مشاعرۀ سنّتی

[sara60]

از دشمنان برند شکايت به دوستان
چون دوست دشمن است شکايت کجا بريم ؟

 

[anathema]

ما را سريست با تو که گر خلق روزگار
دشمن شوند و سر برود هم بر آن سريم

 

[sara60]

ما با توايم و با تو نه ايم ، اينت بوالعجب
در هر حلقه ايم با تو و چون حلقه بر دريم

 

[anathema]

محو مي گردد دلم در پرتو دلدار من
مي نتانم فرق كردن از دلم دلدار را

 

[sara60]

اشک من رنگ شفق يافت از بی مهری يار
طالع بی شفقت بين که در اين کار چه کرد

 

[zarnaz_a]

دانه تویی دام تویی باده تویی جام تویی
پخته تویی خام تویی خام بمگذار مرا

 

[sara60]

آنکه پر نقش زد اين دايره مينايی
کس ندانست که در گردش پرگار چه کرد

 

[anathema]

دانی غريبان را دماغ رنگ و بو نيست ؟
در سينه های تنگشان ذوقی جز او نيست
دانی که در غربت سخنها عاشقانه است ؟
اين قصه را با من بخوان ، باقی فسانه است

 

[sara60]

تقدير ميخانه ست با مطرب تنيدن
از نای شکر جستن و از دف شنيدن

 

[zarnaz_a]

نوح تویی روح تویی فاتح و مفتوح تویی
سینه مشروح تویی بر در اسرار مرا
...................................

میخوام نیام نمیشه....

 

[anathema]

اگر آن ميي كه خوردي به سحر نبود گيرا
بستان ز من شرابي كه قيامتست حقا !

 

[sara60]

آشفته تر زآشفتگان روزگارم
از غم به زنجيرم مرا مگذار و مگذر

 

[zarnaz_a]

ای نور ما ای سور ما ای دولت منصور ما
جوشی بنه در شور ما تا می​ شود انگور ما
...........................................................

حذفش نمیکنم... اما با شعر سارا جان ادامه بدیم

 

[anathema]

رو ترش كن كه همه رو ترشانند اينجا
كور شو تا نخوري از كف هر كور عصا

-----------------------------------------
سارا جون شرمندتم
بايد بگذارم و بگذرم !
وقت خوش

 

[sara60]

آن نه عشق است که بتوان بر غمخوارش یرد
يا توان طبل زنان بر سر بازارش برد

---------------------------------------------------
اينجوريه ديگه ياسر ، نه ؟
نشونت می دم

 

[mim-shimi]

دلم دزدید زلف دلفریبت
نگهدارش بدان طرار مگذار

 

[atish_baran]

روز نخست چون دم رندی زدیم و عشق
​

شرط ان بود که جز ره ان شیوه نسپریم

 

[essyh2003]

ما درس سحر در ره میخانه نهادیم
محصول دعا در ره جانانه نهادیم

در خرمن صد زاهد عاقل زند آتش
این داغ که ما بر دل دیوانه نهادیم

سلطان ازل گنج غم عشق به ما داد
تا روی در این منزل ویرانه نهادیم

 

[paras2]

مرا پرنده اي بدين ديار هدايت نکرده بود
من خود از اين تيره خاک
رسته بودم

استاد شاملو

 

[2sadaf2]

مرا چشميست خون افشان به دست آن كمان ابرو
جهان پر فتنه خواهد شد از آن چشم و از آن ابرو

 

[افشـین]

وه که با این عمرهای کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از چو منی شیدا چرا ؟

 

[يامين]

ای چرخ فلک خرابی از کينه تست
بيدادگری شيوه ديرينه تست
ای خاک اگر سينه تو بشکافند
بس گوهر قيمتی که در سينه تست

 

[الهه_م]

تردید من برگ نگاه
می روی با موج خاموشی کجا ؟
ریشهام از هوشیاری خورده آب
من کجا فراموشی کجا
دور بود از سبزه زار رنگ ها
زورق بستر فراز موج خواب

 

[باران بهاری]

بايد استاد و فرود آمد
بر آستان دري که کوبه ندارد ،

چرا که اگر به‌گاه آمده‌باشي دربان به انتظار توست و
اگر بي‌گاه
به درکوفتن‌ات پاسخي نمي‌آيد.

در معرفت بر کسانی ست باز
که درهاست بر روی ایشان فراز

 

[industrial-eng]

زندگی گرمی دلهای به هم پیوسته ست
تا در ان دوست نباشد همه درها بسته ست

 

[Setayesh]

تا کی به تمنای وصال تو یگانه
اشکم شود از هر مژه چون سیل روانه

 

[industrial-eng]

همه می ترسند
همه می ترسند اما من و تو
به چراغ و اب و اینه پیوستیم
و نترسیدیم

سخن از پیوند سست دو نام
و هماغوشی در اوراق کهنه ی یک دفتر نیست
سخن از گیسوی خوشبخت من است
با شقایق های سوخته ی بوسه ی تو ...

 

[افشـین]

و عشق, تنها عشق
تو را به كرمي يك سيب مي كند مانوس
و عشق , تنها عشق
مرا به وسعت اندوه زندكي ها برد.

 

[کافر خداپرست]

حافظ

حافظ

در عيش نقد کوش که چون آب‌خور نماند
آدم بهشت روضه‌ي دارالسلام را
در بزم دور يک دو قدح درکش و برو
يعني طمع مدار وصال دوام را

 

[cute]

اصلا دروغ چرا همین پیش پای تو
گفتم که یک غزل بنویسم برای تو

سلام خداپرست