نمیدونم) صحت نداشت. نه بنا به تعصب مذهبی که بنا به عقل و منطق و نگاه به تاریخ دیگر جوامع!
بد نیست گاهی در مورد چنین مسائلی یه کم بیشتر فکر کنیم...
دینمون، سنتمون، فرهنگمون و خیلی از سرمایه های ارزشمند دیگه ای که داریم سر چنین بی مبالاتی ها و کم فکری ها (و علی قول یه سری از افراد روشن فکری ها)یی داره از دست میره و چه بسا تا حد زیادی از دست رفته...
این دیگه مشکل مردمه نه دین![]()
این داداش ما ابهام نداره .
اصلا تابلو نیست که میخواد اسلام و به طور کلی دین رو بکوبه .
کلا تاپیکای این دوستمون نیازی به بحث کردن نداره.وگرنه پاسخ دادن به این شبهات آب دو خیاری ایشون هیچ کاری نداره.
جایی بحث میکنن که یه شبه ای یه سوالی واسه کسی پیش اومده میاد اونو به اشتراک میزاره.
این آقای نسبتا محترم تو این سایت کاری جز این ندارن.(تاپیکای ضد دینی با مخاطبان ثابت(میتونم اسم هم ببرم))
خب اصلا این دوست ما به کنار چون نه من ایشون رو میشناسم نه از سابقه ایشون آگاهم ، ولی آیا اصل سوال ایراد داره؟ ایا میشه ناهنجاری های اخلاقی جامعه رو کتمان کرد؟ آیا صرف اینکه از کودکی فرزندان خودمون رو مقید کنیم به نماز و روزه و انجام فرایض دینی میشه این انتظار رو داشت که در بزرگسالی اصول اخلاقی رو رعایت کنن ؟ آیا کتمان میکنید که که در جوامع غربی محاسنی مثل نظم ، راستگویی ، رعایت حقوق دیگران نمود بیشتری داره؟ چرا در حالی که آموزه های دینی تاکید دارن به این اصول اینقدر ناهنجاری ها در جامعه اسلامی زیاده؟
مردم عموماً زندانیِ تصور سنتی از اخلاقاند؛ یعنی اخلاق مذهبی. آخوندی که کلهاش را کج کند و وقت نماز گریه کند آدم خوبی است. شناخت آنان از اخلاق واقعی دربرگیرندهی مدارا و اعتماد و احترام به حقوق دیگران نیست. به همین سبب است که گسترش شعائر و آیینهای دینی و صدرنشینی معلمان مذهبی در رسانه و جامعه، هیچ درمانی برای بحران اخلاق در جامعهی ایران نیست. هر چه گنبدها برافراشتهتر و معلمان اخلاق پرگوتر میشوند، رنگ اخلاق بیشتر میپرد.
در جامعهی پیشامدرن شاید دین نظم اخلاقی خاصی را پشتیانی میکرد. ولی در جامعهای که روابط و مناسبات اقتصادی، اجتماعی و سیاسی دگرگونشده و نسبتی با جهان سنت ندارد، دین میتواند نقش ضداخلاق بازی کند.
کلا تاپیکای این دوستمون نیازی به بحث کردن نداره.وگرنه پاسخ دادن به این شبهات آب دو خیاری ایشون هیچ کاری نداره.
جایی بحث میکنن که یه شبه ای یه سوالی واسه کسی پیش اومده میاد اونو به اشتراک میزاره.
این آقای نسبتا محترم تو این سایت کاری جز این ندارن.(تاپیکای ضد دینی با مخاطبان ثابت(میتونم اسم هم ببرم))
...
متاسفانه، شاید مهمترین عاملی که باعث بیرنگ شدن اخلاق در جامعه شده، جهل مردم نسبت به دین و استفاده بعضی به ظاهر روشنفکران از این جهل با جملاتی نظیر جملات بالا هست. زمانی که فرد روشنفکر، اعتقاد به ولنتاین و هالوین و غیره رو نشانه پیشرفتگی افراد و عزاداری و نماز و روزه و غیره رو نشانه املی و جهالت معرفی میکنه، نتیجهش این میشه که فرد به تدریج از اخلاق و تقید خارج میشه و یواش یواش دیگه خودش رو به چیزی مکلف نمیدونه.
با این حساب، سوال اینجاست که چرا در کشور ما، بیشترین بی اخلاقی و ابتذال در میان مرفهین و افرادی هست که سرمایهدار هستند. حتی سطح آموزششون هم بالاتره. چرا بیشتر ابتذال در شهری مثل تهران، در مناطق بالاشهر که دارای سطح رفاه و آموزش و ... بالاتری اما تقید دینی کمتر نسبت به پایین شهر هست، اتفاق میفته؟ همین یک مسئله نمیتونه شاهدی نقض بر صحبت شما باشه و اول دیانت، بعد رفاه و غیره شرط برقراری اخلاقه.![]()
اخلاق تو جامعه ، به خیلی چیزا وابستس ...
