مشاعرۀ سنّتی

[russell]

ترا حاصل نكردي به كوشش بهشت
خدا درتو خوي بهشتي بهشت
دلت روشن و وقت ، مجموع باد
قدم ثابت و پايه مرفوع باد
حياتت خوش و رفتنت بر صواب
عبادت قبول و دعا مستجاب
(شيخ شيراز)

 

[محـسن ز]

بود ایا که خرامان زدرم باز آیی
گره از کار فربسته ما بگشایی

 

[gh_engineer]

یا رب این شمع دل افروز ز کاشانه کیست
جان ما سوخت بپرسید که جانانه کیست
​

 

[sisah]

تو خود فرشته‌ای نه از این گل سرشته‌ای
گر خلق از آب و خاک تو از مشک و عنبری

ما را شکایتی ز تو گر هست هم به توست
کز تو به دیگران نتوان برد داوری

 

[gh_engineer]

یاد باد آن که ز ما وقت سفر یاد نکرد
​

​

به وداعی دل غمدیده ما شاد نکرد
​

 

[sisah]

دو چشم مست تو برداشت رسم هشیاری
و گر نه فتنه ندیدی به خواب بیداری

زمانه با تو چه دعوی کند به بدمهری
سپهر با تو چه پهلو زند به غداری

 

[محـسن ز]

یغمای عقل ودین را بیرون خرام و سرمست
در سر کلاه بشکن در بر قبا بگر دان

 

[gh_engineer]

نسیم باد صبا دوشم آگهی آورد
که روز محنت و غم رو به کوتهی آورد
​

 

[sisah]

دیگران چون بروند از نظر از دل بروند
تو چنان در دل من رفته که جان در بدنی

تو همایی و من خسته بیچاره گدای
پادشاهی کنم ار سایه به من برفکنی

 

[محـسن ز]

در نیابد حال پخته هیچ خام
پس سخن کوتاه باید والسلام

 

[گلابتون]

یارم چو قدح به دست گیرد
بازار بتان شکست گیرد
​

[/quote
در كنارم قلب عاشق شعله ميزد
در شرار آتش دردي نهاني
نغمه من....
همچو آواي نسيم پر شكسته
عطر غم ميريخت بر دلهاي خسته
پيش رويم....
چهره تلخ زمستان جواني
پشت سر ...
آشوب تابستان عشقي ناگهاني
سينه ام ...
منزلگه اندوه و درد و بد گماني
كاش چون پاييز بودم ... كاش چون پاييز بودم

 

[sisah]

من چرا دل به تو دادم که دلم می‌شکنی
یا چه کردم که نگه باز به من می‌نکنی

دل و جانم به تو مشغول و نظر در چپ و راست
تا ندانند حریفان که تو منظور منی

 

[cerulean.del]

یوسف گمگشته بازا ید به کنعان غم مخور
کلبه احزان شود روزی گلستان غم مخور

 

[sisah]

رفتی و همچنان به خیال من اندری
گویی که در برابر چشمم مصوری

فکرم به منتهای جمالت نمی‌رسد
کز هر چه در خیال من آمد نکوتری

 

[cerulean.del]

یاد باد انکه زما وقت سفر یاد نکرد
به وداعی دل غم دیده ما شاد نکرد

 

[sisah]

دیدم امروز بر زمین قمری
همچو سروی روان به رهگذری

گوییا بر من از بهشت خدای
باز کردند بامداد دری

 

[گلابتون]

ياد تو آن خزان دل انگيزيست
كو را هزار جلوه رنگين است

اما من آن شكوفه اندوهم
كز شاخه هاي ياد تو ميرويم

 

[sanaz950]

منم كه ديده به ديدار دوست كردم باز
چه شكر گويمت اي كارساز بنده نواز

 

[sisah]

زهرم چو نوشدارو از دست یار شیرین
بر دل خوشست نوشم بی او نمی‌گوارد

پایی که برنیارد روزی به سنگ عشقی
گوییم جان ندارد یا دل نمی‌سپارد

 

[ie student]

در آن نفس که بمیرم،در آرزوی تو باشم

بدان امید دهم جان،که خاک کوی تو باشم

 

[sisah]

مرد عشق ار ز پیش تیر بلا
روی درهم کشد مخوانش مرد

هر که را برگ بی مرادی نیست
گو برو گرد کوی عشق مگرد

 

[mahroo]

در پی او سیرها کردم بسی
از همه دور و نمی دیدیم کسی

 

[sisah]

یک روز عنایت کن و تیری به من انداز
باشد که تفرج بکنم دست و کمانت

گر راه بگردانی و گر روی بپوشی
من می‌نگرم گوشه چشم نگرانت

 

[باران بهاری]

تُرُش بنشین و تندی کن که ما را تلخ ننماید
چه می گویی چنین شیرین که شوری در من افکندی!


سعدی

 

[russell]

یا رب این نوگل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو از چشم حسود چمنش

 

[sabbasi_mr]

شب است و چهره میهن سیاهه
نشستن در سیاهی ها گناهه

 

[محـسن ز]

هر یکی بینا شود بر قدر خویش
باز یابد در حقیقت صدر خویش

 

[russell]

شب بود و غم و سكوت و سنگيني
سنگين خوابان اسير خود بيني

 

[sabbasi_mr]

شهری است پر کرشمه خوبان ز شش جهت
چیزیم نیست ارنه خریدار هر ششم

 

[باران بهاری]

مست بگذشتی و از خلوتیان ملکوت
به تماشای تو آشوب قیامت برخاست