سطحِ رفاه ... سطحِ آموزش ... و ... و دینی که شاید مهمترین ادعاش اصلاحِ جامعست ...
با اینکه جامعه ی ما کاملاً تحتِ تاثیر دیانت و ... هست ، فکر نکنم کسی مدعی باشه که فقط دین موثره تو وضعیتِ فعلی (که من راجع به خوب یا بدش فعلاً نظری نمیدم)
به هر حال اینکه یه بازنگری بکنیم ، تا ببینیم که این ، شاید مهمترین عامل ، اثراتش چیا بوده ضرر نداره ...
مثلا:
دینی داریم که میگه : در کارِ دیگران تجسس نکنید اما در عین حال مارو به امر به معروف و نهی از منکر امر میکنه !
میگه : آدم نکشید ، گناه داره ؛ اما اگر کافر بود ثواب داره . (اگه قبول ندارین ، بجایِ کافر بزارین مرتد!)
و کلی اما و اگرِ دیگه که به نظرم کمکی به رشدِ اخلاقیات در جامعه نمیکنه ...
دوستانی که میگن اثرِ منفی داره ، گذشته از بحثِ اینکه میگن پس کو اثراتش ... و جدایِ از اینکه میشه بی دین ترین جاها رو هم مثال آورد که خیلی اوضاعشون بهتر از خیلی بادین ترین جاهاست! ؛ شاید بهتر باشه "موردی" بحث کنین ... فکر کنم نتیجش بهتره ...
نه . چون ما معیارِ مشترکی برای این بحث نداریم . مثلاً من میتونم بپرسم که اولاً این ابتذال ! از نظر شما یعنی چی ؟ و چه ضررهایی برای جامعه داره ؟ و بعد اینکه مثلاً از شما بپرسم آمار جرم و جنایت در بالای شهر! بیشتره یا پاییین شهر! ؟ و بعد بپرسم این بزهکاریا مضر ترن یا اون ابتذالها به قول شما؟با این حساب، سوال اینجاست که چرا در کشور ما، بیشترین بی اخلاقی و ابتذال در میان مرفهین و افرادی هست که سرمایهدار هستند. حتی سطح آموزششون هم بالاتره. چرا بیشتر ابتذال در شهری مثل تهران، در مناطق بالاشهر که دارای سطح رفاه و آموزش و ... بالاتری اما تقید دینی کمتر نسبت به پایین شهر هست، اتفاق میفته؟ همین یک مسئله نمیتونه شاهدی نقض بر صحبت شما باشه و اول دیانت، بعد رفاه و غیره شرط برقراری اخلاقه.
خوب این "باید" نظرِ شماست ... جایی بایدشو به ما ثابت نکردین ... و من دقیقاً نظرم برعکسه اینه .دین باید یک شمشیر دو لبه باشه. دین نمیاد که فقط صحبت از نماز و روزه و غیره بکنه. دین باید بتونه یک جهانبینی و یک قوانین اداره برای جامعه ارائه و فراهم کنه. دینی که نتونه از خودش، حریمش و پیروانش مواظبت و مراقبت کنه، دین نیست.
فقط همینو میگم که شما اینطور برداشت میکنین و کس دیگری طور دیگری برداشت میکنه و مشکل هم همین وجود قوانینیه که خیلی وقتا کاملاً ناقض همدیگن ... دقیقاً مشکل اینجاس که هر کسی هر کاری دوست داره میتونه بکنه و به خاطرِ همون اما و اگرهایی که تو پست قبل گفتم ، مدعی بشه کارش درسته ... نمونه هایی ازین یک بوم و دو هواها تو تاریخِ اسلام زیاد هست ... مثالِ تکراریِ بیربطِ سیب گندیده و ...امر به معروف و نهی از منکر (با داشتن و حفظ شرایطی که دین گفته: شرایط امر به معروف و نهی از منکر) در فضای جامعه اتفاق میفته نه در داخل خانه فرد. فرد توی خونهش، با هر لباسی دلش خواست بگرده. کجای دین گفته برید این رو امر به معروف و نهی از منکر کنید. امر به معروف و نهی از منکر وقتی اتفاق میفته که فساد و منکر در فضای جامعه اتفاق میفته. این دیگه تجسس نیست. فرد خودش داره، خودش رو نشون میده. سیب گندیده رو هم اگر برندارید، باقی سیب ها رو به گند میکشه.
چون خبر داشتم این جمله رو میگین : " کجای دین گفته کافر رو بکشید، ثواب داره؟ شما یک آیه یا حدیث صحیح بیارید که همچین مسئلهای رو گفته " مرتد رو اضافه کردم که مجبور نشم براتون آیه بیارم و بعد شما برای ما کلاس عربی بزاری که قاتلوا یعنی چی ...کجای دین گفته کافر رو بکشید، ثواب داره؟ شما یک آیه یا حدیث صحیح بیارید که همچین مسئلهای رو گفته. شما هنوز معنای کافر و مرتد رو نمیدونید و به دین اشکال میگیرید. مرتد کافر هست اما هر کافری، مرتد نیست. بحث ارتداد در تالار زیاد شده، دیگه بیشتر از این بسط نمیدم.
این حرف شما، اگر در تمام طول تاریخ دین و مذهب ( به خصوص تاریخ اسلام)، نمود داشت و به این شکلی که شما گفتید، میبود، قابل پذیرش بود. اما آن چیزی که من در ذهنم دارم، چیزی غیر از حرف شما رو میرسونه. شما اخلاق رو در زمان پادشاهان و حکومتهای قبلی هم بررسی کردید و به این نتیجه رسیدید یا فقط از روی فیلم چند تا آخوندی که توی اینترنت منتشر شده و احیاناً چند نفری که میشناختید به این نتیجهگیری جامع رسیدید؟ در صورتی که فکر نمیکنم کسی پیدا بشه که معتقد نباشه در قدیم، اخلاق بهتر رعایت میشده تا در ایران در حال توسعه.
شما فقط به خیل عظیم کتابهای نوشته شده درباره اخلاق در اسلام نگاه کنید (فقط یه سری قرون اول رو اینجا نوشته: تاریخچه اخلاق). اخلاق یک بحث متغیر نیست که با پیشرفت یا پسرفت جوامع، معنا و مفاهیمش تغییر کنه. فقط وقتی شما میتونید نتیجه بگیری که ”دین میتواند نقش ضد اخلاق رو بازی کند“ که قبلش اثبات کنی با پیشرفت جوامع، مفاهیم اخلاق تغییر میکنه. به عنوان مثال، زمان نزول دین، راستگویی و صداقت شرط اخلاق بوده و در حال حاضر با پیشرفت جامعه، دروغگویی و ریا شرط حسن خلق.
متاسفانه، شاید مهمترین عاملی که باعث بیرنگ شدن اخلاق در جامعه شده، جهل مردم نسبت به دین و استفاده بعضی به ظاهر روشنفکران از این جهل با جملاتی نظیر جملات بالا هست. زمانی که فرد روشنفکر، اعتقاد به ولنتاین و هالوین و غیره رو نشانه پیشرفتگی افراد و عزاداری و نماز و روزه و غیره رو نشانه املی و جهالت معرفی میکنه، نتیجهش این میشه که فرد به تدریج از اخلاق و تقید خارج میشه و یواش یواش دیگه خودش رو به چیزی مکلف نمیدونه.
[/FONT][FONT="]با این حساب، سوال اینجاست که چرا در کشور ما، بیشترین بی اخلاقی و ابتذال در میان مرفهین و افرادی هست که سرمایهدار هستند. حتی سطح آموزششون هم بالاتره. چرا بیشتر ابتذال در شهری مثل تهران، در مناطق بالاشهر که دارای سطح رفاه و آموزش و ... بالاتری اما تقید دینی کمتر نسبت به پایین شهر هست، اتفاق میفته؟ همین یک مسئله نمیتونه شاهدی نقض بر صحبت شما باشه و اول دیانت، بعد رفاه و غیره شرط برقراری اخلاقه[/FONT][FONT="].
[/FONT]
[/FONT][FONT="]دین باید یک شمشیر دو لبه باشه. دین نمیاد که فقط صحبت از نماز و روزه و غیره بکنه. دین باید بتونه یک جهانبینی و یک قوانین اداره برای جامعه ارائه و فراهم کنه. دینی که نتونه از خودش، حریمش و پیروانش مواظبت و مراقبت کنه، دین نیست[/FONT][FONT="].
[/FONT]
[/FONT][FONT="]امر به معروف و نهی از منکر (با داشتن و حفظ شرایطی که دین گفته[/FONT][FONT="]: [FONT="]شرایط امر به معروف و نهی از منکر[/FONT]) [/FONT][FONT="]در فضای جامعه اتفاق میفته نه در داخل خانه فرد. فرد توی خونهش، با هر لباسی دلش خواست بگرده. کجای دین گفته برید این رو امر به معروف و نهی از منکر کنید[/FONT][FONT="]. [/FONT][FONT="]امر به معروف و نهی از منکر وقتی اتفاق میفته که فساد و منکر در فضای جامعه اتفاق میفته. این دیگه تجسس نیست. فرد خودش داره، خودش رو نشون میده. سیب گندیده رو هم اگر برندارید، باقی سیب ها رو به گند میکشه[/FONT][FONT="].
[/FONT]
[/FONT][FONT="]کجای دین گفته کافر رو بکشید، ثواب داره؟ شما یک آیه یا حدیث صحیح بیارید که همچین مسئلهای رو گفته. شما هنوز معنای کافر و مرتد رو نمیدونید و به دین اشکال میگیرید. مرتد کافر هست اما هر کافری، مرتد نیست. بحث ارتداد در تالار زیاد شده، دیگه بیشتر از این بسط نمیدم[/FONT][FONT="]. [/FONT]
[FONT="]
کلا نقش دین پروردن انسانها از نظر اخلاقی هست انسانهایی با رشد عقلی زیاد در کنار دین جلوه خوبی از انسانیت است دین رو نمیتوان جدا از اخلاق دانست البته نمیتوان سطح دانش و فرهنگی رو ندیدبگیریم
مگه غیر از اینه که مردمو خودمون تشکیل میدیم پس چرا به جای جبهه گیری الکی خودمون و دینمونو اصلاح نمیکنیم؟
من به اخلاق افلاطونی بیشتر از اخلاق اسلامی اعتقاد دارم چون تو اخلاق افلاطونی یه شخص صرفا جهت اینکه یه انسان حقوق دیگرانو رعایت میکنه و بهشون احترام میذاره نه از ترس آتیش جهنم و حوریای بهشتی.
عزیزم اسلام تو جامعه اعراب اومد نه تو ایران که یه زمانی مهد تمدن بوده و از ابتدای تاریخ یکتا پرست.
خب اصلا این دوست ما به کنار چون نه من ایشون رو میشناسم نه از سابقه ایشون آگاهم ، ولی آیا اصل سوال ایراد داره؟ ایا میشه ناهنجاری های اخلاقی جامعه رو کتمان کرد؟ آیا صرف اینکه از کودکی فرزندان خودمون رو مقید کنیم به نماز و روزه و انجام فرایض دینی میشه این انتظار رو داشت که در بزرگسالی اصول اخلاقی رو رعایت کنن ؟ آیا کتمان میکنید که که در جوامع غربی محاسنی مثل نظم ، راستگویی ، رعایت حقوق دیگران نمود بیشتری داره؟ چرا در حالی که آموزه های دینی تاکید دارن به این اصول اینقدر ناهنجاری ها در جامعه اسلامی زیاده؟
دین ضامن اخلاق نیست و عمل به اون حتما ضامن اخلاقه.
من منکر بی اخلاقی های جامعه نیستم ولی فقط تو این کشور بی اخلاقی هست؟
رفتن تو یه مدرسه و به رگبار بستن دانش آموزا نشونه اخلاقه؟
اختلاس 65 میلیارد دلاری میداف تو بورس آمریکا که جنبش وال استریت رو راه انداخت نشان راستگوییه؟
اگه هم تو جامعه ما بی اخلاقی وجود داره از عمل نکردن به دینه.شما یه مثال بزنید که توش یکی با آموزه های دینی کار خلاف اخلاق انجام داده.
اما موضوع تاپیک در مورد نقش دین در اخلاق صحبت میکنه.اینجا در مورد مصادیق خاص صحبت نمیشه و اصلا ادعایی هم نمیشه که ایالات متحده که شما روش زوم کردید نماد اخلاقه ، مصادیق کشور های سکولار یا حتی دین مدار با تفکیک بین دین و سیاست که اخلاق اجتماعی رو بهتر از ما رعایت میکنن قبلا ذکر شده ، و همچنین در مورد آموزه های اخلاقی اسلام شکی نیست مسئله اینجاست ما که خودمون رو داعیه دار اسلام ناب محمدی میدونیم می بایست وضعیت اخلاقی به مراتب بهتری نسبت به ایالات متحده یا هر کشور غیر اسلامی داشته باشیم ، پس چرا اینطور نیست ، ضعف از آموزه های دینی نیست مطمئنا ضعف از خود ماست یعنی میشه گفت ما از دین چیزی جز ظواهر نصیبمون نشده ؟ همه جامعه که نمیتونن ریا کار باشن پس چرا بی اخلاقی ها بر اخلاق غالب شده؟